نوسازی الاهیات رهایی بخش

برنارد د،ملو-برگردان : مهرگان

 

کریسمس به تازگی رفته است ، و ما به زودی  در طنین ناقوس سال جدید ، زمانی که "احساس عمیق آرامش وصلح " ایمان را غوطه ور می سازد قرار خواهیم گرفت . اما فضای ایجاد شده با " نصیحت رسالتی" اوانجلی گائودیئم ( به معنی سروربشارت )پاپ فرانسیس که در اواخر نوامبرمنتشر شد و پی آمد مصاحبه روشن گر با لا استامپا و واتیکان اینسایدر در پاسخ به منبع های راست – محافظه کار، هنوز فروکش نکرده است . در سراسر جهان 1.2میلیارد کاتولیک رومی وجود دارد ، و آن چه فرانسیس می گوید یک تفاوت ایجاد می کند ، و این همان چیزی است که راست را آشفته می کند. 

سرور بشارت در انتقاد خود از سرمایه داری قاطع است :" درست همان طور که فرمان" تو نباید بکشی" حد روشنی در راستای دفاع از ارزش زندگی انسان بر قرار می کند ، امروز نیز باید  به یک اقتصاد بهره کش و نابرابر"تو نباید" بگوییم. یک چنین اقتصادی می کشد ." فرانسیس به نصیحت پیروان خود  با گفتن " نه به بت پرستی جدید پول " نه به " پذیرفتن سلطه آن بر خود و جامعه خودمان " ادامه می دهد. گفته های او اعلام جرم شدید علیه سرمایه داری است : " اشتیاق به قدرت ودارایی هیچ حدی نمی شناسد. در این سامانه ، که به بلعیدن هر چیزی که در مسیر سودهای افزایش یافته تمایل دارد ، هر آنچه شکننده است ، مثل محیط زیست ، پیش روی سودهای یک بازار مقدس شده ای، که به تنها قانون تبدیل می شود، بی دفاع است ."   

قابل پیش بینی بود که ، ادعا هایی مبنی بر آن  که فرانسیس با آن پاسخ هایی که در مصاحبه خود با لا استامپا داده است یک مارکسیست ( انگار که جنایت باشد )است وجود داشته باشد: " ایدئولوژی مارکس نا درست است . اما من با مارکسیست هایی در زندگی خود بر خورد کرده ام که افراد خوبی هستند ، که من احساس رنجش نمی کنم." او اما انتقاد خود از نظریه تریکل داون( نظریه ای که معتقد است فقیرترین افراد جامعه در نهایت بعنوان نتیجه افزایش ثروت ثروتمند ترین فرد سود می برند ) را تکرار می کند : "وعده آن بود که وقتی لیوان پرشد ، می تواند سرریز کند ، وبه فقیرفایده برساند. اما آن چه در عوض روی می دهد ،آن است که وقتی لیوان پراست ، به صورت جادویی بزرگتر می شود و هرگز چیزی برای فقیر بیرون نمی آید ."    

چیزهای دیگربسیاری نیز در باره فرانسیس وجود دارد که اورا متفاوت می سازد ، مثلا بیانیه اکنون معروف او در باره کشیش های همجنس باز:" اگر کسی هم جنس باز است و خدا را با نیت خیرمی طلبد ، من کیستم که داوری کنم ؟" همان طور که ، ادوکیت ، قدیمی ترین مجله حقوق همجنس بازها در ایالات متحده ، زمانی که فرانسیس را "شخص سال خود" نامید نوشت فرانسیس با این گفته  قطعا کار بزرگی را در " تشویق قلب ها ومغزها در گشایش به  فرد ال جی بی تی (لزبین ها ، همجنس گراها، دوجنسی ها و فراجنسی ها)... در سطح جهانی " انجام داده است" .  اما در رابطه با فرمان زنان به کشیشی و در مسئله سقط جنین ، تغییرمترقی هنوز دور ، بسیار دور است . در باره سقط جنین ، فرانسیس "نگرانی کلیسا برای کودکان نازاده را که، بی دفاع ترین وبیگناه ترین در بین ما هستند " تکرار می کند ، اگر چه او  " اضطراب ژرف" زنان را وقتی که " حیات رشد یابنده در درون آن ها ناشی از تجاوز یا  ناشی از وضع فقر مفرط باشد" تایید می کند. اما چه کسی می تواند در برابر چنین وضعیت دردناکی بی تفاوت بماند؟     

در رابطه با نقش زن ها در کلیسا ،تمام آن چه فرانسیس ( در مصاحبه) تکرار می کند آن است که آن ها " باید گرامی داشته شوند ، نباید به روحانی ها وابسته شوند". اما همان طور که  لئونارد بوف ، یکی از برجسته ترین افراد الاهیات رهایی بخش امریکای لاتین از آن طفره می رود ، "  صدای زنان برای یک غیر پدر سالار و از این رو برای تصور کامل تر خدا و روحی که در تمام حیات وکائنات جریان دارد چقدر اهمیت دارد." برای پرهیز از بازی با کلمه ها  ، آیا مادر ترزا شایسته کشیش شدن نبود؟ گذشته از همه ، کشیش های زن از منظر یک زن به ایمان فکر خواهند کرد واین امر قطعا کلیسا را غنی تر خواهد ساخت. 

سرور بشارت بیش از 50.000کلمه دارد، وما تنها بخش هایی از آن را می خوانیم ، اما پس از زمین گذاشتن آن گفته انشتین را به یاد می اوریم که:" اگر بشریت باید نجات یابد و به سطح های بالاتری حرکت کند نوع جدیدی از تفکر حیاتی است ". این در متن کلیسا نیز می تواند  تفسیر جدیدی از انجیل را در بر گیرد. مثلا ، در تدوین جدید ،کلمه های سنت پل درکورینتیان 13:13" و اکنون ایمان پایدار، امید ونیکوکاری ، این هر سه ، اما بزرگ ترین این ها نیکوکاری است ". اما نیکو کاری در نگاه سنت پل و الاهیات رهایی بخش به معنی دادن فقط صدقه نیست . معنی آن عمل کردن منطبق با وجدان فرد با به حساب آوردن کامل ایمان پیروان موجود است. و صرفا مسئله مردم بعنوان یک کل نیست ، بلکه رفتارهر فردی اهمیت دارد. فرانسیس به سیاست همچون " یکی از عالی ترین شکل های نیکوکاری " اشاره می کند که " در آن به خیر عمومی خدمت می شود". و در اینجا به اقتصاد بازمی گردد ، و این که کلیسا چقدر به تلاش برای "فراهم آوردن یک تفکر جدید سیاسی واقتصادی، که بتواند به گسستن دیوار جدایی بین اقتصاد و خیر جامعه کمک نماید " نیاز دارد. آیا این گفته خیلی شبیه گفته های کارل پولانی سوسیالیست وانسان شناس اقتصادی بلغاری به نظر نمی رسد ؟    

پس پاپ فرانسیس چه می کند؟ به نظر می رسد یورگه ماریو برگوگلیو برمشی شدید اقتدارگرایانه خود غلبه کرده است ، مشی ای که در طی سال هایی که آرژانتین به مخوف ترین دوران  خود فرو رفت معروف بود ، وبا این تغییر قلب ومغز ، به سوءظن غیر عقلانی خود به الاهیات رهایی بخش غلبه کرده است . پذیرفتن این امر قطعا باید مستلزم فروتنی بسیاری باشد که مسیرروشن شده از سوی الاهیات رهایی بخش مسیری است که کلیسا باید طی کند. همان طور که اسکار رومورو ، اسقف سان سالوادور ، که در 24 مارس 1980 به قتل رسید گفته بود ،  کلیسا باید خود را در سمت مردم قرار دهد ، به دفاع از مردم بر خیزد .  آیا این همان راهی نیست که با سنت مسیح وحواری ها پیوند دارد ؟ 

سرچشمه : مانتلی زیویو

 

 

مطلب را به بالاترین بفرستید: مطلب را به آزادگی بفرستید: