نویدنو:28/01/1386                                                                     صفحه قابل چاپ است

نگذاریم ایران به  عراق دیگری تبدیل شود!

 

   گذشته جراغی فرا راه آینده است. لذا دقت به وضعیت کشور عراق ، میتواند خطراتی که تجاوز نظامی ارتش امریکا و هم پیمانانش برای ایران بوجود خواهد آورد را مورد توجه قرار دهد. 

   در ماه مارس سال2003  علیرغم مخالفت های سازمان ملل متحد، دولت ایلات متحده امریکا به بهانه های دروغین -  که در همان زمان نیز توسط  بازرسان ارگان اتمی سازمان ملل افشاء شد - با ادعای برقراری آزادی و دمکراسی،  فرمان اشغال کشور عراق را صادر کرد.

   رزیم سرکوبگر صدام حسین سرنگون شد، اما بعوض آزادی و دمکراسی، سهم مردم عراق تروریسم به شکل کنونی آن، ایجاد تفرقه و نفرت میان شیعه، سنی، کُرد، و تدارک زمینه تقسیم عراق به سه منطقه کُرد، شیعه و سنی شد. ُ

   اکنون روزانه عملیات متعدد تروریستی، صدها نفر از مردم بیگناه این کشور را آماج حملات خود قرار داده  و دهها نفر از آنان را به  قتل میرساند. گزارشات متعدد حکایت از این دارد که  سربازان ارتش امریکا با فرمان " آتش بقصد کشت" در هر فرصتی با به گلوله بستن مردم غیر مسلح عراق، هزاران  نفر از عراقی هارا بقتل رسانیده اند.

   ارتش اشغالگر امریکا نه تنها در عملیات اشغال عراق در سال 2003   بسیاری از جادها، پلها، مرکز برق، آبرسانی و دیگر تاسیسات عام المنفعه عراق را منهدم نمود، بلکه پس از آن نیز تحت نام " جنگ بر علیه تروریسم" با برپائی عملیات متعددی در شهرهای عراق، بقایای زیربنای اقتصادی این کشور را درهم شکسته است. این عملیات وحشیانه از طرفی به منظور میخکوب کردن مردم و دامن زدن به ترس و وحشت در میان عراقی ها و ضربه زدن به مقاومت مردم این کشور است، و از طرف دیگر برای مهندسی افکار عمومی در جهان است. به این معنا که سردمداران کاخ سفید  در واشنگتن با اشاره به اشاعۀ ترور و تخریب در عراق، تبلیغ نمایند که ادامه اشغال عراق ضروری است و در صورت خروج ارتش امریکا و هم پیمانانش، کشور عراق در یک جنگ داخلی فرو خواهد رفت و تبدیل به یک حمام خون خواهد شد. و این چیزی نیست جز تبلیغ این مسئله که مردم عراق قادر به ادارۀ خویش نیستند و احتیاج به قیم دارند! امری که 28 سال است رزیم سرکوبگر جمهوری اسلامی ایران در رابطه با مردم ایران تبلیغ نموده است، و اکنون دول امپریالیستی و در راُس آنها دولت امریکا مایل است  "رسالت" آنرا بعهده بگیرد.

   واقعیت اما اینست که در عراق، امروز پس از گذشت چهار سال از اشغال آن کشور، مطابق گزارشات متعدد، افکار عمومی آگاه است که به غیر از 160000 سرباز امریکائی و 7000 سرباز انگلیسی، مابین 35000 الی 45000 مزدور مسلح خارجی ( تحت نام خدمات حفاظتی و توافق ارتش امریکا ) در عراق وجود دارند که از عاملان اصلی انفجارها، آدم ربائی ها و کشت و کشتارها هستند. 

   برای آنکه ما را متهم به ارائۀ اطلاعات نادرست ننمایند، بطور مثال بخاطر می آوریم که "نگرو پونتی" که بعنوان سفیر امریکا در سال 2004 به بغداد اعزام شد قبلاُ در ویتنام با عملیاتی تحت نام "فونیکس" مسئولیت کشتار ویتنامی ها را بعهده داشته است. او در سال 1981 هم بعنوان سفیر امریکا به هندوراس رفت و در سازماندهی ترور و کشتار مردم آن کشور ایفای نقش کرد. پس از آن در نیکاراگوئه نقش موًثری در ایجاد گروه آدمکشان "کونتراس" داشت و بعلاوه  از گروههای تروریستی  در السالوادور حمایت کرد.

   از دیگر چهره های مشهور به ایجاد ترور و وحشت که توسط سفارت خانه 3000 نفری امریکا در بغداد، در وزارت کشور عراق برای سازماندهی ترور و وحشت بخدمت گماشته شدند، " جیمز استیل " و  " استیو کاسال " هستند. این دو نفر نیز رَد پای خونینی از خویش در امریکای لاتین بر جای گذاشته اند. این دو نفر در عراق، گروهی  از سرکوبگران تحت فرماندهی  ژنرال " عنان ثابت" را سازماندهی نمودند.

   گردان هفتم نیروی دریائی امریکا در عراق نیز با ایجاد گروههای کماندوئی بومی تحت نام " پاسداران آزادی " و " مجاهدان آزادی " سهم خود را در دامن زدن به آشوبها و ترورها  در عراق ایفا نمودند.

  اینها تنها نمونه هائی از اهرمهائی است که در کشور عراق بخدمت گرفته شده اند، تا کاخ سفید واشنگتن را در رابطه با تئوری نیاز به قیمومت دولت امریکا  در رابطه با تعیین سرنوشت مردم عراق، یاری رسانند.

   اما جنایات اشغالگران کشور عراق تنها به عملیات این گروههای دست ساز ختم نمیشود. ارتش امریکا در عراق برای گرفتن زهر چشم از مردم عراق، و برای آنکه به مقاومت انها در مقابل اشغالگران پایان دهتد، هر چند وقت با حمله به یکی از شهرهای عراق، حمام خون براه می اندازند. تحت نام پاکسازی طرفداران صدام حسین و یا طرفداران کسان دیگر.  مردم شهرهای بغداد، فلوجه ، انبار، رمادی، کربلا و ...... هرگز جنایات ارتش امریکا در کشورشان را فراموش نخواهند کرد.

   واقعیت اینست که اکثر مردم عراق از صدام حسین و حکومت او بیزاراند. اما، دولت امریکا و هم پیمانانش ابتدا با بهانه قرار دادن صدام حسین و سپس با توسل به گستردش تروریسم در عراق ( و بواقع به طمع دست یابی انحصاری بر منابع نفت عراق و تثبیت هژمونی امپریالیسم امریکا بر جهان ) مردم عراق را به گروگان گرفته است.

  سردمداران کاخ سفید واشنگتن برای دستیابی به اهداف فوق الذکر و با اشغال کشور عراق مسئولیت کشتار نزدیک به یک میلیون شهروند عراقی،  یک تا دو میلیون پناهند ه ی بی پناه درعراق، بیش از یک میلیون پناهجوی عراقی در کشورهای همسایه و پناهنده پذیر  در جهان و رنج و محنتی که اکنون بر مردم عراق تحمیل میشود  را بر دوش دارند.

    دولت و ارتش امریکا در انتظار است که با تحمیل هزاران مصیبت به مردم عراق،مقاومت آنان را درهم شکند.  اما آینده نشان خواهد داد که تداوم مقاومت مردم عراق، حمایت افکار عمومی از مردم عراق، مبارزه پیگیر و وسیع در کشورهای متروپل با جنگ و خواست خروج ارتش های امریکا  و انگلستان و ختم دسیسه های اسرائیل در عراق (بویژه در منطقه  کردستان عراق)، سرنوشت غم انگیزی برای کاخ سفید ایالات متحده امریکا رقم خواهد زد.

  دلمشغولی سیاستمداران امپریالیسم امریکا اینست که درعراق ( و یا ایران! ) دولتی بر سر کار استوار گردانند که منافع دراز مدت امپریالیسم امریکا را بر فراز هر منفعت دیگری تاًمین نمایند.

  از نظر ما آنچه به ایران مربوط میشود مسئله حمایت از جنبشهای اجتماعی مردم ایران اعم از کارگران، زنان، جوانان، دانشجویان، معلمان،  ملیتهای ساکن ایران و.... ( متحدان قابل اعتماد و پیگیر ضد جنگ در ایران و مدافعین واقعی آزادی و دمکراسی در ایران ) از اولویت بالائی برخوردار است.

   جنبش ضد جنگ در جهان، میتواند با  بسیج افکار عمومی در جهان با نفی سرکوبهای رژیم جمهوری اسلامی ، و هم با نفی خطر حمله احتمالی ارتش امریکا و متحدانش و توطئه های دولت اسرائیل ، به یاری مردم ایران بشتابد. و نگذارد فاجعه عراق در ایران تکرار شود.

کمیته "کمپین نه به جمهوری اسلامی ایران، نه به جنگ "

یازدهم اپریل 2007 -  استکهلم

تکثیر از : اتحاد ایرانیان برای صلح وعدالت اجتماعی

 

 

 

 

بازگشت به صفحه نخست                                   

Free Web Counters & Statistics