پیام مادران صلح ایران
ما جمعی از مادران این سرزمین، با توجّه به وضعیّت مخاطرهآمیز و پر
تنشی که کشورمان و منطقه درآن بسر میبرد و با توجّه به بیکاری، تورّم و
گرانی ناشی از سیاستهای ناکارآمدی که آسیبهای اجتماعی در پی دارد، بر آن
شدیم تا با مرور تجربه مشترکمان، همگان را به چارهاندیشی فراخوانیم.
متأسّفانه باردیگر مسئله تحریم و سیاست نهجنگ و نهصلح گریبان ملّت
ایران را گرفته است و انرژی و اندوخته آنان را به تاراج میبرد. همان
تحریمهایی که پیش و پس از جنگ ٨ ساله شاهد خسارت های مادی و معنوی آن
بودیم و تأثیر آن را در عقب ماندن از غافله توسعه و پیشرفت دیدیم.
ما بر این باوریم که خطرها و خسارتهای تحریم اقتصادی در دراز مدّت
کمتر از حمله نظامی نیست. تحریمها موجب برباد رفتن سرمایه این ملّت در باج
دادن به کشورهای دلاّل و دستیابی پرهزینهتر به کالاهای اساسی همچون دارو،
شیرخشک، موادّ بهداشتی، کشاورزی، صنعتی و عمرانی میشود. تحریمها آرام
آرام زندگی مردم را فلج میکند.
فرار مغزها و سرمایهها، ورشکستگی کارخانهها، بیکاری، کاهش تولید،
گرانی و فقر و در پیآن اعتیاد و فساد، از عوارض این تحریمها میتواند
باشد. فقر و فساد بستر ساز و گسترشدهنده خشونت و درگیری درونی میان خود
مردم میگردد. ترس و نگرانی از آینده مانع از اعتماد مردم به یکدیگر میشود
و ما را از تمرکز و همکاری برای تحقّق آرمانها و خواستههای مشترک و مهمّی
که بهخاطر آنها انقلاب کردهایم همچون عدالتخواهی، آزادی، استقلال و
ترقّی و…. باز میدارد.
تحریمها خواستههای ملّی را فردی میکند. در آشفتهبازار تحریم،
هرکس سعی دارد کلاه خود را دودستی چسبیده، بیاعتنا به دیگری، درگیر حلّ
بحرانهای معیشتی و عاطفی روزمرّه خویش باشد. در حالیکه در بحرانهای
فراگیر، مردم بیش از پیش به اتّحاد و خرد جمعی نیاز دارند.
ما امروز بیش از هر زمان دیگر نیازمند همبستگی و همکاری و حضور
اجتماعی هستیم. بیاییم از دمغنیمتشمردن، بی اعتنایی به منافع ملّی،
کنارکشیدن از مسائل اجتماعی و تماشاچی ناکارآمد بودن دوری کنیم. از
مسئولان بخواهیم در تصمیمگیریهای سرنوشتساز به مردم اعتماد کرده، آنها
را مشارکت دهند. از مسئولان بخواهیم که اطّلاعات و اخبار را بهطور شفّاف
در اختیار مردم بگذارند تا آنها بتوانند با دلسوزی بیشتر منافع ملّی را
پاس بدارند. ما باور داریم که بیخبری و جهل هرگز نمیتواند ضامن امنیّت و
ثبات کشور باشد.
چارهای بیندیشیم، فردا شاید فرصتی نباشد!
همراه شو عزیز
تنها نمان به درد
کاین درد مشترک
هرگز جدا جدا درمان نمیشود....
مادران صلح ایران |