نویدنو16/04/1392

 

نویدنو16/04/1392 

 

 

نویدنو : سرعت رخ داد ها به چنان حدی رسیده است که آن چه یک ساعت پیش می توانست توضیح وضعیتی باشد به سرعت کهنه می شود . مقاله حاضر پیش از تحولات اخیر مصر نگاشته شده است . درفاصله برگرداندن آن توسط رفیق مهرگان تا اکنون مصر شاهد تحول هایی تعیین کننده  بوده است که همه از اخبار آن اطلاع دارند .با این حال حیفمان آمد که مطلب را منتشر نکنیم ، به ویژه آن که حاوی توضیح های جالبی در مورد آینده مصر است که عملا تحقق یافته است .

 

آبدیده شده در خیابان ها

هنوز برای انقلاب مصر امیدی هست

وائل اسکندر- مهرگان

میلیون ها مصری خیابان ها را به تصرف در آوردند. با اطمینان می توان گفت 30ژوئن بزرگ ترین اعتراض در تاریخ مصر بود. گمانه زنی هایی در باره آن چه آن افراد بسیار را برای تصرف خیابان ها آب دیده کرد وجود دارد ،آیا فعال های انقلابی بودند ، کارزار "تمرد" بود ، مخالف ها بودند ، فلول ( باقی مانده های رژیم پیشین) بود یا عامل هایی نظیر نیروهای امنیتی یا ارتش. 

پاسخ می تواند تا حدی همه آن چه در بالا ذکر شد باشد ، اما درست ترین پاسخ به این پرسش اخوان المسلمین است .  کافی است فقط نگاهی به حضور اخوان المسلمین از زمان تبدیل شدن به بازیگر سیاسی غالب درصحنه مصربیندازیم تا در یابیم چرا چنین تعداد عظیمی علیه آن ها گرد هم آمده اند . آن ها نژاد پرستانی هستند که تمام تعهداتی را که به عهده گرفته بودند شکستند، همه از جمله متحدان بالقوه خود را کنار گذاشتند و از تقسیم کردن قدرت و مسئولیت به خاطر سرنوشت کشود خود داری نمودند. آن ها حتی برای پاک سازی دراز مدت کارکنان دولتی دادگستری وپلیس که با مسرت به اخوان المسلمین کمک می کنند و می توانند کمک کنند از کسانی که مخالف دولت هستند تلاش کردند.

مشروعیت اخوان المسلمین زمانی که مدلی شبیه به رژیم مبارک را که از سوی مردم نا مشروع شده بود تعقیب کردند نابود شد . مردم از فاشیسم مذهبی تکثیر شونده  و پیشرفت فرقه گرایی مورد حمایت دولت از سوی اخوان المسلمین خیلی عصبانی بودند . نیروهای امنیتی به اقدام های بی کیفر ادامه می دهند. به جای توزیع ثروت ، رهبرهای اخوان المسلمین برای جانشینی طبقه ممتاز مبارک تلاش می کنند و علاوه بر این برای تحمیل نظم اخلاقی که ناقض آزادی های فردی است تلاش می کنند. 

بر خلاف اعتراض های 25 ژانویه 2011که به طور وسیعی با بی رحمی پلیس تحت فرمان رژیم مبارک  برانگیخته شد ،  این بار رفتن اخوان المسلمین که در شخص محمد مرسی تجسم یافته است هدف گذاری شده بود. اما بر خلاف  طی  دو سال گذشته ، مردم تنها می توانند با آن چه نمی خواهند موافقت نمایند. تمام افراد حاضر در خیابان به دلیلی در خیابان هستند. پشتیبان های فلول خواستار بازپس گیری نقش خود در امور چیزها هستند، برخی از فقر شدید رنج می برند که با بدتر شدن وضعیت اقتصادی بهتر نشده است ،  برخی دیگر نسبت به دوران مبارک احساس آزادی کم تری دارند که مورد تجاوز قرار گرفته بود ، نیروهای امنیتی ازچگونگی اجرای سیاست خارجی وصحرای سینایی اخوان المسلمین عصبانی هستند و انقلابی های قدیمی برای تغییر قدرت سرکوبگر دیگری که  در حال ربودن هدف های انقلاب  است در خیابان هستند. 

افراد زیادی هرروز در این انقلاب زاده می شوند. خیلی ها از ارتش می خواهند برای متوقف کردن وراندن اخوان المسلمین اقدام نماید چون تنها بدیل قدرتمند قادر به انجام آن ارتش است . این امر سبب یاس انقلابی های قدیمی می شود چون ارتش به طور کامل انتقال ، کشتار ، شکنجه وزندانی کردن اعتراض کننده های بسیاری را به صورت بدی انجام داد وعلاوه بر این خود را با اخوان المسلمین متحد کرد . همچنین غیر محتمل است که ارتش مایل به ایجاد تغییراتی به سود مردم و برآوردن درخواست های انقلابی به خاطر منافع اقتصادی گسترده خود باشد که بر سر آن سازش نخواهد کرد . 

در نهایت ، ارتش ممکن است مدتی قدرت سیاسی را به شیوه ای که شبیه کودتا است در دست بگیرداما انقلاب تاکنون شاهد یک رشته کودتاهای سیاسی بوده است که از سوی مردم زمانی که تحت سرکوب بودند مورد مخالفت قرار گرفت .  

انقلابی ها هم آگاهند که بدیل قدرتمندی برای مردم ایجاد نکرده اند تا مورد اعتماد قرار گرفته وگسترش یابد. بسیاری از کسانی که بیش از دوسال مصرانه در انقلاب شرکت داشته اند نسبت به تعداد افرادی که درتایید جنگ خیابان بیدار شدند خوش بین هستند . اقدام مستقیم بعنوان ابزار های تغییر وسیعاپذیرفته وتایید شده اند. لفاظی دائمی که مشکل ها باید از طریق حزب های سیاسی  وابزار های قانونی مورد پیگیری قرار گیرد به چالش کشیده می شود . این شاید به معنی آن باشد که تا زمانی که سامانه ای بر پا می شود که به وسیله آن می توان  تغییر را از طریق انتخابات و سازمان ها اجرا کرد ، مردم به سیاست های خیابانی و اقدام ها مشروعیت خواهند داد .  

مردم ممکن است امروز برای ارتش تسلی بخش باشند، اما الزاما به معنی آن نیست که آن ها بی صدا نسبت به حقوق خود فریب خواهند خورد . امید است آن هایی که خیابان ها را تسخیر کرده اند موضع هایی را بپذیرند که ارزش محور تر از وفاداری محورهستند. این امید وجود دارد که آن ها مسیر خود را ادامه دهند و اندازه واقعی چیزها را مشاهده کنند واز سیاست مدارها وتبلیغات کمتر فریب بخورند . امید است انقلاب که بر کرامت انسانی بنا شد و درخواست نان ، آزادی و عدالت اجتماعی را آغاز کرد تا زمان تحقق خواسته ها ادامه خواهد یافت . این امید وجود دارد که حتی اگر ما وارد تونل تاریک دیگری می شویم ، در آن جا نور وجود خواهد داشت . این امید وجود دارد .

§    وائل اسکندر روزنامه نگاری است که در اهرام انلاین وسایر نشریه ها می نویسد  .

 

 

 

 

مطلب را به بالاترین بفرستید: Balatarin مطلب را به آزادگی بفرستید:Azadegi

بازگشت به صفحه نخست         

         

free hit counter