مردم
و تاریخ میهن ما جنایت هولناک ”فاجعه ملی“ را فراموش نخواهند کرد!
هم میهنان گرامی!
با فرا رسیدن مرداد و شهریور ماه
۱۳۹۰،
بیست و سه سال از یکی از هولناک ترین جنایات سیاسی تاریخ معاصر میهن ما می
گذرد. بیست و سه سال پیش در چنین روزهایی سران رژیم ولایت فقیه، و در رأس
آن آیت الله خمینی، هزاران تن از رزمندگان راه آزادی و عدالت اجتماعی در
میهن ما را به جوخه های مرگ سپردند تا شاید ”جام زهرِ صلح تحمیلی“،
که نتیجه مستقیم ادامه سیاست فاجعه بار و ضد ملیِ ”جنگ، جنگ تا پیروزی“
بود، در کام شان شیرین گردد و ”نظام نمونه“
جهان بتواند با تکیه بر سرکوب خونین و ارعاب، دمی بیش به حیات خود ادامه
دهد. جنایت فراموش نشدنی کشتار دستجمعی زندانیان سیاسی در سال
۱۳۶۷
سند انکار ناپذیری از ددمنشی و سرشت واپس گرای رژیمی است که در همه طول
حیات خود بر دروغ، تزویر، شکنجه، واعدام تکیه داشته است.
بیست
و سه سال پیش هیات های سه نفره مرگ، که به فرمان خمینی و تایید اغلب رهبران
وقت جمهوری اسلامی تشکیل شده بودند، به زندان های کشور اعزام شدند تا هر کس
را که ”نادم“ نیست از دم تیغ بگذرانند.
در این انتقام گیری سیاسی تکان دهنده، طیف گسترده یی از آزموده ترین رهبران
و کادرهای سیاسی-
مبارزاتی میهن ما، از سازمان های سیاسی گوناگون، از کمونیست تا مسلمان، جان
باختند.
در این کشتار، که حزب ما به درستی آن را ”فاجعه ملی“
نامید، صدها تن از رزمندگان توده ای از جمله شماری از سر شناس ترین
زندانیان سیاسی ایران، که بیش از یک ربع قرن از عمر خود در زندان های رژیم
شاه حبس بودند، به جوخه های مرگ سپرده شدند.
با توجه به مجموعه اسنادی که در بیست سه سال گذشته منتشر شده است، این
واقعیت اکنون آشکار است که فرمان کشتار دستجمعی زندانیان سیاسی، در
۱۳۶۷،
از سوی شخص خمینی صادر شد، و بنابراین نمی توان و نباید نقش او در قتل عام
کم نظیر تاریخ معاصر کشور نادیده گرفته شود و یا کم رنگ جلوه داده شود.
دراین زمینه آیت الله منتظری، در مقام یک استثنا بین شخصیت های مسئول آن
دوره، در خاطرات خود با صراحت از نامه خمینی یاد کرده است. خمینی درنامه
خود نوشته بود: ”قاطعیت اسلام در برابر دشمنان خدا از اصول تردید ناپذیر
نظام اسلامی است. امیدوارم با خشم و کینه انقلابی خود نسبت به دشمنان اسلام
رضایت خداوند متعال را جلب نمایید. آقایانی که تشخیص موضع به عهده آنان است
وسوسه و شک و تردید نکنند و سعی کنند ”اشداء علی الکفار“ باشند. تردید در
مسایل قضایی اسلام انقلابی نادیده گرفتن خون پاک و مطهر شهدا می باشد.“
همچنین بر اساس مندرجات خاطرات آیت الله منتظری، شخص خمینی در پاسخ به پرسش
هایی که از سوی موسوی اردبیلی طرح شده بود، با صراحت تاکید کرد:
”سریعا
دشمنان اسلام را نابود کنید. در مورد رسیدگی به وضع پرونده ها در هر صورت
که حکم سریعتر انجام گردد همان مورد نظر است.“ [بخش هایی از خاطرات آیت
الله منتظری، به نقل از: سایت جرس،
۱۵
مرداد ماه
۱۳۹۰].
امسال ما در شرایطی بیست و سومین سالگرد فاجعه کشتار زندانیان سیاسی را
برگزار می کنیم که رژیم ولایت فقیه با تکیه بر همان سیاست هایی که زمینه
ساز سرکوب خونین زندانیان سیاسی شد، تلاش می کند تا صدای حق طلبانه میلیون
ها ایرانی را که از ادامه حاکمیت استبدادی مشتی بزرگ سرمایه دار مرتجع به
شدت ناراضی اند، خاموش سازد و بر بحران فزاینده سیاسی- اقتصادی چیره گردد.
دو سال پس از کودتای انتخاباتی ولی فقیه و نیروهای وابسته به او، خصوصا
رهبری سپاه پاسداران و نیروهای انتظامی، که دولت ضد مردمی محمود احمدی نژاد
را بر خلاف راِی ده ها میلیون ایرانی به میهن ما تحمیل کرد، رژیم ولایت
فقیه نه تنها نتوانسته است به ثبات سیاسی مورد نظر خود دست یابد، بلکه با
پدید آمدن شکاف های جدید و جنگ قدرت بین جناح های گوناگون سرمایه داری حاکم
به منظور تحکیم موضع های خود، و بی اعتباری بیش از پیش رهبری رژیم، در
مجموع، وضعیت دشواری رویاروی سران ارتجاع قد برافراشته است.
بر خلاف تصور خامنه ای و متحدان او، جنبش مردمی بررغم سرکوب خشن و خونین دو
سال گذشته، و با وجود به بند کشیدن صدها تن از کادرهای جنبش اصلاحات و
فعالان دانشجویی و شماری از کادرهای جنبش کارگری و زنان، به حیات خود ادامه
داده است و خود را برای رویارویی های آینده آماده می کند. نزدیکی بیشتر
جنبش های اجتماعی، هماهنگی نیروهای سیاسی آزادی خواه و مترقی، و برنامه
سیاسی منسجم و واقع بینانه برای مقابله و مبارزه بر ضد رژیم ولایت فقیه، می
تواند از جمله گام های مهمی می توانند باشند که جنبش مردمی میهن ما را در
مصاف های آینده با مرتجعان حاکم، با پیروزی همراه گرداند.
برای همه ما درس بزرگ فاجعه ملی ، صلابت پرشکوه صف های متحد همه جان
باختگان راه آزادی، پایداری مشترک و باور داشتن به نیروی توده های محروم در
حکم نیروی محرکه اصلی تغییرات اجتماعی بنیادین، پایدار و دموکراتیک است.
هم میهنان گرامی!
درچند سال اخیر، زیر فشار جنبش مردمی ومبارزات دلیرانه مردم، تا حد معینی
برنامه توطئه سکوت رژیم ولایت فقیه برای پنهان نگه داشتن ابعاد جنایت
هولناک فاجعه ملی با شکست مواجه شده است، و افکار عمومی ایران و جهان نسبت
به این جنایت فراموش نشدنی حساس شده اند. ضروری است تا با مبارزه یی متحد و
یک پارچه، و رشته اقدام هایی روشنگرانه در سطح ملی و بین المللی، به طور
کامل و قاطع به توطئه سکوت در باره فاجعه ملی پایان داده و ضمن معرفی
عاملان و آمران این جنایت بزرگ و فراموش نشدنی به خواسته های برحق
بازماندگان و بستگان قهرمانان شهید مردم، جامه عمل پوشانده شود. انتشار نام
جان باختگان کشتار دستجمعی سال
۱۳۶۷ (فاجعه
ملی)، مشخص کردن محل خاکسپاری آنان، علت محاکمه و دلیل صدور حکم اعدام،
معرفی همه آمران و عاملان این جنایت، محاکمه آنان در دادگاه های عادلانه، و
جز این ها، از زمره خواست های خانواده های زجر کشیده ای است که حتی حق ادای
احترام به مزار عزیزان خود را نداشته اند و تا به امروز از سوی گزمگان مسلح
رژیم ولایت فقیه مورد تهدید و آزار قرار گرفته اند.
امروز پس از گذشت بیش از دودهه از فاجعه ملی، این فرزندان شهید و شریف مردم
اند که در پیشگاه داوری تاریخ مغرور وسربلند، در سرودها و ندا های حق
طلبانه توده ها حضور دارند، زندگی می کنند و ره می نمایانند.
نام همه قهرمانان جان باخته در فاجعه ملی تا ابد در تاریخ مبارزات خلق های
دلاور ایران باقی خواهد ماند.
دورد پر شور به خاطره تابناک همه جان باختگان فاجعه ملی کشتار زندانیان
سیاسی ایران!
ننگ و نفرت بر رژیم جنایتکار ولایت فقیه و همه آمران و عاملان این فاجعه
!
آزادی فوری و بدون قید و شرط برای همه زندانیان سیاسی کشور!
کمیته مرکزی حزب توده ایران
24
مرداد 1390
به نقل از نامه مردم، شماره 875، 24 مرداد ماه 1390
مطلب
را به بالاترین بفرستید:
