نویدنو:12/02/1387                                                                     صفحه قابل چاپ است

اعلامیه کمیته مرکزی حزب توده ایران

 به مناسبت اول ماه مه، روز جهانی کارگر
 


فرخنده باد اول ماه مه، روز همبستگی رزمجویانه کارگران جهان بر ضد استثمار، بی عدالتی ، ستم طبقاتی و امپریالیسم


کارگران و زحمتکشان!
کمیته مرکزی حزب توده ایران فرارسیدن اول ماه مه، روز جهانی کارگر، روزی که در آن کارگران سراسر جهان در صفوف میلیونی عهد و پیمان خود را در راه مبارزه برای رهایی از زنجیر استثمار و ستم سرمایه داری، برای دستیابی به حقوق پایمال شده شان، برای کسب آزادی واقعی و عدالت اجتماعی تجدید می کنند، صمیمانه شاد باش می گوید.
امسال 119 سال است که مراسم اول ماه مه برگزار می شود. این سنت بزرگ و پر اهمیت انقلابی در ژوئیه 1989، در جریان برگزاری نخستین کنگره انترناسیونال دوم، که در خلال آن خاطره پیکار خونین کارگران نساجی شیکاگو، در سه سال قبل، یعنی در روز اول ماه مه 1886 بزرگ داشته می شد، پایه گذاری شد و از آن تاریخ تاکنون، علی رغم تمایل سرمایه داری همه ساله در سراسر جهان برگزار شده است. کارگران در شرایط سیاسی متفاوت حاکم بر کشورهای مختلف، با شعار اتحاد برای صلح، پیشرفت و عدالت این روز تاریخی را به مثابه فرصتی برای بررسی مبارزات خود و تجدید پیمان برای ادامه آن گرامی می دارند. مبارزان راه طبقه کارگر حتی در سخت ترین شرایط دشوار و سرکوب، این پرچم پر افتخار را که نمادی نیرومند از مبارزه جبهه کار و زحمت برای رهایی از یوغ ستم سرمایه است، همچنان در اهتزاز نگاه داشته اند.
در کشور ما ایران نیز کارگران و زحمتکشان و نیروهای ترقی خواه برای نزدیک به نُه دهه با برگزاری جلسات، راه پیمائی ها و تظاهرات متنوع در شهرهای مختلف به گرامیداشت اول ماه مه پرداخته اند. رژیم های ارتجاعی- استبدادی حاکم بر میهن ما در تمامی این دوره، از حکومت شاهنشاهی گرفته تا حکومت جمهوری اسلامی، همواره تلاش کرده اند تا به هر شکل و بهانه ای از برگزاری این مراسم جلوگیری کنند. از سرکوب خونین جشن اول ماه مه تا سازماندهی مراسم فرمایشی- رسمی هیچ یک نتوانسته است، کوچک ترین خللی در اراده کارگران و زحمتکشان کشور ما برای برگزاری این عید بزرگ کارگری ایجاد کند.
امسال کارگران و زحمتکشان جهان در شرایطی به استقبال روز جهانی کارگر می روند که به موازات ادامه و گسترش تهاجم لجام گسیخته سرمایه انحصاری برای استثمار خشن توده های محروم، نشانه های نیرومندی از یک بحران همه جانبه اقتصادی جهان سرمایه داری را با دشواری های جدی رو به رو کرده است. ورشکستگی بانک های بزرگ در آمریکا و انگلستان، عکس العمل دولت های سرمایه داری در تزریق میلیاردها دلار برای تثبیت بازارهای مالی از یک سو، و سرعت گیری ورشکستگی کارخانه ها و موسسه های تولیدی، و رشد نرخ بیکاری و بی خانمان شدن خانواده های زحمتکش به دلیل عدم امکان پرداخت اقساط خانه های خود از سوی دیگر، از نشانه های این بحران بزرگ ساختاری سرمایه داری جهانی است.
امپریالیسم جهانی برای نجات سرمایه داری از سرنوشت محتوم خود، سعی به ارعاب خلق ها و نمایش بلامنازع بودن ماشین سرکوب خود دارد. در سال های اخیر نظامی گری امپریالیسم در سطح جهان به شکل تهدید آوری دستاوردهای تاریخی مردم و زحمتکشان جهان را هدف قرار داده است. این تهاجم از جمله در رابطه با تهدید های صریح محافل حاکمه ایالات متحده بر ضد میهن مان در ماه های اخیر به شدت عیان بوده است. آنچه که تحولات جهان در همین چند ماهه اخیر به اثبات رسانده است این است که، بر خلاف همه تبلیغات پردامنه رسانه های سرمایه داری درباره ”پایان تاریخ“ و بی ثمر بودن مقاومت در مقابل تهاجم سرمایه داری، مبارزه زحمتکشان جهان با همه دشواری ها ادامه و گسترش یافته است. پیروزی نیروهای ترقی خواه پاراگوئه در به زیر کشیدن نیرو های راست پس از 61 سال، به موازات مبارزات موفق زحمتکشان سایر کشورهای آمریکای لاتین، آفریقا و هند و نپال در به چالش کشیدن نو لیبرالیسم، سرمایه داری انحصاری و ارتجاع، نمایشگر ادامه و گسترش مبارزات متنوع و مبتکرانه خلق ها برای عقیم کردن طرح های سرمایه داری جهانی و برای حفظ صلح و برپایی جهانی دیگر، جهانی عاری از استثمار، فقر و جنگ، است.

کارگران و زحمتکشان!
در کشور ما نیز در طول سال گذشته مبارزه زحمتکشان در دفاع از خواست های خود و در جهت ایجاد شرایط مساعد تر برای گسترش جنبش حق طلبانه ادامه یافت. این مبارزه در شرایطی انجام می گیرد که به دلیل سیاست های برتری طلبانه امپریالیسم از یکسو و بی تدبیری و سیاست های نا بخردانه ارتجاع حاکم از دیگر سو، بحران عمیق و همه جانبه ای کشور را در بر گرفته است. تبلیغات تحریک آمیز و صحنه آرایی های بهانه ساز سران رژیم، در کنار سیاست های تهدید آمیز و جنگ طلبانه امپریالیسم، خطرات جدی یی را برای صلح و آینده تحولات کشور پدید آورده است. منافع حال و آینده زحمتکشان میهن ما در گروی مبارزه قاطع با این سیاست های ارتجاع داخلی و امپریالیسم جهانی و در دفاع از صلح برای میهن، برای منطقه و برای جهان است. جنگ و خونریزی، انبوه قربانیان خود را از میان محروم ترین قشرهای اجتماعی بر می گیرد و حاصلی جز یاری رساندن به برنامه های امپریالیسم برای کنترل کامل سیاسی-اقتصادی بر منطقه ندارد. سیاست های رژیم ارتجاعی حاکم در حالی که از یکسو سایه جنگی خانمانسوز را بر کشور مستولی کرده است، از سوی دیگر با تعقیب برنامه هائی که فقط به نفع عقب مانده ترین قشرهای سرمایه داری و دلالان طفیلی است، مزیت ها و ظرفیت های انسانی و طبیعی اقتصاد کشور را از بین برده و فقر و بیکاری را به ارمغان آورده است. در نتیجه سیاست های خانمان برانداز و ضد ملی، بسیاری از موقعیت های شغلی از بین رفته و بیکاری به معضل حادی بدل شده است، و فقر و محرومیت دهشتناک زندگی میلیون ها خانواده ایرانی را تهدید می کند. تورم بی سابقه، گرانی کمر شکن کالا های اساسی و ارزاق مورد نیاز مردم و اوج گیری ورشکستگی واحدهای تولیدی، که محصول سیاست های غلط مجلس و دولت تحت کنترل تمامیت خواهان است، به بحران سیاسی و برخوردهای درونی جناح های رژیم دامن زده است. از زمان برگماری احمدی نژاد به پست ریاست جمهوری و بر رغم شعارهای دروغین او در ”مهر ورزی“ و استقرارعدالت“، سیاست های کلان اتخاذ شده از سوی دولت سرسپرده به کلان سرمایه داری تجاری و سرمایه داری انگلی و فاسد رشد یافته در دستگاه دولتی رژیم چیزی جز تندتر کردن آهنگ سیاست های گذشته در زمینه خصوصی سازی گسترده، و در نتیجه، تعدیل نیروی کار حاصل نداده است.
شما کارگران و زحمتکشان بیش از هر بخش دیگری از جامعه، این فشارهای طاقت فرسا را بر دوش خود احساس می کنید. خطر بیکاری، ماه ها کار کردن در مراکز تولیدی که توان پرداخت حقوق شما را ندارند، نبود یک سیستم سراسری و عادلانه تامین اجتماعی که بتوان در صورت نیاز به آن مراجعه کرد، نبود یک قانون کار مدرن، فراگیر و دموکراتیک که از حقوق شما دفاع کند، نبود هیچ ضابطه و قانونی برای ملزم کردن کارفرمایان به رعایت اصول ایمنی در کارگاه ها و مراکز تولیدی، به کار گرفتن کارگران خردسال با حقوق بسیار ناچیز و اعمال انواع تضییقات بر ضد زنان کارگر تنها گوشه کوچکی از دردنامه شما کارگران و زحمتکشان ایرانی در چارچوب حاکمیت رژیم ”ولایت فقیه“ است. شما به تجربه دریافته اید که قول ها و وعده های سران رژیم و دولت ”مهر ورز پشیزی نمی ارزد و اینک نیز مانند همیشه حق گرفتنی است. در حالیکه سران رژیم میلیاردها دلار ثروت کشور را به انحای مختلف در رابطه ها و سیاست های ضد ملی و ضد مردمی به باد می دهند و طبقه حاکم کشور در ناز و نعمت به سر می برد، مردم کشور ما باید ”صبر و قناعت“ پیشه کنند. پاسخ رژیم به هرگونه حق طلبی و اعتراض مشروع زحمتکشان گسیل سپاه پاسداران، نیروهای امنیتی و قداره کشان بسیجی، و به شلاق و شکنجه کشیدن معترضان است.
جنبش کارگری کشور در سال های اخیر شاهد گسترش امید بخش مبارزات تشکل خواهانه در طلب حقوق مناسب و شرایط بهتر کاری برای زحمتکشان یدی و فکری، بوده است. مبارزه هدفمند و آگاهانه ای که در سال های اخیر در میهن جریان داشته است می تواند در مقابل دستبرد های سرمایه داران نو کیسه به حقوق و شرایط کاری شما، که در پناه دولت استبدادی ارتجاع سنگر گرفته اند، سد اساسی ایجاد کند. سران رژیم در پیوندی تنگاتنگ با مرتجع ترین قشرهای سرمایه داری کشور عزم خود را مبنی بر تغییر قانون کار و اصول قانون اساسی، با هدف آزاد کردن بیش از پیش دست سرمایه داران برای استثمار کارگران و غارت منابع ملی و تاراج صنایع آشکارا نشان داده اند. یکی از کلیدی ترین اهداف تهاجم بی سابقه مرتجعان حاکم و دستگاه های سرکوبگر رژیم ممانعت و سرکوب هر گونه تلاش کارگران برای برپایی تشکل ها و سندیکاهای مستقل کارگری است.

کارگران و زحمتکشان مبارز ایران!
تجربه انقلاب بهمن 57 نشان داد که، شما توان آن را دارید تا با مبارزه مشترک، منسجم و سازمان یافته خود، هر سدی را از پیش پا بر دارید. اعتصاب سراسری کارگران، کارمندان و خصوصاٌ کارگران صنعت نفت و بستن شیرهای نفت، سرانجام رژیم تا دندان مسلح شاهنشاهی را در هم شکست و ما اطمینان داریم که این بار نیز فروپاشی رژیم مستبد ”ولایت فقیه“ از مسیر حرکت و عمل برنامه ریزی شده کارگران و زحمتکشان میهن ما خواهد گذشت. باید برای این مبارزه آماده شد. بحران عمیق اقتصادی، اجتماعی، سیاسی ای که سرتاسر جامعه ما را فرا گرفته است نشانگر آغاز روندی است که در صورت سازمان یافتگی می تواند راه را برای استقرار دموکراسی، آزادی و عدالت اجتماعی در میهن ما بگشاید. حزب توده ایران در طول نزدیک به هفت دهه حیات سیاسی خود، همواره در کنار شما زحمتکشان، سازندگان واقعی زندگی و تاریخ بوده و همچنان خواهد بود. توده ای ها همواره در کنار طبقه کارگر ایران و سایر زحمتکشان میهن برای احقاق حقوق پایمال شده شما رزمیده اند و به آن افتخار می کنند. هزاران جان باخته، ده ها هزار سال زندان و کارنامه درخشانی از روشنگری انقلابی در صفوف طبقه کارگر، برای سازماندهی مبارزه سیاسی- صنفی، رشته های پولادین و جدایی ناپذیری است که حزب ما را به جنبش کارگری کشورمان پیوند می زند. حزب ما افتخار می کند که در صفوف آن کارگران رزمنده، آگاه و انقلابی همچون علی اُمید، علی شناسایی و حسین پور تبریزی ها.... رزمیدند و صفحات درخشانی از رزمندگی، شهامت، اخلاق انقلابی و ایثار آفریدند. خون این فرزندان راستین طبقه کارگر ایران و صدها شهید دیگر که طی نزدیک به یک قرن بر خاک میهن ما رنگین کرده است. تلاش های خستگی ناپذیر تقربیا هفتاد ساله حزب توده های کار و زحمت، حزب توده ایران در سازمان دهی و آموزش های سیاسی و سازمانی به کارگران و زحمتکشان میهن سند درخشانی است که طبقه کارگر میهن ما را به مثابه یک طبقه رزمنده و انقلابی در جامعه برجسته می کند. در آستانه جشن روز جهانی کارگر بیائید هم صدا با جنبش سندیکائی جهانی، خواهان حقوق و مزایای کاری برای همه زحمتکشان یدی و فکری، آزادی های سندیکایی و حق تشکل در اتحادیه های کارگری مستقل برای همه، جهانی فارغ از استثمار، خاتمه فوری کشتار و تعقیب فعالان سندیکایی، آزادی فوری زندانیان سیاسی، صلح و پیشرفت، و همبستگی بین المللی بشویم.
کارگران و زحمتکشان ایران! بیائید دست در دست هم جبهه وسیع ضد دیکتاتوری را در مقابل صف واحد ارتجاع، استبداد و واپس گرایی بنا کنیم و راه را برای تحقق دموکراسی، آزادی و عدالت اجتماعی بگشائیم. تاریخ نزدیک به یک قرن مبارزه قهرمانانه طبقه کارگر میهن نویدبخش پیروزی خلق بر ضد ارتجاع و استبداد است.

فرخنده باد اول ماه مه، روز جهانی کارگر، روز همبستگی رزم جویانه کارگران و زحمتکشان سراسر جهان!

درود بر کارگران و زحمتکشان رزمنده ایران!
درود بر خاطره تابناک شهدای جنبش کارگری و تمامی شهدای راه آزادی میهن!

پیروزباد مبارزه خلق در راه طرد رژیم ولایت فقیه برای آزادی، صلح، استقلال و عدالت اجتماعی!

کمیته مرکزی حزب توده ایران
6
اردیبهشت ماه 1387

 

  | می توانید نظرات خودرا اینجا ابراز نمایید .

بازگشت به صفحه نخست         

                            

Free Web Counters & Statistics