|
نویدنو
اعلامیه کمیته مرکزی حزب توده ایران به مناسبت روز جهانی زن
پیکار آگاهانه و دلیرانه زنان ایرانی، بر ضد استبداد و
ارتجاع، برای آزادی،
استقلال، عدالت اجتماعی و برابری جنسیتی!
زنان مبارز و هم میهنان
گرامی!
17
اسفندماه (8 مارس)، روز جهاتی زن، روز گرامی داشت پیکار
تاریخی، آگاهانه و قهرمانانه زنان جهان برای رهایی از ستم
جنسی و طبقاتی، و روز
گرامی داشت فداکاری های کم نظیر زنان در نبرد بر ضد واپس
گرایی و سرکوب خشن و خونین
حقوق زنان فرا می رسد. امسال بیش از 135 سال از آغاز فصل
نوینی در تاریخ مبارزات
زنان جهان، یعنی سالروز 8 مارس 1875، که شماری از زنان
کارگر مبارز نیویورک به دست
پلیس پاسدار نظام سرمایه داری به خاک و خون کشیده شدند، می
گذرد. نیروهای ترقی خواه
جهان و زنان پیشرو سال های بعد، یعنی در سال 1911 این روز
را به عنوان روز همبستگی
جهانی با مبارزه زنان پایه گذاری کردند.
برگزاری روز جهانی زن، تنها
برگزاری یک روز تاریخی نیست بلکه تجدید عهد با آرمان های
مبارزه تاریخی یی است که
نیروهای مترقی جهان، و در رأس آنها زنان پیشرو جهان، در راه
ریشه کنی ستم جنسی و
نابرابری های اجتماعی به پیش برده و می برند. جنبش زنان
جهان در طول بیش از یک سده
پیکار خود راه طولانی و پر فراز و نشیبی را پشت سر گذاشته
است. این تاریخ سرشار از
پیروزی های چشمگیر است. باز شدن امکانات آموزشی و تحصیل
برای زنان، تغییر در قوانین
کار بسیاری از کشورهای جهان و به رسمیت شناخته شدن حقوق
زنان در کنار لغو قوانین زن
ستیزی که توسط حکومت های سرمایه داری و ارتجاعی در گوشه و
کنار جهان بر زنان تحمیل
شده بود و آنان را حتی از حق انتخاب کردن و انتخاب شدن
محروم می کرد، شاهد نیرومند
سیمای تغییر یافته جهان ما در سده بیستم و بیست و یکم و
پیروزهای درخشان جنبش زنان
در گوشه و کنار جهان است.
زنان مبارز ایرانی نیز به عنوان بخشی از جنبش
جهانی و همدوش همرزمان خود راه پر افتخاری را پیموده اند و
با وجود دشواری های
فراوان، و با وجود حاکمیت حکومت های واپس گرا و زن ستیز
توانسته اند دست آوردهای
عظیمی را به دست آورده و نقش انکار ناپذیری را در تحولات
میهن ما ایفا کنند. حوادث
دهه اخیر، و خصوصاً پیکار زنان آگاه میهن ما در ماه های پس
از کودتای انتخاباتی ولی
فقیه و انصارش، در خرداد ماه 1388، تنها یک نمونه تحسین
برانگیزی از بیش از یک سده
مبارزه زنان میهن ماست. اغراق نیست اگر بگوییم در تاریخ
معاصر ایران کمتر حادثه
مهمی را می توان یافت که زنان در آن حضور فعال نداشته اند.
از نقش برجسته و فعال در
جنبش ملی شدن نفت، در دوران حکومت ملی دکتر مصدق، تا حضور
قهرمانانه در سنگرهای
انقلاب بهمن1357، و سرنگونی رژیم پلیسی و وابسته شاه، و
مبارزات خستگی ناپذیر سال
های اخیر، بر ضد یکی از زن ستیز ترین حکومت های جهان، از
جمله شواهد انکار ناپذیر
نقش تاریخی و مهم جنبش زنان در تحولات میهن ماست.
زنان مبارز و آگاه
میهن!
امسال ما در شرایطی به استقبال روز جهانی زن می رویم که در
پی
کودتای انتخاباتی ولی فقیه و دولت مزدورش و پایمال شدن رای
ده ها میلیون ایرانی،
ایران در شرایط به شدت بحرانی به سر می برد. ماه ها سرکوب
خونین، دستگیری هزاران
مبارز راه آزادی، از جمله شماری از فعالان جنبش زنان، رژیم
نتوانسته جنبش آزادی
خواهی مردم ما را سرکوب و خاموش سازد. برپایی حکومت شبه
نظامی و اشغال خیابان های
شهرهای بزرگ کشور توسط نیروهای نظامی و انتظامی رژیم در روز
سالگرد انقلاب بهمن،
بهترین گواه هراس عمیق سران رژیم از ادامه جنبش مردمی است.
اینکه پس از گذشت 9 ماه
از آغاز اعتراضات توده ای بر ضد حاکمیت بی اعتبار خامنه ای
و شرکاء رژیم هنوز از
اجازه برگزاری یک راه پیمایی ”قانونی“ و آزاد برای جنبش
خودداری می کند بهترین دلیل
بی اعتباری دروغ های گوبلزی خامنه ای و مزدوران او در زمینه
حمایت مردمی از رژیم
منفور حاکم است.
زنان میهن ما با شکست آرمان های مردمی انقلاب بهمن و شکل
گیری رژیم مبتنی براستبداد فردی و مذهبی-ولایت فقیه با
رژیمی عمیقاً ضد مردمی و زن
ستیز رو به رو بوده اند که مصمم است دست آوردهای ده ها سال
پیکار جنبش زنان میهن ما
را نابود سازد. ارتجاع حاکم با تصویب قوانین قرون وسطایی
حقوق، جایگاه و شخصیت فردی
و اجتماعی آنان را در خانواده و جامعه پایمال و نابود ساخته
است. در نخستین ماه های
شکل گیری جمهوری اسلامی قانون حمایت از خانواده، ”خلاف شرع“
معرفی و ملغی اعلام
گردید. با استفتاء از خمینی قانون حمایت از خانواده پس از
آنکه لغو شد، سرانجام
توسط شورای نگهبان مواد مثبت، مترقی و سودمند آن بکلی حذف و
جای خود را به قانون
مدنی مصوب سال 1314 (دوران سیاه رضا خان) داد که به موجب
یکی از مواد آن مرد حق
داشت هر وقت اراده کند، زن خود را طلاق دهد.
درحالیکه در قانون حمایت از
خانواده ملغی شده از سوی خمینی و نیروهای مرتجع جمهوری
اسلامی، طلاق از یک امر
خصوصی به یک موضوع حقوقی بدل و شرایطی را به طور یکسان برای
زن و مرد در نظر گرفته
بود که تحت این شرایط هر یک از طرفین می توانست از دادگاه
تقاضای طلاق کند. بعلاوه
واپس گرایان در تمام طول سه دهه اخیر با ارتقائ نقش و
جایگاه زنان درجامعه مخالفت
کرده و کوشیده اند با توسل به قوانین تبعیض آمیز موقعیت
اجتماعی زنان را تضعیف
سازند. مخالفت با کار و تحصیل زنان، اعمال تبعیض جنسیتی در
عرصه های مختلف، کوشش
برای راندن زنان از حیات جامعه و خانه نشین ساختن آنها،
تبعیض در پرداخت دستمزدها،
تحمیل حجاب اجباری و قوانین ضد انسانی چون سنگسار و جز
اینها، پیدایش وضعیت ناگوار
و فاجعه باری را سبب شد که جنبش ژرف اصیل و توانمند زنان در
راه الغای تبعیض جنیستی
و طبقاتی از آن بیرون آمد.
همین ویژگی ها و ماهیت دمکراتیک است که جنبش
زنان تا پیش از کودتای انتخاباتی پشتوانه مستحکم و نیرومندی
در مبارزه برای طرد
استبداد و ارتجاع بود و پس از کودتای انتخاباتی به عامل
تاثیر گذار جنبش مردمی
فرارویید و جایگاه ویژه ای را به خود اختصاص داد. مبارزه
زنان آزاده کشور درراه
احقاق حقوق دمکراتیک بخش جدایی ناپذیر پیکار سراسری بر ضد
دولت کودتا و استبداد
ولایی قلمداد می گردد.
حزب ما در بررسی
و ارزیابی از ظرفیت و توان جنبش
زنان و وظایف آن در قبال مبارزات دمکراتیک و آزادیخواهانه
کنونی همواره براین مهم
پافشاری کرده است که سازماندهی سیاسی جامعه با هدف تامین
حقوق دمکراتیک و در وهله
اول حقوق دمکراتیک زحمتکشان و توده های محروم که بخش بزرگی
از آن را در اوضاع
امروزین کشور زنان تشکیل می دهند، دفاع از حق خدشه ناپذیر
حاکمیت مردم در برابر
استبداد و خودکامگی در جامه ولایت فقیه است. از این روست که
شاهد نقش بسیار موثر
زنان در حوادث اخیر بوده ایم، نقشی که ارتجاع و کودتاچیان
به آن واقف بوده و قسمت
عمده ای از امکانات دستگاه سرکوب خود را به آن اختصاص داده
اند و از اعمال هیچ
خشونت و وحشی گری حتی در حق مادران سالمند و داغدار کوتاهی
نکرده و نمی کنند.
پیوستگی و درهم تنیدگی خواست های جنبش زنان با مبارزه
سراسری آنچنان ژرف و ریشه دار
است که ”ندا“ و ”مادران عزادار“ دو سمبل و نماد نبرد تاریخی
کنونی مردم ایران علیه
استبداد ولایت فقیه به شمار می آیند. تحقق حقوق پایمال شده
زنان ایران در گرو به
عقب نشینی واداشتن و سپس شکست استبداد و ارتجاع است، تغییر
قوانین ناعادلانه و
تبعیض آمیز، و تامین و تضمین حقوق زنان در جامعه و خانواده
با استمرار مبارزه با
دولت کودتا در لحظه فعلی پیوند دارد.
زنان مبارز، هم میهنان
گرامی!
حزب تودة ایران در طول نزدیک به هفت دهه پیکار خود همواره
در راه
تحقق حقوق زنان میهن ما رزمیده است. در طول هفت دهه گذشته
زنان توده ای نقش برجسته
و تعیین کننده یی در بردن آگاهی به درون جامعه و دگرگون
کردن برداشت ها و فرهنگ زن
ستیزانه متأثر از تاریک اندیشی مذهبی ایفاء کرده اند.
انتشار انبوهی از نشریات و
مجلات ویژه حقوق زنان و همچنین انتشار ده ها کتاب و جزوه که
جامعه ما را با مبارزات
زنان مترقی جهان آشنا کرده و نقش موثری در تربیت نسل های
گوناگون فعالان جنبش زنان
ایفاء کرده است. همه مبارزان توده ای نیز امروز خود را بخش
جدایی ناپذیری از
مبارزات زنان ایران بر ضد ارتجاع حاکم و برای رهایی زنان
میهن از ستم طبقاتی - جنسی
دیده و می بینند.
روز جهانی زن فرصتی است تا بار دیگر جنبش زنان کشور برعزم
واراده خود برای الغای تبعیض جنسیتی، طبقاتی درچارچوب طرد
ونفی استبداد ولایی تاکید
کند. حزب توده ایران ضمن شادباش روز جهانی زن و تجدید عهد
با زنان دلیر وهوشیار
درمبارزه دشوار و حیاتی با ارتجاع، باز هم برضرورت تقویت
صفوف جنبش زنان تاکید می
کند.
درود آتشین به مبارزات درخشان و قهرمانه زنان میهن بر ضد
ارتجاع و
برای رفع ستم جنسی - طبقاتی
فرخنده باد هشتم مارس، روز جهانی زن و روز تجدید عهد
با آرمان های والای جنبش جهانی زنان
کمیته مرکزی حزب تودة ایران
10
اسفندماه 1388
مطلب را به بالاترین بفرستید:
|
