سومین بحران سرمایه داری  

نویسنده : فری بتو، ادیتال – برگردان : مهرگان

بحران جاری سرمایه داری اولین نشانه هایش را در امریکا در سال 2007آشکار کرد ودر برزیل نشانه های تردید پیش ازآن پدیدار شد .

سامانه سرمایه داری گربه ای هفت جان است . در سده گذشته ، دو بحران عمده  چهره نمودند. اولی ، در اوایل سده بیستم ، در روزهای آغازین امپریالیسم ، درگذشت سیاست عدم مداخله دولت در اقتصاد ( لیبرالیسم اقتصادی) و تمرکز سرمایه از سوی انحصارها. جنگ اقتصادی برای فتح بازارها سبب اولین جنگ جهانی شد . آن جنگ  به "خروجی" در چپ منجر شد : انقلاب 1917روسیه.

در سال 1929، بحرانی دیگر ، رکود بزرگ .از شب تا صبح هزاران نفر کار خود را از دست دادند، بورس مبادلات ارزی نیویورک فرو ریخت ، رکود برای دوره ای طولانی، با پی آمدهای جهانی ، به درازا کشید. این بار " خروج" از راست آمد : نازیسم. وبنا بر این ، جنگ جهانی دوم. 

بحران سوم کنونی از بحران های پیشین متفاوت است . و به شیوه هایی غافلگیر کننده است : که کشورهایی که سابقا پیرامون سامانه را تشکیل می دادند (برزیل ، چین ، هند ، اندونزی) ، اکنون نسبت به کشورهای متروپول در وضعیت بهتری قرار دارند . انتظار می رود امسال رشد کشورهای امریکای لاتین از رشد امریکا واروپا پیشی گیرد. در این سمت جهان ، شرایط بهتری برای رشد اقتصادی وجود دارد : افزایش دستمزد ها ، کاهش بیکاری ، افزایش اعتبار و کاهش نرخ بهره . 
در کشورهای ثروتمند ، کسری در آمد با بیکاری ( 24.3میلیون نفر بیکار در اتحادیه اروپا ) و بدهی های کشور برجسته شده است . به نظر می رسد که تاریخ – برای کسانی که قبلا شاهد این فیلم در امریکای لاتین بودند- به عقب باز گردانده می شود: صندوق بین المللی پول مدیریت مالی کشورها را آغاز ، ودر یونان وایتالیا ، وبه زودی در پرتقال دخالت می کند . المان ، به عنوان بستانکار ، تلاش می کند ، آن چه را هیتلر با زور برای انجام آن تلاش کرد – برای تحمیل قاعده های بازی بر کشورهای منطقه یورو- انجام دهد . 

تااینجا هیچ راه سومی برای خروج از این بحران وجود ندارد. تمام اقدام های انجام شده از سوی امریکا واروپا مسکن موقتی هستند و در انتهای تونل هیچ نوری مشاهده نخواهند کرد .و همه چیز می تواند با کاهش از پیش اعلام شده در رشد چین و پی آمد کاهش صادرات آن بدتر شود. این امربرای اقتصاد برزیل ،  فاجعه خواهد بود .

تجارت جهانی به 20درصد کاهش یافته است . فروپاشی فعالیت صنعتی تصاعدی اقتصاد، که قبلا برزیل را تغییر داد وجود دارد . آن چه اکنون سودشرکتی را مورد حمایت قرار می دهد آن است که آن ها هم در تولید وهم در سفته بازی عمل می کنند. و از طریق بانک ها ، مالی سازی مصرف را ارتقا می دهند. اعتبار وجود دارد! پس حباب منفجر می شود وعدم پرداخت ها مانند طاعون منتشر می شود.

آیا خروج از این بحران شکل سوم چپ یا راست خواهد بود ؟ من بیمناکم که انسان تحت دو خطر جدی قرار دارد . اولی از قبل روشن است : تغییر آب وهوا . عمومیت یافتن از دست رفتن فرا گیر ارزش در استفاده ازغذا. این امر اکنون موضوع ارزش خرید مستقر شده از سوی بازار مالی است .

در اقتصاد های به اصطلاح بالنده یک اولویت بندی مجدد رشد یابنده حاکم است . کشورهایی مثل برزیل به عقب باز می گردند و به صادرات کالاها وابسته می شوند ( محصول های کشاورزی ، نفت وسنگ آهن ، که قیمت های آن ها از سوی شرکت های چند ملیتی و بازار مالی تعیین می گردد.)

در نمای کلی ، پیش روی قدرت  شرکت های عظیم چند ملیتی که بذر وسم های کشاورزی را کنترل می کنند ، کشاورزی برزیلی ها به ضعیف ترین حلقه تبدیل می شود .

خطر دوم جنگ هسته ای است .دو نقطه عطف پیشین در جنگ های بزرگ سازو کار های کنترل خروجی خود را داشتند. در رو در رویی با بیکاری عظیم ، چیزی مثل صنعت دفاعی برای استخدام کارگران بیکار وجود ندارد. امروز ، هزار ها کلاهک هسته ای در سراسر جهان انبار شده است . وحتی قلعه های هسته ای وجود دارند ، که دقیقا برای ویرانی ، آنچنان که در هیروشیما وناکازاکی رخ داد ، مستقر شده اند .  

زمان آن رسیده است که انتظاربدبختی را پس بزنیم و واکنش نشان دهیم . برای سامانه سرمایه داری ، فی نفسه شر، به جای اختصاص دادن تریلیارد ها برای نجات بازار مالی و مسترد کردن آن به میلیارد ها انسانی که از فقر و بدبختی رنج می برند  راه حلی بجوییم .

بنا بر این ، برای سازمان دادن و ایجاد امید ، از بسیج بسیارفراگیر ، گزینه های پایداری که بشریت را هدایت خواهد کرد باقی می ماند ، همان گونه که  در تجلیل نان وشراب دعا می شود " تقسیم تعلقات زمین و میوه کار انسان."

 

مطلب را به بالاترین بفرستید: مطلب را به آزادگی بفرستید: