جانشینی ، انتقال وعصری جدید

آن چه پیش روی رهبر جدید کره شمالی است

مون جی پارک *- برگردان: آرش

کره شمالی(جمهوری دموکراتیک خلق کره) سیستم سیاسی خاص خود براساس ایدئولوژی به اصطلاح جوچه دارد. این ایدئولوژی آمیزه ای از روایت تاریخ ملی واعتقاد های سنتی کنفوسیوسی در جایگاه اجتماعی وجانشینی ، با یک جامعه گرایی ترقی خواه است . کره به شدت به هویت قومی وملی خود ونیز به ماهیت در خور فرزند بودن رهبری (ارثی) آن وفادار است .

تا اندازه  ای ، می توان گفت که هر شهروند کشور کره خود را هم چون دنده ای کوچک اما حیاتی در چرخ های وجود کلی ، ملت ملاحظه می کند ، که به طور طبیعی توسط رهبر(سر) آن هدایت می شود. بنا بر این حق رهبر (سر) کشور برای جانشین کردن فرزند خود به عنوان روند طبیعی گذار رهبری از یک نسل به نسل بعدی پذیرفته است .

کشور توسط کیم ایل سونگ بنیان گذاری شد ، که رهبری ماهرانه او در سطح ملی ونیز در امور خارجی ، تاسیس ج .د.خ. کره را در نیمه شمالی پنینسولا (کل منطقه کنونی دوکره -مترجم ) با حمایت استوار جهانی روسیه ( اتحاد جمهوری های شوروی ) وچین ( جمهوری خلق چین) تضمین نمود.

او کار قابل توجه رهبری خود را در دوران باز سازی کشور پس از ویرانی ناشی ازجنگ کره انجام داده است . او از احترام کامل ، عمومی وهمیشگی مردم کشورش به عنوان پدربنیان گذار بر خوردار بود و حتی به عنوان یک پدر با مهربانی هدف گیری می کرد. 

پس از مرگ کیم ایل سونگ در سال 1994، کیم جونگ ایل ، پسر او ، که برای آن مقام بیش از ده سال آموزش دیده بود جانشین کیم بزرگ تر شد .

هر چند ، جونگ ایل صرف نظر از تفاوتش با پدر خود ، به مدت سه سال ، رسما از پذیرفتن عنوان رهبر کشور خودداری کرد. کیم جونگ ایل ، بسیار با هوش ، سیاست مداری ماهر با بینش روشنی نسبت به آینده کشور و مورد علاقه مردم کشور خود بود. او در دوران رهبریش دائما ( به همه جای کره ) سفر می کرد وارتباطش را با مردم حفظ می نمود. 

در دوران رهبری کیم جونگ ایل ، کشور از یک سری مصیبت های طبیعی و کمبود مواد غذایی ضربه خورد. کشورهای سوسیالیست خواهر ، بیشتر به خاطر از بین رفتن اتحاد شوروی در طی همان دوران ، حمایتی از کره شمالی نکردند.

ایالات متحده امریکا نیز در اتحاد با کره جنوبی ، انزوای خشنی را بر کشور کره تحمیل کرد و گفتمان خصمانه ای را ، با توهین دائمی به کیم جونگ ایل ، و پیش بینی نا درست سرنگونی رژیم  ، در باره کره شمالی به پیش بردند .  آن ها به تکرار رزمایش های خطرناک نظامی را نزدیک مرزهای کره شمالی بر گزار کردند واز عادی سازی روابط با کره شمالی به وسیله تبدیل پیمان متارکه 60ساله موجود بین دو کشور، به پیمان صلح خود داری کردند.

این فعالیت ها از سوی امریکا کیم جونگ ایل را به طور طبیعی به سمت قرار دادن دفاع ملی و آماده سازی عالی نظامی در اولویت برنامه کاری رژیم هدایت کرد ، که منجر به "مشی نخست ارتش " کره گردید .

این سیاست با وجود 1.2میلیون شهروند در خدمت نیروهای مسلح ، 30درصد از تولید ناخالص ملی را در دست های ارتش متمرکز نمود ، وبه کشور کمک کرد تا برای ظهور خود بعنوان یک قدرت هسته ای آشکار واثبات شده سرمایه گذاری نماید.

پس از ساختن موفقیت آمیز این نیروی باز دارنده ، هم در سلاح های متعارف وهم در سلاح هسته ای ، کیم جونگ ایل در سال های اخیر سیاست خود را به توسعه اقتصادی با تاکید بر صنعت سبک ، صنعت انرژی ، وسایر صنعت های بهبود دهنده کیفیت عمومی زندگی روزمره مردم ، تحت شعار " کشور شکوفای قدرتمند" تغییر داد . سال 2012 برای گام استوار به سوی این هدف نشانه گذاری شده بود، اگر چه کیم در 17دسامبر 2011 ، در طی یکی از سفرهای عادی بازرسی خود ، پیش از آن که  اجرای طرح اقتصادی خود برای سال 2012 راآغاز کند درگذشت .

حکومت کیم جونگ ایل همچنین با تلاش به سوی آشتی دو کره ، وگام هایی به سوی  اتحاد دوباره آن مشخص شده بود.

در 15 ژوئن سال 2000 کیم جونگ ایل با کیم دایی جونگ رئیس جمهور کره جنوبی دیدار و سند تاریخی معروف به " بیانیه مشترک بین کره جنوبی وشمالی 15 ژوئن " را امضا کرد که بنا بود به عنوان آماده کردن راه برای اتحاد نهایی دوباره دو بخش کره مورد استفاده قرار گیرد.

7سال بعد ، در چهارم اکتبر 2007، او با روح مون هیون رئیس جمهور کره جنوبی ملاقات و "موافقت نامه 4اکتبر" را ارائه داد که اصول وتوافق بر بسیاری از طرح های مهم وهمکاری های ویژه را تکرار می کرد .

صرف نظر از تصویر غیر منصفانه  او واتهام های بی ریشه در تبلیغ های امریکا ، کیم جونگ ایل مورد علاقه مردمش بود واورا " رهبر عزیز" می خواندند. آنها اورا مثلا، به خاطر توجه  پایدارش به شرایط زندگی مردم وذخیره مواد غذایی ستایش می کردند. این امر به طور زیادی با احساسات وتراوش خود انگیخته سوگواری توسط مردم در مراسم ترحیم او در خیابان های پیونگ یانگ ثابت شد .

شرایط سلامت او عموما شناخته شده و درگذشت ناگهانی او در 17دسامبر کاملا پیش بینی نشده بود ، بنا بر این طبیعی است تصور کنیم که  یک طرح احتمالی برای رهبری  وجود داشت.

از این رو برای بسیاری از ناظر های کره شمالی ، از جمله نویسنده این نوشتار، جانشینی آرام قدرت رهبری از حاکمیت 17 ساله کیم جونگ ایل به پسر او کیم جونگ آن نه غافلگیر کننده بلکه کاملا قابل انتظار بود .

فراتر از هر چیز ، جونگ آن ، یک سال پیش از سوی پدرش ، به عنوان رئیس کمیته نظامی حزب ، به مقام معاونت کمیته نظامی حزب، که نقش موثری در کشور دارد منصوب شده بود. در واقع این جانشینی ، با درک معین از ایدئولوژی کره شمالی ، به ویژه ازچشم انداز کشور به عنوان یک  ساز واره ( ارگانیسم) طبیعی بود .

از این رو گمانه زنی در باره نا آرامی های احتمالی ، نا سازگاری بین گروه های رهبری کره ، تحریک های نظامی در پنینسولا جهت ایجاد تنش در راستای تشدید قبضه قدرت از سوی رهبر جدید ، یا حتی فروپاشی کشور ، کاملا بی پایه بودند و تنها از نادانی گمانه زنان نسبت به ماهیت جامعه کره شمالی حکایت می کند.

اکنون عصر جدیدی تحت رهبری کیم جونگ آن ، جوان 29ساله ، سومین پسر جونگ ایل ، که دوره دبیرستان را در سوئیس گذراند ، و با برخی آموزش های نظامی در پیونگ یانگ آشنا ، و تبدیل به ژنرالی 4ستاره شد ، آغاز می شود.

هر چند ، تحت اصول جانشینی فرزند ، می توانیم مطمئن باشیم که ایدئولوژی کشور مبتنی بر جوچه ، در کنار جهت گیری های مختلف سیاسی بنا گذاشته شده توسط سلف او جونگ ایل ، وفادارانه تعقیب ودوام خواهد داشت . حتی ممکن است این آخرین خواسته باقی مانده از پدر او باشد ، که وفادارانه پیگیری خواهد شد .

در ابتدا، رهبری کیم جونگ آن از سوی رهبری جمعی متشکل از کمیته مرکزی حزب، ارتش ، کابینه وگروه های جوانان یاری خواهد شد ، او در هر صورت تمام این کمیته ها راریاست می کند. در این روند ها ، او از حضور عمه (کیم کیونگ های) ، و شوهر عمه خود (جانگ سانگ تایک) بهره مند خواهد بود که پیش از این در مقام های سطح عالی به خوبی انجام وظیفه کرده اند ، وبه صورت جمعی نمایشگر دانش قابل توجهی از جهان خارج هستند ،.

یک نشانه به ویژه مهم ازحمایت ورابطه ارتش ، حضور ژنرال ری یونگ هو خواهد بود که پدر او به طرز خاصی او را همراه با یونگ آن  به عنوان معاون کمیته نظامی حزب منصوب کرد .

رهبر جدید روش رهبری خود را به وجود خواهد آورد، اگر چه او به تعقیب اصول سیاسی وضع شده از سوی پدرش ، با تغییرهایی بر اساس شخصیت وتفاوت نسلی خود ونیز پیروانش در ساختار قدرت نیاز خواهد داشت . اصول پایه ای کره شمالی ، مانند سیاست نخست ارتش ، اتحاد دوباره ، بازداری هسته ای ، وطرح های ناتمام توسعه اقتصادی ، کارزار " کشورشکوفای قدرتمند" باقی خواهند ماند.

اگر چه ، دوران هایی وجود دارند که در آن جونگ آن ممکن است قادر به نشان دادن خلاقیت سیاسی وانعطاف پذیری باشد . مثلا ، او می تواند محکم وآشکارا اعلام کند که دیگر با رژیم محافظه کار غیر مردمی کنونی در کره جنوبی همکاری نخواهد کرد وروابط جدید وسازنده ای را با یک دولت ترقی خواه لیبرالی که ممکن است از دل انتخابات سال جاری سر بر آورد ایجاد خواهد کرد .

امسال با تغییر احتمالی رژیم در کره جنوبی ، او سال 2013 را بعنوان سال آغاز عصر جدیدی در روابط دو کره اعلام خواهد کرد، نه تنها به عنوان بازگشت به موافقت های آشتی 15ژوئن و4 اکتبر دست آورد نسل پدرش ، بلکه گامی فراتر ، به سوی همکاری اقتصادی و تبادل منابع مشترک . چنین تبادل منابعی می تواند شامل غذا، تولید های معدنی ، منبع های انرژی ودانش علمی ومهندسی باشد.

سرانجام ، می تواند پیمان عدم تجاوزی مطرح شود که مورد پذیرش دو طرف بوده و گامی در راستای کاهش هزینه های دفاعی گردد. او ممکن است به طور ویژه ای اعلام کند که سلاح های هسته ای کره شمالی برای بازداشتن تهدید از خارج  علیه پنینسولا موضع گرفته و سیستم هسته ای در نهایت می تواند تحت کنترل جنوب وشمال به عنوان کره ای متحد همراه با قدرت بازدارندگی محکم هسته ای قرار گیرد.

در راستای دست یابی به طرح همکاری فوق ، او می تواند پس از ظهور رژیم ترقی خواه لیبرال در کره جنوبی در سال 2013 پیشنهاد سومین ملاقات بین دو کره را ، برای آن که تمایل ریشه ای خود برای دیدار از سئول وملاقات با رهبر جدید کره جنوبی را نشان دهد، مطرح نماید .

رهبر جدید کره شمالی همچنین می تواند دررفتار با امریکا ، با برجسته کردن آن که دشمنی کنونی بین دوکشور به نسل گذشته تعلق دارد ،و چون عادی سازی جدیدی در روابط بین المللی در دستور کار قرار دارد، تغییر سیاست هایی را اعلام کند.

مذاکره برای این امر باید در اولین فرصت آغاز شود وباید مبتنی بر احترام متقابل ، بدون هیچ پیش شرطی که ممکن است حق حاکمیت کشور کره شمالی را در معرض خطر قرار دهد استوار باشد .

مذاکره باید بر درک این واقعیت استوار باشد که کره شمالی اکنون عضو کامل سازمان ملل است و با بیش از 100کشور جهان هم با 41سفارت که هر یک از آن ها توسط سفیر کامل پیونگ یانگ اداره می شوند ، روابط دیپلماتیک عادی دارد . پیشنهاد اولیه او برای مذاکره همچنین می تواند اعلام نماید که در طی این روند ها ،  نباید از سوی ایالات متحده امریکا وکره جنوبی هیچ تحریک نظامی در شکل رزمایش های مشترک جدول بندی شده ایجاد گردد.  

از سوی دیگر ، کره شمالی هم می تواند از صدور اسلحه به کشورهای دیگر ، شلیک آزمایشی موشک ها خود داری نموده ، و آزمایش های سامانه سلاح های هسته ای خود را بیشتر به عقب اندازد. کیم یونگ آن هم چنین می تواند اعلام کند که ، عقب نشینی نیروهای نظامی امریکا از پنینسولا پیش شرط مذاکره موفقیت آمیز نیست ، هرچند ، حضور نیروهای امریکایی می تواند به منطقه های معین یا بندرهایی در پنینسولا محدود گردد.

بنا بر نتیجه گیری موفقیت آمیز از مذاکره وطلوع عصر جدیدی بین امریکا وکره شمالی ، کیم جونگ آن ممکن است پیشنهاد دیدار شخصی از واشنگتن دی سی را برای بر گزاری اولین دیدار بین دوکشور مطرح نماید .

کیم جونگ آن ، این به اصطلاح "ژنرال جوان" تنها 29سال دارد. اگر قرار باشد نسل به تعداد سال ها اندازه گیری شود ، پشت سر گذاشتن سی سال نشانگر تغییر یک نسل است . این بدان معنی است که کره شمالی می تواند یک نسل توسط یک رهبر ، که بالقوه حاوی تغییرهای عظیمی در هر جهتی از کشور وکل پنینسولای کره است هدایت شود. تمام این ها می توانند قبل از آن که رهبر جدید 59ساله شود رخ دهند. در کره جنوبی، در طی این دوران ، احتمالا 7رئیس جمهور پیشین ، ودر امریکا احتمالا 4یا بیشتر رئیس جمهور پیشین  وجود خواهند داشت.

با تصمیم های سیاسی بسیاری که در آینده نزدیک باید اتخاذ شود ، وطول زمان ، که بالقوه می تواند به رهبر جدید خدمت کند، آشکار است که کیم جونگ آن امکان گذاشتن اثر غول آسایی در تاریخ پنینسولای کره وجهان را دارد .

 

 

*مون جی پارک پزشک متخصص  داخلی است ، که در راچستر میشیگان ، یک حومه شمالی دیترویت زندگی وکار می کند. او معاون ارشد شورای هماهنگی ملی کره ای ا –امریکایی است که تنوع فرهنگی و تبادل علمی بین امریکا وکره شمالی را ترویج می کند. او همچنین کمیته تبادل علم پزشکی امریکا – کره شمالی را مدیریت می کند. 

سر چشمه : : http://www.4thmedia.org

 

 

 

مطلب را به بالاترین بفرستید: مطلب را به آزادگی بفرستید: