بلاده نزیمانده – هاتف رحمانی
ح.ک.افریقای
جنوبی امروز در بیان تسلیت وهمدردی به تمام کسانی که عزیزان ودوستان خود را
در طی هفته خشونت در لونمین در نورث وست از دست دادند ، ونیز تمام کسانی که
از اقدام های خشونت آمیز در تراژدی هفته گذشته در گذشتند به میلیون ها
افریقای جنوبیایی، به ویژه کارگران و بی چیزها،می پیوندد. از این رو هزار
ها کادر های کمونیست ما در مراسم های یادبود گوناگون در بخش های مختلف
کشور، ونیز در یادبود کسانی که در پومروی در کوازولا – ناتال کشته شدند ،
شرکت خواهند کرد .
ح.ک.ا.ج مایل است یک بار دیگر از به دست گرفتن رهبری از سوی رئیس جمهور
جاکوب زوما در انتصاب کمیسیون تحقیق قضایی و تیمی از وزیرها برای بررسی
نیازهای عاجل خانواده ها وجامعه های آسیب دیده قدر دانی نماید . حزب برای
ارائه پیشنهاد های خود به کمیسیون تحقیق برنامه ریزی می کند ، چون این
فرصتی برای رسیدگی جدی و تحلیل ماهیت صنعت معدن کاری در افریقای جنوبی ،
وآسیب پذیری آن برای تولید این نوع خشونت است .
علاوه بر این حزب بر این نظر است که یک مطالعه نزدیک تر و تحلیل شرایط
زندگی در معدن ها واطراف آن نیز در نشان دادن شرایط طبقه کارگر و جامعه های
حوزه معدن کاری راه درازی خواهد پیمود .
درتمام
عصبیت ، و خشم قابل درک ( ناشی از عدم نیاز به ریختن خون طبقه کارگر در
لونمین ها در ماریکانا) ، تعداد بسیار اندکی به تاریخ و رخ داد کنونی صنعت
معدن کاری در افریقای جنوبی بعنوان متهم اصلی در تمام این موارد اشاره کرده
اند . این نه در راستای متهم کردن آن ها، بلکه برای همکاری در راستای درک
بهتری از کلیت دلیل های پشت این تراژدی است .
مثلا صنعت استخراج معدن در افریقای جنوبی از آغاز فعالیت های سندیکایی در
آن از یک قرن پیش مستعد خشونت بوده است . برخی اعتصاب های عمده از سوی
کارگران به شکل تاریخی با خشونت وحشیانه ای مواجه شدند . از شورش رند در
سال 1922تا اعتصاب بزرگ معدن کاران در سال 1948و اعتصاب تحت هدایت اتحادیه
سراسری معدن کاران (نوم ) در سال 1987. ما همچنین ناگزیزیم به تاریخ
استفاده مدیران معدن ها از اختلاف های قبیله ای وقومی برای جدا کردن وتکه
تکه کردن طبقه کارگر در راستای اداره بهترمعدن توجه کنیم . موضوع هایی که
در عقب نگه داشتن اعتقاد هاو رفتارها ی بخش هایی از طبقه کارگرنقش اساسی
دارند چیزی است که ما به عنوان حزب کمونیست افریقای جنوبی و جنبش مترقی
سندیکایی باید به عنوان مسئله ای عاجل و مورد توجه دائمی برآن غلبه کنیم .
این که امروزه یک ساحره (سانگوما) هنوز چگونه می تواند بخش هایی از طبقه
کارگر را متقاعد نماید که اگر از گیاه "اینتلزی" استفاده کرده باشید گلوله
ها تبدیل به آب می شوند ، چیزی است که ما دیگر نباید در باره آن درگوشی
صحبت کنیم ، بلکه باید آشکارا ، ولو این که با حساسیت با آن در گیر شویم .
این امر مستلزم راهبرد های ارتقا یافته برای بالابردن سطح آگاهی طبقاتی در
میان کارگران عادی است .
در
واقع آن چه در بالا بیان شد مستلزم آن است که ما انجام تحلیل های جدی
ازبرخی از تهدید هایی که طبقه کارگر به طور عام وسندیکاهای کارگری به طور
خاص با آن مواجه هستند را به عهده بگیریم .این حادثه ونیز حادثه های دیگر
پیش ازآن در دوره اخیر، می تواند پیام کاملا آشکاری داشته باشد که حمله
وتهاجمی طولانی به خصوص علیه کوساتو وجود دارد .حزب کمونیست افریقای جنوبی
هم به درستی هشدار داد که بدگویان ودشمنان ما برخی جدایی ها را در میان صف
های ما احساس می کنند ، از این رو همیشه در کمین حمله هستند . به علاوه مهم
است که این یا آن موضوع های مربوط به این موارد ماه آینده در کنگره کوساتو
مورد گفتگو قرار گیرد. این موارد تحلیل صریحی از نقطه های قوت وضعف نهاد
های پیوسته به کوساتو ونیز برخی از تهدید های پیش روی فدراسیون را به عنوان
یک کل در بر می گیرد . این گفتگو ها نباید شکل سوگواری یا لفاظی پیدا کند ،
بلکه باید آشکارا ایده طرح برنامه ای برای دفاع وتحکیم کوساتو، دربستر عمیق
کردن پیوستگی اتحاد ما را هدف قرار دهد . چنین بحثی در کنگره کوساتو باید
آشکارا رابطه احتمالی بین ماریکانا ، بحران سرمایه داری جاری جهانی ، کاهش
بیشتر در سود آوری سرمایه داری ، وتهاجم نوشده برای تضعیف طبقه کارگر را در
دفاع از سطح های کاهش یابنده سود مورد کاوش قرار دهد . مثلا تنش ها در کمر
بند معدن های پلاتین تا چه اندازه به کاهش تقاضا ی پلاتین در یک منطقه
اقتصادی مانند اتحادیه اروپا که مصرف کننده عمده پلاتین برای مبدل های محرک
است بستگی دارد ؟
ح
ک ا ج همچنین مایل است سیاست بازی پست از سوی مخالفان پارلمانی را که بدون
شناسایی ( البته به طور عمدی) برخی از موضوع های مطرح شده در بالا که
مستلزم شناسایی و درگیری جدی است، برای متهم کردن دولت و به صورت آشکاری
پلیس تلاش می کنند، به شدت محکوم نماید .برخی از حزب های مخالف ایده "رقابت
های درون سندیکایی" را به راحتی دست آویز قرار می دهند تا برای توجیه
خشونت به روشی استدلال کنند که هیچ تفاوتی با شیوه ای که رژیم آپارتاید در
اوایل دهه1990 برای جدا کردن وپوشاندن جنگ مرگبارش علیه جنبش و مردم ما
بعنوان " خشونت سیاه علیه سیاه" انجام می داد ندارد. همچنین گوش دادن به
برخی از مخالف ها و سایر فریب کار هایی که منطقی همانند منطق تمام دست
نشاندگان رزیم اپارتاید سابق را به کار می برند که " اتحادیه سراسری معدن
کاران در تمام خشونت های معدن ها مخرج مشترک است " آموزنده بود ، دقیقا
مشابه آن که در گذشته جبهه متحد دموکراتیک/ کوساتو/ کنگره ملی افریقا، از
سوی رژیم آپارتاید مخرج مشترک تمام خشونت های جهت گیری شده علیه بسیاری
ازساختار های رژیم آپارتاید وذخیره های دست نشانده آن توصیف می شد ند.
بنا
بر این تلاش از سوی مخالف ها برای یکسان کردن واکنش پلیس در ماریکانا با آن
چه که رژیم آپارتاید انجام می داد، صرف نظر از آن که چقدر مرگ غیر قابل
قبول است ، ظالمانه است . این حقیقت که دولت تا چه حدی در پاسخ به این
تراژدی موضع گرفته است حاکی از آن است که دولت هم به یک اندازه در باره این
مرگ ها نگران است . البته این به معنی آن نیست و نباید باشد که ما به عنوان
یک کشور مسئولیتی برای تمرکز پایدار بر تغییر پلیس ، و عکس العمل جدی
ودائمی بر روش های پلیس و اقدام های کنترل ازدحام نداشته باشیم .
بلاده نزیمانده دبیر کل حزب کمونیست افریقای جنوبی
مطلب
را به بالاترین بفرستید:
مطلب
را به آزادگی بفرستید:
