"ماندلا" و فرصتی برای همنوازی بین دشمنان حزب توده ایران

عزت.. سیامک

رژیم "ولایت فقیه" در سه دهه گذشته ،با یورش های وحشیانه خود ، از هر فرصتی برای تخریب و تضعیف حزب توده ایران استفاده کرده است و روند فعالیت های مخرب رژیم با افزایش حضور سیاسی حزب در صحنه های  مبارزاتی مردم میهنمان نیز وسعت بیشتری گرفته  وبالطبع نیز نیازمند شیوه های بیشتری برای افزایش حملات بوده است.

سند مصوبه ششمین کنگره  حزب توده ایران ،سی سال از یورش وحشیانه رژیم ولایت فقیه برای نابودی حزب توده ایران می‌گذرد، به بخشی از این اقدام ها و شیوه های به کار گرفته شده اشاره کرده است. همچنین در همین سند نیز به کسانی که دست در دست رژیم و تحت نام "دفاع " از حزب و در واقع بر علیه حزب فعالیت  های تفرقه افکنانه و مخرب را سامان دهی می کنند ، اشاره کرده است.

رژیم که سیاست های خود را برای ایجاد تفرقه و انحراف در حزب،  شکست خورده و ناموفق می بیند ، به عنوان دشمنی قسم خورده ،هرچه گستاخانه تر و بی شرمانه تر بر حملات خود افزوده ، که در این میان نیز با توسل به ماموران امنیتی و بازجویان سابق و "کارگزاران مطیع و در حاشیه " خود ،  به جعل وقایع و حوادث نیز پرداخته است .

در رابطه با چنین تلاش هایی ، در روز 12 تیر ، سعید حجاریان، باز جوی رژیم در اوایل انقلاب و به ویژه در رابطه با نیروهای چپ و در راس آنها حزب توده ایران، در جنوب تهران و بعد ها رییس رکن دو ارتش  ، در مطلبی که در جرس نیز به چاپ رسده است،  به بهانه احترام به نلسون ماندلا ، به بزرگ نمایی از محمد علی عمویی پرداخته و برای دست یابی به این هدف ، ماندلا را عامل اصلی آزادی "عمویی " نامیده و دوباره به " تاریخ نویسی " می پردازد . حجاریان ادعا می کند که :

"هنگامی که به ایران سفر می‌کرد به او خبر داده بودند که در ایران یک زندانی وجود دارد که بیش از تو در زندان بوده است (یکی از زندانیان توده‌ای که هم قبل و هم بعد از انقلاب را تجربه کرده بود) و او تنها تقاضایش از مسوولان ایران آزادی وی بود که اجابت شد."

بی تردید این ادعای حجاریان یک تحریف تاریخی و درو غی بیش نیست، اما سئوال این است که چرا حجاریان در چنین شرایطی به این دروغ پردازی پرداخته و چه هدفی را دارد و این که چرا بلافاصله این ادعای دروغین به عنوان یک "سند " تاریخی مورد پشتیبانی "مدعیان دفاع از حزب" ، "راه توده" و "عدالت" ، قرار می گیرد . سندی دروغین که تنها بر پایه ادعای یکی از دشمنان قسم خورده ی حزب توده ایران است؟

"راه توده " که از چاپ چنین مطلبی در "شرق" به وجد آمده ، در شماره 414 خود با شادی و شعف ، آن را یک " سند تاریخی " خوانده و آن را "اعتباری" برای رد سند مصوبه کنگره حزب می خواند. "راه توده " می نویسد :

" در آخرین ساعاتی که مطالب راه توده شماره 414 برای بازخوانی و صفحه آرائی و انتشار آماده می شد، روزنامه "شرق" در تهران، مطلب کوتاهی از سعید حجاریان را در ارتباط با نلسون ماندلا منتشر کرد که اطلاعات مطرح شده در آن یک سند تاریخی است.

...... اما آنچه آقای حجاریان گفته و روزنامه شرق منتشر کرده یک اعتبار دیگری هم دارد که این اعتبار باز می گردد به نفی آن لجام گسیختگی که در نشریه نامه مردم حاکم است و آن کنگره بازی های بچگانه که از درون آن قطعنامه علیه محمد علی عموئی در می آید و زنده ماندن و آزادی او را نه کارزار برای دفاع از آزادی او و نه پادرمیانی نلسون ماندلا، که توطئه امنیتی حکومت معرفی می کند."

"یک سند تاریخی " و " اعتبار " کسب شده از ادعاهای دروغین حجاریان نقطه عطف دلایل و مدارک سایت ضد توده ای "راه توده" است ، سایتی که در حال حاضر کوچک ترین اعتباری نه تنها در میان اعضا و هواداران حزب ندارد ، بلکه به عنوان یک سایت مشکوک و امنیتی در میان سایر فعالین سیاسی نیز  شناخته شده است و دفاع این سایت از ادعاهای دروغین حجاریان به واقع تاییدی بر سند منتشر شده از طرف حزب توده ایران در مورد عمویی است.

حزب توده ایران در رابطه با اقدام های رژِیم علیه حزب توده ایران و به ویژه شایعه آزادی عمویی به در خواست "ماندلا " در سند مصوب ششمین  کنگره حزب ، نوشت:

"تاكنون هوشياري رهبري و اكثريت اعضا و هواداران حزب، تلاش دستگاه هاي امنيتي رژيم را براي تكرار فاجعه نفوذ   "عباسعلي شهرياري“ هاي جديد خنثي كرده است. ولي تلاش هاي دستگاه هاي امنيتي رژيم جمهوري اسلامي براي ضربه زدن به حزب توده ايران و مختل كردن مبارزه آن پايان نيافته است .... جنگ رواني  - تبليغاتي ارگان هاي امنيتي رژيم ولايت فقيه بر ضد حزب توده ايران، در سال هاي پس از ضربه هاي سال 1361 ، پيچيدگي ها و بعد های گوناگوني داشته است. حزب ما سندهاي گوناگوني را از ميان گزارش هاي رسيده از درون سياه چال هاي رژيم در اين سال ها جمع آوري كرده است كه تصوير نسبتاً روشني از رويدادهاي زندان و عملكرد رژيم در زندان ها را به دست می دهد. 

در اين زمينه بايد با قاطعيت گفت كه، در رابطه با اكثريت رهبران دستگيرشده حزب كه در جريان ” فاجعه ملي“ به جوخه هاي مرگ سپرده شدند و يا جان به سلامت دربردند، هيچيك از برنامه ها و عملكردهاي رژيم اتفاقي نبوده است.  اين رويدادها به سببِ خوش شانسي در قرعه كشيِ مرگ“ رژيم، و يا پادرميانيِ شخصيت هاي معروف جهاني، از جمله نلسون ماندلا، براي آزادي افرادي خاص- كه ما دروغ بودن آن را با قاطعيت اعلام مي كنيم ، نبوده است. واقعه همه اين روندها و ها را بايد بي ترديد بخشي از برنامه هاي درازمدت رژيم براي حزب سازي، ” رهبر تراشي“ ، و دامن زدن به چند دستگي درصف هاي حزب توده ايران ارزيابي كرد. بر همين اساس، دفاع از سردبير نشريه ضدتوده اي ” راه توده“ ، و از تاريخ نويسي هاي سراسر دروغ او زير عنوان: ” ياد مانده ها“ ، در پي افشاگري هاي روشن ماه هاي اخير نيز نمي تواند اتفاقي و از سرناآگاهي باشد."

این سند در بهمن ماه سال گذشته منتشر شد و در آن زمان ماندلا در سلامت کامل و عقل سلیم بود و به یقین ، می توانست مورد تکذیب ماندلا قرار بگیرد. نکته دیگر عدم اشاره ی این افراد و سایت ها در مورد این موضوع در آنزمان بود ،اما به ناگهان و در شرایطی که "ماندلا " تنها به کمک دستگاه ها ی پزشکی زندگی "نباتی " دارد و قادر به تکلم ، تحرک و تفکر نیست، چنین ادعایی از طرف حجاریان مطرح می شود. حجاریانی که پس از سوقصد به او ، به طور دایم در سایت ها و نشریات مختلف یا قلم می زند و یا در حال مصاحبه  است و جالب این که حتی یک بار از این "خاطره تاریخی " سخنی نگفته و اشاره ای نداشته است. حتی او در مصاحبه خود در شهریور 1391 با ماهنامه اندیشه پویا ، به رغم بیان "خاطرات " فراوانی از فعالیت ها ، دستگیری ها و بازجویی های رهبری و اعضای حزب توده ایران ، زمانی که سخن از عمویی و کیانوری به میان می آید ،

پس از تشریح شرایط دستگیری اعضا و رهبری حزب و اشاره به همکاری پرتوی و پذیرش یک "سناریو " از سوی "رهبری " حزب ، می گوید: " بعد که التهاب ها خوابید عملا چنین شد. سران حزب توده از این سناریو بدشان نیامد و گردن گرفتند چون حزب توده که از دهه ۳۰ مرده بود ،و جایی در نهضت انقلابی ایران نداشت توانست جان بگیرد و همه بگویند که این مرده حتی قدرت کودتا هم داشته است ......... نهایتا اگر کیانوری و عمویی هم اعدام می شدند آنها چند تا شهید هم پیدا می کردندلذا آنها هم به پرتوی خیلی گیر ندادند این تحلیل ما بود."

او در این مصاحبه هیچ اشاره ای به مسئله آزادی عمویی به واسطه "درخواست" ماندلا نمی کند. در حالی که بنا به اعتبار و شخصیت "ماندلا" و اهمیت "تاریخی " این درخواست، این بهترین فرصت برای اشاره به نحوه ی آزادی عمویی بود که کوچک ترین اشاره ای به آن نمی شود.

حجاریان با این ادعا ها تلاش دارد تا، سیاست های  رژیم در راستای رهبر تراشی و حزب سازی علیه حزب توده ایران را به پیش ببرد و با ایجاد جو شک و بد گمانی ، در میان صفوف حزب توده ایران تفرقه و بی ثباتی را دامن بزند.  حجاریان تلاش می کند تا در این "شرایط مساعد" عمویی را تطهیر کرده و شاید به گونه ای "ادای ِدین" را به جا آورده باشد و بالطبع در این راه نباید از همنوازی سایت های ضد توده ای "راه توده" و "عدالت" نیز بی بهره بماند . به ویژه "راه توده" که مورد دفاع "خالصانه " و "کامل " عمویی قرار گرفته است واو "حق " زیادی به گردن این سایت دارد. همنوازی غریبی است بین یک ضد توده ای قسم خورده و "مدعیان دفاع " از حزب.

 

 

 

مطلب را به بالاترین بفرستید: مطلب را به آزادگی بفرستید: