|
||
|
نویدنو:04/01/1386 صفحه قابل چاپ است |
||
اعلامیه کمیته مرکزی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)به مناسبت فرارسیدن سال نو!
و بهار فرا می رسد!
بار دیگربهار از راه می رسد! نوروز بر در می کوبد! عید و شادی راه می گشاید!امیدهای مردمان کار و زحمت، مردمان خواهان شادی، آزادی، برابری و دنیائی بهتر، پر می کشد!اما پیام آوران مرگ و تباهی بیکار ننشسته اند. ابرهای تیره ی جنگ و ویرانی بر فراز کشور در حرکتند. ناوگان های مرگ در آب های خلیج فارس جولان می دهند و منتظر دستور از ستاد جنگ افروزان سلطه جو هستند. سازماندهندگان مرگ وجهل و تباهی در کشور نیز به امید طولانی کردن عمر حکومت ننگین خود بر پایه بحران آفرینی های جدید، مسئله انرژی هسته ای را با سرنوشت یک کشور و مردمان آن گره زده اند و بهانه به دست زورگویان مرگ آفرین می دهند. مرتجعان خرافه پرست کار را به جایی کشانده اند که تحریم های بین المللی، در آستانه ی بهار و عید نوروز، فشار اقتصادی بر مردم را دو چندان کرده و تأمین حداقل های زندگی توده ی وسیع را به تلاشی مشقت بار مبدل ساخته است ! دشمنان متحد، داخلی و خارجی، روی فریب مردم سرمایه گذاری کرده اند. آن ها قصد دارند سیاست های جنایت کارانه و ویرانگرانه ی خود را با پوشش دفاع از حقوق مردم به پیش برند. آن ها اگر در این تلاش خود موفق شوند، سال آینده را به سال ویرانی کشورو تباه کردن روزگار مردم تبدیل خواهند کرد. توده های وسیع مردم ایران نمی خواهند در این بازی مرگ و تباهی شرکت کنند. زیرا شرکت در این بازی خطرناک عواقب دهشتناکی در پی دارد. مردم از جنگ و مرگ و ویرانی و تحریم های اقتصادی نفرت دارند. آن ها زندگی را دوست دارند. به شادی و جشن و پایکوبی و چهره های خندان و سرشار از عشق به زندگی دل بسته اند.آن ها به فردائی بهتر و به دنیائی بهتر می اندیشند. و با همین امید بساط سلطنت را در هم کوبیدند تا بهار آزادی فرارسد. هر چند امید زیبایشان توسط تاریک اندیشان بر باد رفت و در چنگال مرتجعانی درنده خو گرفتار آمدند.مرتجعانی که شادی و امید به آینده را بر جوانان کشور حرام کرده اند؛ حقوق زنان را انکار می کنند و برابرحقوقی شان با مردان را نمی پذیرند و خرافات مردسالارانه را در هیئت قانون ارتجاعی شرعی مستحکم ترساخته اند؛ به حمایت از کارفریان و سرمایه داران، حقوق کارگران و زحمتکشان را پایمال کرده و بر شدت استثمار افزوده اند؛ نه تنها حق تعیین سرنوشت خلق های تحت ستم را انکار کرده اند بلکه برای ارعاب شان، زندان و چوبه های دار و جوخه های اعدام بر پا کرده اند؛ دانشجویان و روشنفکران و اهل هنر و ادب را به جرم آگاه بودن و آگاه کردن به بند کشیده اند و انتشار کتاب ها و روزنامه ها و فیلم ها و تولیدات فکری شان را در چنبره ی سانسور و تکفیر نا ممکن ساخته اند. و فعالین جنبش های اجتماعی را به هر بهانه و هر ترفند در شکنجه گاهایشان به صلابه کشیده اند. اما علیرغم تمامی این جنایات رژیم جمهوری اسلامی و با وجود تمامی تهدیدات امپریالیستی، امید مردم به زندگی و آینده ای بهتربه ناامیدی تبدیل نشده است. مردم ایران برای دست یافتن به دموکراسی ، آزادی و برابری اکنون با عزمی استوارتر و با آگاهی بالاتری میجنگند و در مقابله با نیروهای اهریمنی مصصم تر از پیش جلو می روند. زیرا می دانند که اگر عرصه را به این بازی گران مرگ آفرین بسپارند، آینده ای تاریک تر از عراق در انتطارشان است. و امروزه این امید در هیئت مبارزات روزمره و ستایش برانگیز کارگران، معلمان، زنان، دانشجویان و دیگر اقشار مردم تبلور یافته و همبستگی شان رنگ و بوی تازه ای به خود گرفته است. جنبش های اجتماعی چون جویبارهائی به سمت نزدیک شدن به هم در حرکتند تا به رودی خروشان تبدیل شوند. وقتی سندیکای اتوبوسرانی تهران و حومه در پیام خود به مناسبت هشت مارس بر همبستگی مبارزاتی خود برای دفاع از برابر حقوقی زنان و مردان تأکید می کند؛ وقتی دانشجویان دختر و پسر سراسر کشور در اقداماتی شکوهمند روز جهانی زن را گرامی می دارند؛ وقتی زنان مبارز در حمایت از یاران در بند خود دست به اعتراض می گشایند؛ وقتی معلمان کشور برای دستیابی به خواست های برحق خود و در اعتراض به بی اعتنایی مقامات رژیم مبارزه ای شکوهمند را سازماندهی می کنند، و دانش آموزان را در کنار خود می یابند و.... نشان می دهد که این جویبارها به هم نزدیک می شوند تا به هم به پیوندند. نزدیکی این جویبارها و این جنبش های مستقل نه فقط زمین زیر پای حاکمان مرتجع را داغ کرده است که امید تجاوزگران خارجی که به ترفند، خود را ناجیان مردم قلمداد می کنند، را نقش بر آب کرده است. تنها از طریق ادامه این راه با شکوه، از طریق متحد کردن صفوف مبارزاتی خود، از طریق ایجاد صف مستقل و متشکل توده ای و سازماندهی مبارزه ی مستقل می توان با خطری که هر روز نزدیک تر می شود، مقابله کرد. این راه روشن را باید با غلبه بر تمامی کاستی ها و ضعف های موجود در جنبش مبارزاتی ادامه داد. راه نجات دیگری متصور نیست. فضای ایجاد شده و ارتقای جنبش های اجتماعی در سالی که گذشت نوید بخش بهاری زیبا برای مردمی است که شادی را دوست دارند، که زندگی را دوست دارند و برای آینده ی بهتری می جنگند. نوروزبر شما مبارک باد!کمیته مرکزی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر) اسفند 1385_ مارس 2007
|
||
|
