اظهار شرمندگی کافی نیست!
مجید تمجیدی
اخبار روز:
www.akhbar-rooz.com
سه‌شنبه ۱٣ تير ۱٣۹۱ - ٣ ژوئيه ۲۰۱۲
اخبار بسیار دهشتناک و شرمگینانه ای از ایران در رابطه با
افزایش حملات نژادپرستانه علیه مهاجرین افغانی به گوش می رسد. ابعاد سلب
ابتدایی ترین حقوق انسانی مهاجرین افغانی در ایران از اخراج اجباری و عدم
اجازه کار و ممنوعیت سکونت در بسیاری از استانهای کشور و یا ممنوع کردن
ورود به پارکها و مکانهای گردشی بسیار فراتر رفته است. حملات نژادپرستانه
علیه مهاجرین افغانی بویژه در چند روزه اخیر ابعاد بسیار گسترده ای پیدا
کرده است. از جمله روز دوشنبه ۵ تیر ماه در شهر یزد، یورش وحشیانه ای به
خانواده های مهاجر افغانی انجام گرفت. خانه های مسکونی مهاجرین افغانی
همراه با ساکنین آن طعمه حریق شده و در خیابانهای شهر مهاجرین افغانی طعمه
شکار حملات نژادپرستانه شده و بر اثر ضربات مشت و لگد و پرتاب سنگ و آجر
مجروح شده اند. در یک مورد یک زن و مرد افغانی بر اثر پاشیدن بنزین به روی
آنها سوخته اند. بسیاری از افغانی ها از ترس جان در محل کار حاضر نمی شوند.
بسیاری از آنان شبانه به مناطق امن تر و نزد دوستان و اقوام خویش پناه برده
اند. فرزندان آنان از ترس جان به مدرسه نمی روند و هراس و اضطراب و تشویش
بر جامعه مهاجر افغانی مستولی شده است. مسئولین و ماموران امنیتی جمهوری
اسلامی ایران نه تنها در مقابل این یورشهای وحشیانه و نژادپرستانه واکنشی
برای حراست از جان و اموال مهاجرین افغانی نشان نمی دهند بلکه با انتشار
ابلاغیه های تحریک آمیز و تهدیدآمیز از قبیل عدم پذیرش مجروحین افغانی در
مراکز درمانی به آتش نژادپرستی موجود میان بخشی از ایرانیان دامن می زنند.
این حملات نژادپرستانه محدود به شهر یزد نیست و مهاجرین افغانی از حملات
روزمره نژادپرستانه در محل کار و زندگی خویش در شهرهای مختلف ایران در امان
نیستند. در آخرین نمونه از اعمال محدودیت علیه مهاجرین افغانی فروش مواد
غذایی و ارائه خدمات حمل و نقل به اتباع خارجی در استان فارس ممنوع اعلام
گردیده است. گوشه ای از این تصویر غیر انسانی و مغایربا ابتدایی ترین
موازین انسانی و بشری کافی است تا بر پیشانی هر یک از ما عرق شرم بنشیند.
چند میلیون ایرانی ساکن کشورهای مختلف در اقصی نقاط جهان هستند. بسیاری از
ما طعم تلخ نژادپرستی و تبعیض علیه مهاجرین را در مواقع استخدام و
برخورداری از خدمات اجتماعی چشیده ایم و بدرست در مقابل آن ایستاده ایم. در
این جوامع نیز با تجاوز یک جوان با پیشینه مهاجر جریانات نژادپرست تلاش
میکنند کل مهاجرین را در انظار عمومی به عنوان متجاور و وحشی جلوه دهند. در
این جوامع نیز جریانات و احزاب نژاد پرست تلاش میکنند که مهاجرین را عامل
وجود مشکلات اجتماعی و اقتصادی، از جمله بیکاری قلمداد کنند. اما واقعیت
این است که ابعاد برخورد نژادپرستانه ایرانیان با مهاجرین افغانی ابعاد
بسیار تاسف آوری پیدا کرده است. این روند در خلاء یک واکنش وسیع و موثر می
رود که به لکه ننگ تاریخی بر کل جامعه ایران، از جمله جامعه ایرانیان در
خارج از کشور، تبدیل شود. تجربه مهاجرت میلیونی ایرانیان حداقل باید درس
شناخت عمیق نژادپرستی را به تک تک ما می آموخت. اما گویا واکنش منفعلانه ما
چند میلیون مهاجر ایرانی در مقابل این نژادپرستی آشکار و گسترده علیه
مهاجرین افغانی در ایران خلاف آن را نشان میدهد.
واقعیت این است که کارگران و مردم زحمتکش مهاجر افغانی در ایران در تولید
نعمات و ثروت در جامعه ایران سهم عظیمی داشته اند. به مترو و اتوبانهای
تهران نظر بیافکنید! اثری از خون و هنر کارگران افغانی را در آنها نمی
بینید؟ از مسئولین و کارشناسان مترو تهران بپرسید که چند کارگر افغانی در
این پروژه جان باخته اند؟ خون چند کارگر افغانی در زیر اتوبانهای زیبای شهر
تهران مدفون است؟ میدانید چه تعداد آجر و سنگ مرمر منازل مسکونی در ایران
در کوره پزخانه ها و سنگ بری ها و در بدترین شرایط کار توسط کارگران افغانی
تولید شده است؟ آیا می دانید قبل از آنکه ساکنین خانه های شهرکهای مختلف در
اطراف تهران به خانه های تازه سازشان نقل مکان کنند کارگران افغانی چگونه
با کار طاقت فرسا بیابانها را به شهرکهای مسکونی تبدیل کرده اند؟ از
کارگران و کارکنان شاغل درپروژه برج سازی میلاد بپرسید که چه تعداد کارگر
افغانی شاغل در شرکت های پیمان کار در ساخت برج میلاد دچار سوانح کار شدند.
از آقای قالیباف، شهردار تهران، بپرسید تا از دین شهروندان تهرانی به
کارگران افغان در پاکیزه نگه داشتن روزمره جوی ها و خیابانها و فضای سبز
شهر تهران برایتان بگوید. بله کل جامعه ایران مدیون مهاجرین زحمتکش و
مهربان و خون گرم، و متاسفانه کم توقع افغانی است که در تولید ثروت و نعمت
در آن جامعه سهم بزرگی داشته و از آن کمترین بهره را برده اند.
مردم آزادیخواه و انساندوست ایران، از جمله در خارج از کشور، در مقابل سلب
بی شرمانه حقوق مهاجرین افغانی بسیار خاموش بوده اند و میدان را هر چه
بیشتر به گرایشات نژادپرستانه که در راس آن جمهوری اسلامی ایران قرار دارد
واگذار کرده اند. اگر نژادپرستی علیه مهاجرین ایرانی در کشورهای مختلف
محکوم است آپارتاید آشکار علیه مهاجرین افغانی در ایران باید با شدت بسیار
بیشتری از جانب ایرانیان خارج از کشور محکوم شود. چند میلیون ایرانی مهاجر
نمی توانند و نباید در مقابل حملات نژادپرستانه علیه مهاجرین افغانی ساکت
بنشینند. اگر جامعه ایرانی خارج از کشور مثل نژادپرستانی که در ایران به
مهاجرین افغانی حمله می کنند نمی اندیشد، اگر تضییق آشکار حقوق انسانی
مهاجرین افغانی توسط جمهوری اسلامی را محکوم می کند، باید آن را بطور عیان
و در انظارافکار عمومی جهانی آشکارا و با تمام نیرو اعلام کند. هنرمندان و
خوانندگان سرشناس ایرانی نمی توانند در این مورد ساکت بمانند. اگر سفره ما
از نژادپرستان و سیاست های نژادپرستانه جمهوری اسلامی ایران جداست، این را
باید با صدای بلند به تمام جهانیان اعلام کنیم. این کمترین کاری است که
میتوانیم برای مهاجرین افغانی در ایران انجام دهیم.
مطلب
را به بالاترین بفرستید:
مطلب
را به آزادگی بفرستید:
