بیست ودومین سمینار بین الملل کمونیستی

قطعنامه در باره حمله ها علیه حقوق دموکراتیک در اتحادیه اروپا

برگردان : آرش وجدانی

بروکسل 31ماه می – 2ژوئن 201

حمله ها بر حقوق دموکراتیک وآزادی در بحران جهانی سرمایه داری ، راهبردها واقدام ها در پاسخ به آن

 

شدید تر کردن سرکوب و گسترش حمله ها ی طبقه سرمایه دار علیه حقوق دموکراتیک در اتحادیه اروپا بخش وپاره ای از راهبرد تقویت قدرت این طبقه در شرایط کنونی بحران اقتصادی و خیزش نارضایتی مردمی است .

در کشورهای اروپا ، امپریالیست اتحادیه اروپای هم چون دژکوبی علیه تمام حقوق مردم ، از جمله حقوق دموکراتیک مورد استفاده قرار می گیرد .

 1- تقویت همدستی بین نیروهای سرکوب ، به ویژه با اروپول[1] (پلیس اروپا) ، ارو جاست[2](مرکز هماهنگی قضایی اروپا در امور جنایی )، به جای فرونتکس [3] (آزانس اروپایی برای هماهنگی عملیات برون مرزی اروپا)، بازوی مسلح اتحادیه اروپا برای کنترل مرزهای خارجی ، و اروجندفور[4] (نیروی ژاندارمری اروپا)، یک نیروی پلیس اروپایی آماده استفاده علیه اعتراض های مردمی وجود دارد .

2- حمله های اتحادیه اروپا ، در حمایت از تحول های همانندی در سطح ملی ، علیه حق اعتصاب و اقدام جمعی وجود دارد . از این رو ، اتحادیه اروپا اخیرا برای مطرح کردن حق اعتصاب کردن  به حق رقابت آزاد ، از طریق مقررات مونتی دو[5] و راهنمای خدمات تلاش کرده است . 

3- توسعه یک قانون جزایی اروپایی برای سرکوب سیاسی از طریق چارچوب تصمیم ها وجود دارد . آن ها بعنوان " نیت های تروریستی" تعریف می شوند که خواهان تحمیل نمونه دیگری از جامعه هستند. پذیرش اقدام علیه "رادیکالیسم" و " ایدئولوژی های افراطی" غیر قانونی اعلام کردن جنبش سازمان یافته کارگران و حزب های کمونیست وکارگری را هدف گرفته است . این به کارزاری متصل است که خواهان قرار دادن ایدئولوژی فاشیسم و کمونیسم بر یک شالوده است و خواهان غیر قانونی شدن کمونیسم و حزب های کمونیست وکارگری است – همان گونه که پیش از این در کشورهای معین اروپای شرقی اجرایی شد. اتحادیه اروپا از کمونیسم ستیزی دولتی پشتیبانی می کند.

4- همچنین سازوکارهای تجسسی همه جانبه ای وجود دارد ، ونیز جمع آوری اطلاعات از مبارزان سیاسی با استفاده از فن آوری های جدید که افزایش یافته است. نیرو های امنیت وجاسوسی قدرت وسیعی برای نظارت بر جمعیت ، هم در رابطه با موضوع ( تروریسم ، رادیکالیسم ،...)  وهم در رابطه با شیوه ها ( به ویژه شیوه های بازجویی ، هواپیماهای بی سرنشین ، دوربین ها ) به دست آورده اند . آزادی های فردی -  اطلاعات وحریم خصوصی – به هیچ وجه رعایت نمی شوند.

5-  از طریق پیمان لیسبون ، به اصطلاح پیمان مالی اروپایی ، کنفرانس اروپا و دولت های ملی  درموضوع های بودجه ای و سیاست اجتماعی واقتصادی صلاحیت ها را به نهادهای اتحادیه اروپایی ( کمیسیون وشورای اروپا)منتقل کرده اند. به اصطلاح همگرایی اروپایی که بدین گونه تحقق یافته بود ، به نام رقابت و سودآوری به تحمیل سریع تر و قوی ترخواسته مشترک انحصارها در حمله به حقوق اجتماعی ( حقوق بازنشستگی ، بیمه بیکاری ، بهداشت ،...)، دستمزدها ، شرایط کار ، (قانون های مدون ، انعطاف پذیری ،...) و خدمات عمومی ( با خصوصی سازی وآزاد سازی) خدمت می کند.

ما با حمله ها بر حقوق دموکراتیک از سوی اتحادیه اروپا علیه کارگران مخالفیم . تنها جنبش های گسترده مردمی در جهت ضد سرمایه داری ، تحت هدایت جنبش کارگری سازمان یافته و حزب های کمونیست وکارگری می تواند این حمله ها را به عقب نشاند و مبارزه برای سوسیالیسم را تقویت نماید .

لیست امضا کننده ها

1- الجزایر ، حزب الجزایری برای دموکراسی وسوسیالیسم (PADS)

2-           آذربایجان ، حزب کمونیست آذربایجان

3-           بلاروس ، حزب کارگران بلاروس

4-           بلژیک ، حزب کارگران باژیک

5-           برزیل حزب کمونیست برزیل ( PCdob)

6-           برزیل ، حزب کارگران برزیل (PPL)

7-           بلغارستان ، حزب کمونیست های بلغارستان

8-           دانمارک ، حزب کمونیست دانمارک

9-           فرانسه ، اتحادیه انقلابی کمونیست های فرانسه

10-        فرانسه ، قطب رنسانس کمونیستی فرانسه

11-        آلمان ، حزب کمونیست المان (PDK)

12-        یونان ، حزب کمونیست یونان

13-        مجارستان ، حزب کارگران مجارستان

14-        ایران ، حزب توده ایران

15-        ایرلند، حزب کارگرن ایرلند

16-        لبنان ، حزب کمونیست لبنان

17-        لوکزامبورگ ، حزب کمونیست لوکزامبورگ ( KPL)

18-        مالت ، حزب کمونیست مالت

19-        مکزیک ، حزب سوسیالیست مردمی مکزیک

20-        هلند، حزب کمونیست نوین هلند (NCPL)

21-        فلسطین ، حزب کمونیست فلسطین

22-        فیلیپین ، حزب کمونیست فلیپینی ها

23-        روسیه ، حزب کمونیست اتحاد شوروی

24-        روسیه ، حزب کارگران کمونیست روسیه ( CPSU)

25-        صربستان ، حزب کمونیست نوین یوگسلاوی

26-        سودان جنوب ، حزب کمونیست سودان جنوب

27-        سری لانکا ، جبهه رهایی خلق ( JVP)

28-        سوئد، حزب کمونیست (KP )

29-        سوئیس ، حزب زحمتکشان سوئیس

30-        تونس ، حزب دموکراتیک میهنی

31-        ترکیه ، حزب کمونیست ترکیه (TKP)

32-        امریکا ، سازمان سوسیالیست راه آزادی

33-        ونزوئلا ، حزب کمونیست ونزوئلا   

 

 

 

مطلب را به بالاترین بفرستید: مطلب را به آزادگی بفرستید: