|
||
|
نویدنو:29/04/1386 صفحه قابل چاپ است |
||
|
سعید هادی مطلب رسیده امپریالیسم به دستبردهایش درسراسرجهان ادامه می دهدومبارزه های ضّدامپریالیستی نیز بناچارپای گرفته وبه اشکال گوناگون رخ می نمایند، زیراهرکنشی راواکنشی است که ازذات هستی ریشه می گیرد. امپریالیسم به سرکردگی امپریالیسم آمریکا که در دنیائی بی رقیب به مرض هاری مبتلاشده است، کشورهای مجاورما، عراق وافغانستان راکه مردمانشان به آسانی تن به تمکین نمی دهندویران ساخته است. درعراق که منابع سرشاری ازنفت داردودرافغانستان که مسیری برای انتقال نفت وگازآسیای میانه است، نبردی سهمگین درگرفته است، نبردی که توده های مردم باجان ومال خودتاوان آن رامی پردازند، نبردی که برآیندآن برسرنوشت آیندۀ میهن ماایران تأثیری ژرف وبی واسطه دارد. حتاپیش از نمایش شبهه برانگیز 11 سپتامبر2001، محافل تئوری پردازامپریالیسم آمریکالزوم به زیرسیطره درآوردن کامل مناطق نفت خیزپیرامون خلیج فارس رابرای تضمین ادامۀ سلطۀ خودبه رکن اصلی سیاست خارجی آن کشورتبدیل نموده بودند. دراین معرکه رژیم اسلامی ایران که ازنبود پشتیبانی اکثریّت مردم کشوراز خودآگاه است، برای ادامۀ موجودیّت اش به سه شگردعمدۀ سیاسی دست زده است که اوّلین آن جلب حمایت" دبلیوتی او"می باشد. شاخص این عمل خصوصی کردن بسیاری ازمؤسسه های بزرگ ملی کشوراست، تاشایدبادرباغ سبزنشان دادن به کلان سرمایه های جهانی، سپری ازآن هادربرابرتهاجم احتمالی بخش مالی- نظامی امپریالیسم وژاندارم منطقه ای آن اسرائیل بوجودآورد. دوّم، ایجادجاروجنجال درموردحمایت ازخلق زیرستم فلسطین ومردم منطقه دربرابردست اندازی های اسرائیل است، عملی که درنبوددولت های مستقل ومردمی دربه اصطلاح جهان اسلام، با استقبال توده های وسیع مردم کشورهای عرب ومسلمان مواجه شده ووجهه ای برای رژیم ایران به همراه آورده است. سّوم، گره زدن حّق مسلم استفادۀ مسالمت آمیزازانرژی هسته ای، باتمایلات ملی گرایانۀ ایرانی است که در نتیجۀ سیاست تبعیض آمیزامپریالیسم تاحدودی موّفق بوده است. امّا مبارزات ضّدامپریالیستی تنهابه خاورمیانه وآسیا منحصرنمی شوند. مردم آفریقاوآمریکای لاتین که تجربه هائی دردناک وطولانی از تجاوزات وغارتگری های امپریالیسم دارند، بامبارزات خودتوانسته انداینجاوآنجابه ایجادحکومت های مردمی گوناگونی دست بزنند. این کشورهاکه صحنۀ مبارزه های واقعی ضّد امپریالیستی وضّدسرمایه داری اوج گیرنده ای بوده وپی در پی به کشف وخنثی نمودن توطئه های سیاسی، اقتصادی واجتماعی سازمان های متفاوت امپریالیستی مشغولند، به ناچاردرصحنۀ جهانی به مبارزه باحیلۀ" تفرقه بیندازوحکومت کن" امپریالیسم کشانده شده اند. نتیجه به مراوده های اقتصادی وسیاسی گوناگونی میان این کشورهاوجمهوری اسلامی انجامیده ودیدارچهره هائی چون فیدل کاسترو، نلسون ماندلا، هوگوچاوزودانیل اورتگا راازایران به همراه داشته است. این سفرهاخشم برخی ازمحافل روشنفکری و چپ ایران رانسبت به این رهبران پیشروومردمی شناخته شده به دنبال داشته است، خشمی که ناشی از کینۀ برحق آن هابه رژیم فاسدوجابراسلامی است ودود برخاسته از شعله های آن، گاه چنان دیده را تار می کند که فرد را به همپالگی باایادی امپریالیسم می کشاند. آن ها ضرب المثل معروفی را که سده ها وردزبان مردم کشور ما بوده است به فراموشی سپرده اند، ضرب المثلی که می گوید: دشمن ِ دشمن ِ مادوستِ ماست. دشمنی که امپریالیسم است و دشمن آن نه به اجبارسوسیالیست ها که مرتجعین، بنیادگرایان مذهبی، فئودال هاو سرمایه داری ملیّ نیز می توانند باشند. درصحنۀ نبردسهمگینی که میان امپریالیسم وضّدامپریالیست ها درگرفته است ما باداشتن نیروئی پراکنده وضعیف نمی توانیم بی طرف بمانیم، زیراهم خودنابودمی شویم وهم آنانی که تنورهای جنگ راگرم نگه می دارند، یعنی توده هاراتنهاوبی پناه به جامی گذاریم. دراین میانه اگربپذیریم که وجود، ادامۀ تسلط وجابجائی نیروهای واپسگرا بسته به وجودامپریالیسم است، پس باید دشمن اصلی را به زیرسایه نبرده ومبارزۀ خویش را به بیراهه نکشانیم. می گویند جمهوری اسلامی نمی تواندضّدامپریالیست باشد، این درست نیست، زیرااین رژیم هم اکنون درحال مبارزه باامپریالیسم است. دیدن این مبارزه نیازمنددیدۀ بسیارتیزبینی نیست. امّااین که آیااین رژیم می تواندمبارزه با امپریالیسم راژرفاداده وآن را به مبارزه برای رفاه همۀ مردم تبدیل کندجواب منفی است واین مهّم از ذاتِ آن برنمی آید. بایدازسلامت مردم و از سرپابودن کارخانه ها، مزارع و مؤسسات گوناگونی که متعلق به جامعه انددفاع کرد. بایدازسقوط مبارزۀ طبقاتی – که بار دیگر درایران شکل می گیرد- به سطح مبارزۀ جنگلی برای رفع نیازهای اوّلیۀ حیوانی- بدانگونه که درعراق رخ می دهد- جلوگیری کرد. نباید گذاشت ایران با ویران شدن خود حلقۀ استثمارواستعمارامپریالیستی رادرمنطقه کامل کند. مبارزین راه سوسیالیسم پیش ازهمه میهن پرست هستند. مبارزینی که برای تأمین آمال ومقاصدسیاسی خودتاپای کشتارهمگانی مردم وویرانی کشورایستاده انداگربخود نیایندازسوی توده ها طرد خواهندشد. زمانی که رژیم درپی اتحاد همۀ مردم نیست، نیروهای پیشروومردمی باید این وظیفه را به عهده بگیرند، زیراکه امپریالیسم از مردم متحّد واهمه دارد |
||
|
