 |
|
نویدنو:26/03/1390 |
|
نویدنو 26/03/1390
پيروز حناچي*
درحاليكه براي اجراي موثر پروژه بهتر بود پس از شناسايي افراد فاقد مسكن،
انتظارات حداقلي آنان از مسكن مورد تقاضايشان به درستي تعيين شده و
پروژههاي «مسكن مهر» براي پاسخگويي به نيازهاي متقاضيان در ذهنيت طراحان
كليد ميخورد. در اين خصوص بايد يادآور شد، تجربه كشورهاي ديگر نشان ميدهد
پروژههاي ساخت مسكن براي افراد كمدرآمد و درآمد متوسط و حتي بالاتر بايد
با هم تلفيق ميشد تا نياز مسكن را حل كند؛ وگرنه با ساخت مسكن ارزانقيمت
در نقاطي متراكم فقط بحران متمركز توليد خواهد شد. نكته حايز اهميت ديگر
آنكه علت خالي بودن مسكنهايي كه توسط سرمايهگذار خصوصي ساخته شده و اكنون
خالي مانده اين است كه اين مسكنها عمدتا با امكانات رفاهي بالا و در
مناطقي كه زمينهاي گراني داشت، ساخته شد كه مسلما افرادي با درآمد پايين و
متوسط نميتوانند آنها را تهيه كنند. بنابراين تاثيري جدي بر بازار نداشته
است. يعني هم در مسكن مهر و هم نقاط شهري مسكن توليد شده ولي تقاضاي موثر
از آن استقبال نميكند.
اولي به دليل ساخت مسكن در نقاط غيرلازم و دومي به دليل فقدان قدرت خريد
لازم و راهحل موضوع چنانكه قبلا هم بارها اشاره شده است اينكه بهجاي
برخورد آمرانه با مسايل كارشناسي راهحل موضوع را بايد در طرحهاي شهرسازي
و از طريق حل مشكل در برنامهريزي شهري جستوجو كرد. با اين نگاه ميتوان
خدمات را قبل از استقرار جمعيت به مناطق برد يا از طريق بردن زيرساختهاي
لازم و اتصال به شبكه حمل و نقل عمومي به استفادهكنندگان عادلانه اينگونه
مناطق افزود. راهحل، نگاه از زاويه شهرسازي به موضوع است و قيمت مسكن نيز
تابع سياستهاي اقتصادي دولت است و از طريق ابزارهاي كنترل تورم بايد سراغ
آن رفت؛ ابزارهايي مانند ايجاد صندوق ذخيره ارزي و كوچك شدن دولت، توسعه
بخش خصوصي و افزايش جايگاه توليد و...
. سرچشمه : شرق 23خرداد 90
مطلب
را به بالاترین بفرستید:
|
|
|
