اعلامیه کمیته مرکزی حزب توده ایران به مناسبت فرا رسیدن 16 آذرماه
پیکار جنبش
دانشجویی بر ضد رژِیم ولایت فقیه همچنان ادامه دارد!
کمیته
مرکزی حزب توده ایران ضمن تبریک و گرامی داشت 16 آذر-روز دانشجو- روز
مبارزه برای صلح، مبارزه برای آزادی و عدالت اجتماعی، اتحاد وسیع بر ضد
امپریالیسم و استبداد و ارتجاع و روز مبارزه برای پیروزی مردم و نیل به
استقلال و تامین حاکمیت ملی در رویارویی با رژیم ولایت فقیه، همه توده ای
ها و مبارزان راستین راه آزادی و استقلال کشور را به اتحاد عمل و تجهیز
گردان های اجتماعی برای مبارزه دشوار پیش رو بر ضد رژیم عمیقاً ضد مردمی،
ضد منافع ملی و استبدادی حاکم فرا می خواند
دانشجویان مبارز و آگاه!
بار دیگر 16 آذر، روز دانشجو، روز بزرگداشت دهه ها مبارزه تاریخی جنبش
دانشجویی کشور بر ضد استبداد و امپریالیسم، روز حرکت واحد دانشجویان مبارز
و آگاه با اندیشه های متفاوت و تعلقات سازمانی گوناگون، روز تولد شعار
”اتحاد،
مبارزه، پیروزی“ فرا می رسد.
امسال 58 سال از روزی که گزمگان رژیم وابسته و ضد مردمی شاه به دانشجویان
مبارزه یورش بردند می گذرد. 16 آذر، نماد درخشان مبارزه دانشجویان بر ضد
دخالت های امپریالیسم آمریکا در ایران، پس از کودتای ننگین 28 مرداد 1332،
است. 16 آذرماه
1332
دانشجويان دانشگاه تهران شرکت خود را در اعتراضات مردم تهران عليه تجديد
روابط ديپلماتيک با بريتانيا و دعوت ريچارد نيکسون، معاون آيزنهاور رئيس
جمهور وقت آمريکا، اعلام داشتند. حکومت کودتا براي جلوگيري از اين اعتراضات
عده اي از نظاميان خود را براي اشغال دانشگاه فرستاد. آنها براي دستگيري دو
تن از دانشجويان دانشکده فني مستقيما به کلاس درس رفتند. اعتراض استاد و
دانشجويان به اين عمل وحشیانه با تهديد مسلحانه نظاميان روبرو شد. استاد و
دانشجويان به عنوان اعتراض کلاس درس را ترک گفتند و رئيس دانشکده فني پس از
اين عمل شرم آور و بعنوان اعتراض به نقض اصل استقلال و حرمت دانشگاه،
تعطيلي دانشکده را اعلام داشت. موجي از خشم خروشان دانشکده فني را فراگرفت.
فرياد ”دست نظاميان از دانشگاه کوتاه“،
”درود
بر مصدق نخست وزير قانوني“، ”اتحاد مبارزه پيروزي“از هر گوشه طنين افکند و
سرتاسر فضاي دانشگاه را به لرزه درآورد. در اين هنگام رگبار مسلسل ها
دانشجويان آزادي خواه و مبارز را هدف قرار داد و سه تن از دانشجويان دلير
مصطفي بزرگ نيا (عضو رهبري سازمان جوانان توده ايران)، مهدي شريعت رضوي
(عضو سازمان جوانان توده ايران) و احمد قندچي (عضو جبهه ملي ايران) به ضرب
گلوله و سرنيزه از پاي درآمدند و به شهادت رسيدند. در اين يورش گزمگان
استبداد، عده زيادي از دانشجويان زخمي و يا دستگير شدند. متعاقب آن در
روزهاي 17 و 18 آذر مردم تهران همراه با شرکت وسيع دانشجويان و دانش آموزان
دبيرستان ها، به روابط ديپلماتيک با بريتانيا، بازديد نيکسون و به ويژه
يورش ددمنشانه نظاميان به دانشگاه و قتل سه دانشجوي آزادي خواه اعتراض
کردند. در طول 58 سال گذشته انبوهی از نوشته هاي گوناگون درباره 16 آذر به
رشته تحرير درآمده است که گهگاه در عمده ترين خطوط به تحريف نقش نیروهای چپ
و خصوصاٌ نقش توده ای ها در اين تاريخ پرداخته است. واقعیت این است که جنبش
دانشجوئي ايران داراي تاريخ پرافتخاري است و بحق مي توان ادعا کرد که اين
جنبش در خلال سالهاي طولاني مبارزه همواره فريادگر صادق خواستهاي خلقهاي
ميهنمان بوده است. جنبش دانشجوئي ايران در سده گذشته ودرجريان مبارزات
خلقهاي ايران براي نيل به استقلال، آزادي و عدالت اجتماعي داراي جايگاه
ويژه اي است. اين جنبش ريشه در سنن درخشان نشات گرفته از مبارزان انقلاب
مشروطيت، مبارزه شورانگيز حيدر عمو اوغلی و نبرد جانانه و دليرانه دکتر
اراني و يارانش با ديکتاتوري رضاخاني و ارتباط نزديک اين مبارزه با نيروهاي
مردمي بويژه دانشجويان و روشنفکران دارد.
جنبش دانشجویی از جمله گردان های اجتماعی یی بود که نقش برجسته یی در به
پیروزی رساندن انقلاب شکوهمند بهمن 57 ایفاء کرد و متاسفانه خیلی زود پس از
پیروزی انقلاب مورد تهاجم ”انقلاب فرهنگی“نیروهای ارتجاعی قرار گرفت که به
پاکسازی گسترده دانشگاه های کشور از دانشجویان و کادرهای دانشگاهی مبارز و
آگاه منجر شد.
با وجود همه فشارها و تهاجم قطع ناشدنی نیروهای ارتجاعی بر ضد جنبش
دانشجویی کشور، دانشجویان مبارزه کشور در طول بیش از سه دهه پس از پیروزی
انقلاب بهمن 57، همواره نقش فعال و برجسته یی در حوادث و رویدادهای سیاسی
کشور داشته اند و استبداد و ارتجاع حاکم با علم به این نقش جدی و موثر است
که در سال های اخیر انواع توطئه ها را برضد جوانان مبارز و جنبش دانشجویی
طراحی و پیاده کرده است.
درطول سال های اخیر ارتجاع حاکم با اعمال فشارهای سیستماتیک و با استفاده
از روش های گوناگون از جمله احضار به کمیته های انظباطی، اعزام نیروهای
امنیتی به دانشگاه ها، زیر نام ”بسیج دانشجویی“،
محرومیت از ادامه تحصیل فعالان دانشجویی، نصب دوربین های مدار بسته در
دانشگاه ها، نصب دروازه های امنیتی در ورودی اصلی دانشگاه تهران، اخراج و
تعلیق ترم های تحصیلی، ”ستاره دار کردن“ فعالان دانشجویی، جدا سازی جنسیتی،
دستگیری، محاکمه، زندان، شکنجه و ایجاد تفرقه درصفوف جنبش دانشجویی، سعی
کرده است این جنبش موثر اجتماعی را با دشواری های روز افزونی مواجه ساخته و
سرانجام به زعم خود نابود سازد.
رژیم ولایت فقیه که تاثیر جدی جنبش دانشجویی را در حوادث اخیر کشور به ویژه
رخداد بزرگ دوم خرداد و شکست نماینده ارتجاع، و در پی آن شرکت گسترده وتعین
کننده آن در ”جنبش سبز“و حمایت از موسوی و کروبی، را تجربه کرده، با روی
کار آوردن دولت ضد ملی احمدی نژاد و اتخاذ سیاست های ضد دانشجویی کوشیده و
می کوشد جنبش دانشجویی را به انزوا کشانده و پیوند آن را با دیگر گردان های
اجتماعی نظیر جنبش کارگری و زنان تضعیف و از میزان تاثیر گذاری آن درجامعه
و مبارزات ضد استبدادی کنونی بکاهد. اگرچه ضربات پی در پی نیروهای امنیتی
رزیم توانسته است فعالیت گسترده فعالان دانشجویی را در دانشگاه های کشور
محدود و پر مخاطره سازد ولی با وجود همه این فشارها مبارزه جنبش دانشجویی
کشور بر ضد ارتجاع حاکم و سیاست های ضد ملی آن همچنان ادامه دارد.
جوانان و دانشجویان!
در اوضاع کنونی و با توجه به صحنه بغرنج سیاسی و تشنج روز افزون بین المللی
در پیرامون کشورمان، به دلیل سیاست های ماجراجویانه و ضد ملی رژیم ولایت
فقیه، نقش و تأثیر جنبش دانشجویی کشور به عنوان یکی از گردان های رزمنده
جنبش مردمی بر ضد استبداد بسیار حیاتی است. رژیم واپس مانده ولایت فقیه می
کوشد توان و نیروی جنبش دانشجویی را به تحلیل برده و مانع حضور فعال آن
درتحولات کشور گردد از این رو حفظ هوشیاری، تقویت روحیه رزمندگی و ایستادگی
متناسب با توان و ظرفیت جنبش دانشجویی و تحکیم پیوند آن با مبارزات سراسری
و پرهیز از تفرقه و پراکندگی از زمره اولویت های اصلی در لحظه دشوار کنونی
محسوب می شوند.
در سال های اخیر با رشد کیفی جنبش دانشجویی، بر میزان و سطح همبستگی آن با
دیگر گردان های جنبش مردمی به ویژه جنبش کارگری و زنان افزوده شد و در
نتیجه در صورت پیدایی روزنه های جدید مبارزاتی جنبش دانشجویی کشور می تواند
نقش موثر تری را در جنبش مردمی سراسری ایفاء کند. رویکرد به سنن و سابقه و
تاریخ جنبش دانشجویی به ویژه طی چند سال گذشته از دیگر مواردی است که می
توان بر آن انگشت نهاد و به عنوان شاخص فوق العاده پر اهمیتی در ارتقاء سطح
جنبش دانشجویی بر آن تاکید کرد.
در اوضاع فوق العاده حساس کنونی تحکیم پیوند مبارزات جوانان و دانشجویان با
مبارزه کارگران و زحمتکشان و تقویت جنبش دمکراتیک و آزادیخواه مردم در
راستای مقابله با ماجراجویی های رژیم ولایت فقیه و بهانه جویی های
امپریالیسم که خطرات بزرگی را برای آینده و سرنوشت کشور پدید آورده اند،
حائز اهمیت فراوان است.
جنبش دانشجویی با توجه به نقش موثر آن در تحولات می باید از سویی به تقویت
و تحکیم سازمانی خود بپردازد و از دیگر سو با درک واقع بینانه از وضعیت
موجود و آرایش سیاسی در کنار نیروهای ملی، مترقی و آزادی خواه کشور در راه
خنثی سازی ماجراجویی های رژیم ضد مردمی ولایت فقیه و تهدیدات امپریالیسم
مبارزه کند. نا گفته پیداست، ارتجاع می کوشد جنبش دانشجویی را علاوه بر
سرکوب، به بیراهه کشانده و نیرو، استعداد و توان آن را به هرز برده و در
مسیر انحرافی خاموش سازد. باید با هوشیاری و درایت از چنین دام هایی پرهیز
کرد! حمایت و همبستگی دانشجویان از منافع زحمتکشان خاری است در چشمان
ارتجاع حاکم و خطری جدی برای منافع طولانی مدت آن و از این روست که ارتجاع
حاکم جنبش دانشجویی کشور و خصوصاً دانشجویان پیشرو، و چپ را از جمله خطرات
جدی برای منافع خود ارزیابی کرده و توطئه های گوناگونی را برای نابود جنبش
دانشجویی کشور به مرحله اجراء در آورده است.
کمیته مرکزی حزب توده ایران ضمن تبریک و گرامی داشت 16 آذر-روز دانشجو- روز
مبارزه برای صلح، مبارزه برای آزادی و عدالت اجتماعی، اتحاد وسیع بر ضد
امپریالیسم و استبداد و ارتجاع و روز مبارزه برای پیروزی مردم و نیل به
استقلال و تامین حاکمیت ملی در رویارویی با رژیم ولایت فقیه، همه توده ای
ها و مبارزان راستین راه آزادی و استقلال کشور را به اتحاد عمل و تجهیز
گردان های اجتماعی برای مبارزه دشوار پیش رو بر ضد رژیم عمیقاً ضد مردمی،
ضد منافع ملی و استبدادی حاکم فرا می خواند.
فرخنده باد روز 16 آذر، روز گرامی داشت پیکار تاریخی جنبش دانشجویی کشور!
درود بر دانشجویان مبارزی که در شکنجه گاه های رژیم فقها در راه آرمان های
والای آزادی و عدالت اجتماعی می رزمند!
کمیته مرکزی حزب توده ایران
14
آذرماه 1390
به نقل از نامه مردم، شماره 883، 14 آذرماه 1390
مطلب
را به بالاترین بفرستید:
مطلب
را به آزادگی بفرستید:
