فراخوان جمعی از جوانان، دانشجويان، زنان، کارگران و
معلمان مبارز، برای برگزاری تجمعی اعتراضی در روز جهانی کارگر
ماجمعی از جوانان، دانشجويان، زنان، کارگران و معلمان مبارز، خواهان
اعتراض و تظاهرات گسترده همه بخشهای جامعه- کارگران، معلمان، زنان،
دانشجويان و جوانان- عليه وضعيت وحشتناک اقتصادي، عليه فقر و استثمار،
عليه وضعيت خفقانآميز سياسی و اجتماعی که به زندگی مردم تحميل کردهاند به
خيابانها آمده و روز يازده ارديبهشت را به روز شروع مجدد اعتراضات در سال
نود
برای بهدست آوردن آزادی و رفاه و آزادی همه زندانيان سياسی تبديل
کنيم. ما از همه عزيزان و آزاديخواهان، از همه رسانههای جمعی ميخواهيم
که
برای اعتراض، اعتصاب و تظاهرات وسيع و گسترده در اين روز اطلاع رسانی
وسيع کنيم و اين فراخوان را به اطلاع همگان برسانيم.
پيروزی از آن ماست!
همه
ما رسانهايم!
جمع
«مبارزان آزادی» از مناطق مرکزی تهران
جمع
«زنان مبارزعليه فقر و استبداد» درشرق تهران
جمعی از کارگران مراکز صنعتی اطراف تهران
جمعی از کارمندان اداره جات تهران
جمعی از «جوانان مبارز شيراز»
جمعی از «جوانان مبارز تبريز»
جمعی از رانندگان،کارگران و جوانان مازندران
کارگران مجتمع های پتروشيمی اوره و آمونياک، پلی اتلين سنگين،
(Lab)
بيستون کرمانشاه
دانشگاهها:
جمعی از فعالين دانشجويی دانشگاه تهران
جمعی از دانشجويان دانشگاه صنعتی شريف تهران
جمعی از فعالين دانشگاه رازی کرمانشاه
جمعی از فعالين دانشگاه نوشيروانی بابل
جمعی از فعالين دانشگاه مازندران(بابلسر)
جمعی از فعالين دانشجويی دانشگاه دامغان
يازده ارديبهشت، روز جهانی کارگر است. روز
همه
ما مردم، روز ما
جوانان، ما دانشجويان، ما زنان، ما کارگران، معلمان و پرستاران است و روز
اعتراض وسيع عليه فقر و فلاکت است.
روز
همه ما مردم است که ميخواهيم فقر نباشد. ميخواهيم تبعيض نباشد و
به
اين جهان وارونه معترضيم. در اين روز به خيابانها ميآييم و صدای
اعتراض خود را بلند ميکنيم.
در
اين روز بايد به خيابانها بياييم و اعلام کنيم که زير بار ٣٣٠ هزار
تومان حداقل دستمزد و زندگی زير خط فقر نميرويم. زير بار گرانی و
قيمتهای سرسام آور گاز و آب و برق و حذف يارانهها نميرويم. اعلام
ميکنيم که
ما
بنده کسی نيستيم. ما انسانيم. ثروتهای جامعه از آن همه
ماست. ميخواهيم در رفاه و شادي، با منزلت و حرمت انسانی زندگی کنيم.
ميخواهيم جامعهای بسازيم که در آن منزلت و آزادی و رفاه حق بيچون و چرای
همه
شهروندان است.
تا
کی فقر، تا
کی
گرسنگي، تا
کی
تبعيض و استثمار، تا کی نابرابري،
اول
مه در اعتراض به اين زندگی جهنمی که معيشت همه ما مردم و
خانوادههايمان را به تباهی کشانده به خيابان ميآييم و اعتراض خود را
اعلام ميکنيم. داشتن يک زندگی انسانی حق مسلم ماست. برخورداری از رفاه و
شادی حق مسلم ماست. چرا بايد کودکان ما بخاطر فقرما از تحصيل محروم باشند.
چرا
بايد از داشتن يک مسکن مناسب و حقوق پايه ای اول خود محروم باشيم. ما
برده نيستيم. ما بايد خودمان در مورد شرايط کار و زندگی مان تصميم بگيريم.
تشکل حق ماست، اعتصاب حق ماست، آزادی بيان حق ماست. چرا بايد همکاران ما
که
بهخاطر حقوق پايهای خود صدای اعتراضشان را بلند کردهاند در زندان
باشند. چرا انسانها را بهخاطر عقايدشان زندانی اسير ميکنند. همه کارگران
زندانی و همه زندانيان سياسی بايد آزاد شوند.
ميگويند خط فقر بالای يک ميليون است، حداقل دستمزد را ٣٣٠ هزار تومان
تعيين ميکنند. تازه حتا همين را هم نميپردازند و برای گرفتن هر قرانی از
حق
خود
بايد جنگيد. چرا؟ قيمتها هر روز بالا تر و بالاتر ميرود. با اين
دستمزد چگونه ميتوان هم هزينه مسکن را پرداخت کرد. هم قبضهای سرسام
آوری که برای ما مردم صادر ميکنند و هم زندگی کرد. ما زير بار اين فلاکت
نميرويم.
يازده ارديبهشت روز همه ما کارگران، ما معلمان، ما جوانان و ما مردم
است
که به خيابانها بياييم و اعلام کنيم که ديگر به اين زندگی پر از حقارت
و
زير خط فقر رضايت نخواهيم داد. اعلام کنيم که ما خواهان يک زندگی انسانی
که
شايسته انسان است هستيم. به مناسبت اول مه فوريترين خواستهايمان را
اعلام ميداريم:
1-
برپايی تشکلهای مستقل از دولت و کارفرما، اعتصاب، اعتراض،
راهپيمايي، تجمع و آزادی بيان حق مسلم ما است و اين خواستهها بايد بدون
قيد
و شرط به عنوان حقوق خدشهناپذير همه ما مردم است که بايد به رسميت
شناخته شوند.
2-
کارگران زنداني، معلمان زنداني، دانشجويان زندانی و همه زندانيان سياسی
بايد فورن از زندان آزاد شوند.
3-
ما
قطع يارانهها (هدفمند کردن يارانهها ) و حداقل دستمزد ٣٣٠
هزار تومان را تحميل مرگ تدريجی بر ميليونها خانواده کارگری ميدانيم و
خواهان افزايش حداقل دستمزدها در گام اول دو ميليون تومان هستيم. ما
خواهان يک زندگی پر از رفاه و شادی هستيم.
4-
ما
زير بار قبضهای صادر شده گاز و برق و آب نميرويم و برخورداری رايگان از
اين نعمات را حق همه مردم ميدانيم.
5-
دستمزدهای معوقه کارگران و معلمان
بايد فورن و بيهيچ عذر و
بهانهای پرداخت شود و عدم پرداخت آن بايستی به مثابه يک جرم قابل تعقيب
قضايی تلقی گردد و خسارت ناشی از آن بايد پرداخت شود.
6-
اخراج و بيکارسازيها به هر بهانهای بايد متوقف گردد و تمامی
کسانی که بيکار شده و يا به سن اشتغال رسيدهاند و آماده به کار هستند
بايد تا زمان اشتغال به کار از بيمه بيکاری متناسب با يک زندگی انسانی
برخوردار شوند.
7-
ما
همچون از مبارزات کارگران و همه بخشهای جامعه حمايت ميکنيم و
اکنون که هزاران کارگر پتروشيمی ماهشهر در اعتراض و مبارزه هستند،
وسيعترين حمايت خود را از مبارزات آنان اعلام ميکنيم. بايد دست
پيمانکاران و واسطهها در استخدام نيروی کار در محيط کار و در همه جا
کوتاه شود. ما خواهان لغو قراردادهای موقت و استخدام رسمی در تمام مراکز
کاری هستيم.
8-
ما
خواهان لغو مجازات اعدام و متوقف شدن اجرای همه احکام اعدام هستيم.
9-
ما
ضمن محکوم کردن هر گونه تعرض به اعتراضات کارگری و اعتراضات
مردمي، اعتراض به هر گونه بيحقوقی و ابراز عقيده را حق مسلم و خدشه نا
پذير کارگران و عموم مردم ميدانيم.
10-
ما
خواهان لغو کليه قوانين تبعيضآميز نسبت به زنان و تضمين برابری
کامل و بيقيد و شرط حقوق زنان و مردان در تمامی عرصههای زندگی اجتماعي،
اقتصادي، سياسي، فرهنگی و خانوادگی هستيم.
11-
ما
خواهان برخورداری تمامی بازنشستگان از يک زندگی مرفه و بدون
دغدغه اقتصادی و رفع هرگونه تبعيض در پرداخت مستمری بازنشستگان و بهره مندی
آنان از تامين اجتماعی و خدمات درمانی هستيم.
12-
کار
کودکان بايد محو گردد و تمامی کودکان بايد جدا از موقعيت
اقتصادی و اجتماعی والدين، نوع جنسيت و وابستگيهای ملی و نژادی و مذهبی
از
امکانات آموزشي، رفاهی و بهداشتی يکسان و رايگانی برخوردار شوند.
13-
ما
بدينوسيله پشتيبانی خود را از تمامی جنبشهای اجتماعی
آزاديخواهانه اعلام ميداريم و دستگيري، محاکمه و به زندان افکندن فعالين
اين
جنبش ها را قوين محکوم ميکنيم.
14-
ما
ضمن اعلام حمايت قاطعانه از مطالبات کارگران، پرستاران و ساير
اقشار زحمتکش جامعه، خود را متحد آنها ميدانيم. و خواهان تحقق فوری
مطالبات آنان هستيم و حمايت خود را از قطعنامههای کارگران به مناسبت اول
مه
که بيانگر خواستهای کل مردم است حمايت ميکنيم.
15-
ما
اخراج و تحميل هر گونه تبعيض بر کارگران مهاجر افغانستانی و ساير مليتها
را به هر بهانهای محکوم ميکنيم.
16-
ما
ضمن قدردانی از تمامی حمايتهای بينالمللی از مبارزات مردم و
کارگران در ايران حمايت قاطعانه از اعتراضات و خواستههای کارگران در سراسر
جهان، خصوصن اعتراضات آنان عليه طرحهای رياضت اقتصادی دولتها اعلام
ميکنيم. ما خود را متحد همه مردم آزاديخواه و انساندوست و کارگران در
سراسر جهان ميدانيم و بيش از هر زمان ديگری بر همبستگی بينالمللی برای
رهايی فقر، استثمار و استبداد تاکيد ميکنيم. همچنين اعلام ميداريم که
امروز ما بيش از هر وقت به حمايت جهانی نياز داريم و خواهان وسيعترين
حمايت بينالمللی از مبارزاتمان و برای آزادی کارگران زنداني، معلمان
زندانی و همه زندانيان سياسی از
زندان هستيم.
17-
يازده ارديبهشت- روز جهانی کارگر- بايد بهرسميت شناخته شود و هرگونه
ممنوعيت و محدوديت برگزاری مراسم اين روز ملغی گردد.
18-
ما
از مبارزات آزاديخواهانه مردم شمال آفريقا و خاورميانه پشتيبانی ميکنيم و
همبستگی خود را با آنان اعلام ميکنيم.
٣١فروردين
مطلب
را به بالاترین بفرستید: