نویدنو:22/11/1389                                                                    صفحه قابل چاپ است

 

 نویدنو  22/11/1389

 

  

از زبان دژخیم

برزین آذرمهر


من که ام؟
سنگدلی مرگ اند یش،
دیو ِ شب‌های دراز ِ تشویش،
که پلیدانه برَد دست به هر تسمه ی آتشگونی،
تا کشد از دهن ِ جان به سری،
                               حرفی بیش!
سالیان سال است
نشده روزی،
              شب؛
یا نگشته شب جانکاهی،
                      صبح؛
که نلرزانم من
زیر آوار ِ شکنجه ،
                    هر دم،
تن خونین شده ی تبداری!

نیمه جانی را یا
بار‌ها
در تب و درد،
             نبرم از طاقت،
نبرم تا لب ِ ‌بیغوله ی مرگ
زیر ِ دندانه ی طاقت کش مرگ افزاری!

درشبانگاهی سرد،
ننشانم به دلی شیرزنی داغ ِ پسر
‌به یکی دشنه و نشتر ندرم
رگ پر خون  ِ تن ِ هشیاری،
به پلیدی نبرم دست به "پروانه" ی در زنجیری
نزنم زخمه ی کاری به تن ِ "سهرابی"!
نشکنم دست کسی را که به دیوارنویسد گاهی
                                         "زنده باد آزادی!"
نبرم دست به سنگپاره و
                        سنگ،
نکنم دلشده‌ای را
                  سنگسار،
ندهم مادر دلباخته ای را
                      آزار،
تیر بر قلب ِ "ندا"‌ها نزنم،
نکنم حلق آویز
همچو "فرزاد" گلی را
                     هر بار،
از طنا ب داری!
تا چه اندازه شنیع است سقوط انسان!
سگ زنجیری تاراجگرانی گشتن،
که جهانی را انباشته اند،
از چو من گرگ دلی،
                    کفتاری!

با همه خبث و پلیدی که به کار است مرا
عده‌ای برآنند،
که پی امر معاشم من ِ پست
وز پی لقمه ی نانی ناچیز
و یکی کوزه ی آب است که
                           من،
این چنین می کو شم؛
واز این ساده دلان
چه بسا پندارند
که در این راه یکی مأمورم
وز هر کرده ی خود معذورم !

لیک بر من
که پلیدی شده یک سر جایز؛
آفتابی تر از این چیز نبوده هرگز:
زیر این پوسته ی نازک و بی‌رنگ و لعاب ِ بشری
                                           که به پیکر دارم
دیرگاهی ست که خود می دانم
                            پست و نفرت بارم!
و در انبوهه ی دوزخ بانان
دیو مردم در و
             
مردم خوارم!



 

 

 

 

مطلب را به بالاترین بفرستید: Balatarin

بازگشت به صفحه نخست         

         

free hit counter