درمصر تاریخ تکرار شد؛ اما مبارزه ادامه دارد!

م . چا بکی  

محمد مرسی، رییس جمهوری مصر، یکسال پیش و به هنگام به قدرت رسیدن، قول داده بود شرایط کشور را بهبود ببخشد و به عنوان رئیس جمهور منتخب مردم ,در دادگاه قانون اساسی، سوگند یاد کرد سپس به میان انقلابیون در میدان التحریررفت و با نشان دادن اینکه جلیقه ضدگلوله ندارد؛ در میان معترضین حاضر در میدان هم سوگند یاد کرد.مرسی که در  انتخاباتی بحث ‌انگیز,  با رای 51درصدی برنده شده بود, با گفتن این که من" رییس جمهور اخوان المسلمین نیستم" ،  بلکه "رییس جمهور همه" خواهم بود، سعی کرد مخالفان خود را راضی کند.  ولی عملکرد یک ساله او کاملا خلاف آن را نشان داد.  مخالفان گفتند در برابرکسی که در میدان تحریر سوگند خورده است میدان تحریر هم این حق را برای خود محفوظ می دارد که اگرخلق قدرتی را در اختیار آن‌ها نهاد، وآن را در جهت رفاه حال خلق به کار نگرفتند، بلکه از آن جهت ثروت‌اندوزی و تثبیت مواضع خود استفاده کردند خواستار کناره گیری او از قدرت باشد. مرسی در مدت یک سال ریاست جمهوری، ناکارآمدی خود را در بخش های سیاسی، اقتصادی،  اجتماعی , فرهنگی وحقوق بشری نشان داد. او روال رئیس جمهور سابق (حسنی مبارک) را در دست اندازی و سیطره طلبی بر رسانه ها، اعمال محدودیت بر احزاب و گروه های سیاسی و "ان جی او" ها ادامه داد،  با این تفاوت که مرسی برخلاف رئیس جمهور قبلی، دارای نیروهای خیابانی معتقد به سلفی گری است ؛ همان افرادی که در یک سال گذشته بارها با استفاده از اسلحه سرد و شتر سوار به جان معترضین و مخالفان مرسی افتادند. 

در سالگرد انتخاب رییس جمهور،شاهد بودیم که میلیون ها نفر خواهان استعفای اوهستند. بیش از ۲۲ میلیون نفر، با تلاش گروهی از جوانان، که پایه گذار حرکتی به نام “تمرد” ( سر پیچی )شده اند، طوماری را به امضا رسانده و از محمد مرسی خواسته اند، استعفا ء بدهد.  رییس جمهوری مصر با بیان آن که تسلیم “آشوبگران” نمی شوم ، به ادامه حکومت خویش پای  فشرد. زحمتکشان مصری تکرار کردند, دولت نتوانسته به وعده های انتخاباتی  خود جامه عمل به پوشاند ، نتوانسته  است مانع افزایش گرانی شود ، “قیمت ها هر ساعت بالا می رود اگر بهای چیزی یک پوند در مصر بوده , امروز پنج برابر شده و در کمتر از یکماه ممکن است ۵۰۰ یا ۶۰۰ برابر بشود. شرایط اقتصادی نیز وخیم تر شده است. بیکاری افزایش یافته و ارزش پول ملی باز هم کاهش می یابد, مواد غذایی به ویژه نان و میوه جات به شد ت گران شده است. صندوق مالی دولت  خالی است. سرمایه گذاران به دلیل بی ثباتی سیاسی و نبودن امنیت، رغبتی به سرمایه گذاری در این کشور ندارند. گردشگری که یکی از منابع اصلی درآمد مصر بود, نسبت  به سال ۲۰۱۱ به یک سوم کاهش یافته است. از هر هشت نفر، یک نفر در مصر در صنعت گردشگری اشتغال داشت ، اما امروزه، بیکاری دامن صنعت توریسم را نیزگرفته است ." عرضه سوخت و بنزین مختل شد. قطعی برق به وجود آمد. شمار مهاجران از مصر به دیگر کشورها افزایش یافت از لحاظ امنیتی هم بی ثباتی و ناامنی مهمان ناخوانده مصری ها شده است ." ممدوح حبشی "سخنگوی امور بین المللی حزب سوسیالیست مصر" نوشت :  "بزرگ‌ترین مشکل آن‌ها (اخوان‌المسلمين) این است که نتوانستند وضعیت توده‌های فقیر کشور را حتا تا اندازه‌ای بهبود بخشند و در نتیجه از نابود شدن پایگاه اجتماعی خود جلوگیری کنند، که البته با درنظر گرفتن خصلت طبقاتی هیأت حاکمه کلیه احزاب و جنبش‌های اسلامی مرکب از اخوان‌المسلمين، سلفیست‌ها و جهادیست‌ها جای تعجبی باقی نمی‌ماند. در وهله اول این سرمایه مالی، تجارتی، مستغلاتی و خدماتی است که با سرمایه کشورهای نفتی خلیج و ترکیه دارای منافع مشترکی است".

 مخالفان نه با شعارهای فیسبوکی وخانه نشینی بلکه با "التیما توم خیابانی "دولت اخوان المسلمین را به چالش کشیدند. آنها قاطعانه روز دوشنبه، اول ژوییه، 48 ساعت به رییس جمهوری مصر فرصت دادند که استعفا بدهد و از قدرت کناره گیری کند. ، محمد مرسی،این اخطارها را جدی نگرفت . بر تعداد نیروهای نظامی در شهرها افزود و دستور استقرار تانک ها و سربازان مسلح را در مقابل ساختمان های مهم از جمله بانک ها و رادیو و تلویزیون و پارلمان صادر کرد. در مقابل ، فشار توده های مردمی افزوده شد. در اثرجو انقلابی ونا رضایتی عمومی خلق در بدنه جامعه که تصمیم به بر کناری دولت اسلام گرای مرسی را داشتند. قصر شیشه ایی حاکمان ارتجاعی و فاشیستی (اخوان المسلمین) از بالا ترک برداشت . در آغازچهار وزیر کابینه مرسی سپس براثر ادامه فشار توده ها ی معترض  14 وزیراز کابینه دولت هشام قندیل نخست وزیر مصر به مردم پیوستند . جنبش "تمرّد" سرپیچی" در مصر که خواستار سرنگونی محمد مرسی، رئیس جمهوری مصر، از راه اعتراضات مسالمت‌آمیز و نافرمانی مدنی بود. با شدت بیشتری به خواسته اولیه خود( استعفا ی مرسی )پافشاری کرد . مخالفان رئیس جمهور مصر شکل گرفته از دمکرات‌ها، فعالان حقوق بشر، گروه‌های هوادار زنان، سکولارها ، مسیحیان ، سوسیالیست ها و کمونیست ها ی این کشور ، مرسی را متهم می کنند که قصد پیاده کردن" قوانین شریعت اسلام "و" ایدئولوژی اخوان المسلمین" را دارد و به خواست گروه‌های دیگر در این کشور اهمیتی نمی دهد . به نظر آنها این اقدام "خیانت" به انقلاب در مصر است . حزب کمونیست مصرپیگیرترین نیروی انقلاب که مدت ها در شرایط غیر قانونی ومخفی  فعالیت می کرد ، ودرتحولات اجتماعی از انقلاب 25 ژانویه درسال 2011  تا کنون در صف مقدم جبهه رزمید ه است ، بارها حمایت خود را ازمردم در عمل به اثبات رساند و در تمام تحولات اجتماعی در کنار مردم جهت( آزادی / کرامت انسانی/عدالت اجتماعی) از پای ننشست.

"حزب کمونیست مصر با تاکید بر ادامه مبارزه انقلابی در کنار مردم فقیر، کارگران ، کشاورزان و تمامی زحمتکشان مصری خودرا همراه با جوانان آزادیخواه وانقلابی ( قلب تپنده این مبارزات) می داند......ما درکنار انقلابی های اصیل و همراه با آنان بر آنیم که تاتحقق اهداف انقلاب (آزادی/کرامت انسانی/عدالت اجتماعی) از پای ننشینیم. در این راه با آنچه که در توان داریم به همراه انقلاب و انقلابی ها به راه خود ادامه خواهیم داد.

حزب ما اعلام می دارد:" ما در کنار تمامی نیروهای انقلابی ملی درتظاهرات وراه پیمایی های مسالمت آمیزمردمی فردا و روزهای اینده شرکت نموده و خواهان انتخابات ریاست جمهوری (پیش از موقع) و شعار(سرنگونی حکومت اخوان المسلمین ودستیابی به هدف های انقلاب) را سر می دهیم. 
ما هر گز در پی گفتگو با نیروهای ارتجاعی و فاشیست ودست راستی (مسئولان واقعی به خون کشیدن مردم در خیابانها) نیستیم. اینان مسئول پی ریزی وتثبیت قانون اساسی هستند. قانونی که نابرابری اجتماعی و دینی و ازبین بردن حقوق طبقه کارگر و فقرا در آموزش و بهداشت و مسکن  را نهادینه خواهد کرد.
حزب کمونیست مصر خشونت اعمال شده توسط نظام وحکومت را محکوم می نماید. اینان ضمن جلوگیری از برآورده شدن هدف های انقلاب؛ اقدام به بازداشت و قتل انقلابی ها نموده و به آدم ربایی و تجاوز دست می زنند. مسئولیت نابسامانی اوضاع اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و امنیتی کشور به عهده حکومت است.
حزب کمونیست همچنان بر حضور خود در صحنه انقلاب تاکید نموده و خواهان ادامه جنبش اعتراضی و مسالمت آمیز مردم در خیابانها و میادین می باشد. ما با هرگونه زمینه سازی برای سرکوب انقلابی ها تحت پوشش "مذاکره برای جلوگیری از خشونت"مخالف هستیم. ما با تمامی برنامه ریزی های فرصت طلبانه برای نجات طبقه حاکم بر کشور و در راس آن "اخوان المسلمین" مخالف بوده و معتقد هستیم این طبقه دارای خصوصیات استبدادی و فاشیستی می باشد. 
حزب کمونیست مصر، از تمامی نیروهای مدنی علاقمند به انقلاب و انقلابی ها برای اتحاد و جلوگیری از تقرقه دعوت می نماید. ما با اتحاد خود می توانیم مردم مصررا برای تحقق آزادی، کرامت انسانی وعدالت اجتماعی و قصاص خون شهدا یاری نماییم.
زنده باد مصر...زنده باد انقلاب .....زنده باد مبارزه مردم مصر"
دراعلامیه  اخیرحزب کمونیست  مصر" به پاس موضع قهرمانانهٔ مردم بزرگ مصر در مقاومت در برابر رژیم استبدادی فاشیستی ورشکستهٔ کنونی، به آنها درود می‌فرستد و نسبت به آنها ادای احترام می‌کند"...." ما مردم مصر را فرامی‌خوانیم که تا برآورده شدن خواست‌هایشان، میدان‌های مبارزه را خالی نگذارند و انقلاب را رها نکنند"نقل از نامه مردم شماره 924"

  هراس ازگسترش انقلاب  , پا در میانی ارتش !                        

 سازمان ملل متحد نسبت به وخامت اوضاع و گسترش تنش در مصرهشدارمی داد. درگیری به قتل دست کم 20 نفر وزخمی  شدن ودستگیری هزاران نفر منجر شده است .  بان کی مون، دبیرکل سازمان ملل، در بیانیه‌ای تأکید کرد که تمام طرف‌های درگیر در مصر باید به "قوانین کشور و حق تظاهرات مسالمت‌آمیز" پای‌بند باشند . باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا، از محمد مرسی دعوت کرد که در همکاری با نیروهای مخالف در جهت اجرای اصلاحات دموکراتیک در مصر تلاش کند. از طرف دیگر از تماس های تلفنی مرسی با آمریکا برای نجات وی سخن می رفت . فرماندهی ارتش مصر در صفحه رسمی فیس‌بوک خود، اتهام "کودتای نظامی" را رد می کند و می گوید چنین اقداماتی با شیوه و تربیت ارتش مصر مغایرت دارد. همچنین گفته می شود  هدف ارتش آن است که نیروهای سیاسی کشور را به یافتن راه حلی برای بحران کنونی جلب کند . بیشتر نیروهای مخالف دولت مصر، بیانیه ارتش را قدرت‌نمایی در برابر دولت محمد مرسی ارزیابی می کردند. سخنگوی جنبش "تمرد" به بنگاه خبری "الجزیره" گفت که اجرای "خواست ملت" که بیانیه بر آن تأکید کرده، چیزی نیست جز کناره‌گیری مرسی و انجام انتخابات پیش‌هنگام در مصر .در صفحه جنبش "تمرد" در شبکه اجتماعی "فیس بوک"  گفته می شود که "امروز مهم ترین روز است، برای دفاع از انقلاب !به خیابان ها بیایید" بعضی ناظران سیاسی معتقد بودند "بیانیه ارتش، محمد مرسی را مجبور به استعفا خواهد کرد تا رویارویی گسترده با ارتش رخ ندهد." زیرا با تجربه از انقلاب اول امکان گسترش تظاهرات وعبور از ارتش ، وتعمیق خواسته ها به مراتب گسترده تر از گذشته وجود داشت .واین نمی توانست خوش آیند محافل غربی بویژه آمریکایی ها باشد. همین موضع گیری های دو گانه در محافل غربی نیزوجود داشت .از یک سو تاکید بر" اجرای قانون انتخابات "، "رای مردم "، "دمکراسی "که معلوم نبود چند سال باید طول بکشد ومردم برای (دستیابی به هدف های انقلاب ) که توسط دولت مرسی به فراموشی سپرده شده بود می بایست چند سال دیگر منتظر بمانند.؟ که باز نتیجه آن به نفع مردم زیر سئوال بود . از سوی دیگر هشدار به مرسی جهت راه حل و درنهایت کناره گیری ،  به منظور هراس از گسترش انقلاب وامکان رویارویی این نیروی عظیم بپاخاسته با ارتش.  از این رو انرژی اعتراضی مردم "در نبرد که برکه "بین مردم  وحاکمیت ارتجاعی در تضاد آشتی نا پذیری قرار گرفته بود، که ارتش با محاسبه  ای دقیق ، با دخالت  در امور در کنار مردم قرار گرفت وبا ابتکار نوینی تاریخ رابشکل دیگری تکرار کرد.محمد شیخ ابراهیم، خبرنگار یورونیوز در قاهره گزارش می داد: «تحولات بسرعت رخ می دهند و به نظر می رسد که سیستم فعلی تحت فشار تظاهرات خیابانی به سمت فروپاشی است اما با این وجود مرسی هنوز سعی دارد قدرت را نگه دارد " به نظر می رسد تاریخ در این کشور در حال تکرار شدن است. در انقلاب ژانویۀ ۲۰۱۱ که منجر به سرنگونی حسنی مبارک شد، نیز تقریبا همین اتفاق افتاد. ارتش ابتدا در کنار رییس جمهوری سابق این کشور قرار داشت اما به موازات افزایش اعتراض ها، ارتش نیز اعلام کرد روبروی مردم قرار نمی گیرد. بعد از آن بود که حسنی مبارک در فوریۀ همان سال استعفاء داد و اختیارات خود را به شورای عالی نیروهای مسلح به رهبری حسین طنطاوی، فرماندۀ وقت ارتش داد .محمد مرسی، رییس جمهوری مصر دو ماه بعد از به قدرت رسیدن، حسین طنطاوی را به بازنشستگی فرستاد و به جای وی، عبدالفتاح السیسی را منصوب کرد. نزدیکی وی به حزب اخوان المسلمین به نوعی می توانست تضمینی برای حمایت کامل ارتش از رییس جمهور جدید مصر باشد "  کامران متین استاد روابط بین الملل در دانشگاه لندن  به دویچه‌وله می‌گوید: «جنبه مهم دیگر این دخالت ارتش این است که در متن یک تظاهرات عظیم در شهرها و خیابان‌های مصر و در خود قاهره بوده. برخی تخمین‌ها از حدود ۱۵ میلیون نفر در تظاهرات اخیر، یعنی روز ۳۰ ژوئن که اپوزیسیون درخواست تظاهرات در خیابان‌ها کرده بود، خبر می‌دهند و بی‌شک تصمیم ارتش برای دخالت، با برآورد آن‌ها از شرایط فعلی و احتمالات آینده در مصر و با توجه به حضور عظیم مردم در خیابان مرتبط است».وی همچنین به طوماری اشاره می‌کند که مخالفان مرسی امضا کرده بودند و نیمی از واجدان شرایط رای دادن آن را امضا کرده‌اند ونتیجه می‌گیرد که حداقل نیمی از مردم مصر با اقدام ارتش مخالف نیستند. در آخرین بیانیه حزب کمونیست مصر چنین آمده است،" این پیروزی بدون ارادهٔ قاطع، پیگیری خستگی‌ناپذیر، و تظاهرات بی‌سابقهٔ ده‌ها میلیونی مردم به مدت چندین روز، به همّت توده‌های به‌پاخاسته، به سرانجام نمی‌رسید. نیروهای مسلّح دلاور ما بار دیگر از خود گذشتگی عمیق و وفاداری مطلق خود به ملّت و به حق آنها برای داشتن یک زندگی آزاد و شایسته را ثابت کردند. چنین بود که آنها به خواست‌های مردم پاسخ دادند، با پیکار انقلابی آنها همراه شدند، و به عنوان سپر دفاعی آنها و نیرویی که مجری هدف‌ها و خواست‌های آنهاست، جانب آنها را گرفتند." "نقل ازصدای مردم"....

 ارتش مصر که وابستگی تام و تمامش  به آمریکا اظهر من الشمس بوده و هست باید که به میدان می آمد تا جنبش تمرد را به خانه بازگرداند و دولتی موافق سیاست های کلان آمریکا و متحدان غربی اش را بر سرکار آورد . آن نیروی لایزالی که در روز 30 ژوئن به خیابان آمده بود ، خود می توانست براحتی کار مرسی و دولت اسلام گرای نئولیبرالش را تمام کند .قدرت خیره کننده و امیدوارکننده مردم مصر در دفاع از دستاوردهای انقلاب اولشان  علیه حکومت حسنی مبارک ، کابوسی بزرگ برای ارتش تا دندان مسلح و دست نخورده پس از انقلاب بود  سایت خبری جنبش خرداد 2013.07.03 . یادآور می شود فرماندهی نیروهای مسلح مصر روز چهارشنبه   پس از پایان ضرب الاجل 48 ساعته "محمد مرسی" را از سمت ریاست جمهوری برکنار کرده، اعتبار قانون اساسی را متوقف نموده و "نقشه عمل" را اعلام کرد که شامل یک دوره انتقالی و برگزاری انتخابات زودهنگام ریاست جمهوری است"عدلی منصور" رییس دادگاه قانون اساسی مصر مامور انجام وظایف ریاست جمهوری در دوره انتقالی شده و به عنوان رییس جمهور موقت کشور سوگند یاد کرد. خلاصه اینکه.آنچه در خیابان های مصر گذشت نتیجه بی کفایتی وناتوانی ایدئولوژی محمد مرسی است که  بشکل دیکتاتوری اسلامگرایانه "اخوان المسلمین "به مردم تحمیل گردیده بود، و با نداشتن درک دیالکتیکی ازتاریخ , گمان می کرد اگر جنبش اعتراضی دیروز در بهار عربی به نفع اسلامگریان عمل کرد امروز نیز چنین خواهد بود ، اما امروز ما شاهد بهار دومی در مصر ،  ترکیه ، و....هستیم که می خواهد حکومت را از اسلامگرایی پاک کند. میخائیل مارکف  رئیس کمیته بین المللی شورای فدراسیون روسیه می گوید"رخدادهای اخیر مصر نشان می دهد انقلاب های اخیر که در جهان عرب رخ داده اند  لزوما به ایجاد یک حکومت مذهبی نمی انجا مند." واز سوی دیگر زیر بنای مطالبات مردمی اقتصادی است . فقر , بیکاری , نداشتن درامد لازم برای امرار معاش , گرانی سر سام آور, تورم اقتصادی .... توده های گرسنه جان بلب رسیده را به گلوله ای عظیم , باتوان بالای انرژی تبدیل کرده است .اگر از روبنای مذهبی می توان صرف نظر کرد، از شکم گرسنه نمی توان گذشت. این فرمول عمومی است . با وعده آسمانی نمی توان جلوی آنرا گرفت .رئیس دولت آینده مصربدون در نظر گرفتن مطالبات مردمی واجرای آن نمی تواند  دوام یابد. ارتش نیرومند با پشتوان بین المللی نیز نمی تواند با زور توپ وتانگ ویا با پا در میانی دیپلوماسی حاکمان مال اندوز را نجات دهد .تاریخ بار سوم در مصر تکرار می شود.اما مبارزه برای دستاوردهای انقلاب ادامه دارد.

06.07.2013

 

 

 

 

مطلب را به بالاترین بفرستید: مطلب را به آزادگی بفرستید: