|
||
|
نویدنو:14/04/1387 صفحه قابل چاپ است |
||
|
نویدنو: کیوان پناه طفره رفت، حتما سهند توضیح خواهد داد.
یکبار دیگر سئوال خود را تکرار می کنیم: تفاوت نظرات ع. سهند و محفل همسو با او با مواضع رسمی جمهوری اسلامی در زمینه خطر جنگ و راه مقابله با آن چیست؟ قبل از اینکه بزرگان سایت های عدالت و دنیای ما فرصت کنند و به توضیح کوتاه نوید نو تحت نام کشف داهیانه ع. سهند پاسخ دهند ( درک می کنیم کار سختی در پیش دارند) کیوان پناه، آدم عصبی گروه، تحمل نیاورد و مطلبی به نام غربال خاک ... ( به نظر ما برای پاشیدن در چشم مردم) نوشت. صادقانه بگوئیم نوشته ایشان ما را به این نتیجه رساند که کیوان پناه منظوری ندارد. او اصلا نمی خواهد فحاشی و هتاکی کند، او اساسا قربان صدقه رفتنش این طوری ست.در نوشته ایشان آمده: "خوانندگان «دنیای ما» با نوشته ها و ترجمه های «انوشه کیوان پناه» آشنا هستند. دشنام و هتاکی در آنها وجود ندارد." ( اینکه در ترجمه هایشان فحاشی نیست را راست می گویند. نویسندگان آن مطالب تقریبا هیچکدام مثل کیوان پناه نیستند. اصلا ما با ترجمه های ایشان مشکلی نداریم. برخی شان بسیار هم ارزنده اند. اما نوشته های کیوان پناه را بدون فحاشی و هتاکی دانستن فقط از کندذهنی برمی آید که به نظر می رسد این مطلب را به عرایض ایشان اضافه نموده است؟!). برخلاف تصور این محفل، مخاطبان ما بسیار آگاه تر از آنی هستند که اینان می پندارند. حجم مراجعات بی سابقه به مطلب نوید نو و ایمیل ها و پیغام های متعدد ارسال شده در تایید آن نوشته، برای ما بسیار پرمعنا بود. نوشته کیوان پناه را هم "بدون تعارف" و یا هر تفسیری در زیر می آوریم تا خوانندگان بخوانند و ببینند ما در این جنبش با چه عرفای بزرگی سر و کار داریم. منتظر می مانیم تا زعمای این "جویندگان طلا" پاسخ ما را بدهند. عجله ای هم نداریم. تنها یکبار دیگر سئوال خود را تکرار می کنیم: تفاوت نظرات ع. سهند و محفل همسو با او با مواضع رسمی جمهوری اسلامی در زمینه خطر جنگ و راه مقابله با آن چیست؟ لازم به توضیح است، که آن گاز خفه کننده ی مورد اشاره در مطلب کیوان پناه "مونو اکسید کربن" است نه "گاز کربنیک". اتهامی که تا کنون بوسیله مدافعان محیط زیست برای "گاز کربنیک" عنوان شده، گرم کردن زمین و تغییرات آب و هوایی ست!!
لازم به توضیح است که درست یکسال پیش در چنین روزهایی رفیق ما هاتف رحمانی گفتگویی با آقای کیوان پناه وخانم المیرا مرادی داشت که لینک آن تقدیم خوانندگان می گردد. http://www.rahman-hatefi.net/be%20koja%20chenin%20shetaban-250-860414.htm
غربال خاک برای یافتن طلای گمشدهانوشه کیوان پناه ۱۱ تیر ۱۳۸۷ «خردمند آن است که چون کارش پدید آید، همه رأی ها را جمع کند و به بصیرت در آن نگرد، تا آن چه که صواب است، از او بیرون کند و دیگر را یله کند، همچنان که کسی را دیناری گم شود اندر میان خاک: اگر زیرک باشد، همه خاک را که در آن حوالی بود، جمع کند و به غربالی فروگذارد تا دینار پدید آید.» (ابو سعید ابی الخیر) آنچه که خرد می گوید و ابو سعید ابی الخیر این چنین زیبا در چارچوب کلمات قرار داده است، به مذاق برخی روشنفکران و «سیاسیون» خوش نمی آید. آنها با مشتی خاک که در «راسته» خود دارند به دنبال طلای گمشده می گردند و یا خسته و ناتوان ، خر مهره ای را که در اولین غربال یافته اند به جای آن مهره سرخ به مردم و جنبش معرفی می کنند! این افراد و گروه ها که مدعی مبارزه برای تغییر جهانند، و در مخیله خود به کمتر از سرنگونی نظم حاکم رضایت نمی دهند تاب تحمل کمترین انتقاد از اندیشه و عمل خود را ندارند. اینها -که خود یا با روند علمی یافتن حقیقت آشنا نیستند و یا تحت تاثیر توهم بورژوایی، درک مخدوشی از پلورالیسم دارند- کمترین انتقاد را با انکار هستی فکری و سیاسی خود مساوی می انگارند و زبان به توهین و ناسزاگوئی می گشایند! شاید به این دلیل که هستی فکری و سیاسی آنها آنچنان ناچیز و حقیر است که با اندک انتقادی بر باد می رود! شاید به این خاطر که اکسیژن نقد سازنده- و نه نقد مخرب- برای هستی فکری آنها در حکم گاز کربنیک کشنده است. شاید حقیقت آیینه ای است که اندام کژ، اما راست نمای آنها را درست آنطور که هست می نمایاند. شاید …. تازه ترین نمونه از این برخوردهای واکنشی، مطلبی است- مطلب چه عرض کنم، فحش نامه ای است- که در وبلاگ «نوید نو» و همزمان با آن نیز در یکی دیگر از «سمساری» های اینترنتی(۱) منتشر شده است. در این مطلب هویت و ماهیت آن وبلاگ و درک این «سمساری» از کار مطبوعاتی، از پس خرقه نام و عکس و ادعا بیرون افتاده و در مقابل دید خوانندگان به نمایش گذاشته شده است. در این مطلب نام مرا نیز به میان کشیده اند و چنین گفته اند: «خواهشمندیم جلوی این دوست گرامی کیوان نژادتانرا هم بگیرید تا با چاقو کشی های سیاسی از آن سر دنیا شهر را به هم نریزد. شعار “هر که با ما نیست بر ماست” اخیرا توسط بوش به ثبت رسیده و مالک دارد. بالاخره افراد باید حق داشته باشند به ما یا شما یا هر دوی ما اندرز دهند و مواضع ما را مواضعمان را نقد کنند. شاید نخواهند یکی را انتخاب کنند. شما چه حقی دارید برای دیگران تعیین تکلیف کنید و به دیگر سایت ها فحاشی کنید. حمل چاقو در جمهوری اسلامی هم پس از سال ها بالاخره ممنوع شده است.» بدون آنکه بخواهم خود را در جای مخاطبان اصلی آن نوشته قرار دهم، توضیح چند نکته را لازم می دانم. این افراد یا عضو تشکیلاتی یک سازمان سیاسی هستند و به نمایندگی و صلاحدید آن سازمان سیاسی این چنین بی مهابا در دفاع از «سایت های مستقل» می نویسند- که در اینصورت به آن سازمان سیاسی می بایستی بابت این«دسته های گل» تبریک گفت. و یا خود فرد و یا «محفلی وا مانده اند» که جهت عرض اندام و اعلام وجود و خوشامد آن سازمان سیاسی با هدفِ گل کردن آب به دیگران می تازند. « فرد و یا محفلی» پر مدعا و بی مایه که در زیر گوش پلیس سیاسی این چنین فعالیت «انقلابی» می کند و به مهاجران سیاسی دشنام می گوید و برای آنها- معلوم نیست با کدام پشتوانه و اعتبار- خط و نشان می کشد! خوانندگان «دنیای ما» با نوشته ها و ترجمه های «انوشه کیوان پناه» آشنا هستند. دشنام و هتاکی در آنها وجود ندارد. ولی سعی می شود در حد بضاعت فکری، همۀ خاک برای یافتن طلای گمشده غربال شود. آنچه که موجب خشم این افراد شده نیز همین واقعیت است.
لازم به اشاره است که آنچه که «نوید نو» به من نسبت داده ، واکنش عصبی آن
به مطلب «پیرامون نوشته «خطر جنگ
امپریالیستی، صلح و اتحاد نیروها»(۲)
است
که در روز
۲۸
خرداد
۱۳۸۷
در «دنیای ما» منتشر شد و در سایت های دیگر-منجمله سایت فرهنگ توسعه- نیز
بازتاب یافت. در آن نوشته چند پرسش مطرح شده است. یکی از آنها می پرسد: «
آیا چپ های راستین آنهایی هستند که در همه حال نوک تیز حمله را متوجه
امپریالیسم قرار می دهند یا آنهایی اند که با پخش خبر و عکس مراسم «راه
پیمایی روز اول ماه مه حزب کمونیست عراق» رویای «شهریور بیست بدون شوروی»
را در مخیله های خود می پرورانند؟» در پایان از تعارف «نوید نو» برای انتشار هر نقد احتمالی از مطلب« بازی با آتش» استقبال می کنیم، ولی پیشنهاد می کنیم تا موقع آماده شدن نقد «دنیای ما» از آن، حداقل نوشته های زنده یاد حیدر مهرگان را در وبلاگی که نام و تصویر او را بر خود دارد منتشر کنند تا خوانندگان خود درباره ء منش و خط سیاسی حاکم بر آن قضاوت کنند و ببینند که چه کسانی در پس «صورت زیبای بزرگان»، «سیرت زشت خود» را پنهان می کنند. زیرنویس: http://www.sedayemardom.net/articles_detail.php?aid=4695 1
| می توانید نظرات خودرا اینجا ابراز نمایید .
|
||
|
|
