مردم فلسطین
خواهان پایان تفرقه اند
مصاحبه ”نامه مردم“ با رفیق حنا عمیره
:
با
گسترش تحولات سریع چند ماهه اخیر در کشورهای خاورمیانه و ادامه مبارزه خلق
های منطقه برای دگرگونی های بنیادین در این کشورها، همانگونه که پیش بینی
می شد تلاش ها برای حل مسئله فلسطین نیز وارد مرحله نوینی شده است. این
حقیقتی است که قیام های بی سابقه در منطقه در کنار ایجاد تغییر های مشخص در
موازنه قوا در منطقه، موج جدیدی را برای در دستورکار قرار دادن مبارزه ای
موثر برای اعلام ایجاد یک کشور فلسطینی مستقل دامن زده است.
در روز 14 اردیبهشت ماه کوشش هائی که از مدتی قبل آغاز شده بود با اعلام
توافق دولت خود مختار فلسطین به رهبری محمود عباس و جنبش اسلامی حماس اولین
نتایج خود را نشان داد.
بر پایه این توافق دولت وحدت ملی با شرکت تکنوکرات ها تشکیل شده و انتخابات
همزمان پارلمانی و ریاست جمهوری برگزار خواهد شد.
نقش سران مصر در میانجی گری برای حصول این موافقتنامه مشخص است.
دولت مصر چند روز قبل از امضای این موافقتنامه ایستگاه مرزی ”رفح“ در
سرحدات خود با نوار غزه را گشود و به دولت اسرائیل نیز اخطار کرد که در این
رابطه اشکال آفرینی و خرابکاری نکند.
نشانه های جدی در دست است که امضای این موافقتنامه گرچه از سوی دولت
اسرائیل با مخالفت روبرو و به مثابه تهدیدی علیه موجودیت دولت اشغالگر
قلمداد شده است، از سوی کشورهای قدرتمند جهان مورد استقبال قرار گیرد.
در رابطه با این توافق بسیار با اهمیت که مطمئناٌ تبعات مشخصی را در رابطه
با حل مسئله فلسطین خواهد داشت، در روز 20 اردیبهشت ماه ”نامه مردم“
گفتگوئی با رفیق حنا عمیره، عضو هیئت سیاسی حزب مردم فلسطین و همچنین هیئت
اجرائیه سازمان آزادیبخش فلسطین انجام داد. در ادامه پاسخ رفیق عمیره به
تعدادی از سئوال های عمده در رابطه با موافقتنامه بین نیروهای فلسطینی و
دور نمای موجود برای تحولات فلسطین برای اطلاع خوانندگان ”نامه مردم“ منتشر
می شود.
س. لطفاً توضیح دهید که موضوع توافق حاصل شده چیست، و چه تغییرات مهمی به
همراه دارد؟ موضع حزب مردم فلسطین نسبت به این توافق چیست؟
ج. دیدن اینکه تمام گروههای سیاسی فلسطین به منظور رسیدن به یک وفاق و
آشتی ملی گرد هم میآیند، برای همه فلسطینیهایی که شاهد وقوع این رخداد در
قاهره بودند بسیار شورانگیز بود. همه گروههای فعال در طیف گسترده سیاسی
فلسطین، با حمایت دولت جدید مصر، به توافق رسیدند که یک دولت فن سالار
(تکنوکرات)
تشکیل دهند و در یک سال آینده انتخابات را برگزار و نوار غزه را نوسازی
کنند. این اقدام گامی حیاتی در مسیر حرکت ما به سوی آزادی و استقلال است.
حزب ما نقش بسزایی در امر آشتی ملی داشت و دارد. در چهار سال گذشته ما
فعالیت زیادی کردیم تا تفرقهها پایان یابد و وحدت فلسطین برقرار شود. در
عین حال، نباید آنچه که رخ داد را بیش از حد دست بالا گرفت. این توافق
صرفاً نخستین گام درست در راه وحدت بود. گام بعدی، تشکیل یک دولت وحدت ملی
جدید متشکل از شخصیتهای مستقل و تکنوکراتها در یک سال آینده است. از لحاظ
سیاسی، در اساس حماس توافق کرده است که در ازای رفع محاصره از نوار غزه،
بهخصوص گشودن گذرگاه رَفح، و بازسازی غزه پس از ویرانی ناشی از تهاجم
تجاوزکارانه اسرائیل در سالهای
۲۰۰۸- ۲۰۰۹،
مطابق با برنامه سیاسی ”ساف“
(سازمان
آزادیبخش فلسطین) عمل کند. اما حتی با این تحولات مثبت هم باید گفت که
هنوز دشواریهایی پیش رو است. علت اصلی تفرقه و جدایی نیروها هنوز برطرف
نشده است. موضوع اصلی پس از تشکیل دولت وحدت ملی، مسئله چگونگی نمایندگی
متناسب هر حزب در نهادهای کشوری و امنیتی است، یعنی نسبت حضور هر حزب در
حکومت. ما به عنوان یک حزب معتقدیم که این موضوع مسئلهساز، خود یک بمب
ساعتی است که هر آن ممکن است منفجر شود. تنها راه حل عبارت است از برگزاری
یک انتخابات عمومی و تحکیم پایههای دموکراتیک حکومت ملی خودگردان فلسطین،
و این امر مستلزم یک تلاش جمعی و سراسری است و نه فقط توافقی انحصاری میان
فتح و حماس.
س. رسیدن به این توافق، آن هم درست در جریان تحولات اخیر در خاورمیانه و
آفریقای شمالی، بیتردید نشان از ارتباط میان این رویدادها با وضعیت فلسطین
دارد. ممکن است توضیح دهید که رخدادهای اخیر در تونس، مصر، سوریه و اردن چه
تأثیری بر حصول این توافق داشته است؟
ج. کاملاً روشن است که تحولات انقلابی اخیر در دنیای عرب تأثیر مثبتی بر
رخدادهای فلسطین داشته است. همان طور که در جای دیگری هم گفتهام، بهار
دنیای عرب بالاخره به فلسطین هم رسید. طنین انقلابهای اخیر در کشورهای
عربی و بهویژه در مصر، به سرعت در فلسطین بازتاب یافت. جنبش و کوشش
جوانان فلسطینی برای پایان دادن به جداییها ثابت کرد که مردم این سرزمین
دیگر حاضر به تحمل این جدایی و تفرقه لعنتی نیستند. امروزه شعار اصلی در
دنیای عرب ”مردم خواهان سرنگونی رژیماند“ است، و شعار اصلی در اینجا، در
فلسطین، این است: ”مردم خواهان پایان تفرقهاند“. ما از آنچه در کشورهای
عربی میگذرد الهام و نیرو گرفتیم. زمان مصالحه اخیر نشان دهنده همین تأثیر
است. به نظر ما، فتح و حماس هر دو زیر فشار جنبشهای مردمی در فلسطین و
دنیای عرب مجبور شدند گامی به پیش و در جهت درست بردارند. علاوه بر این،
باید توجه داشت که مواضع و فشارهای منفی پیشین که از سوی برخی از دولتهای
عرب اعمال میشد، اینک در آن کشورها از سوی نیروی انقلاب خنثی شده اند. به
همین دلیل هم بود که رهبری فلسطین دست خود را در تصمیمگیری و اقدام در
مسیری که خود میخواهد، بازتر یافت. همین احساس فارغ بودن از فشار موجب شد
که پرزیدنت محمود عباس از غزه دیدار کند، و همین اقدام سبب و انگیزهای شد
برای گام برداشتن به سوی آشتی ملی.
س. موضع دولت آمریکا نسبت به این رخدادها چیست؟
ج. طبق معمول، دولت آمریکا نسبت به رخدادهای اخیر در فلسطین باز هم نظر
منفی دارد. اگرچه در گردهمایی آناپولیس در سال
۲۰۰۸
موضوع وحدت ملی فلسطین مطرح شد، و همان موقع اعلام شد که هر راهحل
صلحآمیزی باید در بر گیرنده نمایندگانی از فلسطینیهای ساکن کرانه غربی و
نوار غزه باشد، اما جالب اینجاست که اکنون دولت آمریکا موضع صبر و نظاره را
در پیش گرفته است. دولت آمریکا گفته است که موضع نهایی خودش را پس از تشکیل
دولت ملی فلسطین اعلام خواهد کرد، و اینکه آیا سه شرط از چهار شرط را خواهد
پذیرفت یا نه. ما این موضع را مداخلهیی غیرقابل قبول در امور داخلی فلسطین
میدانیم. تهدید به خودداری از پشتیبانی مالی حکومت فلسطین، سیاستی
گستاخانه و یکجانبه به سود اسرائیل است؛ این موضع، اخاذی و راهی است برای
دیکته کردن کارها به فلسطینیها. ما این سیاست را قاطعانه مردود میدانیم.
س. گزارشهایی وجود دارد حاکی از آن که اسرائیل موضعی خصمانه و منفی نسبت
به تحولات اخیر در ارتباط با روابط میان گروههای فلسطینی در پیش گرفته
است. ممکن است لطفاً در مورد دلایل این واکنش اسرائیل و خشم آن ها توضیح
دهید؟
ج. درست پس از آشتی اخیر میان نیروهای فلسطینی، وزیر دارایی اسرائیل اعلام
کرد که دولت متبوع او تصمیم گرفته است درآمد ناشی از مالیاتهای اخذ شده از
فلسطینیها از سوی دولت اسرائیل را به حکومت خودگردان فلسطین نپردازد. طبق
معاهدههای امضا شده موجود، این مبلغ باید به طور ماهانه به فلسطینیها
بازگردانده شود. در نتیجه این تصمیم دولت اسرائیل، اینک دولت فلسطین قادر
به پرداخت حقوق کارکنان نیست و مجبور شده است پرداخت دستمزد و حقوق ماهانه
نزدیک به
۱۵۱
هزار تن از کارکنان را متوقف کند. دولت اسرائیل از اهرم مالی برای به شکست
کشاندن آشتی استفاده میکند، و آن هم به بهانه اینکه پس از آشتی میان حماس
و فتح، اینک درآمد مالیاتها به جیب حماس میرود. افزون بر این، نتانیاهو
نخستوزیر اسرائیل به جامعه بینالمللی شکایت برده است که آشتی ملی در
فلسطین به معنای وحدت در جنگ بر ضد اسرائیل است. باید بگویم که این اتهامی
بیپایه است چرا که اگر به صحبتهای خالد مشعل در مراسم آشتی سیاسی حماس و
فتح در قاهره دقت کنید، متوجه میشوید که در موضع حماس نسبت به امر صلح
تغییر بزرگی صورت گرفته است. حماس اینک تشکیل یک دولت مستقل فلسطینی در
محدوده مرزهای
۴
ژوئن
۱۹۶۷
را پذیرفته است. اما آنچه اسرائیل میخواهد، حفظ و تداوم تفرقه در جامعه
فلسطینی تا سر حد امکان است. پیش از آشتی اخیر، نتانیاهو همیشه میپرسید
”بالاخره من باید با غزه وارد مذاکره صلح بشوم یا با کرانه غربی؟“ امروز ما
میتوانیم به نتانیاهو پاسخ دهیم:
شما باید با یک فلسطین متحد و واحد صلح کنید؛ باید با ”دولت فلسطین“ صلح
کنید. اما نتانیاهو همه تلاش خود را خواهد کرد تا برای خراب کردن همه
فرصتهای ممکن در راه برقراری یک صلح جامع و عادلانه، بهانهیی بیابد.
س. آینده مبارزه و تلاش در راه ایجاد یک دولت فلسطینی مستقل و یافتن راه
حلی برای مسئله فلسطین را چگونه میبینید؟
ج. با تشکیل و استقرار یک دولت وحدت ملی، پرونده یکی از تاریکترین
دورههای تاریخ مردم ما بسته خواهد شد. نگاه فلسطینیها اکنون به جلو است.
ما به تلاش بیوقفه خود برای پذیرش و به رسمیت شناختن دولت فلسطین- در درون
مرزهای
۱۹۶۷
و به پایتختی اورشلیم شرقی- از سوی جامعه بینالمللی ادامه خواهیم داد. در
حال حاضر
۱۱۲
کشور جهان چنین دولتی را به رسمیت شناختهاند
.
نتیجه رأیگیری اخیر در شورای امنیت سازمان ملل متحد در مورد متوقف کردن
توسعه شهرکهای یهودینشین- که
۱۴
کشور عضو این شورا با آن موافق بودند و فقط ایالات متحد آمریکا به آن رأی
مخالف داد- خود نشانه حمایت بیسابقه جامعه بینالمللی از موضع فلسطین است:
اشغال سرزمین فلسطین از سوی اسرائیل باید پایان یابد! به اعتقاد بانک
جهانی، صندوق بینالمللی پول، سازمان ملل متحد و اتحادیه اروپا، فلسطین به
نقطهیی رسیده است که برای به دست گرفتن سکان هدایت کشور و اداره حکومت یک
کشور آماده است. تنها مانع در برابر پیشرفت ما در این راه، اشغال از سوی
اسرائیل است. در ماه سپتامبر امسال
(۲۰۱۱)
نمایندگان مردم متحد فلسطین به سازمان ملل خواهند رفت تا تقاضای پذیرفته
شدن دولت فلسطین به عنوان یک عضو کامل و تمام عیار آن سازمان را در آنجا
مطرح کنند. زمان آن فرا رسیده است که اسرائیل به خودداری از پذیرفتن آزادی
مردم فلسطین پایان دهد. مثل هر ملت دیگری در دنیا، ما نیز سزاواریم آزادنه
زندگی کنیم. پیام ما خیلی ساده است: مردم فلسطین تا ابد گروگان
آشتیناپذیری و یکجانبهگرایی اسرائیل نخواهند ماند؛ خشونت و توسعه
شهرکها ما را از تلاش و حرکت باز نخواهد داشت. آشتی ملی به ما نیرویی تازه
میدهد و مبارزه ما در راه صلح و عدالت را تقویت میکند. بنابراین، ضمن
آنکه ما به تلاشهای خود در راه اتحاد ملت و ایجاد دولتمان ادامه میدهیم،
از اسرائیل میخواهیم که در امور سیاسی داخلی فلسطین دخالت نکند.
برخلاف آنچه نخستوزیر بنیامین نتانیاهو عنوان کرده است، مسئله ما انتخاب
میان دو گزینه حماس یا اسرائیل نیست. مسئله ما انتخاب میان دو گزینه
شهرکهای مهاجرنشین یا دولت فلسطین است؛ انتخاب میان گزینه پذیرش دو دولت
در مرزهای
۱۹۶۷
است که آینده اسرائیلیها و فلسطینیها را شکل میدهد و صلح واقعی در آنجا
امکانپذیر است، یا گزینه ادامه اشغال و رابطه فلسطین با اسرائیل در مقام
سرکوب شده و سرکوبگر. راه صلح از میان مصالحه و آشتی و دموکراسی میگذرد.
ما امیدواریم که جامعه بینالمللی شانه به شانه ما حرکت کند و از پایان
دادن به اشغال سرزمینهای فلسطینی از سوی اسرائیل و ایجاد و تحکیم یک دولت
مستقل فلسطینی در درون مرزهای
۱۹۶۷،
برای رسیدن به صلح و آشتی حمایت کند.
به درخواست رفیق حنا عمیره متن مصاحبه او با ”نامه مردم“ به زبان انگلیسی،
برای استفاده دیگر احزاب کارگزی و کمونیستی در اختیار پایگاه اینترنتی
”سالید
نیت“ قرار گرفت.
http://tudehpartyiran.org/detail.asp?id=1384
نامه مردم 869دوم خرداد 1390
مطلب
را به بالاترین بفرستید:
