نویدنو:06/05/1386                                                                     صفحه قابل چاپ است

زندگي دشوار پروانه اسانلو ؛ پله هاي دادگستري،اقتصاد و مديريت خانه
 

كانون زنان ايراني-آمنه شيرافكن:"وقتي هر اتفاق غيرعادي و خارج از مدار عادت در زندگي خانوداگي رخ مي‌دهد ، فشار و بار زندگي براي زنان مضاعف مي شود. با اين همه تعدد نقش ها كه تعريف شده است براي ما زنان. "
پروانه اسانلو همسر منصور اسانلو ، رييس هيئت مديره سنديکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی در حالي اين جملات را مي گويد كه وضعيت شوهرش در دو سال گذشته همواره بر هيمن منوال گذشته است. حبس و هراس از حبس.
او از اينكه بايد طبقات دادگستري را از اين پله به آن پله بپيمايد نگران نيست. مدام تاكيد مي كند از اينكه با شوهرش خارج از قانون برخورد مي كنند دلخور است. خبر مي دهد از اينكه تا يك ماه ديگر منصور اسانلو ممنوع از ملاقات است و حتي نمي شود با او تماس تلفني داشت.
به فعاليت هاي همسرم باور دارم و اين همه دشوار هاي پس از دستگيري او و 2 سال خانه نشين شدنش مشكلي را برايم به وجود نياورده است.
حتي مشكلات اقتصادي؟
قطعا مشكلات اقتصادي به وجود مي آيد به ويژه با اين تورم و گراني كه مي‌بينيد. من همين حالا دو شيفت در بيمارستان كار مي كنم. در هرصورت زندگي خرج دارد . بچه ها و هزار خواسته شان.
منصور اسانلو، دبير سنديكاي كارگري اخيرا بازداشت شد و 4 روز از بي خبري خانوده اش درباره وضعيت او گذشت تا تماس او از زندان نويدبخش زندگي اش بود حتي در بند.
پروانه مي گويد: به هر كجا كه تا به امروزنامه نوشته و مكاتبه كرده ايم بي پاسخ مانده ايم. چه وكلا و چه پيگري هاي من و مادرش. در اين راه پله هاي طولاني. بيچاره پير زن مدام گريه مي كند . شرايط روحي اش روي بچه ها هم اثر گذاشته . مديريت خانه اين روزها خيلي سخت است. روحيه،‌اقتصاد و پخت و پز، بماند كه بايد پيگير كارهاي حقوقي و پرونده او هم باشم.
با مسول پرونده يا بازپرس همسرتان گفت و گويي داشتيد؟
قبلا خيلي بهتر بود. مي شد گپي زد و قاضي مرتضوي يا بازپزس وي حداد را ملاقات كرد. حالا ديگر اصلا امكان ديدار با بازپرس وجود ندارد.
وكلايش چه مي گويند؟
تا كنون پاسخ قانع كننده اي به وكلا هم نداده اند. جرم همان جرم سابق است.‌ اقدام عليه امنيت ملي.
چيز ديگري هم اضافه شده است به اين اقدام عليه امنيت ملي؟
تا حالا كه نه.
تجربه كار سنديكايي هم داشته ايد؟
خير.البته علاقه مند بودم . اما با اين فشار كاري و تربيت بچه ها و كارهاي روزمره فرصتي براي پرداختن به چنين كارهايي پيش نيامد.
چقدر به رسيدگي عادلانه به اين پرونده اميدواريد؟
ببينيد من به كار همسرم اعتقاد دارم . او شفاف و روشن عمل كرده و سال ها زندگي اش را وقف مسايل كارگري در ايران كرده است. به اين كار باور دارد و من هم به او و كارش .از اينكه با او خلاف قانون برخورد مي شود و اينكه شبانه او را دستگير مي كنند . چهار روز بعد خانواده اش را اين چنين در جريان قرار مي گذارند دلخورم . اما اين ها را مي توان به چه كسي گفت. وقتي حتي مسولان هم پاسخگوي سوالات ما نيستند و اجازه ملاقات نمي دهند.

 کانون زنان ایران

بازگشت به صفحه نخست                                   

Free Web Counters & Statistics