صلحی در افق نیست

موفقیت کری بدتر از شکست او

نیکولا ناصر- هاتف رحمانی

مسئله بحرانی همواره گسترش یابنده شهرک های غیر قانونی استعماری اسرائیل در سرزمین های اشغال شده فلسطین در ساحل غربی ، که به ویژه کشنده صلح در اورشلیم شرقی است ، گفتگوهای به تازگی از سر گرفته شده فلسطینی – اسرائیلی را موفق یا به شکست خواهد کشاند.

در 29 جولای 2013 گفتگوهای آن ها در واشنگتن دی سی از سر گرفته شد ، آن ها برای آغاز گفتگوهای صمیمی  درمیانه اوت برنامه ریزی کرده اند. رئیس جمهور اوباما به آن ها بعنوان " گام امید بخشی به پیش" درود فرستاد. هرچند ، در چشم انداز بیش از 20سال شکست در برقراری صلح مورد حمایت امریکا ، گفتگو های جدید چیزی غیر از دور جدیدی از شکست و" مدیریت ستیزه" را با وجود باور اوباما که " صلح امکان پذیر و ضروری " است "نوید "نمی دهد. 

طبق گفته آلبرت انیشتین " انجام همان چیز بارها وبارها و دوباره انتظار نتیجه ای دیگر" داشتن " دیوانگی" است ، اما این دقیقا همان چیزی است که به نظر می رسد جان کری پس از شش دور سفردیپلماسی در خاورمیانه از زمان سوگند خوردن او بعنوان وزیر امورخارجه امریکا بدان دست یافته است . 

در  صورتی که مسئله شهرک ها طبق قانون های بین المللی و بشر دوستانه ونیز منطبق بر قطعنامه های سازمان ملل مطرح نشود کری به پای خود شلیک خواهد کرد و موفقیت او در ماموریت صلح می تواند بدتر از شکست او باشد . حرکت ضد شهرک سازی اخیراتحادیه اروپا این واقعیت را برجسته کرد. 

هرچند ، کری دنبال کردن ماموریت خود بر اساس شرایط متناقض بازگشت، که در آوریل 2004در نامه رسمی جورج دبلیو بوش رئیس جمهور سابق امریکا به آریل شارون نخست وزیر سابق اسرائیل مطرح شد ، که براساس آن ایالات متحده امریکا به پیوست کردن شهرک های بزرگ یهودی به اسرائیل ، برای ترسیم دوباره مرزهای خود برطبق آن ، و جلوگیری کردن ازدرج حق بازگشت فلسطینی های آواره در هر توافقی در آینده  برای حل مسالمت آمیز مناقشه اعراب واسرائیل در فلسطین متعهد شد استوار ومصمم به نظر می رسد ،

در راس دستور کار از سر گیری گفتگوها مرزها وامنیت قرار دارند. اسرائیل هرگز مرزهای خود را تعریف نکرده است وهرگز به مرزهای تعیین شده از سوی قطعنامه 181 سال 1947 سازمان ملل به نام امنیت وقعی ننهاده است ، اسرائیل خواستار مرزهایی است که امکان دوام هر دولت مستقل فلسطینی در ساحل غربی را به خطر می اندازد . 

به زبان قصان ال خطیب سخنگوی پیشین قدرت فلسطینی ها ، از منظر امریکا واسرائیل ،" از سر گیری گفتگوها هم چون هدفی در خود " به نظر می رسد.

داوید ایگناتیوس درتاریخ 2 اوت تلاش های کری را "ماموریت غیر ممکن" توصیف کرد ، که اگر این بار شکست بخورد برای طرفین گران تمام خواهد شد . او برآیند گفتگوها را "نوعی از تله بی خطری  که شکار یک وقتی فریفته داخل آن شده بود،  توصیف کرد، تله ای که فرار آز آن برای آن ها بدون انجام دادن ...صلح یا آسیب زدن به خودشان دشوار است ."  

در واقع سرانجام کار ، موفقیت گفتگوهای از سر گرفته شده به ایجاد محیط سیاسی ای می انجامد که می تواند به حمله نظامی جدید اسرائیل در نوار غزه برای پاک کردن " مقاومت مسلحانه " آنجا  برای حاصل کار آن ها ، با تایید آشکار امریکا اداره کننده گفتگوها و تایید محتاطانه "شرکای صلح" عرب  "مشروعیت" بخشد، هشدار می دهد . 

اگرچه ، شکست قابل انتظار تلاش های کری می تواند بد تر از شکست همایش کمپ دیوید در سپتامبر سال 2000در زمان یاسر عرفات آخرین رهبر فلسطینی ها ، ایهود باراک نخست وزیر پیشین اسرائیل و بیل کلینتون رئیس جمهور اسبق امریکا باشد .

محمود عباس رئیس جمهور فلسطین با اعزام گفتگو کننده های خود به واشنگتن دوباره در حال به خطر انداختن اعتبار شخصی خویش است ، اما بدتر از آن یک انفجار داخلی فلسطینی را به ازای موفقیت به خطر می اندازد ، ولی در صورت شکست گفتگوها  انفجار فلسطینی ها را در قیام علیه مقامات فلسطینی و اشغال اسرائیل به خطر می اندازد . 

عباس پیش از این متحد های قدیمی خود در میان عضو های سازمان آزادیبخش فلسطین – از جمله جبهه خلق برای آزادی فلسطین ، که سومین قدرت با نفوذ فلسطینی پس از فتح وحماس تلقی می شود – را به مخالفت کشانده است که در وحله اول اورا به عقب نشینی از اجماع مخالفت با گفتگوها بدون توقف گسترش شهرک سازی های استعماری اسرائیل متهم می کنند .

آشتی ملی بین سازمان آزادیبخش فلسطین وحماس حداقل برای 9 ماهی که گفتگوکننده ها بعنوان چارچوب زمانی برای گفتگوها تعیین کردند متوقف خواهد شد.

تصمیم او تلاش جدید فلسطینی برای پیوستن به سازمان های بین المللی برای پیشرفت در به رسمیت شناختن فلسطین بغنوان کشور غیر عضو از سوی مجمع عمومی سازمان ملل در سپتامبر 2012 را به تاخیر می اندازد .

گفتگوهای تازه صرفا " آغاز آغازروندی طولانی " است که طبق گفته مادلین آلبرایت وزیر امور خارجه پیشین امریکا "هیچ تضمینی " برای موفقیت آن وجود ندارد . 

تمام این تصمیم گیری ها برای خرید  وقت بیشتر برای اسرائیل است تا هر آنچه که می پندارد حریم اورا " تامین " می کند با ایجاد واقعیت های بیشتر در گفتگوهای صلح تحمیل نماید .  برای فلسطینی ها ، این تلف کردن وقت است که رویای سرزمین ملی در کشور مستقل آن ها را دورتر می سازد. جای تعجبی وجود ندارد که بنیامین ناتانیاهو نخست وزیر اسرائیل در 27جولای در از سر گیری گفتگوها " منافع حیاتی دولت اسرائیل " را مشاهده کرد .

 به نظر می رسد موفقیت شخصی کری فلسطینی ها را به حماقت دوباره و پرش به " وضعیت نهایی" گفتگوها بعنوان بهترین راه برای اعلام بیگناهی اسرائیل ازاحترام گذاشتن به تعهدهای خود در قبول موافقت های " موقتی" که با سازمان آزادیبخش فلسطین امضا کرده است وادار کرده است .

تجربه تلخ گذشته

مخالف های گسترده فلسطینی با از سر گیری گفتگوها با اشاره به نتیجه خونبار همایش کمپ دیوید به میزبانی امریکا در سپتامبر 2000، عباس را به " مومن" به صلح  بودنی متهم می کنند که نزدیک است از " یک سوراخ دوبار گزیده شود"

در آن زمان  دولت امریکا یی کلینتون عرقات را به " وضعیت نهایی" گفتگوها وادار کرد . باراک نخست وزیر آن زمان اسرائیل ، در گفتگوهای نهایی کمپ دیوید دست آویزی طلایی برای عدم اجرای گام سوم موافقت نامه اسلو ، یعنی عقب کشیدن نیروهای اشغالی از تقریبا 95 درصد از اراضی  ساحل غربی  و واگذار کردن آن به مقام های فلسطینی یافت .

وصل کردن ساحل غربی وغزه به وسیله "دالانی" که به حرکت آزاد مردم وکالا بین آن ها اجازه دهد تعهد دیگری بود که می بایست از سوی اسرائیل مورد احترام قرار می گرفت .

کری گفت "سعی کردن" و شکست خوردن بهتر از "انجام ندادن کاری" است ، اما شکست همایش سه جانبه کمپ دیوید منجر به انتفاضه (قیام) دوم فلسطینی ها شد ، از آن وقت تا کنون هم شکست وهم قیام برای دولت های پیاپی اسرائیل بهانه های اضافی برای عدم احترام  به هر دو تعهد بوده است ، علاوه بر آن ، هر دو دست آویز توجیهی بودند که برای اشغال دوباره تمام سرزمین های فلسطینی وهماهنگ کردن "برکناری " عرفات و "تغییر" رژیم او با امریکا مورد استفاده قرار گرفتند.

موضوع بحرانی شهرک های غیر قانونی اسرائیل در ساحل غربی گفتگوهای تحت اداره کری را به شکست خواهد کشاند. جیمز ام . وال در 29جولای نوشت :" اسرائیل بازی روند صلح را نه برای از دست دادن  دست آوردهای نامشروع ، بلکه برای حفظ آن ها بازی می کند." شهرک ها به راس این "دست آوردها" تبدیل می شود که اسرائیلی ها تحت چتر " فرایند صلح" با تایید ضمنی مذاکره کننده  خوش نیت فلسطینی ، که نتوانست درست از همان آغاز برچیدن شهرک ها را پیش شرط از سر گیری گفتگوهای صلح قرار دهد "به دست آوردند".

همایش سال 2000 به دلیل اصرار اسرائیل به ادامه ساخت شهرک های استعماری ، به ویژه در اورشلیم شرقی ، که فرایند صلح به راه انداخته شده در سال 1991 در مادرید را محکوم به شکست کرد ، فرو پاشید . از سر گیری گفتگوهای کری در حالی آغاز شد که گسترش شهرک ها بی وقفه ادامه دارد . اکنون به نظر می رسد اصلاح این اشتباه برای عباس خیلی دیر است . تعجب آور نیست که شکست گفتگوها اجتناب ناپذیر به نظر می رسد و تنها بن بست فلسطینی – اسرائیلی را زنده خواهد کرد .  

ارزیابی هرزلیای 2013 اسرائیل نتیجه گرفت :" وضعیت کنونی در سرزمین های فلسطینی قابل تحمل ، وقطعا پایدار نیست... ادامه بن بست اسرائیلی – فلسطینی غیر قابل دفاع است . وضعیت به قیام عمومی توده ای فلسطینی ها با خشونت دوره ای منجر خواهد شد ."

اوباما از گفتگوکننده ها درخواست کرد " این گفتگوها را با حسن نیت " آغاز کنند اما یاسر عابد رابو دبیر کل کمیته اجرایی سازمان آزادیبخش فلسطین "حسن نیت " امریکا واسرائیل را مورد سئوال قرار داد که " درباره امنیت " بدون فلسطینی ها به گونه ای  بحث می کردند که انگار(مربوط به)  " امنیت دوجانبه " آنها بود ، هر چند امنیت "موضوع مرکزی و بنیادی ما " است و به آینده ما بعنوان یک کل ربط دارد " شریک اسرائیلی عابد رابو در ابتکار ژنو، یوسی بلین ، وزیرپیشین کابینه ، روز 30جولای با نوشتن در جورزالم پست "حسن نیت " ناتانیاهو را که "  ازتمام گفته های خود  در طی فعالیت سیاسی خود عقب نشینی کرده است " مورد پرسش قرار داد .

عباس با به چالش کشیدن تجربه تلخ فرایندهای صلح بیست ساله و مخالف های قوی در کشور به نظر می آید داو طلبانه درگیر آخرین آزمون خود ازاعتبار امریکا بعنوان دلال صلح شده است ، که جایگاه سیاسی او را در سن 76سالگی ترمیم یا شکست خواهد داد .   

 

 

 

 

مطلب را به بالاترین بفرستید: مطلب را به آزادگی بفرستید: