 |
|
نویدنو 19/08/1392 |
|
نویدنو 19/08/1392
ذخیره کوکائین آمریکا- سلاح تحریکات نیل نیکاندروف - مترجم: ا. م. شیری ۱۷ آبان- عقرب ۱٣۹۲
سازمانهای امنیتی آمریکا در حفظ سرّیت عملیات شکست خوردند. بطوریکه پس از یک روز گزارشاتی در رسانه ها در این باره انتشار یافت، که این داستان کوکائین، رسوائیهای سالهای ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ را یادآوری می کند، که در آن سالها، محموله های روانگردان بوسیله کارتلهای مواد مخدر، اما زیر نظارت سازمانهای امنیتی، از آمریکای مرکزی و جنوبی به ایالات متحده آمریکا انتقال می یافت. سود حاصل از فروش آنها برای خرید و ارسال تسلیحات به «کنتراها» صرف میشد. بخشی از سود، به حساب کارتلهای مواد مخدر، که برای کسب و کار خود در خاک آمریکا آزادی عمل بدست آورده بودند، واریز می گردید. سؤال می شود: سازمان «سیا» و اداره مبارزه با موادر(۱) به چه منظوری از کوستاریکا و همچنین، از پاناما، بلیزا، السالوادور، جمهوری دومینیکن و برخی کشورهای حوزه دریای کارائیب مواد مخدر صادر می کنند؟ گمان می رود، که دلارهای مخدری از کوستاریکا و سایر کشورها برای خرابکاری علیه رژیمهای «مردمی» و تأمین مالی گروههای مخالف در ونزوئلا، بلیوی، اکوادور و نیکاراگوئه استفاده میشود. اما برای آنکه چنین تصور نشود، مقامات رسمی کوستاریکا شتابزده اعلام کردند، که تُن ها کوکائین به دلیل «ظرفیت ناکافی کوره های» سوزاندن مواد مخدر، به ایالات متحده آمریکا انتقال یافت. اما اگر واقعا هم کوکائین بطور منظم سوزانده می شد، یک ذزه ذخیره آن هم نمی توانست وجود داشته باشد. البته، در ماه ژوئن سال جاری، در پاناما، علنا و با حضور خبرنگاران رسانه ها، ۱۲ تن ماده مخدر ، عمدتا کوکائین، در زباله دانی شهر، بدون وجود هیچ کوره ای، با استفاده از بنزین و بی هیچ بحثی راجع به خطر زیست محیطی سوزانده شد. در پاناما در عرض یک سال، مجموعا ۲۴ تن ماده مخدر نابود شده است. در کوستارکا، که آژانسهای امنیتی آمریکا بی هیچ محدودیتی حکمرانی می کنند، مواد مخدر علنا برای اهداف دیگری ذخیره میشود. در این باره که کوکائین کوستاریکا به چه سرنوشتی در آمریکا دچار شد، اطلاعات کافی وجود ندارد. طبق مقررات موجود، کنسولگری کوستاریکا موظف بود مراتب نابودسازی کوکائین را طی یک تلگراف ویژه به وزارت خارجه خود اطلاع بدهد. اما کنسول کوستاریکا به دلیل اینکه از سرنوشت کوکائین حمل شده از کشور او توسط هواپیمای نیروی هوائی آمریکا اطلاعاتی در اختیار نداشت، نمی توانست گزارش بدهد. آمریکائیها نه تنها کنسول کوستاریکا را در پروسه سوزاندن کوکائین دعوت نکردند، حتی هیچگونه اطلاعی هم در مورد این مسئله به او ندادند و بدین ترتیب تمام قوانین را زیر پا گذاشتند. آیا این ماده مخدر واقعا هم از بین برده شد؟ اگر آری، آیا همه آن؟ زیرا، اهداف عملیاتی همواره به ذخایر ثبت نشده نیاز دارد. در این باره که کوکائین چگونه استفاده خواهد شد، نه روُی پرین، رئیس شعبه سیاسی سفارت آمریکا در کوستاریکا و نه جیمس ریچارد کنی، سخنگوی اداره مبارزه با مواد مخدر چیزی نگفتند. در اینجا این سؤال مطرح میشود: آیا وضعیت پیش بینی نشده در جبهه های مبارزه با قاچاق مواد مخدر کمتر پیش می آید؟ همین کنی هنگام کار در هندوراس، به هلی کوپترهای آمریکائی دستور شلیک به قایق حامل سرخپوستان میسکیتو را صادر کرد. در نتیجه، دو زن حامله و دو مرد کشته شدند، چهار نفر دیگر مجروح گردیدند و هیچ ماده مخدر هم در قایق یافت نشد. در رابطه با حادثه اخیر حمل ۱۳۸۲ کیلوگرم کوکائین با هواپیمای ایرفرانس از ونزوئلا به فرانسه هم مسائل زیادی مطرح است. بگزارش رسانه های جمعی، یک نفر، با اسم مستعار «النهرو»، در حدود یک سال پیش به ونزوئلا رفت و به خرید یک محموله مواد مخدر از کارتلهای کلمبیائی موفق شد. سپس او کوکائین را به اعضای مافیای «روسی- ایتالیائی» فروخت. البته، که بدون کمک او «مافیا» نمی توانست همدستانی را از میان شهروندان و پرسنل نظامی فرودگاه بین المللی سیمون بولیوار، و همچنین از میان پرسنل ایرفرانس در ونزوئلا و فرانسه استخدام نماید. چمدانهای حاوی کوکائین بنام مسافران ساختگی بی هیچ مانعی به پای هواپیما حمل شدند و بارگیری شدند. مواد مخدر از بالا اقیانوس اطلس به فرودگاه پاریس رسید. این چمدانها ده روز در انبار ماندند و بعدا فقط بطور «اتفاقی» بوسیله مأموران امنیتی کشف شدند. تا کنون هیچ اسم روسی در روند بازجوئی ها برده نشده است. بنظر می رسد، هیاهوی رسانه ها می بایست بمثابه زنگ خطر در باره حضور «مافیای روسی» در ونزوئلا عمل کند. رئیس جمهور مادورو مسئله مواد مخدر در ایرفرانس را، بدون رد احتمال دست داشتن «نیروهای دشمن ونزوئلا»، «حکایت غریبی» خواند. این «پرونده»، «عملیات حمل مدیریت شده مواد مخدر» بوسیله اداره مبارزه با مواد مخدر را به رئیس جمهور یادآوری می کند. بگفته مادورو، هر جا که این سازمان حضور داشته باشد، در آنجا «قاچاق مواد مخدر همیشه تقویت میشود». رئیس جمهور از نیروهای انتظامی خواست ونزوئلائیهای شاغل در شرکتهای فراملیتی را که سابقا با اداره مبارزه با مواد مخدر همکاری می کردند، مورد دقت بیشتر قرار دهند. مادورو هنگام دیدار با فرمانده ارتش ونزوئلا در آغاز ماه اکتبر سال جاری اظهار داشت، که مقررات قانون دفاع یکپارچه از حریم هوائی کشور اجرائی شده است. همه هواپیماها، از جمله هواپیمای قاچاق مواد مخدر، که موازین استفاده از حریم هوائی را نقض نمایند، ردیابی و پائین کشیده خواهند شد. رئیس جمهور تصریح کرد، که اکنون از چنین امکاناتی برخوردار هستیم. رادارهای خریداری شده از چین، به ما امکان می دهد تا اوضاع آسمان سراسر کشور را زیر نظر بگیریم. مادورو گفت: «هر هواپیما که حریم هوائی کشور را نقض کند، اگر به فرود اجباری تن ندهد، بوسیله «سوخوها»، اف ۱۶ها و یا سایر جنگنده های نیروی هوائی ما ساقط خواهد شد». خبرهای مربوط به سقوط دو هواپیمای ناقض حریم هوائی ونزوئلا در ماه اکتبر نشان داد که گفتار و کردار رئیس جمهور بر هم منطبق است. رئیس جمهور مادورو تأکید خاصی روی ویژگیهای فعالیتهای اداره مبارزه با مواد مخدر نمود. او گفت: «قاچاق مواد مخدر از قدرت بالائی برخوردار است، و این ساختار در اغلب موارد از آن بعنوان اسلحه سیاسی برای جعل پرونده علیه کشور ما استفاده می کند تا ونزوئلا را کشور مواد مخدر معرفی کند». مادورو خاطرنشان کرد، که در زمینه کشف مواد مخدر و دستگیری توزیع کنندگان آن، ونزئلا موفقیتهای بزرگی کسب کرده است و همه این موفقیتها، پس از قطع رابطه با اداره مبارزه با مواد مخدر- «ساختار فراملیتی قاچاق مواد مخدر» بدست آورده است. از زبان خود مادورو نقل می کنیم: «میلیونها میلیون دلار پول از فروش مواد مخدر کشف شده به کجا و به صندوقهای کدام بانکها سرازیر میشوند؟ البته، که به بانکهای آمریکا برای سر پا نگهداشتن اقتصاد این کشور. از ۵۰۰ میلیارد دلار در سال سخن گفته میشود. و این آژانس آمریکائی میخواهد کشوری مثل ونزوئلا را که از همه مرزهای خود دفاع میکند، مزارع مواد مخدر را نابود میسازد و خودش تولید کننده آن نیست، بعنوان کشور مواد مخدر معرفی نماید». خشم مادورو قابل فهم است. طی سالهای اخیر اداره مبارزه با مواد مخدر و سازمان سیا هر گاه که شرکت همکارانشان در عملیات «بدنام کردن» کشورها و سیاستمداران مخالف «با اتهام مواد مخدر» شناسائی شدند، بارها در مرکز رسوائی ها قرار گرفته اند. ابعاد این عملیات بسیار گسترده است. اداره مبارزه با مواد مخدر کثیف ترین روشها را برای استخدام جاسوسان بکار می بندد، مرعوب می کند، مخفیانه مواد مخدر توزیع می کند، به اقدامات تلافی جویانه علیه خویشاوندان «هدف» دست می زند، مدارک و شواهد جعل می کند، هر کسی را که در صدد قطع رابطه با اداره مبارزه با مواد مخدر برآید و افشاگری کند، به قتل می رساند. اداره مبارزه با مواد مخدر با جلب یگانهای ملی مبارزه با قاچاق مواد مخدر در بسیاری از کشورهای آمریکای لاتین به توطئه علیه «رژیمهای پوپولیستی»، قاعده بازی خود را به آنها دیکته میکند. به همین دلیل، به فعالیت نمایندگی های اداره مبارزه با مواد مخدر در یکسری از کشورهای آمریکای لاتین خاتمه داده شده و در برخی کشورهای دیگر نیز زیر نظارت مخفی مقامات رسمی قرار دارند. در واقع، اداره مبارزه با مواد مخدر، یک ساختار جنایی و یک مترسک مبارزه با قاچاق مواد مخدر است که زمینه مساعد اعمال سلطه جهانی آمریکا بر تجارت مواد مخدر را فراهم می آورد(۲). قانونی کردن ماریجووانا در برخی ایالتهای آمریکا، فقط اولین گام بزرگ در راه تکمیل «لیبرال مخدری» بحساب می آید. درج نوشتارهائی راجع به بی ضرر بودن کوکائین در مطبوعات شروع شده و آن را در نقطه مقابل هروئین و سایر مواد مخدر قرار می دهند. گام بعدی، «ابتکار موفقیت آمیز» در عرصه تجارت کوکائین خواهد بود. اکنون، بر اساس برآورد کارشناسان آمریکای لاتین، بیش از ۶۰ درصد آن را اداره مبارزه با مواد مخدر کنترل می کند. دولتهای کشورهای آمریکای لاتین می فهمند، که این «شریک» همواره می تواند از پشت خنجر بزند.
افزوده های کمکی مترجم: (۱)- The U.S. CIA and Drug Enforcement Administration (DEA) (۲)- برای شناخت باز هم بیشتر سازمان سیا و اداره مبارزه با مواد مخدر آمریکا و همچنین سیاستهای آمریکا که غرب زدگان برای برقراری رابطه با این کشور سر از پا نمی شناسند، نشانی های زیر نیز معرفی میگردد:
http://www.zcommunications. سرچشمه : (Nil Nikandrov)
http://www.fondsk.ru/news/
مطلب
را به بالاترین بفرستید:
|
|
|
یک
محموله کوکائین به وزن ٢
