|
||
|
نویدنو:04/10/1386 صفحه قابل چاپ است |
||
|
کارگران، جهانی سازی و ساختن حزب- قسمت اول گزارش به کمیته ی ملی – 7 ژوئیه 2007 نویسنده: اسکات مارشال[1] - برگردان: هما احمدزاده
نخست می خواهم از اعضای کمیسون کارگری که برای این گزارش زحمت بسیارکشیدند، تشکرکنم. بیشترین بخش از این گزارش در ملاقات حضوری امسال کمیسیون منطقه ای مید وست[2] در اواخر ماه مه در شیکاگو شکل گرفت. همچنین مباحث مطرح شده هیئت ملی درمورد این گزارش بسیار کمک کننده بود. من می خواهم از دوعضو جدید کمیسیون کارگری نام ببرم: میلیسا ا روک[3] و جان وجسیک[4]. میلیسا هماهنگ کننده ی جدید کمیسیون کارگری و جان سردبیر جدید هفته نامه جهان مردم[5] است. هردوی آن ها اینجا هستند و اگر آن ها را نمی شناسید، امیدوارم با آن ها آشنا شوید. میلیسیا و جان بی اندازه سطح کار کمیسیون را ارتقاء داده اند و انرژی و صبوری بسیاری با خود به همراه آورده اند. ما گرایش جدیدی را در آخرین گردهمایی کمیسیون تجربه کردیم. ما در سه بخش مجزا با سه سرفصل جداگانه به بحث پرداخته و ادامه دادیم. این به ما اجازه داد با گروه کوچکتری کار را پیش ببریم و به تمرکز رفقا کمک کنیم. بنابراین این گزارش سه بخش اصلی دارد: 1- جنبش کارگری امروز، 2- تحولات جدید در واکنش کارگران به جهانی سازی سرمایه داری و 3- ساختن حزب با شرکت کارگران.
جنبش کارگری امروز
در گردهم آئی کمیسیون، بیشتر اعضا معتقد بودند که جنبش کارگری آمریکا، بطورکلی، دارد ارتقاء کیفی و کمی شگفت انگیزی را تجربه می کند. این ارتقاء بیشتر سمت و سوی ستیزه گرانه ومبارزه جویانه ی طبقاتی دارد. بیشتر اعضا آن را یک نقطه ی عطف می دانند. این برداشتی بی پایه نیست. ما بسیاری مشکلات ادامه دار و توسعه ی نابرابر را تشخیص داده و در موردش به بحث نشسته ایم. اما همه ما توافق داشتیم که با وجود همه ی مشکلات، بخش کارگری درجهتی صحیح دارد ارتقا می یابد. بطور کلی بعضی از زمینه های توسعه که ما درباره ی آن صحبت کردیم، بدین قرار است: 1- سطح جدید فعالیت بخش کارگری درپایان دادن به جنگ عراق و مشارکت آنان در جنبش صلح 2- گسترش فعالیت بخش کارگری در ائتلاف ها، و ایجاد ارتباط با جنبش هایی که هسته ی کلیدی تمامی جبهه های مردمی را تشکیل می دهند. بخش کارگری بطور فزاینده ای خود را قهرمان تمام طبقه ی کارگر می داند و نه فقط اعضایش 3- توجه فزاینده ی کارگران به مبارزه علیه نژادپرستی و تلاش برای اتحاد. ارزش های جدیدی برای تنوع جنبش کارگری و طبقه ی کارگر، به رسمیت شناخته شده است. 4- کارگران به جنبش حقوق مهاجرین پیوسته اند. به رسمیت شناختن نقش برجسته ی کارگران مهاجر در ساختن و رهبریت جنبش کارگری. 5- مبارزه کارگران برای حقوق قانونی کارگران مانند: قانون حق انتخاب آزاد کارگران[6] و افزایش حداقل دستمزد. 6- نقش فزاینده ی کارگران در رهبری مبارزه برای مراقبت های بهداشتی ملی، بویژه برای لایحه ی مراغبت بهداشتی برای همه[7] 7- آمادگی و حرکت کارگران برای انتخابات 2008 8- پذیرش فزاینده سیاست ها و پشتیبانی از طرف هسته های کارگری حزب، سازمان جوانان و نهاد های انتشاراتی 9- و نقش قدرتمند کارگران بازنشسته و سازمان های بازنشستگی اتحادیه ها در تمامی مبارزات کارگری.
این جریان و جهت گیری مترقی از جنبش های دهه ی 70 و 80 شکل گرفته است. در اواخر دهه ی 1980 متوجه ی وزیدن نسیمی تازه شد چرا که رهبری کارگران شروع به انعکاس این جنبش قدرتمند از پائین کرد. درک سرعت روبه افزایش این تحولات بسیار مهم است. به نظر می رسد آنچه ما شاهد آن هستیم تنها تغییراتی تدریجی نیست.
پیروزی بر راست افراطی و بوش در انتخابات 2006.
تحرک فزاینده ی کارگران، و نقش مستقل تر آنان در انتخابات 2006، همراه با پیروزی بدست آمده، به جنبش کارگری که ازقبل نیز مسیر درستی را در پیش گرفته بود، امید و اعتماد به نفس زیادی داد. این پیروزی، اعتبار و احترام بیشتری برای کارگران در حزب دمکرات و کمیسیون های انتخابات و جنبش های مترقی به ارمغان آورد. امروزه نیروهای مترقی جریانات سیاسی اجتماعی بیش از پیش درمورد اهمیت کارگران و مشارکت آنان در مبارزات صحبت می کنند. استقلال سیاسی کارگران نیز همراه با ارتقاء و تصحیح روش ها و گرایش های سیاسی آن ، رشد کرده است. کارگران با اعتبار و احترام فزاینده و سازماندهی و توانائی های سیاسی جدید به سرعت برروی انتخابات 2008 کار می کنند.( AFL-CIO) ا اف ال- سی آی ا[8] گرایش متهورانه ای را برای توضیح اهمیت شرکت در مبارزات انتخاباتی - از انتخاب کاندیداها تا حرکت در جهت به پیروزی رساندن آنان- در میان مردم کوچه و بازار در پیش گرفته است. این انرژی جدید و روحیه ی مبارزاتی ارزشمند در این فصل از گردهمایی ها و کنفرانس های اتحادیه ها دیده می شود. افرادی که از طرف ما به میتینگ سالانه ی ائتلاف اتحادیه های کارگران سیاهپوست ( C.B.T.U)[9] به شیکاگو رفتند، تغییر بزرگی را حس کردند. در بحث پیرامون جنبشی برای ثبت نام رای دهنده گان کارگر در انتخابات 2008، کمیسیون گرایش متهورانه ی جدیدی را پیش رو گذاشت. بجای اینکه افراد را به اطراف و اکناف برای جمع آوری امضا، C.B.T.U بفرستد، از افراد خواست در اجتماعات اطراف خود دست به اقدام بزنند. C.B.T.U اینگونه فعالیت ها را برای مساعدت به مردم در انتخاب نمایندگان واقعی شان موثر دانست. این شیوه به بحث عمومی در بخش کارگری گذاشته شده است. این شیوه به نگرش سنتی اتحادیه کارگران آمریکا برای ایجاد پیشاهنگانی در کارگاه ها بسیار نزدیک است |
||
|
