 |
ايران:گام تازه به سوی تحريم
نویدنو:23/7/1385
*اکنون بحث گروه پنج باضافه يک از موافقت و مخالفت با تحريم به موافقت و
مخالفت با شدت و ضعف تحريم ها و فهرست آنها تبديل شده است و اين بی ترديد
يک گام قهقرايی در مسير وخامت بحران ناشی از پرونده هسته ای ايران است.
روشنگری:شکست آخرين دور مذاکرات
لاريجانی و سولانا همچنان که پيش از اين مورد تاکيد قرار گرفته بود بار
ديگر پرونده هسته ای ايران را به سر ميز شورای امنيت کشاند و آمريکا که
شکست همين مذاکرات را انتظار می کشيد بار ديگر ابتکار عمل را برای اعمال
تحريم های اقتصادی به عنوان گام اول مجازات ها عليه ايران در دست گرفت.
اکنون بحث گروه پنج باضافه يک چنانچه گزارش های منابع خبری غربی قابل
استناد باشد از موافقت و مخالفت با تحريم به موافقت و مخالفت با شدت و ضعف
تحريم ها و فهرست آنها تبديل شده است و اين بی ترديد يک گام قهقرايی در
مسير وخامت بحران ناشی از پرونده هسته ای ايران است.
آسوشيتدپرس در گزارشی در مورد نتايج گفتگوی ويدئويی سه شنبه شب اعضای گروه
پنج باضافه يک از قول "ديپلماتها و مقامات دولتى كه خواستند نامشان فاش
نشود" نوشت: "در حالى كه آمريكا خواستار اعمال تحريم‌هاى گسترده براى
مجازات ايران به دليل برنامه هسته‌ايش بود، نمايندگان چين و روسيه در نشست
مديران سياسى پنج كشور عضو دائم شوراى امنيت به علاوه آلمان خواستار
اقدامات نرمترى شدند."
اين گزارش تصريح کرد: "كشورهاى 1+5 در نشست روز سه‌شنبه توافق كردند هفته
آينده كار بر روى تحريم‌ها عليه ايران را آغاز كنند اما نتوانستند اختلافات
درباره ميزان سخت بودن اين مجازات‌ها را حل كنند."
چنانچه اين گزارش و گزارش های مشابه نشان می دهد اختلافات درون گروه پنج
باضافه يک که سابقا حول تحريم و مخالفت با تحريم کانونی بود, با بن بست
مذاکرات بر "ميزان سخت بودن مجازات ها" کانونی شده است.
در اين ميان سردمداران رژيم در ائتلاف منفی با همتايان خود در کاخ سفيد,
ملت ايران را به مسلخ تحريم ها می برند و در حالی که خطر تحريم ها شدت
بيشتری يافته است, همچنان برخوردهای متناقض و دوگانه خود را در رابطه با
تحريم ها ادامه می دهند. از يک سو دستگاه تبليغاتی و خبرگزاری های رژيم شب
و روز شکست و ناکامی تحريم ها را تبليغ می کنند و کوچکترين اشاره مقامات
روسيه و چين در اين مورد را با تيترهای بزرگ به عنوان شواهد ادعاهايشان
برجسته می کنند و از اين طريق خاک در چشم مردم می پاشند تا ابعاد هولناک
تحريم ها و وضعيت فاجعه بار ناشی از آن را نتوانند دريابند, از سوی ديگر
نابخردانه از "مزايای" تحريم دم می زنند. از جمله احمدی نژاد در تازه ترين
اظهار نظر در سخنانی در روز چهارشنبه خطاب به اعضای شورای امنيت سازمان ملل
گفت:"تحريم شما روز جشن ملی ما است."
راستی حاکمان جمهوری اسلامی بايد دچار ماليخوليا شده باشند که تحريم يک
کشور آن هم از سوی بزرگترين اقتصادهای جهان را "جشن ملی" بخوانند. احمدی
نژاد در حالی از "جشن ملی" سخن می گويد که مطابق آمار رسمی ميزان واردات
کشور در يک سال اخير به رقم بی سابقه 40 ميليارد دلار رسيده است و دولت
برای مقابله با کمبود کالاهای اساسی مصرفی و ميوه و مقابله با گرانی ها
واردات انبوه کالا داشته است. با اين حال توانايی مقابله با کمبود و گرانی
و احتکار کالاها را نداشته و فرياد همه از گرانی به آسمان رفته است. با
محدود شدن واردات در اثر تحريم ها, کمبود کالاهای اساسی قيمت ها را به عرش
اعلا خواهد برد و بازاريان محترم و قاچاقچيان و محکتران که با هزار رشته به
همين حکومت وصلند پوست از سر مردم خواهند کند.
احمدی نژاد در حالی از "جشن ملی" دم می زند که به استناد گزارش های رسانه
ها و مطبوعات مجاز ايران بحران در واحدهای توليدی در يک سال اخير دو برابر
شده و بيش ار 200 هزار کارگر با تعويق دستمزدها دست به گريبانند و 13
ميليون نفر از جمعيت کشور زير خط فقر دست و پا می زنند, جمعيتی که در صورت
تحريم ها قربانيان صف اول خواهند بود.
دستگاه تبليغاتی رژيم از سر رياکاری است که بر محور ناکارايی تحريم ها
متمرکز شده است. آنها بهتر از همه می دانند که تحريم ها برای مردم ايران
تنها فاجعه به بار می آورد. و شاهد اين مدعا آنکه هر بار هنگام سقوط
هواپيماهای کهنه و فرسوده و مرگ مردم به تحريم به عنوان يک علت اساسی عدم
تجيهز ناوگان هوايی کشور اشاره کرده اند.
در ضمن تبليغات بر محور ناکارا بودن تحريم ها از سوی دستگاه تبليغاتی رژيم
بويژه با توجه به رفتار غير عقلانی کاخ سفيد می تواند زمينه ای برای پيش
کشيدن "گزينه" نظامی باشد. زيرا برای آمريکا تحريم وسيله است؛ وسيله ای که
به اعتبار آن بتواند به هدف های خود در قبال ايران نزديک شود. اين وسيله
اگر کارا نشود, همين ناکارايی ادعايی می تواند بهانه به کار بستن وسيله
ديگر را به پيش کشد.
تحريم ها خواست ملت ايران نيست. احمدی نژاد دروغ می گويد وقتی که می گويد
همه ملت ايران يک پارچه خواستار دستيابی به اورانيوم غنی شده در داخل کشور
هستند. حتی جناح رقيب دولت فعلی هم که هر چه باشند خودی های همين رژيم
هستند در اين مورد با سياست های ماجراجويانه دستگاه ولايت و دولت
اقتدارگرای احمدی نژاد همدلی ندارند چه رسد به عموم مردم ايران.