جنگ بر سر حمص

برگردان سیامک طاهری 

 

چند بخش از این شهر غرب سوریه بوسیله شورشیان کنترل می شود.اهالی این شهر حمایت خارجی را در پشت سر آنان حدس می زنند.

حمص یک شهر تقسیم شده است . در یک بازدید چنین مساله ای به خوبی مشخص می شود . این در یک دیدار که بوسیله وزارت اطلاع رسانی سوریه سازمان داده شده بود وبیش از ده ها روزنامه نگارعرب وخارجی در آن شرکت داشتند به خوبی آشکار بود . در زمانی که اتوبوس از شمال غربی وارد این شهر شد خیابان ها خالی بود . سربازان شمار اندکی از وسایل نقلیه ای را که به شکل زیگزاک از میان موانع ایجاد شده می گذشتند مورد بازرسی قرار می دادند . دربرابر ساختمان های دولتی تانک ها مستقر بودند . کیسه های شن بر روی هم چیده شده بودند وسربازان با قیافه های جدی در پشت آنان قرار داشتند .

کنترل بوسیله دشمن

یک همراه از وزارت خانه سازماندهنده بازدید ؛ تذکر داد که روزنامه نگاران بهتر است دسته جمعی حرکت کنند .

 بخش های بابا عمرو و خالدیه قابل بازدید نیستند . درنتیجه برنامه پیشنهادی ناظران عربی توافق شده بود تا  نیروهای ارتش سوریه از شهر عقب نشینی کنند . به این ترتیب این دو بخش از شهر به کنترل نیروهای شورشی درآمد .

بنا به اخبار تایید نشده درآن مناطق شورای سیاسی تشکیل شده است که با بودجه شخصی اهالی آن بخش ها را از نظر پزشکی ومواد غذایی زیر پوشش خود گرفته است . به طوری که گفته می شود هزینه آن بوسیله کشورهای عربی خلیج (فارس) تامین می شود . آن چه که مشخص نمی شود این است که این افراد مسلح چه کسا نی هستند وچه می خواهند . رسانه های همگانی غربی از ارتش آزادی سوریه که متشکل از فراریان ازارتش این کشور هستند وپایگاهشان در اردوگاه فراریان در جنوب ترکیه قرار دارد . (این مورد ثابت شده است .)  نام می برند . طرفداران آن ها روزانه تصاویری را در اینترنت به نمایش می گذارند که درآن این افراد کارت های شناسایی خودرا درمقابل دوربین به نمایش می گذارند . امکان بررسی محتوای واقعی این فیلم ها وواقعی بودن یا نبودن آن ها وجود ندارد . اهالی از گروه های اسلامی ؛ سلفی که در برابر عملیات نظامی اشان در افغانستان ؛ عراق ؛ ولبنان از عربستان سعودی مزد می گیرند سخن می گویند . طرف سوری مطمئن است که شمار اندکی از فراریان نظامی در میان آنان وجود دارد وشمار بیشتری از جوانان بیکار که مزدور شده اند .

بهیج منصور 21 ساله ودانشجو؛ از بخش حمیدیه حمص نیز همین عقیده را دارد . آستر رنگی کا پشن زمستانی اش بیرون آمده وصلیب طلایی ای بر روی آن نقش بسته است . با یک کیسه پلاستیکی که در دستانش است راهی خانه دوستش می باشد تا خود را برای امتحاناتی که در پیش رو دارد آماده کند . او در ترم چهارم رشته گردشگری درس می خواند . این ها را در شرایطی می گوید که در پشت سرمان صدای شلیک گلوله شنیده می شود .  به طوری که او تعریف می کند ؛ بارها بوسیله افرادی که ماسک بر صورت دارند مورد تهدید واقع شده است . از او خواسته شده بود یا به این گروه ها بپیوندد یا برای او بد خواهد شد . او اما به هیچ کدام از طرفین درگیری ها نپیوسته وخیا ل هم ندارد که به هیچ یک از آنان بپیوندد.بنا به عقیده او این افراد ارتش هستند که باعث این شورش ها شده اند . چنان که اوبه صراحت می گوید بسیاری مانند او تجارب بدی با این سیستم دارند . مطمئنا خواست های آنان برحق است اما با اسلحه نمی توان هیچ مساله ای را حل کرد . "ما در قرن 21زندگی می کنیم انسان ها به کره ماه رفته اند ؛ ما هم آموخته ایم که مشکلاتمان را از راه گفتگو وصلح آمیز باید حل کنیم.

پست در پشت باریکاد

خیابان های حمیدیه تنک وباریک هستند . بسیاری از مغازه ها بسته هستند. سربازان در گوشه ای پشت کیسه های شنی ای مواضع گرفته اند که بایداهالی را از حملات احتمالی مصون نگاه دارد . آن ها عبور و مرور را سازمان می دهند وبه زنان وکودکان برای عبور از خیابان کمک می کنند . به همراه گفتگو های دوستانه گاهی هم درخشش لبخندی بر روی صورت ها دیده می شوند . با این وجود مردان مسلح به شکل مرتب نفوذ خود را در شهر گسترش می دهند . یک خانم معلم60 ساله می گوید آن ها می کوشند که حتی برحمیدیه هم مسلط شوند . این زن حاضر نیست نام خود را بیان کند.ویا عکسی از او گرفته شوداو می گوید وضع ما خوب است تا زمانی که بمبی منفجر نشود ویا در خانه هایمان نارنجک نیاندازند . خانه همسایه اشان به آتش کشیده شده است . این ها را در شرایطی بیان می کند که با سر به سمتی اشاره می کند که صدای تیر از آنجا می آید . او امیدوار است که افراد مسلح سرانجام به گفتگو رضایت دهند ومی گوید : دموکراسی با سلاح به دست نمی آید .

سرچشمه : یونگه ولت (دنیای جوان)

 

 

 

مطلب را به بالاترین بفرستید: مطلب را به آزادگی بفرستید: