نویدنو:14/11/1385                                                                     صفحه قابل چاپ است

فروم نايروبي، فرومي فمينيستي

کاوه مظفری

اگرچه، گروه ها و فعالان گوناگوني در فروم هاي اجتماعي سراسر دنيا فعال هستند، مانند بسياري از نيروهاي چپ، آنارشيست، فمينيست، سبز، صلح طلب و غيره- که حول محورهاي «منشور فروم اجتماعي جهاني» گرد هم جمع شده اند- اما به تازگي حضور زنان و سازمان هاي فمينيستي، به عنوان مثال در فروم کنيا (2007)، بيشتر از ساير سازمان ها چشمگير شده است. رشد سازمان هاي فمينيستي در جنبش هاي جهاني و حرکت کردن آنها به سمت شبکه ها و اتحادهايي فراملي، نشانه يي از تحولي شگرف در زمينه اقدام فمينيستي و جنبش هاي برابري و آزادي خواهانه جنسيتي در سراسر جهان است. به علاوه ارتباط و همکاري با ديگر نهضت هاي جهاني و حضور در جنبش هايي همچون جنبش ضدجهاني سازي، ضدجنگ، حفظ محيط زيست و غيره علامتي ديگر از روند جهاني شدن اقدامات فمينيستي است. به بيان ديگر، سازمان ها و کنشگران فمينيستي به اين نتيجه رسيده اند که براي تغيير مناسبات نابرابر جنسيتي، اقدام جهاني ضروري است و صرفاً بومي عمل کردن، نمي تواند کارآمد باشد. در واقع، مي توان اين گونه ادعا کرد که برخي از جنبش هاي زنان در سطح جهان توانسته اند اقدامات محلي را با ارتباطات جهاني پيوند زده و تناقضي ديرينه را برطرف سازند. مي توان قاطعانه اعلام کرد که بسياري از سازمان ها و ائتلاف هاي فراملي و جهاني زنان، از کشورهاي جنوب و عقب نگه داشته شده سر برآورده اند و در فروم جهاني نيز حضور چنين گروه هايي رو به افزايش است. مسائلي همچون؛ زنانه شدن فقر در سطح جهان، افزايش نرخ بيماري ايدز در ميان زنان (60درصد مبتلايان به ايدز در جهان را زنان تشکيل مي دهند)، افزايش خشونت هاي سازمان يافته جهاني عليه زنان، افزايش بهره کشي از زنان در کارهاي پست با حقوق نابرابر، افزايش قاچاق و تجارت سکس، وقوع جنگ هاي جديد و قرباني شدن به مراتب بيشتر زنان در شرايط جنگي و بسياري عوامل ديگر که به ويژه در مناطق حاشيه يي وخامت اوضاع بسيار شديدتر است، همگي زمينه ها و ضرورت هايي است که حرکت ها و اقدامات زنان را به سمت جهاني عمل کردن سوق داده است. بسياري از کنشگران جنبش هاي زنان به اين نتيجه رسيده اند که براي تغيير جنسيتي بايد «جامعه مدني جهاني» و همه دولت ها و سازمان هاي بين المللي را هدف قرار داد. در واقع، نابساماني شرايط زنان و روند سريع وقايع به قدري وخيم است که ضرورت اقدام جهاني کاملاً احساس مي شود. البته اين استدلال بدين معني نيست که فعالان مسائل زنان بايد دست از اقدام محلي بردارند و انقلابي جهاني را سازمان دهند. در حقيقت، موفقيت جنبش زنان زماني ميسر مي شود که کنشگران اين جنبش بتوانند موازنه يي صحيح ميان اقدام محلي و جهاني برقرار سازند. اگرچه تعداد گروه هاي فمينيستي در ائتلاف هاي فراملي همچون فروم جهاني رو به افزايش است، اما هنوز مسائل جنسيتي کاملاً براي مردان ملموس نيست، به طوري که همچنان بيشتر شرکت کنندگان در کارگاه ها و اجلاس هاي فمينيستي، خود زنان هستند و مردان تصور مي کنند که مسا ئل و موضوعات مهمتري را بايد حل و فصل کنند، همچنان مساله زنان در حاشيه فروم جهاني مطرح است و مسائل ديگري به موضوع زنان ارجحيت داده مي شوند.سازمان ها و ائتلاف هاي گوناگوني از زنان در فروم جهاني امسال حضور فعال داشتند.

1- زنان سياه پوش (WIB)

زنان سياه پوش سازماني است که از طريق تظاهرات خياباني و گشودن فضاي عمومي براي زنان، به مبارزه براي صلح جهاني مي پردازد. سازمان WIB در سال 1988 در فلسطين اشغالي توسط زنان يهودي مخالف جنگ تاسيس شد. اعضاي اوليه اين گروه زناني بودند که به شب زنده داري و روشن کردن شمع در مخالفت با جنگ مي پرداختند و به بستن راه ها اقدام مي کردند. تعداد اوليه اين زنان در بيت المقدس حدود 40 تن بود که بعدها زنان مسلمان شمال نيز به آنان پيوستند و گروه هاي وسيعي از WIB در سرتاسر فلسطين اشغالي تاسيس شد. در سال هاي بعد گروهي از زنان ايتاليايي و اسپانيايي نيز با WIB همکاري داشتند و شبکه هاي زنان سياه پوش را به نقاط ديگر جهان گسترش دادند. (به نقل از www.womeninblack.net)

2- حرکت جهاني زنان (WMW)

حرکت جهاني زنان (WMW) از سال 1996 به وجود آمد، يعني هنگامي که فدراسيون زنان کبک اقدامي جهاني براي مبارزه با فقر و خشونت عليه زنان را براي سال 2000 پيشنهاد داد. در سال 1998 نخستين گردهمايي جهاني (WMW) در مونترال برگزار شد. پس از آن، در اکتبر 2000 زناني که در دومين گردهمايي حضور يافتند به وضوح عزم خود را براي ادامه همکاري با يکديگر نشان دادند. در سال 2001 سومين گردهمايي در مونترال برگزار شد. اساسنامه، مقررات و ارزش هايي که «WMW» به آنها معتقد است در سال 2003 در هندوستان اعلام شد و پذيرش منشور جهاني زنان براي حقوق بشر در دسامبر سال 2004 در روآندا اعلام شد. (به نقل از www.marchemondiale.org)

3- ديالوگ فمينيستي (FD)

راهپيمايي بزرگي که در فروم نايروبي به راه افتاد از جانب جبهه يي با عنوان «ديالوگ فمينيستي» بود. اين ائتلاف که تشکيل شده از 12 سازمان بزرگ زنان در سراسر دنيا است، با دو هدف 1- سازماندهي فمينيست ها براي تغيير جهاني و 2- همکاري با ديگر جنبش هاي اجتماعي، در فروم نايروبي شرکت داشت. اولين جرقه هاي تشکيل FD در فروم جهاني پورتوآلگره در سال 2002 زده شد، پس از آن با همکاري بيش از 150 زن از سرتاسر جهان در سال 2003 FD تاسيس شد. سال بعد در اجلاس بانکوک، گروه هاي شرکت کننده يي به FD پيوستند و متدولوژي مشخصي تا سال 2007 را براي ائتلاف مطرح کردند. (به نقل از www.feministdialogues.isiswomen.org)

بازگشت به صفحه نخست                                   

Free Web Counters & Statistics