اسرائیل با زندگی خود باز ی نمی کند 

زود دویچه تسایتونگ ــ گزینش و ترجمه رضا نافعی

بازیگران سیاسی در اسرائیل  می خواهند با این صحنه سازی ها جهان را مجبور به تشدید محاصره اقتصادی علیه ایران کنند و با این کار  دست به یک بازی بسیار خطرناک می زنند.

نمایشی خبیثانه بر روی صحنه رفته است و جهان ، یک بار دیگر، با نگرانی چشم به صحنه خاور نزدیک دوخته است. آنجا اسرائیل پنجه در پنجه ایران افکنده است. و ما درست در وسط  یک نمایش پر هیجان هستیم. یک بخش آن هم بازی  پیر سالخورده و مدبر پرزیدنت پرز است که به صلح دوستی شهره است و نقش خود را خوب ایفا می کند، او پای به صحنه گذاشته و هشدار می دهد که خطر جنگ هست. تماشاگران برخود می لرزند. دیگر کسی نمی داند که صدای رعد وبرقی که می شنود ، رعد وبرق  در صحنه تاتر است یا واقعی است و این بار بازی مرگ و زندگی جدی است.

سالهاست که کشمکش میان ایران و اسرائیل طبق یک برنامه دقیق  صورت می گیرد. تا کنون هر دو طرف نقش خود را کاملا دقیق اجرا کرده اند. نقش  اسرائیل در این روزها این است که هشدار بدهد و تهدید کند. زیرا قرار است روز سه شنبه رئیس مقامات اتمی بین المللی گزارش تازه خود را در بارۀ برنامه اتمی ایران ارائه دهد. دولت اسرائیل می خواهد با سر وصدای بسیار دراماتیک جهان را علیه تهران که محرمانه در کار ایجاد بمب است برانگیزد . این آن انگیزه اصلی  برای تمام صحنه سازی های جاری است که علننا در باره آن صحبت می شود از جمله مصاحبه تلویزیونی با پرزیدنت پرز . او در این مصاحبه گفت جنگ علیه ایران " پیوسته محتمل تر می شود ".

به این معنی که برغم  سخنان سخت، خطر جنگ اصلا فوری نیست. همه چیز در محدوده تعین شده برای بازی رخ می دهد. خطر بمب ایران در اسرائیل یک خطر تجریدی نیست،  برخلاف آنجه که احتمالا در واشنگتن یا برخی کشور های اروپائی می تواند باشد، بلکه خطری است کاملا محسوس و خطری که حیات اسرائیل را تهدید می کند. خلقی که  بر حافظه جمعی آن مهر پیگرد تاریخی تا حد هوکاست خورده است باید تهدیدات پرزیدنت احمدی نژاد را جدی  بگیرد.

 ولی  در اسرائیل هم این را می دانند که اگر اسرائیل به تنهائی به  کارگاه های اتمی ایران  حمله کند شانس موفقیت آن  محدود  ولی عواقب آن گسترده است.  سیاستگران با صدای بلند ـ شاید هم با علاقه ـ در باره گزینه های نظامی در رسانه نیز سخن می گویند ولی سران نظامی و سازمان های اطلاعاتی، پشت درهای بسته  موکدا سخن از مخاطرات چنین عملی می گویند. چون اولا طبق تمام اطلاعات موجود ، کارگاه های زیر زمینی اتمی ایران در سراسر کشور پخشند و کیفیت آنها فرق دارد با راکتور اتمی ساده عراق که نیروی هوائی اسرائیل آنرا در سال 1981 منهدم کرد  یا  دستگاههای اتمی سوریه  که اسرائیل آنرا در سال 2007 بمبارن کرد. افزون بر این تهران حمله اسرائیل را بی پاسخ نخواهد گذاشت. یعنی جنگی بوجود خواهد آمد که  می تواند سراسر منطقه را به ورطه فنا افکند .

این درست همان صحنه ایست که دولت اسرائیل در حال حاضر  ترسیم می کند تا جهان ، واز جمله روسیه و چین را به سوی اتخاذ تصمیم های سخت تر علیه ایران  براند.

در این مرحله یک  قاعده قدیمی بکار گرفته شده است: هرچه سر وصدای اسرائیل بلند ترباشد بهمان نسبت خطر حمله کمتر است. اما در عین حال این خطر هم وجود دارد که روزی خطری که امروز قابل کنترل است  از کنترل خارج شود.  اما  سیاست جهانی هنوز صحنه آخر این نمایش نامه را ننوشته است

سرچشمه : آینده ما
 

 

مطلب را به بالاترین بفرستید: