ایجاد اتحاد های جهانی کارگری در اقتصاد به شدت رقابتی جهان

داوید تروجیلو و اسکات مارشال  -برگردان : هاتف رحمانی

 

تردیدی وجود ندارد که شرکت ها چه اتحادیه های کارگری بخواهند چه نخواهند جهانی خواهند شد . عضو های اتحادیه ها درک می کنند که کارها ، و تصمیم هایی که ممکن است زندگی آن ها را شکل دهند وقدرت آن ها را کاهش دهند به صورت فزاینده ای در سالن های همایش شرکت های چند ملیتی اتخاذ می شوند که در اقتصاد جهانی رقابت می کنند . در نتیجه جهانی سازی ، جنبش کارگری ناگزیر از سازمان یابی در سطح بسیارپیچیده ای خواهد شد . یکی از مهم ترین سطح ها یاد گرفتن چگونگی رفتار با دیگرانی است که  دارای زمینه ها وفرهنگ های متفاوت هستند . کارگران ونیز مدیران / هیت اجرایی  شرکت ها درک می کنند که نمودهای بین فرهنگی و چشم انداز های تجارت جهانی اکنون در عصر جهانی سازی بسیار مهم تر از همیشه است . 

این تفکر که نمونه های گذشته سازمانی یا هر فرد با نفوذی می تواند در یک محیط جهانی تصمیم ها را معین کند واقع گرایانه نیست .نظریه های سازمان دهی گذشته مانند نمونه " سازمان یابی صنعت محور" یا یک رهبر یگانه کاریزماتیک ، پاسخ گوی نیازها در دنیایی جهانی سازی شده نیست . درکی فراگیرتر وشخصی تر از سازمان یابی فراگیر و در سطح جهانی با یک فرآیند اجتماعی مشترک درجایی که عضوهای اتحادیه نفوذ دارند یک چشم انداز بسیاربهتری است . 

جنبش سندیکایی در بر گیرنده عضو های کارگرهای عادی در داخل ایالات متحده امریکا به طور وسیعی چند نژادی، چند فرهنگی ، چند نسلی و ( از نظر جنسیتی) جنبشی مختلط باقی می ماند ، که هر کدام چشم انداز متفاوتی از جهان دارند. این گرایش های جنبش های کارگری همراه با تغییر های جهانی سازی ، سازگاری ساختارهای سنتی و الگو های سازماندهی را در داخل جنبش کارگری به چالش می کشند . رهبران کارگر ها و جنبش اتحادیه های کارگری امریکا به سبب جهانی سازی به موازات حرکت به پیش در این عصر جهانی سازی ، گرایش متفاوتی را توسعه می دهند.

بنا بر این ، توانایی سازماندهی موثر برای کارگرها جهت نبرد با سیاست های منفی جهانی سازی ، به معنی توسعه دادن راهبرد هایی بین اتحادیه های اینجا ، ایالات متحده و اتحادیه های کارگری سراسر جهان است . 

یک فولادکار بیکار شده اکنون می فهمد که کالاهای وارداتی ساخته شده توسط شرکت های امریکایی در خارج از کشورو صادر شده به امریکا به سبب این واقعیت است که سود های بیشتری ایجاد می کند. عضوهای سندیکا های ارتباطات امریکا(CWA) ، کارگران متحد اتوموبیل سازی (UAW)، کارگران متحد فولاد(USW)و تعداد زیادی اتحادیه های دیگر شاهد انتقال هزارها شغل پر درامد به خارج از کشور بوده اند . تمام این انقال منابع سرمایه به خارج به سبب نیازپیوسته به گسترش بازار، و یافتن شیوه های نویی برای ایجاد درآمد بیشتر است . در این محیط جهانی است که جنبش کارگری موضوع " جهانی سازی" و نیاز به مشارکت در ایجاد پیوستگی های گسترده تر در موضوع های عمده مربوط به کارگران را ایجاد کرده است

سندیکاهای امریکا آگاه هستند که شرکت های فرا ملیتی ، در راستای افزایش سودهای خود ، برای محدود کردن حق سازمان دهی کارگران تلاش خواهند کرد . آن ها به صورت تجاوز کارانه ای برای متوقف کردن تمام تلاش ها برای مذاکره درباره قراردادهای کار جمعی فشار وارد خواهند کرد . تنها پاسخ بازدارنده برای کارگرها، سازمان دادن تلاش های همبستگی بین کارگرها وتمام ملیت ها است . مسئله برای کارگرها چگونگی فعالیت وحداکثر کردن پیوند یک شالوده چند فرهنگی بسیار متنوع وادامه دادن ائتلافی سیال در ظرف مبارزه های جهانی سازی است . 

در این راستا برای قوی ماندن کارگرها ، هر اتحادیه ورهبری آن باید در عین پذیرفتن مسئولیت رهبری ، دامنه بی سابقه ای از مهارت ها و تجربه را برای ماموریت جنبش سندیکایی فراهم آورد . این امر تمام جنبه های سازماندهی ملی و جهانی برای ایجاد ائتلاف سندیکایی را در بر می گیرد . جنبش سندیکایی باید با دیگر سندیکاها اتحادهای جدیدی ایجاد کنند ، اگر کارگرها نسبت به مقابله با جهانی سازی جدی هستند، ایجاد کردن اتحادیه های جهانی ، در صنعت ها و شرکت های کلیدی ضروری است .

چالش اصلی پر اهمیت برای نیروی کار، بهتر مجهز کردن رهبرهای اتحادیه است تا بتوانند به نحو موثری این تغییررا ایجاد کند وتلاش های جهانی برای ایجاد بنای ائتلاف جمعی سندیکاها را هدایت نمایند . یک چنین نمونه ای از تجهیز رهبر های سندیکا مرکز کارگری در لس انجلس (UCLA) است . کنت ونگ ، دبیر مرکز کارگری تعامل بین امریکا و کشورهای حاشیه اقیانوس آرام ، مثل چین و ویتنام را آسان کرده است .  مرکز کارگری اخیرا در یک کنفرانس دو جانبه  امریکایی – چینی به میزبانی فدراسیون کل اتحادیه های کارگری چین (ACFTU) شرکت کرد . سایر نمونه های سازماندهی گسترده بین اتحادیه های کارگری در امریکا و کشورهای مکزیک / امریکای لاتین را در بر می گیرد. جهان به سرعت در حال تغییر است و در این محیط بین المللی چنین تعامل ها وبه اشتراک گذاشتن اطلاعات تعیین کننده خواهند شد .

جنبش سندیکایی هرگزبا چنین جنبش افراطی مالی وشرکتی بازسازی شده ای که امروز باید با آن رو در رو شود مواجه نبوده است . در این جهان جهانی سازی شده شرکتی ، شرکت های فرا ملیتی ادغام ، قوی تر ، پول دارتر شده اند، و سازمان هایشان رابرای رقابت در یک بازار جدید جهانی بازسازی کرده اند. سندیکا ها اکنون با وظیفه های دشوار سازماندهی دراین محیط جهانی شده رقابتی ، که کالا وسرمایه به راحتی مرزها را در می نوردند رو در رو هستند . علاوه بر این ، سندیکا ها باید با این واقعیت که سیاست های تجاری کنونی امریکا به صورت پیوسته ای با سرعت به سوی قانونی شدنی حرکت می کند ، که امضا قرار داد های تجاری را بدون هیچ بحثی در مجلس ، هیچ بازتاب عمومی یا اصلاح های اضافه شده  دراختیار رئیس جمهور قرار می دهد، رو در رو شوند .   

نیازی به گفتن نیست که ، این موافقت نامه های تجاری برای آن فرآوری شده اند که داشتن مالکیت خارجی هر چیز موثری از کارخانه ها گرفته تا املاک را برای شرکت ها آسان تر سازند . علاوه بر این ، اصلاح های اقتصادی که از سوی این سیاست های تجاری وعده داده می شوند تضمین نمی کنند که شرایط در این کشورها بهبود خواهد یافت .این به اصطلاح رفرم ها تاثیر نیروی کار را در دستمزدها و معیارهای محیط کارگاهی محدود خواهد کرد ودر روند خود به شرکت های فرا ملیتی اجازه می دهد سودهایشان را به هزینه کارگران به حد اکثر برسانند. یک چیز قطعی است پایدار ماندن در طی این دوران به ان که اتحادیه ها آینده نگر باشند نیازمند است . تنها مسئله آن است که آیا جنبش سندیکایی می تواند رخ داد های گذشته و تجربه های کنونی را درک نموده و این تجربه را در یک دیدگاه جدید چشمگیر به سازماندهی جهانی ترجمه نماید ؟   

به طور مختصر ، پوشیده نیست که جهانی سازی اقتصاد نه تنها به ثبت سودهای کلان برای شرکت ها ، بلکه به رکود استانداردهای زندگی و ناامنی شغلی بی سابقه برای مردم زحمتکش منجرشده است . در طی دو دهه گذشته ،کسب وکار امریکایی به این مسابقه جهانی با نیروی کار خارجی ، انتقال شغل ها به کشورهای خارجی ، کم کردن نیروی کار وپایین آوردن دستمزد ها پاسخ داده است . امروزه ، شرکت های فرا ملیتی در جستجوی امکان ارزانترین نیروی کار و بالاترین حد سود به راحتی از مرزهای ملی می گذرند.    

امکان ها برای ادامه دادن به ائتلاف های فرا مرزی و سندیکالیسم جهانی بر بستررخ داد های روزانه افزایش می یابند . همان گونه که شرکت های فرا ملی بهره برداری های خود را جهانی می کنند ، سندیکاهای کارگری ومتحد های آن ها ناگزیر خواهند بود به گسترش ساختارها و ائتلاف هایی ادامه دهند که فراهم  کردن نمایندگی قدرتمند کل نیروی کار را تضمین کند.

نتیجه گیری

جهانی سازی جنبش جدیدی در توسعه سرمایه داری است . این توسعه با تمرکز اقتصادی در دست شرکت های فرا ملیتی مشخص می شود. برای اتحادیه های کارگری ، این تمرکز و جهانی سازی سرمایه سبب اصلی بدتر شدن وضعیت بیکاری ، فقر و فروپاشی اجتماعی در جهان امروز است . برای آن که فرا ملیتی ها بتوانند کنترل امور را حفظ کنند ، باید به افزایش سودهایشان ادامه دهند ، و حق کارگران برای سازمان یابی ومذاکره مطلوب برای قراردادهای جمعی کار را محدود نمایند. در میان مدت ، شرکت های فرا ملیتی برای سست کردن مقرراتی که شرایط اجتماعی ، محیط زیستی و کاررا مدیریت می کند به تکیه بر سیاست های تجاری امریکا نیز ادامه خواهند داد .    

اکنون ، اتحادیه ها به پیگیری کردن تدارکی فراتراز مشارکت دراطلاعات نیاز خواهند داشت ، تا با هماهنگی اقدام هایی ، از جمله برگزاری اعتصاب ها برای حقوق کارگران و مبارزه های کارگری همراه با عضوهای صف وستاد اتحادیه ها در کشورهای دیگررا عملی نمایند . سندیکاهای امریکا به افزایش امضا موافقت نامه های همبستگی و ائتلاف با سایر کشورها ناگزیر خواهند بود. علاوه بر این ،کارگر ها به ایجاد رابطه های روزانه با رهبران جهانی و دنبال کردن کنفرانس های جهانی نیاز دارند .

اخیرا پیشرفت هایی از سوی جنبش اتحادیه ای برای تاثیر در سیاست های جهانی وجود داشته است . از یک نظر ، رهبرهای اتحادیه های کارگری به نحو فزاینده ای دانش آموخته تر و مطلع تر هستند . رهبرهای اتحادیه ای درک می کنند که افزایش تنوع ، پیشرفت های فن آوری و جهانی سازی مستلزم رویکردهای جدیدی به سازمان دهی هستند. 

امروزه سندیکا ها باید توانایی روبه رویی با مشکل های جهانی را که غیر منتظره هستند داشته باشند ، و برگسترش دادن نمونه های سازماندهی تاثیرگذار و دست یابی برچشم انداز مشترک مبتنی براعتماد دو سویه و احترام به کارگران سراسر جهان ،تمرکز نمایند.

" همبستگی جهانی در جنبش سندیکایی تنها در خون ما نیست ، بلکه در منافع ما هم هست .درس هایی که ما باید ازمصیبت اقتصادی سال گذشته بیاموزیم تنها آن نیست که رها کردن اقتصاد جهانی سازی شده در دست های سرمایه داری جهانی حاکم بی خطر نیست . بلکه آن است که نیروی کار ناگزیر است پیوند های همبستگی خود را در سراسر جهان مستحکم نماید ، چون آن پیوند ها آن زمان که کسانی برای به چاله انداختن کارگران کشوری برعلیه کارگران کشورهای دیگر تلاش می کنند درهم شکسته نخواهد شد ، در حالی که اگر به آن ها اجازه دهیم ، آن ها همان  کاررا عملی خواهند کرد ." (AFL-CIO)

سر انجام ، بررسی " جهانی سازی" نشان می دهد که موضوع آن گسترش تولید و تجارت به سراسر جهان نیست . آن امر ناگزیر رخ می دهد . موضوع واقعی آن است که سرمایه داری نیروی محرک این جهانی سازی فعالیت اقتصادی است . پاسخ ، همان گونه که ما ونیز بسیاری دیگر مطرح کرده ایم، درهمبستگی کارگران همه کشورها قراردارد . مبارزه نهایی برای حذف مالکیت خصوصی دربخش های صنعت ، مالی و تجاری و نیزبرای ثروت عظیمی است که مردم زحمتکش همه جا ایجاد کرده اند،  و باید به سود مردم زحمتکش مورد استفاده قرار گیرد .    

در حالی که رهبر های سندیکایی وجود دارند که یک رهبری مترقی را اجرا وترویج می کنند اما هنوز عقیده ای وجود دارد که درچگونه بهترکردن توسعه جهانی اتحادیه گرایی برای مبارزه در برابرتلاش های جهانی سازی چند ملیتی، در بین اتحادیه های کارگری اختلاف نظر وجود دارد. هر چند آن ها برای اعتبار جنبش اتحادیه ای به پژوهش و به کاربردن بهترین رویکرد عملی برای جهانی کردن سازماندهی ادامه می دهند.    

جنبش اتحادیه ای تنها با ایجاد وسیع ترین همبستگی سندیکایی و تشکیل ائتلاف های راهبردی جهانی ، ملی و کارگری – عمومی، شانس آن را خواهد داشت که کارزارهای چند ملیتی جهانی را از تلاش برای نابود کردن جنبش جهانی کارگری باز دارد.

سچشمه : politicalaffairs.net

 

 

مطلب را به بالاترین بفرستید: مطلب را به آزادگی بفرستید: