نظری گذرا به گذشته ای نه چندان دور

بربریت فاشیسم در آلمان

بربریت پان ترکیسم در ترکیه
تونجای کول اوغلی - برگردان : میم حجری
بمناسبت ۲۴ آوریل سالروز قتل عام و نسل کشی تاریخی ارامنه در ترکیه
پیشکشی برای وانیک، برادر گمشده ام

 

آلمانی ها و ترک ها همیشه عاشق و معشوق شگفت انگیز یکدیگر بوده اند.
تجربه ای تقریبا وجود ندارد که آن دو در تاریخ تکان دهنده خویش هر دو باهم از سر نگذرانده باشند.
وقتی که گهواره تمدن بشری در روم تکان داده می شد، هر دو با مقوله «بربرها» (اقوام وحشی) تعریف می شدند: «تویتون ها» در شمال و «ترک ها» در مشرق.
بعدها نه اینجا و نه آنجا هرگز نتوانستند انقلاب بورژوائی قابل قبولی را به راه اندازند، انقلابی که ورزش محبوب همه ملل گشته بود.
هر دو دیر آمدند و به همین دلیل از سوی تاریخ تنبیه شدند.
بدین طریق است که همچنان بر پیشانی آلمانی ها مهر دموکراسی آموزان خورده و بر پیشانی ترک ها برچسب صف کشیدگان برای دموکراسی آموزی.
بدین طریق بود که هر دو با هم جنگ جهانی اول را به راه انداختند و هر دو باهم شکست خوردند.
وقتی که ترک ها تقریبا همزمان، اولین نسل کشی مدرن را سازمان دادند و تقریبا تمامت ارامنه در روستاهای آناتولی را قتل عام کردند، آلمانی ها دست بکار شدند و اولین خلق کشی صنعتی گشته در تاریخ بشری را به راه انداختند و یهودیان اروپا را از زن و مرد و کودک و پیر قلع و قمع کردند.
بعد، انگار نه انگار که حادثه ای رخ داده، هر دو با هم ـ سرافراز و سربلند ـ متمدنانه وارد سازمان ملل متحد و پیمان آتلانتیک شمالی شدند.
نخست در جنگ عراق جسارت به خرج دادند و در مقابل آمریکا پرچم افراشتند، باز هم همچنان هر دو باهم.

آلمانی ها و ترک ها اگرچه دوقلوهای تک سلولی نیستند، ولی بطرز وحشت انگیزی شبیه هم اند!

 

سرچشمه: دفاتر مارکسیستی

 انتشار نخست : دائره المعارف روشنگری

 

 

مطلب را به بالاترین بفرستید: