نویدنو - سیاست - اقتصاد-  کتاب -  زنان -صلح  - رحمان هاتفی فرهنگ وادب - درباره ما - پیوندها -  -دیدگاه نظری - ویژه نامه

کنوانسیون حقوق کودکان و زندگی سخت کودکان افغان

نویدنو:30/8/1385

سعيد حقيقی
در کابل

کنوانسیون حقوق کودکان و زندگی سخت کودکان افغان

از روز جهانی امضای کنوانسیون حقوق کودکان امروز در افغانستان در حالی تجلیل شد که هنوز هزاران کودک این کشور به کار های شاقه اشتغال دارند و نمی توانند به مکتب بروند.

در مراسم رسمی تجلیل از این روز در کابل که با شرکت صدها کودک بر گزار شد نهادها و سازمان های مسوول کودکان از دولت افغانستان خواستند تا زمینه آموزش و پرورش را به کودکانی فراهم کند که مجبورند برای تهیه معیشت خانواده های شان کار کنند.

از روز جهانی امضای کنوانسیون حقوق کودک از سوی پنج نهاد غیر دولتی تجلیل شد که عمدتا در عرصه بهبود زندگی کودکان در افغانستان مشغول فعالیت هستند.

به گفته مسولان این نهادها هنوز هزاران کودک در افغانستان به منظور تهیه معیشت خانواده های شان مجبور به تن دادن به کار های شاق هستند.

محمد یوسف مسوول "آشیانه" که یک نهاد غیر دولتی در عرصه کار با کودکان است می گوید به وضیعت کودکان در افغانستان توجه لازم نشده است.

آقای یوسف می گوید: "حرف اصلی این است که برای بهبود زندگی کودکان گام مهمی بر داشته نشده است. بیشتر کودکانی که در جاده ها کار می کنند با انواع مشکلات رو به رو هستند، تحقیر و توهین می شوند، در حوادث ترافیکی کشته می شوند و یا هم اختطاف و قاچاق مواجه می شوند و به این شکل آنها عقده ای و بیمار پرورش می یابند."

محمد یوسف می گوید در "آشیانه" کودکانی نگهداری می شوند که مشکل اقتصادی دارند و نمی توانند درس بخوانند. او می افزاید در حال حاضر برای این کودکان زمینه آن فراهم شده است که نصف روز کار کنند و نصف دیگر را درس بخوانند.

در "آشیانه" کودکان معلول و آنانی که مشکل روانی دارند نیز نگهداری می شوند.

مسوول "آشیانه" می گوید برای این کودکان افزون بر این که زمینه آموزش فراهم شده آنها می توانند مهارت های فنی را نیز فرابگیرند.

در مکتب امانی که از این روز تجلیل شد، نمونه های از کار این کودکان نیز به نمایش گذاشته شده بود. نقاشی ، خطاطی و موسیقی از مهارت های است که کودکان در آشیانه می توانند فرا بگیرند.

راحله کودکی که به خطاطی علاقه دارد می گوید: "من تا ساعت 12 پیش از چاشت آب فروشی می کنم ، پس از آن به آشیانه می روم و تا ساعت سه درس می خوانم و بعد از آن دوباره به خانه برمی گردم."

ولی این تمام کار نیست "آشیانه" و نهادی های مانند آن توانسته اند به بخشی از مشکل کودکان افغان رسیدگی کنند.

همین حالا هزاران کودک در خیابان ها و جاده های افغانستان مشغول کار و یا گدایی هستند.

از این کودکان به عنوان "نان آوران کوچک" یاد می شود. آنان عمدتا به کار های خلاف سن و سال خود مشغول اند .

یکی از موارد اساسی که کنوانسیون حقوق کودک، دولت ها را موظف به رعایت آن کرده است جلوگیری از اشتغال کودکان به کار های سخت و شاق است. چیزی که تا هنوز در افغانستان به میزان زیادی رعایت نمی شود.

منبع : بی بی سی

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

بازگشت به صفحه نخست  


Free Web Counters & Statistics