|
||
نویدنو:24/10/1386 صفحه قابل چاپ است |
||
جايگاه ايران در جامعهي مجازي كجاست؟
توجه به جايگاه كشور در عرصهي جامعهي مجازي ضرورتي براي تدوين سياستهاي چشمانداز براي صنعت فنآوري اطلاعات در كشور به شمار ميرود؛ شناسايي نقاط ضعف و ارايه راهكار براي دستيابي به جايگاه مناسب كشور در فضاي مجازي نيازمند بررسي اهميت حضور در عرصهي اطلاعات است؛ در راستاي توجه به اين امر شاخصهايي مطرح ميشوند كه بايد به ارزيابي آنها در كشور پرداخت. به گفتهي كارشناسان، ايران به لحاظ رفتار جامعهي مجازي در مقايسه با كشورهاي ديگر فاصلهي زيادي دارد و ساختار مربوطه به درستي چيده نشده است. براي اين كار بايد بعضي عناصر به صورت بنيادي در كشور ايجاد شود و از طرفي نگرش سيستمي به جامعهي مجازي بايد در مسوولان و مردم ايجاد شود كه متاسفانه اين نگرش وجود ندارد و اگر رويكردي در اين زمينه وجود داشته باشد به صورت جزيرهيي است. به گزارش خبرنگار فنآوري اطلاعات خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، كارشناسان معتقدند كه شرايط كشور هنوز براي ورود به جامعهي مجازي به لحاظ ساختارهاي فني فراهم نشده و از نظر آموزش و فرهنگپذيري جامعهي مجازي وضعيتمان قابل تامل بوده و مطلوب نيست. اصغر مهاجري - عضو هيات علمي دانشگاه - با بيان اينكه در حوزهي جامعهي مجازي يكسري اقدامات انجام شده اما ساختارهاي جامعه براي اقدامات مجازي مهيا نيست گفت: اگر شاخصي را به عنوان رفتار و شهروند الكترونيكي در كشور مشاهده ميكنيم اساسا ساختارمند نيست و گاها رفتارهاي كليشهاي جامعهي مجازي با يكسري رفتارهاي تقليدي و شبيهسازي جامعهي مجازي وجود دارد. وي با اعتقاد بر اين كه در كشورمان فقط نام شهروند الكترونيكي را ميبريم اما از آن استفادهاي نميكنيم تصريح كرد: ساختار جامعهي مجازي به لحاظ اجتماعي و فني در كشور ما استقرار نيافته و ما نسبت به ميانگين وضعيت مطلوبي نداشته و فاصله زيادي داريم. اين كارشناس با بيان اين كه دانش فني ما در ارتباط با جامعهي مجازي حالت اختصاصي دارد و عمومي نشده و در نزد بسياري از رشتههاي دانشگاهي ما وجود ندارد شواهد نشان ميدهد كه آمارهاي دولتي با آمارهايي كه كارشناسان و اساتيد در اين زمينه ارائه ميدهند همخواني ندارد و آمار غيررسمي حاكي از وضعيت نامطلوب ما در جهان براي ضريب نفوذ و يا استفاده در سطح جهان است و بر اساس آمارهايي كه ارائه ميشود به لحاظ كاربران در خاورميانه هم وضعيت مطلوبي نداريم. جايگاه ايران در جامعهي مجازي مشخص نيست به گفتهي يك مدرس دانشگاه جايگاه كشورمان در جامعهي مجازي مشخص نيست و اظهارنظر در اين مورد به بررسي و جمعآوري اطلاعات نياز دارد كه متاسفانه اين كار در ايران با كندي و بيتوجهي روبهرو است. شهريار پورآذين دربارهي جايگاه ايران در جامعهي مجازي اظهار كرد: يك گروه كاري در مجمع جهاني اقتصاد گزارشاتي تهيه كرده و بر اساس ميزان ضريب نفوذ اينترنت رتبهاي به كشورها داده بودند كه در سال 2007 نام ايران در اين ليست نبود. به گفتهي او اين در حالي است كه ما در سال 2005 اعتراضي را در اين زمينه ارايه كرده بوديم و قرار بود دانشگاهي در ايران مشخص شود كه آماري را در رابطه با ضريب نفوذ به آنها ارايه دهد تا با فرمولها و دستهبنديهايي رتبهي كشورمان را در اين زمينه مشخص كنند. اين كارشناس فنآوري اطلاعات ادامه داد: ضريبي كه در اين رتبهبندي اهميت دارد، ضريب نفوذ دسترسي به رايانه و شبكه دادهها (ديتا) است كه اين ضريب نفوذ در كشورها گاهي با توزيع رايانه به صورت يارانهيي افزايش مييابد؛ به عنوان مثال در برخي كشورهاي آسيايي به دانشآموزان رايانههاي قابل حمل داده كه به اين واسطه ميزان دسترسي افزايش يابد اما اين امر در كشور ما انجام نشده است. شمار كاربران اينترنت در ايران قابل توجه نيست سيامك محمدي - عضو هيات علمي دانشگاه تهران - در مورد جايگاه IT ايران در ميان كشورهاي در حال توسعه اظهار كرد: IT پتانسيل و امكانات بسيار زيادي دارد كه در ايران به طور كامل از آن استفاده نشده و دلايل آن با موقعيت اقتصادي و اجتماعي فعلي كشور رابطهي مستقيمي دارد. به گفتهي او جايگاه كشور از نظر امكانات، زيرساختها و وضعيت دسترسي به اينترنت به دادههاي آماري نياز داشته و هرگونه اظهارنظر بدون اين دادهها نيز منطقي به نظر ميرسد اما ميتوان گفت كه جايگاه كشور در موقعيت خوبي قرار ندارد. به عقيدهي كارشناسان ميزان كاربران اينترنت در ايران قابل توجه نيست، اما براي دانستن تعداد دقيق بايد آمار گرفته شود، سيستم ارايهي اينترنت در مراكز بزرگ مانند دانشگاهها و شركتها نسبتا قابل قبول بوده اما در منازل و مكانهايي كه امكانات اقتصادي خوبي ندارند و دچار عقبماندگي است. جايگاه مجازي ايران به دليل نداشتن سرورهاي مركزي پايين است به عقيدهي يك كارشناس نرمافزار جايگاه ايران در دنياي مجازي اينترنت با توجه به مجهز نبودن سرورها و اجرايي نشدن طرح شبكهي ملي اينترنت در سطح پاييني قرار دارد. محمد رستگارمقدم اظهار كرد: اشتراك اطلاعات بر بستر اينترنت نيازمند رايانههاي پرقدرتي هستند كه سرورهاي رايانهيي ناميده ميشود كه تعداد توزيع اين سرورهاي مركزي در آسيا كم است. وي افزود: بيشتر توزيع اين سرورها در آمريكا، كانادا و در برخي كشورهاي اروپايي است و با توجه به مجهز نبودن آسيا و از جمله كشور ايران به سرورها، دادهاي كه در ايران روي وب سايت قرار داده ميشود و فضاي اشغالي اطلاعات موجود كه روي سرورها ذخيره ميشود، جايگاه ايران در اينترنت را به خاطر نبود سرورهاي مركزي و اجرايي نشدن اينترنت ملي، در سطح پاييني قرار داده است. رستگارمقدم دربارهي وضعيت دسترسي اينترنت در ايران تصريح كرد: با توجه به توان بالقوهي داخلي، امكان واگذاري خطوط پرسرعت ADSL وجود دارد اما با توجه به قوانين نامناسب موجود از جمله اين كه به كاربران خانگي اجازه داده نميشود كه با سرعت بيشتر از 128 kbs از اينترنت پرسرعت استفاده كنند و اين در حالي است كه پهناي باند در ايران و ميزان دسترسي به اينترنت با سرعت بالا، يك شصت هزارم ژاپن است. برخي تحليلگران بر اين عقيدهاند كه اكثر متوليان IT كشور شامل بخش دولتي بوده و بهتر است از بخشهاي خصوصي نيز در زمينهي فنآوري اطلاعات حمايت شوند؛ سيستم ارائهي اينترنت در كشور نيز ملزم به رعايت مواردي چون تثبيت قوانين شفاف و روشن كه با تغيير دولتها اين قوانين خدشهدار نشوند و زيرساختهاي ارتباطي نظير (فيبر نوري، خطوط پرسرعت)، طراحي شبكهي ملي اينترنت، سيستم عامل ملي و نرمافزارهاي كاربردي است. به گفتهي كارشناسان در استفاده از فرآوردههاي جامعهي مجازي در ايران دچار تاخير فرهنگي هستيم، يعني كالاي مادي جامعهي مجازي آمده اما كالاهاي معنوي آن كه راهبرد استفاده مطلوب از آن است در كشور ايجاد شده و نگاه ما به جامعهي مجازي هم چنان سنتي است به اين معني كه در ارتباط با استفاده از اينترنت چون ساختارها فراهم نيست و متاسفانه استفادهي مطلوبي از آن نداريم.
|
||
|