|
||
|
نویدنو:21/05/1386 صفحه قابل چاپ است |
||
|
مطلب رسیده امروز، پنج شنبه،9 اوت 2007، بربر با 18مردار86،قرار بود که مطابق با دعوت کنفدراسیون بین المللی اتحادیه های کارگری{آی تی یو سی} و فدراسیون بین المللی کارگران ترابری{آی تی اف} قرار بود گردهم آیی کارگران و دوستداران منصور اسالو به خانه ی او واقع در خیابان گلبرگ {مسیل باختر} بروند و ضمن دیدار با خانواده ی ستم دیده ی او خواهان آزادی او شوند . اما از آغاز روز چند ده نفر از افراد پلیس امنیت که شمارشان به ده ها نفر می رسید ، در فضای سبز کنار ساختمان یا در کنار جدول های خیابان و درسمت مقابل خیابان نشسته یا ایستاده یا بر خود رد های شان سوار بودند و آماده ی بازداشت کسانی بودند که بخواهند وارد خانه شوند . در خیابان یا جلو در هیچ عیادت کننیا اعتراض به تضییع آن ها را به خود بدهد.ده ای دیده نمی شد و به نظر می رسید که ماموران با شیوه ی محاصره ی خانه دیدار کنندگانی را که تا ساعت یازده و نیم صبح که مسیر من به آن جا افتاد تارانده یا بازداشت کرده اند . افراد اونیفورم پوش یا وسایل حمل و نقل مخصوص بازداشت افراد{معمولن یک گلف استیشن ویژه ی حمل بازداشت شدگان }که در صورت لزوم خودرو های کمکی را هم خبر می کنند در صحنه حضور ناشتند { احتمالن به این دلیل که دیدار کنندگان از لحظه ی اول از برنامه ی تهیه دیده شده برای آنان آگاه نشوند}. یکی دو نفر دور بین به دست هم از افرادی که از خیابان میگذشتند و فکر می کردند ممکن است بخواهند به خانه نزدیک بشوند یا به قیافه های شان مظنون می شدند فیلم بر داری می کردند و چند نفری هم که در صف مقدم جبهه { کنار جدول نشسته بودند وقتی که به این گونه افراد بر می خوردند ابا حالت آماده می ایستادند که در صورت لزوم با آن ها بر خورد کنند. در این ساعت ، آقای کیوان صمیمی صاحب امتیاز و مدیر مسوول مجله ی نامه به جلو در خانه رسید. در آغاز دو تن از ماموران جلو خودرو اش را گرفتند و سرگرم صحبت با او شدند. آن گاه به طوری که انگار به توافق نرسیده اند به چند نفر دیگر اشاره کردند. آن ها هم جلو رفتند و مشغول صحبت با او شدند . من برای خرید چیزی از جلو خانه دور شدم ، اما بعد از 6-7 دقیقه که برگشتم هنوز سمند آبی رنگ آقای صمیمی همان جا بود و دو- سه نفر با آن ور می رفتند . به نظر می رسید که ماموران قصد بازداشت ایشان را دارند و به همین صورت نیز موفق شده اند بازدید کنندگان پیشین را بتارانند. ازب ادامه ی رخدادها اطلاعی در دست نیست . این است چگونگی بر خورد ماموران حکومت مهرورزی با هرکس که جرئت دفاع از حقوق خود یا اعتراض به تضییع آن ها را به خود بدهد.در آخرین تماس مشخص شد که شمار دستگیری ها به مراتب بیش از این بوده و بسیاری از دیدار کنندگان تا این ساعت{7 بعد از ظهر} به خانه هاشان باز نگشته اند.
گزارش از تجمع امروز در مقابل منزل اسانلو گیرم که در باورتان به خاک نشستم
و ساقه های جوانم از
ضربه های تبرهاتان زخم دار است
پرواز را علامت ممنوع می زنید
گیرم که می برید
گیرم که می کشید
تجمع اعتراض آمیز کارگران که قرار بود ساعت چهار امروز در منزل منصور اسانلو برگزار شود، با حضور و ممانعت نیروهای امنیتی دچار تغییر برنامه شد. عوامل امنیتی در اقدامی غیر قانونی، از ساعت هفت صبح در مقابل منزل اسانلو حاضر شده و مانع از مراجعه کارگران میشدند. همین امر هم موجب بازداشت شش تن از اعضای سندیکای کارگران شرکت واحد در آغازین ساعات صبح شد. نیروهای نظامی مستقر در مقابل منزل اسانلو حتی اجازه یک لحظه ایستادن را به عابران نمی دادند و هر کس کوچکترین مقاومتی میکرد بلافاصله بازداشت می شد. این شرایط باعث شد که بعضی از گروههای کارگری چند متر قبل از خانه اسانلو باهم مشورت کرده و مکان تجمع را به مقابل کلانتری 147 تهران پارس که محل بازداشت مددی، سلیمی و سه نفر دیگر از بازداشت شدگان بود، تغییر دهند. کارگران سندیکایی ، تعدادی از دانشجویان دانشگاه علامه و فعالین کارگری سنندج( کمیته دفاع از صالحی) ترکیب جمعیت 50 نفری را تشکیل میدادند که از ساعت ۴ به مدت سه ساعت (تا ساعت 7 بعد از ظهر) در مقابل کلانتری 147 جمع شدند و خواستار آزادی بازداشت شدگان بودند. ( از سرنوشت گوهری هنوز اطلاعی در دسترس نیست). بعد از آنکه خبر رسید تعداد نیروهای امنیتی در مقابل منزل اسانلو چند برابر شده است به تجمع خاتمه داده شد تا در برنامه فردا صبح تصمیم گیری های جدید انجام شود. حضور گروهای متنوع کارگری در این مراسم نشانه مقبولیت کامل فعالیت های سندیکایی به عنوان گام اول و پایه جنبشهای کارگری و نیز تصمیم به جا و زیرکانه سندیکای کارگران شرکت واحد بود که میتواند پاسخ در خوری به منتقدان همیشه خانه نشین ایشان باشد. نوع برخورد خشن و سخت گیرانه عوامل امنیتی و اطلاعاتی نیز که در اقدامی جدید و حیرت آور! مانع از حضور افراد در منزل شخصی دوستان خود میشوند نیز جای بسی سوال دارد. این میتواند نشان از عزم جدی صاحبان قدرت در سرکوب و حذف کامل فعالیت های کارگری باشد که نوک پیکان حملاتشان هم سندیکاهای کارگری به عنوان تنها نماینده واقعی کارگران بوده است.
ممانعت لباس شخصی ها از دیدار مادران کمپین یک میلیون امضا با مادر و همسر اصانلو
جمعی از
اعضای
کمیته
مادران کمپین یک میلیون امضا بر ضد قوانین تبعیض آمیز ،که صبح امروز همزمان
با
روز جهانی همبستگی با فعالان کارگری ایران ،قصد دیدار با مادر و همسر منصور
اصانلو ،رييس هيئت مديره سنديکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی را
داشتند،با ممانعت
نیروهای لباس شخصی روبرو شدند. کانون زنان ایرانی
وحشت حاکمیت از اقدامات بین المللی برای آزادی منصور اسالو و صالحی مأموران اجازه ورود به منزل اسانلو را ندادند روز پنجشنبه، ۱۸ مرداد کارگران در سراسر جهان برای اعلام همبستگی با منصور اسانلو، رئیس هیئت‌مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد که از نوزدهم تیرماه در بازداشت است و محمود صالحی، یکی از فعالان جنبش کارگری که در زندان سنندج است، دست به حرکت‌های اعتراضی و تجمع خیابانی زدند. در حالیکه جمهوری اسلامی نمی تواند فعالان اتحادیه های جهانیITF(اتحادیه جهانی کارگران حمل و نقل) و ITUC (کنفدراسیون بین المللی اتحادیه های کارگری) را به اتهام "اقدام علیه امنیت ملی" و ... برباید و زندانی کند در تهران مأموران امنیتی در اقدامی عجیب و هیستیریک از ورود همکاران اسالو و تعدادی از فعالان دانشجویی و فعالان جنبش زنان به منزل شخصی او جلوگیری کردند. سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه ضمن حمایت از ابتکار سازمان جهانی کار و فدراسیون بین‌المللی کارگران حمل و نقل، از مردم خواسته بود تا در روز ۱۸ مرداد ماه از ساعت ۱۰ صبح تا ۷ شب به نشانه همبستگی در منزل منصور اسانلو حضور یابند. اما شب گذشته خبرگزاری مهر به نقل از "یک منبع آگاه" اعلام کرد: « تجمع اعلام شده در برخی پایگاه‌های اینترنتی در برابر منزل منصور اسانلو از مدیران تشکل موسوم به سندیکای شرکت واحد تهران فاقد مجوز است». این خبرگزاری سپس از قول این "مقام آگاه" اضافه کرد: «تشکلی به نام سندیکای کارگران شرکت واحد تهران فاقد مجوز و غیرقانونی است». این در حالی است که اعضای سندیکای شرکت واحد تأکید می‌کنند که هیچ گونه دعوتی مبنی بر تجمع در خیابان از مردم نداشته‌اند بلکه تنها خواسته‌اند برای دلجویی از خانواده منصور اسانلو به منزل او بروند. در این شرایط از ساعات ابتدایی صبح امروز نیروهای امنیتی با محاصره خانه منصور اسالو اجازه ورود به خانه وی را ندادند و 6 نفر از کارگران و فعالان سندیکایی را که قصد ورود داشتند دستگیر کردند که یک نفر از آنان پس از چند ساعت آزاد شد. رضا شهابی عضو هیئت مدیره سندیکای رانندگان شرکت واحد در این باره توضیح می‌دهد: «باید بگویم که طبق فراخوانی که از طرف "آی.تی.اس" و "ای.تی.یو.سی" که اعلام شده بود، ما هم طبق همان فراخوان اقدام به فراخوان داخلی دادیم که جهت دلجویی و قدردانی از خانواده‌ی آقای منصور اسانلو به خانه‌ی آقای اسانلو برویم. ولی با توجه به این که این فراخوان مال امروز بوده است، صبح اول وقت نیروهای امنیتی جلوی منزل آقای اسانلو حضور داشتند و به دوستانی که به منزل ایشان مراجعه می‌کردند، می‌گفتند که به این خانه حق ندارید بروید، اینها کلاهبردار هستند و اجازه‌ی خروج از این خانه را ندارند و بفرمایید». ابراهیم مددی نایب رئیس سندیکا، داود رضوی، ابراهیم گوهری، یعقوب سلیمی و همایون جابری توسط مأموران بازداشت و به کلانتری ۱۴۷ نارمک منتقل شده‌اند. این در حالی ست که خواهر منصور اسالو به رادیو فردا گفته است تعداد کسانی که روز پنج شنبه در منزل وی بازداشت شده اند، بيش از پنج نفر است، اما هنوز به جز پنج عضو سنديکای اتوبوسرانی تهران و حومه، هويت باقی بازداشت شدگان روشن نيست. همچنین خواهر منصور اسانلو به دویچه‌وله گفت که تنها به اعضای خانواده وی با ارائه کارت شناسایی اجازه ورود به منزل داده می‌شد: «من ساعت حدود ۱۰ آمدم اینجا که به زن داداشم سر بزنم. بعد مامورها جلوی در حیاط نشسته بودند. اینطرف و آنطرف خیابان سه‌ـ چهارتا پژو و هرکسی که می‌خواست بیاید اینجا سر بزند، ممانعت می‌کردند. از من کارت خواستند. گفتم، من را تمام دادگاهها و تمام زندانها می‌شناسند. چون همه‌اش ملاقاتش می‌رفتیم توی آن هشت‌ماهی که گرفته بودند و مسایل دادگاهش را دنبالش بودیم. اما خب دیگر، بازهم کارت خواستند و به زور من آمدم خانه‌ی داداشم». مأموران امنیتی همچنین از ورود جمعی از اعضای کمیته مادران کمپین یک میلیون امضا به منزل اسانلو جلوگیری کردند. به گزارش پایگاه اینترنتی کانون زنان ایران، این مادران قصد داشته‌اند به منظور دلجویی از مادر منصور اسانلو با وی دیدار کنند ولی مأموران به آنها گفته‌اند «یا از اینجا بروید و یا با ما به کلانتری بیایید».
همبستگی جهانی با منصور اسالو و صالحی در "روز اقدام بین المللی" از سوی دیگر در خارج از ایران بسیاری از سندیکاهای کارگری و گروههای فعال در زمینه حقوق بشر به دعوت سازمان جهانی کار و فدراسیون بین‌المللی کارگران حمل و نقل پاسخ داده و تجمعاتی را در نقاط مختلف دنیا برگزار کرده‌اند. از جمله در آلمان به دعوت انجمن همبستگی با کارگران ایران ساعت ۴بعدازظهر امروز در مرکز شهر برلین تظاهراتی در دفاع از حقوق کارگران ایرانی و به منظور تلاش برای آزادی منصور اسانلو و محمود صالحی دو کارگر زندانی، برپا شد. حمید نوذری، عضو کانون پناهندگان سیاسی که از جمله نهادهای شرکت‌کننده در این تظاهرات است، در گفتگو با دویچه وله می‌گوید: «امروز از ساعت ۱۶ در مرکز شهر برلین ما یک میتینگ داریم برای همبستگی با کارگران دستگیرشده و برای آزادی فوری آنها و همچنین خواست قدیمی آنها که تشکیل اتحادیه‌ها و سندیکاهای مستقل از دولت و آن جوری که کارگرها خودشان می‌خواهند، ما لبیک گفتیم در برلین از طرف چند نهاد به این فراخوان اتحادیه جهانی کارگران. در وهله‌ی اول انجمن همبستگی با کارگران ایران فراخوان دادند و کانون پناهندگان سیاسی ایرانی و کمیته دفاع از زندانیان سیاسی از آن پشتیبانی کردند. ما بیشتر خواستمان این بود که این خواستها و مسایل مردم ایران را به میان مردم بیشتری ببریم و در قلب برلین ، در منطقه‌ی کودام برلین، این تظاهرات‌مان را انجام می‌دهیم که با مردم بیشتری در ارتباط باشیم». بخش حمل و نقل بزرگترین سندیکای کارگری فرانسه پ.ژ.ت نیز امروز تظاهراتی را مقابل سفارت جمهوری اسلامی ایران در پاریس سازماندهی کرده‌است. رئوف کعبی، فعال سیاسی مقیم پاریس که در این تظاهرات شرکت کرده است در گفت‌وگویی تلفنی با دویچه وله گفت: «الآن ... فکر می‌کنم درحدود ۲۰۰ نفری حضور دارند که هرلحظه به تعدادشان اضافه می‌شود. می‌توانم بگویم تعداد ایرانی‌ها و فرانسوی‌ها نصف‌ـ نصف است. یعنی سندیکای پ.ژ.ت علی‌رغم فصل تابستان و تعطیلات و علی‌رغم روز کار و ساعات کاری، خوشبختانه تعداد زیادی از اعضای خودشان را بسیج کرده‌اند و همچنین ایرانی‌ها هم، علی‌رغم این مشکلاتی که عرض کردم، توانسته‌اند اینجا حضور پیدا بکنند که نسبت به تظاهراتی که معمولا در پاریس انجام می‌شود، جمعیت به نظر من چشمگیرتر و بیشتر است ... پشت تریبون کسانی از پ.ژ.ت و از برگزارکنندگان مراسم در حال خواندن قطعنامه‌ای هستند که در آن خواستار شده‌اند از جمهوری اسلامی که هرچه زودتر به زندانی شدن و محبوس نگهداشتن فعالین کارگری، که اشاره کردم، و همچنین روزنامه‌نگاران و روشنفکران ایرانی، از جمله دو روزنامه‌نگار کرد آقایان هیوا بوتیمار و عدنان حسن‌پور که از طرف جمهوری اسلامی به اعدام محکوم شده‌اند، در این قطعنامه از جمله از همه‌ی نیروها و احزاب و جریانات سیاسی و بشردوست خواسته شده است که از این فراخوان پشتیبانی کنند و هرچه بیشتر به مقامات جمهوری اسلامی در این زمینه فشار بیاورند». واکنش فدراسيون جهانی کارگران حمل و نقل ديويد کاکرافت، دبير کل فدراسيون جهانی کارگران حمل و نقل، در مصاحبه ای با راديو فردا، از بازداشت پنج عضو سنديکای کارگران شرکت واحد اتوبوس رانی تهران و حومه در برابر منزل منصور اسانلو ابراز خشم کرد. آقای کاکرافت گفت: «ما عميقا از بازداشت پنج عضو سنديکای شرکت واحد اتوبوس رانی تهران شوکه و خشمگين شديم. ما ضمن آنکه خواستار آزادی منصور اسانلو و محمد صالحی هستيم، خواستار آزادی بازداشت شدگان اخير هم هستيم.» آقای کاکرافت افزود: «اين بازداشت ها، اقدامی غيرضروری و نشاندهنده ادامه آزار و اذيت مردمی است که تنها از حقوق سنديکايی خود در شرايط دشوار اقتصادی ايران دفاع می کنند. اين اقدام کارگران، سياسی نيست و آنها سياستمدار نيستند. آنها تنها فعالان سنديکايی هستند.» او با اشاره به اينکه بهتر است دولت ايران اين موضوع را درک کند و از دست زدن به اقدامات غير ضروری خودداری کند، گفت: «اين گونه اقدامات نشاندهنده آن هستند که دولت ايران به طور جدی از برگزاری روز اقدام بين المللی برای آزادی منصور اسانلو و محمود صالحی نگران است.» دبير کل فدراسيون جهانی کارگران حمل و نقل اضافه کرد: «دولت ايران از طريق نمايندگی های خود در جهان به خوبی از آنچه که می گذرد، آگاهی دارد.» وی با ابراز تاسف از آنچه «دروغ پردازی های مقام های جمهوری اسلامی ايران درمورد آقای اسانلو» می خواند، افزود: «دراندونزی، بزرگترين کشور اسلامی جهان، به بازداشت آقايان اسانلو و صالحی اعتراض شده است. با اين همه، هنگامی که نمايندگان اتحاديه های کارگری اين کشور با دبير اول سفارت جمهوری اسلامی ايران در جاکارتا ديدار کرده اند، او به آنان گفته است که آقای اسانلو سياستمدار است، نه فعال سنديکايی و ۱۰۰ هزار دلار از آمريکا دريافت کرده است تا سياست های واشنگتن را در ايران اجرا کند.» آقای کاکرافت با تاکيد به اين موضوع که چنين مطالبی کذب محض هستند، گفت: «سنديکاها و اتحاديه های کارگری در جهان، به مبارزات و فعاليت های خود برای آزادی فعالان کارگری در ايران، به ويژه منصور اسانلو و محمود صالحی، ادامه خواهند داد و اقدامات روز پنجشنبه سنديکاها و اتحاديه های کارگری ۳۰ کشور جهان، فقط آغاز يک راه است.» منزل منصور اسانلو در محاصره نیروهای امنیتی: پنج همکار اسانلو دستگیر شدند خسرو شمیرانی پنجشنبه 18 مرداد 1386 بر اساس اخبار رسیده امروز همزمان با روز جهانی همبستگی با منصور اسانلو منزل او مورد محاصره ده ها نیروی امنیتی شخصی پوش قرار گرفته است. فرشته اسانلو، خواهر منصور اسانلو، در تماسی ابراز داشت هنگام ورود به منزل برادر خود توسط ماموران حاضر در محل مورد مزاحمت قرار گرفته است. او گفت که 4 خودروی پژوی ماموران در مقابل خانه پارک شده است، ماموران زیادی در اطراف خانه هستند و دو نفر در کنار پله های ورودی خانه ایستاده اند. او افزود ده ها نفر از دوستان و همکارانی که برای اعلام همبستگی با منصور اسانلو آمده بودند اجازه ورود به منزل را نیافتند. آنها گاه با زور و هل دادن و گاه با برخوردهای توهین آمیز از محل رانده شدند. فرشته اسانلو اعلام کرد که پنج تن از همکاران سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران توسط ماموران بازداشت و به کلانتری 147 برده شدند. دستگیرشدگان عبارتند از: آقایان ابراهیم مددی، داود رضوی، نوروزی گوهری، یعقوب سلیمی و جابری. فرشته اسانلو در پایان رو به مسولان پرسید: "چرا ما را در منزل خودمان زندانی کرده اید. چرا دوستان برای ابراز همدردی حق ورود به خانه ما را ندارند." همچنین فرد دیگری که خود حدود ساعت 12 ظهر به مقابل منزل اسانلو رفته بود در تماسی حضور بیش از 50 مامور شخصی پوش در آنجا را گزارش کرد. همچنین مشاهدات وی حاکی از آن هستند که ماموران هر مراجعه کننده ای را بازرسی و تعین هویت کرده و از وی می خواستند بعد از تعطیلات خود را به مرکز پیلس امنیتی تهران معرفی کند. این شاهد عینی در ادامه گفت که در لحظۀ حضور وی در مقابل منزل منصور اسانلو، دیده است که ماموران چند روزنامه نگار و از جمله کیوان صمیمی مدیر مسول و صاحب امتیاز نشریه توقیف شدۀ "نامه" را بازرسی می کرده اند. وی در ادامه رفتار ماموران را زننده و توهین آمیز توصیف کرد.
|
||
|
