برای  آزادی ، دمکراسی وعدالت اجتماعی به پاخیزیم.

فرزاد حیدری

 

با اندک دقتی بر سیر رویدادهای کشورمان به وضوح می شود دریافت، انتخابات سال 1392 ریاست جمهوری از اهمیت بسیاری برخوردار است. این اهمیت  از وضعیت خاص بافت پر تناقض قدرت حاکم بر میهنمان وچالش هایی که در این برهه سراسر پیکرش را فرا گرفته است ،ناشی می شود. به خاطر این حساسیت می بایست در برخورد با مسائل ، تحلیل شرایط و اتخاذ تاکتیک مناسب ، حد اعلای ظرافت نظری و عملی را داشت، تا بتوان در مسیر اهداف ترقی خواهانه جنبش مردمی کاراترین گامها را برای نیل به آزادی ، عدالت اجتماعی و دمکراسی مردمی برداشت. اوباشان ولایی  با در نظر داشت اینکه جنبش مردمی می تواند از وضعیت بحرانی کشور و نزاع حاد جناح های انگلی حکومت ، روزنه ای برای پیشبرد اهداف خود بیابد ، سیاست آزار وسرکوب وحشیانه ی بی سابقه ای را در پیش گرفته اند.  با توجه به کودتای انتخاباتی خونین سال 1388 ، وبا درنظر داشت این واقعیت که تاریک اندیشان جنایتکار حاکم بر میهنمان در عمل نشان داده اند که کمترین اهمیتی به آراء و نظرات مردم قائل نیستند ، وبا وجود این که برگزاری انتخابات واین که کدام جناح حاکمیت برنده آن خواهد شد ، هیچ نفعی برای توده ها و تاثیری در زندگیشان ندارد،  اما نمی توان  به روند رویدادها بی تفاوت نگریست. و صرفا با گفتن سخنانی مبنی بر نمایشی بودن انتخابات ، منفعلانه به انتظار پیش آمدها ماند. مسلما نیروهای ترقی خواه از این روش پرهیز خواهند کرد. چراکه اینسان برخوردی دور ماندن از صحنه مبارزه اجتماعی است. اینک که نزاع  جناح های حاکمیت و باندهای مافیایی پیرامونشان بر سر تصاحب قدرت و ثروت  بیشتر، هردم افزایش می یابد و فغان و فریاد و تهدید و بعضا التماس خامنه ای برای فرونشاندن آتش این اختلافات گوش شنوایی حتی در حلقه اطرافیانش ندارد . و هر چند این مطلب گواه تزلزل بی سابقه ارکان رژیم است ، ولی به درازای تاریخ، تجربه مبارزات مردمی  نشان داده است که برای عقب راندن وتسلیم دیکتاتورمی بایست به مبارزه بی امان و هدفمند با مراعات قواعد پیکار در جمیع جهات دست یازید. با توجه به این که سفره های مردم هرروز خالی تر می شود وبر نارضایتی ژرف توده های زحمتکش از این حکومت قرون وسطائی حدی نمی شود قائل شد ، و شرایط از هر حیث برای گسترش ابعاد و ژرفای مبارزه در همه ی عرصه ها مهیاست، واقعیت آن است که در این مبارزه مرگ وزندگی عامل  ذهنی عقب مانده تر از عامل عینی  است. برای همین نقشی که اپوزیسیون رادیکال می تواند وباید ایفانماید ، حیاتی است. درک اهمیت تشکل وعمل جمعی و سازماندهی و کانالیزه کردن اعتراضات پراکنده مردم به سمت آماج های اصلی جنبش مردمی ، وظیفه ی بی تعطیل وتاخیر ناپذیراپوزیسیون ترقی خواه است. شواهد وقرائن حاکی است : آرامش قبل از طوفان روبه پایان است. طوفانی که مسلما ارکان رژیم ولایت فقیه را به لرزه خواهد افکند. فقط با طرد این رژیم قرون وسطائی می توان گامهای عملی در جهت تحقق اهداف و آماج های ملی ودمکراتیک برداشت.

نکته مهمی که باید مد نظر قرار گیرد ، تلاش برخی از طیف های اصلاح طلبان است ، که در پی فضای پیگرد وسرکوب وجشیانه ایجاد شده از سوی  رژیم مرعوب شده اند،  وسعی دارند با تقلیل سطح مطالبات جنبش مردمی ، به تمایلات پرحیلت ولی فقیه تن دهند.  خطر این جریانات منحرف و سازشکار را در وارد آوردن آسیب به جنبش مردمی نمی شود ونباید دست کم گرفت. مبلغان این مشی با تحریف واقعیت ها ونادیده انگاشتن خدعه های ولی فقیه واوباشان گوش به فرمان او در عدم تن دادن به نظرات مردم و پایمال کردن خشن و خونین آراء آنها در انتخابات 1388 می خواهند وانمود سازند به اصطلاح با میانه روی می شود به نوعی با خامنه ای کنار آمد. عباس عبدی ها ، زیباکلام ها و.... در این حلقه قرار دارند. بر ماست که با  افشا ترفند این جریانات ارتجاعی هرچه بیشتر توان فکری و نظری جنبش مردمی را بالا برده مصمم و با عزمی راسخ برای تشکیل جبهه واحد ضد دیکتاتوری با هدف طرد رژیم ولایت فقیه با حتی حداقلی از اشتراکاتی که نیروهای ترقی خواه در راه پیشرفت و سربلندی میهنمان دارند یا می توانند داشته باشند ، بکوشیم.

میهن ما آبستن حوادث و تحولات شگرف و دوران سازی است . این دگرگونی های تاریخی با تلاش همگانی ما ، نوید بخش کشوری آباد و آزاد ورها از ظلم وجور مستبدین است.

 

 

مطلب را به بالاترین بفرستید: مطلب را به آزادگی بفرستید: