سمیرِ
سرخِ سبز
یوسف عزیزی بنی طرف
کارگزاران :
تصاویری كه طی چند روز اخیر از مراسم استقبال از اسیر 30 ساله زندانهای
اسرائیل بر پردههای تلویزیونها نقش بسته، حاوی پدیده جالبی بود.
در میان
انبوه پرچمهای زردرنگ حزبالله لبنان، پرچمهای سرخرنگی نیز به اهتزاز در
آمده بود كه نقش داس و چكش بر خود داشت. البته پرچمهای دیگری نیز از دیگر
حزبهای متحد با حزبالله لبنان در مراسم استقبال یا بزرگداشت سمیر قنطار
در بیروت به چشم میخورد.
میدانیم كه حزبالله لبنان حزبی است كه به ولایت فقیه اعتقاد دارد و این
را سیدحسن نصرالله بارها بر زبان رانده است. اما این حزب در جبهه متحد 8
مارس، علاوه بر جنبش امل (وابسته به شیعیان) و حزب مسیحی «التیار الوطنی
الحر»- جریان ملیون آزاد- به رهبری ژنرال عون، حزب كمونیست لبنان را نیز در
كنار خود دارد.
اهتزار پرچمهای سرخ نشانگر این همپیمانی سیاسی است. اما این امر برای
تبیین حضور داس و چكش در مراسمی كه حزبالله برگزاركننده آن است كافی
نیست. لذا باید موضوع دیگری وجود داشته باشد كه كمتر كسی در رسانههای
فارسی به آن پرداخته است. این موضوع به اعتقادات جوان 17سالهای بر میگردد
كه در سال 1987 پس از انجام یك عملیات مسلحانه علیه اسرائیل دستگیر و پس از
گذراندن 30سال در زندانهای اسرائیل، روز چهارشنبه 26تیر 87 آزاد شد و به
آغوش وطن بازگشت. این به معنای آن است كه سمیر قنطار یك سال قبل از انقلاب
ایران و پنج سال پیش از تاسیس حزبالله لبنان پای در میدان مقاومت علیه
رژیم اشغالگر اسرائیل گذاشت. در آن هنگام غیر از چریكهای فلسطینی، فقط
چپگرایان لبنان بودند كه از جبهه جنوب لبنان با اسرائیل مبارزه میكردند.
سمیر جوان در آن هنگام دارای گرایشهای چپ بود.
در سال 2004 و در مرحله اول تبادل اسیران میان حزبالله لبنان و اسرائیل،
جوانی از هواپیما در فرودگاه بیروت پیاده شد كه شال سرخ رنگی به گردن داشت
كه نشانگر گرایشهای فكریاش بود. وی انور یاسین نام داشت و 15سال را در
زندانهای اسرائیل به سر برده بود. اما اینبار همفكرش سمیر قنطار چنین
نشانهای را بر دوش نداشت بلكه با جامه نمادین نظامی و با شالی زردرنگ-
یعنی نماد حزبالله لبنان- در مراسم مختلف چند روز گذشته ظاهر شد. وی كه
گویا انتظار نداشت از زندانها و شكنجههای اسرائیلیان رهایی یابد و اصولا
فكر زندگی آزاد را بسیار دور و ناشدنی میپنداشت، در سخنانش، ارادت خود را
به رهاییدهنده اصلیاش یعنی رهبر حزبالله لبنان پنهان نمیكرد.
البته سمیر قنطار ویژگیهای دیگری هم دارد كه او را به نماد همبستگی
گروههای سیاسی و مذهبی مختلف لبنان تبدیل كرده است. او«درزی» مذهب، چپگرا،
هوادار حزبالله لبنان، پیشكسوت و قدیمیترین اسیر عرب در زندانهای
اسرائیل است كه از همه این ویژگیها برای پیوندی و همبستگی گروههای
هماورد سیاسی و مذهبی این كشور بهره میگیرد. سمیر قنطار از نظر سالهای
اسارت میان نلسون ماندلا، با 27 سال زندان در زندانهای آفریقای جنوبی، و
محمدعلی عمویی، با 37 سال زندان، قرار میگیرد. گرچه وی از نظر فكری به
عمویی نزدیكتر است اما تفاوتش با آن دو این است كه وی در زندانهای كشوری
غیر از كشور خود زندانی بود و در واقع از دیدگاه قوانین بینالمللی اسیر به
شمار میرفت.
گفتنی است كه حزبالله لبنان كه در سالهای اوایل تشكیل خود خواهان حكومت
اسلامی در لبنان بود، بعدها با توجه به واقعیات جامعه لبنان و تنوع دینی،
مذهبی، قومی و سیاسی موجود در این كشور، ایده یاد شده را كنار نهاد و به
بازی دموكراسی گردن نهاد. این حزب با تشكیل جبهه 8 مارس كه شماری از احزاب
چپ و لیبرال و ملیگرا و مسلمان و مسیحی را در بر میگیرد، میكوشد هدفهای
داخلی و خارجی خود را پیش ببرد.
|
می توانید نظرات خودرا اینجا ابراز نمایید . |