گردش ارتجاعی رخ داد ها در لیبی

بیانیه حزب کمونیست استرالیا

گزارش های پیروزمندانه در رسانه ها در باره سقوط "دیکتاتور" لیبی وپیروزی نیروهای " شورش" واقعیت  به طور بنیادی متفاوتی را پنهان می کند.  امریکا ، بریتانیا وناتو از طریق برنامه های دراز مدت ، از جمله  تربیت نیروهای مخالف در لیبی به هدف بزرگ  راهبردی – جغرافیایی ( ژئو استراتژیک) در منطقه دست یافته اند . 

 مشاوران نظامی وسیاسی حتی قبل از آغاز اعتراض ها در کشور ، اعتراض هایی  که به عنوان استمرار " بهار عربی" که قبلا در تونس ومصر ، بحرین ودیگر جا ها آغاز شده بود به تصویر کشیده می شد، در حال هدایت رخ داد ها بودند.

 سپس بمباران بی امان ناتو تحت پوشش فریبکارانه تحمیل "منطقه پرواز ممنوع" از راه رسید . در یک نمایش فریب کارانه مسخره واستدلال انحرافی ادعا شد که این عملیات برای " نجات زندگی غیر نظامی ها" بود.

 مردم جهان نباید در باره چرخش ارتجاعی رخ داد ها در لیبی به فریب ها پناه ببرند.

 اگرنیروهای سوگلی که درحال حاضر خودرا دولت لیبی می خوانند وفاداری خود (به امپریالیست ها) را تغییر ندهند و ازحق حاکمیت کشورشان در برابر خواسته های حامیان امپریالیست خود  دفاع نکنند– یک سناریوی غیر محتمل- ،لیبی ومنبع ها و دارایی های راهبردی آن دوباره به قدرت های استعماری ونو استعماری که قبلا آن ها را در اختیار داشتند واگذار خواهد شد.  

 سوریه وایران اکنون مستقیما هدف امپریالیست ها هستند. یک نمونه به شدت غیر قابل پذیرش دیگری که با این تجربه در دستور کار قرار گرفته است در بر دارنده عواقب خطیری  برای دولت های ضد امپریالیست نقاط دیگر ، از جمله امریکای لاتین است. 

 دولت معمر قذافی قطعا  سابقه  غیر متعادلی داشت . اعتراض هایی که دزدیده شد وبعنوان بستری برای قیام مسلحانه مورد حمایت وپشتیبانی ناتو مورد استفاده قرار گرفت درخواست های مشروعی داشت . 

 دولت رئیس جمهور اسد هم ، مانند حکومت مذهبی سرکوب گر صاحب قدرت در ایران معیوب شده است . اما ، هیچ کس  ، نباید این ایده را که نیروهای ناتو شکوفه ای دموکراتیک را در لیبی یا هر کشور دیگری که به هدف نیروهای نظامی آن تبدیل می شوند تغذیه خواهند کرد قبول کند. عکس آن حالت صحیح است.  

جنبش جهانی صلح به خوبی از این واقعیت پیش از آن که امریکا ومتحدانش عراق را در سال 2003 مورد تاخت وتاز قرار دهد آگاه بود. اما به نظر می رسد ، حتی با وجود این که رخ داد ها ثابت کرده اند که جنبش در مورد عراق پسا صدام حق داشت ، اما بسیاری از سوی تبلیغات گران امپریالیستی در رابطه با رخ داد های لیبی فریب خورده اند. جنبش صلح نباید این خطا را در حالی که امریکا وناتو به سوی هدف نظامی بعدی خود حرکت می کنند تکرار نماید .  

 درس های آموختنی بسیاری از رخ داد ها در لیبی وجود دارد .یکی از درس های مهم آن است که مردم جهان باید هر چه بیشتر از سازمان ملل محافظت ازحق حاکمیت ملت ها را درخواست  نمایند .

 این درخواست ممکن است تا زمانی که ساختارهای سازمان ملل برای باز داشتن غول های نظامی واقتصادی جهان که در امور جهانی دخالت می کنند دموکراتیزه نشده است عملی نشود.  

 کشور هایی که دخالت خود خواهانه قدرت های امپریالیستی را رد می کنند نباید کنار بکشند. پرهیز از ورود در این موضوع ها کافی نیست .  

 آنها باید در رد رفتار تجاوزکارانه افزایش یابنده امپریالیسم در سراسر جهان به جنبش صلح به پیوندند. 

 باب بریتون

 دبیر بخش بین الملل حزب کمونیست استرالیا

سرچشمه : گاردین نشریه حزب کمونیست استرالیا

 

مطلب را به بالاترین بفرستید: