حزب کمونیست سوریه ( متحد)

نامه ای به حزب های کمونیست وکارگری

برگردان : مهرگان

با درود های رفیقانه

مایلیم معرفی مختصر وتحلیل های حوادث پیاپی رخ داده در کشور خود ، سوریه را تقدیم شما کنیم، از این رو ممکن است از یک طرف برخی واقعیت ها را بر جسته کنیم ، واز سوی دیگر برخی دروغ ها ی ساخته شده وعرضه شده از سوی تبلیغات امپریالیستی علیه سوریه را بی اعتبار سازیم . 

 از زمانی که رخ داد ها در ماه مارس گذشته آغاز شد ، شماری ازایستگاه های تلویزیونی در آمریکا ، بریتانیای کبیر وفرانسه ، برخی ایستگاه های تلویزیونی در جهان عرب ، وصدها سایت اینترنتی با تمام توانی که دارند برای تحریف واقعیت این رخ داد ها بسیج شده بودند ، تا آنجا که افکار عمومی جهان ملاحظه می کند، شبانه روز برنامه های ویژه ای برای خدمت به این هدف منتشر می شود . 

رئیس جمهور امریکا مایل است بیانیه های روزانه ای که در بر گیرنده تهدید های خشن علیه سوریه ونیز دخالت رسوا در امور داخلی مردم سوریه است صادر نماید . مقامات ارشد رسمی در اتحادیه اروپا نیز مایلند از رئیس جمهور امریکا پیروی کنند.  

 این تهدید ها ودخالت ها زمانی به نقطه اوج رسید که رئیس جمهور امریکا ادعا کرد رژیم سوریه نا مناسب ونا مشروع است. تحریم های شدید وغیر عادلانه بر مردم واقتصاد سوریه تحمیل شده اند   . و اکنون طرح های مورد بحث وحمایت ناتو برای به راه انداختن موج حمله های هوایی علیه 30 پایگاه راهبردی سوریه به مدت چندین هفته ، کاملا مشابه آنچه در یوگسلاوی رخ داده بود ، بسیار خطر ناک است .

بعضی مقامات اروپایی به درستی هر گز به فراخوان برای کنار آمدن با اوضاع سوریه بی میل نبوده اند  چون فکر می کردند که رونوشت کم رنگی از بحران لیبی بود ، که در آن هزاران غیر نظامی قتل عام وده ها کارخانه وپایگاه اقتصادی با حمله های هوایی نابود شده اند ، وهم  زمان لیبی  تقسیم شده است ..  

کشور های عضو اتحاد امپریالیست جهانی ، با تمام امکان های ممکن ، برای تصویب قطع نامه محکومیت سوریه در شورای امنیت سازمان ملل تلاش کرده اند، تا با قطع نامه های پیاپی علیه سوریه و طبق فصل هفتم منشور سازمان ملل سرکوب کردن آن پیگیری شود، به طوری که کارزاری تجاوز کارانه قانونی گردد. به خاطر مخالفت روسیه وچین ، با همراهی افریقای جنوبی ، هند ، برزیل ولبنان ، تلاش های امپریالیستی در شورای امنیت سازمان ملل تاکنون یک شکست محض بوده است .  

تمام این حرکت ها تحت دو بهانه صورت گرفت :

الف – تظاهر کنند ه ها در سوریه کشته می شوند ، فرایند های امنیتی برای بر خورد با نمایش های اعتراضی احیا شده اند.

ب- تحریف کمبود های رژیم حاکم بر سوریه ، مانند فقدان دموکراسی ، وانحصار قدرت از سوی حزب حاکم ، برای فشار به رژیم برای پذیرش برخی تغییر های داخلی ، اگر چه ، هر تغییر داخلی می تواند هم چون بخش جزئی ازحق حاکمیت ملی هر کشوری تلقی شود .    

 چندین نمایش اعتراضی ، عملا در مارس گذشته ، با درخواست اصلاح های اجتماعی ، اقتصادی ودموکراتیک آغاز شد. اکثر این درخواست ها بعنوان راهی برای بر خورد با نتایج خطر ناک اجرای برنامه لیبرالی در اقتصاد ، معامله های مصیبت آفرین با صندوق بین المللی پول، وگذار سوریه به اقتصاد بازار ، مورد حمایت حزب ما بود.  نتایج به دست آمده ( از اجرای این برنامه ها ) برای سطح زندگی فقرا ولایه های میانی زیان آور بودند . 

 به رهبری سیاسی کشوربه طور مرتب ٰ اژ طریق روزنامه حزب ، دیدار های رسمی یا تذکر های رسمی ، که آخرین آن پنج هفته پیش بود هشدار داده شده است .اعتراض ها مسالمت آمیز بودند .    

اما خیلی زود از طرف بنیادگرا های مذهبی وگروه های ریشه نگر ( رادیکال) ی که تاریخ ایدئولوژی آن ها به قرون وسطا بر می گردد مورد سوء استفاده قرار گرفت .

اعتراض ها از مسالمت آمیز به اعتراض های مسلحانه با نشانه گیری عملی کردن هدف هایی که هیچ ربطی به اصلاح های سیاسی واجتماعی نداشت فرا رویید . در حین اجرایی شدن این اعتراض ها ، نیروهای امنیتی دولتی مرتکب چندین اشتباه شدند که قابل توجیه نیستند. در نتیجه اقدام ها با عکس العمل هایی تعقیب شد . تعدادی از غیر نظامی ها وسرباز ها کشته شدند . باند های مسلحی که به دارایی های عمومی وخصوصی حمله می کردند شکل گرفتند، ودربرخی از شهر ها که دست بالا را داشتند موانعی را ایجاد کردند . در طی چندین ماه گذشته ، این باند ها در حال تاسیس پایگاه های نظامی در مناطق مرزی سوریه از یک طرف وترکیه ، لبنان ، اردن وعراق برای تضمین ادامه اسلحه وتدارکات کمکی از طریق آنها بوده اند .       

 به هر جهت باندها در بنیان گذاشتن پایگاه های مرزی استوارموفق نبوده اند . این امر به قیمت زندگی صدها غیر نظامی وسرباز، که 2000قربانی برآورد می شود تمام شد . در همان زمان اتفاق های زیادی مورد اغراق قرار گرفت . فاکت ها تحریف شد . به روز ترین ابزار های رسانه ای الکترونیک برای نشان دادن آن که در کل ارتش سوریه به طور کامل مسئول این رفتار ها است و باند های مسلح هیچ مسئولیتی ندارند  به کار گرفته شد .

 تحت فشار رخ داد ها ، دولت چندین اصلاح اجتماعی ودموکراتیک را پذیرفت از جمله : لغو مقررات اضطراری ، دادگاه های عالی وقانونی کردن اعتراض های مسالمت آمیز. اخیرا قانون جدید انتخابات ویک قانون اجازه تاسیس حزب های سیاسی به تصویب رسیده اند. تدارک برای یک قانون اساسی جدید یا  تعدیل شده در جریان است .   

 قانون های جدید در بر گیرنده رسانه ها ودولت های محلی هم تصویب شده بودند .

 هدف این قانون ها و اقدام ها عبارت است از : شکست انحصار قدرت توسط حزب حاکم بعث ، برقراری جامعه ای کثرت گرا ودموکراتیک ، تضمین آزادی های عمومی دوش به دوش آزادی های فردی ، کمک به اجرای آزادی بیان و وجدان، حق مخالف برای فعالیت سیاسی صلح آمیز.

 با وجود احتیاط های ما همان طور که در چندین مقاله ملاحظه می شود ، این قانون ها بسیار مهم هستند. حزب ما بیش از چهل سال ، برای تصویب شدن چنین قانون هایی جنگیده است . آیا این قانون ها می توانند اجرایی شوند؟ آنها می توانند بعنوان گام مهمی به پیش و گذار سوریه به یک جامعه دموکراتیک وکثرت گرا مد نظر قرار گیرند .

 بخش های بزرگی از مخالفین صلح جوی ملی از این اقدام ها استقبال کرده اند ، در حالی که بنیاد گراها ومخالفین مسلح هنوز به شعار سرنگونی رژیم ، رفتار تنش آمیز وتلاش های فرقه گرایانه چسبیده اند .

هر تلاشی برای آن که مشکل فرقه گرایی به تصویر کشیده شود یا ستیزه مذهبی قلمداد شود  می تواند جعل سندی رسوا وتحریف واقعیت ها باشد .

ما می توانیم اوضاع را به شرح زیر خلاصه کنیم :

·      تنش مسلحانه در شهر هاوشهرک های سوریه کاهش یافته اند. باند های مسلح به سنگینی صدمه دیده اند. اگر چه برخی از آنها قادر به از سر گفتن فعالیت های خود هستند .

·      نماش های مسالمت آمیز از بین نرفته اند وبا خشونت مواجه نیستند ، مگر آن که با فعالیت های خشونت آمیز همراه باشند.

·      دولت مخالف های ملی را به شرکت دریک گفتگوی سیاسی فراگیر با هدف کمک کردن به دست یابی گذار به دموکراسی وکثرت گرایی مسالمت آمیز فرا خوانده است . چنین گفتگویی با مشکل های بسیاری مواجه است که مهم ترین آن فشار گروه های مسلحی است که با گفتگوی مسالمت آمیز وراه حل مسالمت آمیز مخالف وبه حمایت های خارجی وابسته هستند.

·      تهدید های امپریالیستی واستعماری علیه سوریه افزایش یافته اند . اگر چه این تهدید ها با مشکل های متعددی روبرویند ، وما باید آمادگی مقابله با آنها را داشته باشیم .

تا جایی که وضعیت کشور ما ملاحظه می شود  ، به شرح زیر به نظر می رسد

- جنبش های اعتراضی هنوز در سطح های مختلفی وجود دارند . آن ها استان به استان با هم تفاوت دارند. می توان ملاحظه کرد که اکثر حرکت ها از مسجد ها ، منطقه های  روستایی و خانه های فقیر آغاز و به مراکز وداخل شهر ها حرکت می کند.

-  حرکت در بین اقلیت های قومی یا مذهبی نادر است . در کارخانه ها ، دانشگاه ها واتحادیه های کارگری ، هیچ حرکتی وجود ندارد.

- در داخل دایره های بورژوازی بزرگ ، خواه صنعتی یا اقتصادی ، به ویژه در شهر های بزرگ الپو،لاتاکیاو دمشق ، هیچ حرکتی وجود ندارد .

- در داخل قبایل وطایفه ها حرکتی وجود ندارد . 

مخالفین ازطیف های گسترده ومتفاوتی از حزب ها تشکیل می شود. بعضی میهن پرستانه ، مخالف  دخالت خراجی وباند های مسلح هستند. علاوه بر آن اخوان المسلمین هم وجود دارد که در داخل وخارج کشور بعنوان فعال ترین و موثر ترین حزب شناخته می شود .  

هم چنین گروه های بسیار سنتی با منشا های متفاوت هم وجود دارند ، که تاثیر آنها در گرد همایی ها ونمایش های خیابانی در مناطق مختلف به طرز بسیارآشکاری قابل رویت شده است .این گروه ها هدف ها وغرض های خود را که به صورت نمونه وار ارتجاعی وفرقه گرایانه است پنهان نمی کنند.

در حال حاضر ، فعال ترین ومهم ترین گروه ها از زمان آغاز اعتراض هاسازمان های محلی هستند که در بر گیرنده اساسا گروه های متفاوتی از جوان هایی است که هیچ طرح ایدئولوژیک روشن مشترکی یا جهت گیری هایی غیر از شعار " مرگ بر رژیم " ندارند.  آنها در معرض فشار خارجی وداخلی قرار دارند . 

مخالفین خارجی بیشتر از روشنفکران ، سنتگرا ها و اشخاصی که از رژیم جدا شده ( خدام ورفعت اسد ) وگستردگی داخلی اندکی دارند مرکب است 

در آخرین دوره ، این نیروها چندین کنفرانس در خارج ، ( غیر از همایش بر گزار شده در هتل سمیرامیس دمشق از سوی اپوزیسیون داخلی) با هدف بسیج نیروها و هماهنگی مواضع بر گزار کردند. ( در این کنفرانس ها )  تفاوت های ایدئولوژیک وسیاسی و نیز تفاوت منافع چیره بود. برخی از نیروهای اپوزیسیون خارج به شدت برای کسب حمایت از نیروهای خارجی واستثمارگر تلاش می کنند.

- تاکنون ایالات متحده ، فرانسه وبریتانیای کبیر هدایت کار زار بین المللی تهدید ها وتحریک ها علیه رژیم سوریه را با هدف تحمیل بسته های بیشتر وبیشتری از تحریم ها بر سوریه ، به ویژه تحریم هایی از سوی شورای امنیت سازمان ملل وسایر سازمان های جهانی به عهده دارند ، روسیه وچین به مخالفت با تحمیل چنین تحریم ها واقداماتی ادامه می دهند. ترکیه موضعی اپورتونیستی ( فرصت طلبانه) اتخاذ کرده است که بر اساس انتخاب منافع سیاسی ومنطقه ای بالا وپایین می رود . تقریبا می شود گفت ، یک اتفاق آرا جهانی در مخالفت با اقدام های مستقیم نظامی علیه سوریه به شکلی که در لیبی رخ داد وجود دارد ،  که اتحادیه عرب وشورای امنیت سازمان ملل قطع نامه هایی را که راه را برای آن هدف هموار کند تصویب نمی کنند. در گیری بر سر این موضوع تند وخشم آلود است .  

- به غیر از قطر که نقش حیاتی ومهمی در توطئه علیه سوریه بازی می کند ، چشم انداز ها وموضع های مختلفی در جهان عرب در رابطه با اوضاع سوریه وجود دارد .

- روز به روز ، اوضاع اقتصادی بد تر می شود ، فشار بر شرایط زیست توده ها افزایش می یابد.

- رژیم همبسته است واستعداد های نهانی( بالقوگی) بزرگی دارد . پنج ماه پس از جوشیدن رخ داد ها ، هیچ یک از نهاد های بنیادی ( حزب ، ارتش ، امنیت، نهاد های دولتی، سفارت خانه ها ، سازمان های مردمی ، اتحادیه های کارگری ، جبهه ملی مترقی ...) هر گز انشعابی را تجربه نکرده اند .    

یقینا ، این تصویر ایستا نیست ، وباید مطابق با پویایی ها ،تغییر پذیری ها وگسترش روز به روز آن مورد ملاحظه قرار گیرد .  

سناریو های احتمالی :

- بحران ممکن است برای مدت طولانی ، منجر به بدبختی ها ورنج خون ریزی های بیشتر ، دوام یابد .

یک گسست منجر به هرج ومرج عمومی . یک جنگ داخلی یا چیزی شبیه به آن ممکن است اتفاق افتد که راه را برای دخالت خارجی هموار سازد .

- ممکن است یک شکاف آشکاری در اپوزیسیون رخ دهد ، که بخشی از آن را به پذیرش گفتگوی جدی با رژیم برای رسیدن به  یک توافق اجتماعی جدید در کشور وا دار نماید .

 - پایان دادن به اختلاف ها در رویکردها و " سکوت " همان گونه که نیروهای رژیم وانمود می کنند 

 دو نتیجه احتمالی وجود دارد : یا حرکت به پیش به سوی دست یابی به راه حل سیاسی برای بحران وایجاد یک امکان سریع واستوار یا ادامه برگشت به درمان امنیتی بحران به هر قیمت .  

پیشگویی راهی که در آن  یک راه حل قطعی امکان پذیر است دشوار است .

- برخی رخ داد های غیر منتظره ممکن است اتفاق افتد، که تمام بخش های درگیر را نا گزیر به  سازش نماید ، یا وادار به پذیرش اقدامی تحمیلی از سوی قدرت های خارجی برای کمک به کشور برای یافتن راه خروجی از تونلی که وارد آن شده است بنماید .  

 جایگاه حزب اکنون کجاست؟

 در آغاز ، مایلیم  توجه شما را   به  تذکری که حزب ما در سال 2005به فرماندهی منطقه ای در آغاز کنفرانس دهم حزب بعث ارسال کرد جلب نماییم. حزب در خواست کرد که دولت از حزب جدا گردد ، دموکراسی وآزادی ها تضمین شوند ، مقررات اضطراری لغو گردد، قانون دموکراتیکی برای حزب ها تصویب شود، زندانیان سیاسی وعقیدتی آزاد شوند ، سلطه حزب بعث در اتحادیه های کارگری پایان گیرد، با فساد مبارزه شود و...غیره 

 به علاوه ، مایلیم اضافه کنیم که حزب در تمام اسناد مصوب دوران اخیر اثبات کرده است که از موضع ملی سوریه حمایت می کند.

 برای تحقق مادی این هدف ، نیاز های اجتماعی ، اقتصادی ودموکراتیک توده های مردم باید بر آورده شود. ما با جزئیات این در خواست ها را در کنفرانس ها واسناد خود مورد بحث قرار داده ایم .

 در تحلیل خود از بحران عمیق وجاری کشورمان ، حزب ما روشن کرده است که تضاد اصلی بین قاعده سیاسی مورد استفاده برای اداره کشور در طی چندین دهه و مطالبات مورد نیاز برای دموکراسی ، توسعه اجتماعی ، اقتصادی وفرهنگی جامعه سوریه است .  

 محتوی دیدگاه ما آن است که قاعده سیاسی بر انحصار قدرت از سوی حزب بعث ، قیمومیت بر جنبش های مردمی وسازما ن های آن مبتنی است . این قاعده به تباهی و دیوان سالاری ،  و فساد ماشین دولتی منجرمی شود. در نتیجه ، طرح های اصلاح اقتصادی واجتماعی با الزام های ترقی  به تجدید نظر نیازمند می شوند.  

به طور مختصر، حزب ما اعتقاد دارد که جان مایه بحران جاری عدم تناسب بین ساختار رژیم و وظیفه های سوریه است . هم زمان ، حزب تاکید می کند که نیروهای دشمن وامپریالیست از این عدم تناسب داخلی برای بالابردن سطح توطئه علیه سوریه  بهترین بهره را برده ، واز آن بعنوان اسب تروا برای خدمت به هدف شناخته شده خود ، همان طور که در بالا ذکر شد استفاده می کنند. 

  در نتیجه ، حزب کمونیست سوریه ( متحد) از یک طرف ، با توجه به آلترناتیو ضروری ، واز سوی دیگر ابزار های ضروری برای دست یابی یه این هدف بی طرف نیست . 

 راه حل سیاسی وادامه اصلاح واقعی وریشه ای تنها راه خروج از بحران را تشکیل می دهد . اقدام های امنیتی به افزایش اجزا بحران وبیشتر وبیشتر عمیق کردن آن وخالی کردن محتوی اصلاح ها کمک می کند.

 ما ادعا می کنیم ، شرایط جاری ، نیازمند یک گفتگوی سودمند و با ایمان تمام نیروهای راستکار ومیهن دوست ، صرف نظر از تفاوت اندیشه ها یا دید گاه ها با هدف دست یابی به توافق یا یک برنامه اصلاح ریشه ای در خدمت نیازمندی های توده های مردم و تضمین ایجاد دولت غیر نظامی سکولار ودموکراتیک مخالف طرح های اسرائیلی وامپریالیستی در منطقه است . 

اگر گفتگو نیازمند وجود شرایط مساعدی است ، خود گفتگو باید به ایجاد چنین شرایطی کمک نماید ، چون گزینه های دیگر می تواند منجر به خون ریزی بیشترو مصیبت های بیشتر برای کشور وخلق گردد .

 رفقای گرامی!

با توجه به ضعف رسانه های جمعی سوریه در مقابله با رسانه های غول پیکر امپریالیسم ، بسیج نیروها ی سراسر جهان علیه سوریه ، واتحاد ضد سوری متشکل از قدرت های امپریالیستی به اضافه دست نشاندگان آنها در منطقه ، از جمله ترکیه ، که سیاستی پراگماتیک را برای تحمیل کردن برتری کشورهای غربی در منطقه پذیرفته است ، به خاطر تمام آن ها ، حزب ما امید وار است که تمام حزب های کمونیست ، کارگری ودموکراتیک جهان بتوانند در انتشار این توضیحات در افکار عمومی کشور خود مارا یاری نمایند .

 همچنین ، ما این حزب ها را به همبستگی با سوریه فرا می خوانیم چون مهم ترین کشور عربی مقاومت کننده در برابر طرح های امپریالیستی برای سلطه در خاورمیانه است ، وبه شدت با طرح امریکایی – اسرائیلی برای متلاشی کردن منطقه به چندین واحد فرقه ای که اداره آنها می تواند آسان باشد مخالفت می کند.سوریه همچنین از مقاومت ملی در فلسطین ، لبنان وعراق حمایت می کند. در کنار آن سوریه از حق خلق فلسطین برای آزادی سرزمین خود وتاسیس دولت ملی به پایتختی اورشلیم حمایت می نماید .

دمشق : 17/9/2011

حنین نعمعر

دبیر اول حزب کمونیست سوریه ( متحد)

 

 

 

مطلب را به بالاترین بفرستید: