|
لزوم نگاهی واقعی به مشکل
مصاحبه
"ليلا شهيد" نماينده فلسطين در اتحاديه اروپا با مجله هفتگی "سه شنبه"
برگردان ـ علی صمد
س ـ واكنش
مراجع اروپائی و بين المللی نسبت به تراژدی كه در نوار غزه می گذرد چیست؟
ج ـ اگر حادثه كنونی را همانند يك جنگ داخلی معرفی كنيم باالطبع
فلسطينی ها به عنوان تنها مسئول اصلی شناخته خواهند شد و اين امر به تمام
دیگر بازيگران نقش اصلی چون اسرائيل، ايالات متحده آمريكا، اروپا و سازمان
ملل اجازه می دهد كه از خودشان رفع مسئوليت كنند و بگويند: "نگاه كنيد!
آنها دارند همديگر را قتل عام می كنند و اين موضوع داخلی فلسطينی ها است.
مسئول مستقيم اين جنگ آن ها خودشان هستند". در واقع با چنين تحليلی اين
مراجع بين المللی امكان اين را نخواهند يافت كه مشكل بوجود آمده را بطور
واقعی ببينند و اين باعث می شود كه براحتی از خود رفع مسئوليت كنند.
س ـ در خصوص حادثه بوجود آمده چه كشورهايی دارای مسئوليت مستقيم هستند؟
ج ـ از نظر من مسئوليت درجه اول به عهده اسرائيل است. اين كشور بيش از
چهل سال است كه فلسطين را در اشغال خود نگه داشته است. با اين حساب نبايد
برای اروپا چندان دشوار باشد كه چنين نتيجه ای را در فلسطين انتظار نداشته
باشد. فلسطينی ها بعد از شصت سال از اشغال كشورشان، از پنج ساله آخر قرن
بيستم به عنوان دشوارترين و سياه ترين دوران تاريخ خود ياد می كنند. در
دوران اشغال، جوانان فلسطينی همواره تحت خشونت اسرائيلی ها واقع شده اند.
آنها امروز اين خشونت درونی شده را عليه يكديگر به کار می گیرند. مسئوليت
بعدی به عهده ايالت متحده آمريكا و اروپا است. آنها از فلسطينی ها خواستند
كه انتخابات آزاد را در فلسطين برگزار كنند. تقاضای آنها در تمام سطوح در
فلسطين انجام گرفت. درعرصه جهانی همه از اين انتخابات به عنوان نمونه ای از
شفافيت و دمكراسی ياد كردند و ازآن بشدت استقبال نمودند. اما همه آنانی كه
از انجام انتخابات مذكور حمايت می كردند پس از ديدن نتيجه انتخابات، دولت
تشكيل شده بعد از آن را طرد کردند. مسئوليت آخر هم به عهده اروپائی ها و
كشورهای عربی است. اين دولت ها با حدت حمايت خود را از تشكيل دولت ائتلافی
درفلسطين اعلام كردند. اما به محض اينكه در ماه مارس دولت فلسطين تشكيل شد
ارتباط و حمايت از آن دولت را فطع كردند. با توجه به موارد برشمرده می توان
تحليل كرد كه سازمان حماس بر چه اساسی تصميم گرفت كه امروز مسئله فلسطين را
با زور حل و فصل كند.
س ـ آيا امروز آن چه در فلسطين جاری است یک جنگ داخلی است؟
ج ـ نه هنوز! زيرا در حال حاضر تنها سازمان های حماس و الفتح در حال
جنگ با هم هستند. جنگ هنوز ميان شهروندان فلسطينی گسترش نيافته است. اما
چنين شرايطی می تواند فراهم شود. تا کنون اعمال جنايت آميز و وحشتناكی صورت
گرفته اند كه می توانند ما را به سمت انتقام گيری بكشانند. واقعيت اين است
كه حتی خانواده های مسئولان فلسطينی را دستگير و شكنجه می کنند و سپس می
كشند. در چهل سال گذشته اشغال فلسطين، ما هرگز اين سطح از خشونت را نديده
بوديم. در واقع همه اين موارد نتيجه خشونتی است كه ظرف چهل سال در ميان
فلسطينی ها تلنبار و در ميان مردم درونی شده است. امروز اين خشونت علنی شده
زيرا هيچگونه چشم انداز اميدواركننده ای وجود ندارد. فلسطينی ها با توسل به
خشونت در درون خود در واقع خود را نابود خواهند كرد. اين وضعيت چنان که پيش
تر متذكر شدم حاصل چهل سال تحقير، خشونت و ستم اسرائيل عليه مردم فلسطين
است. اسرائيل هيچگاه در اين عرصه مورد مجازات واقع نشده است. اين نتيجه
سكوت و غيبت مراجع بين المللی است. همین ارگان های بين المللی حاضر شدند
برای حل مشكل يوگسلاوی، افريقای جنوبی و ايرلند وارد عمل شوند؛ اما برای
فلسطين از عمل سرباز زدند.
س ـ آيا هنوز وقتی برای انجام يك سری اقدامات از طرف اتحاديه اروپا باقی
مانده است؟
ج ـ از نظر من هيچگاه دير نيست. چنين به نظر می آيد كه اكثريت اعضای
پارلمان اروپا در تدارك اين است كه دوباره با دولت فلسطين ارتباط مستقيم
برقرار كند. لازم به تاكيد است كه اتحاديه اروپا تنها ارگانی بوده است كه
كمك های خود را به صورت غيرمستقيم به دولت فلسطين ادامه داده است. هرچند كه
اين برخورد باعث تضعيف دولت فلسطين شده است. در ضمن اتحاديه اروپا با مواضع
آمريكا نيز مماشات كرده است. آمريكا و اسرائيل تنها از سياست زور استفاده
كرده اند. اين كشورها مطرح كردند كه محمود عباس را عليه حماس مسلح خواهند
كرد. اين سياست تاثيری بسیار مخرب داشته است.
س ـ به نظر شما اروپا بايد چه تدابيری اتخاذ كند؟
ج ـ اروپا در اين عرصه بايد با مسئوليت قدم بردارد. اروپا در نوار مرزی
كشور مصر دارای نيروی نظامی است. در حال حاضر اروپا هر چه سريعترمی بايد
نيروهای نظامی خود را برای دفاع از مردم فلسطين اعزام كند. اگر اين كار
صورت نگيرد خطر اين وجود دارد كه جنگ داخلی به تمام منطقه سرزمین های کرانه
باختری رود اردن گسترش يابد. زيرا تمام خانواده هايی كه اقوامشان در
نوارغزه به قتل رسيدند دست به انتقام خواهند زد. حتی شايد تمام منطقه به
اين جنگ كشيده شود. گاهی از خودم سوال می كنم كه آيا وضعيت امروز عراق و
لبنان به يك عبارت انتخاب اصلی و استراتژيك آمريكا نبوده است.
س ـ آيا تجربه عراق به شکلی در حال انتقال به مناطق ديگر نيست؟
ج ـ البته كه چنين است. فشار و تاثير مسائل خارج به فلسطين كاملا" روشن
و قطعی است. مسئله جنگ عراق و نيز گسترش شبكه های سازمان القاعده از يك
كشور به كشور ديگردر حال افزايش است. به علاوه جنگ عليه تروريسم به سبک بوش
اين موضوع را جهانگستر کرده است.
س ـ شما سياست ناگهانی و جديد دولت اسرائيل برای حضور نظامی يك نيروی
بين المللی در نوارغزه را چگونه تحليل می كنيد؟
ج ـ برای اين كه اسرائيلی ها دچار ترس و وحشت شده اند. آنها به صورت
جنون آميزی آتش افروزی می كنند و در عین حال از پيروزی، در آتشی كه خود
افروخته اند، می ترسند.
منبع: کارانلاین |
