|
||
|
نویدنو:09/04/1386 صفحه قابل چاپ است |
||
|
حزب مردم فلسطين، غزه... و بعد از آن
تارنگاشت عدالت
منبع: شبکه همبستگی
در پی رويدادهای تراژيک در نوار غزه، و به دست گرفتن کامل غزه از طرف حماس طی يک کودتای نظامی، ما فکر می‌کنيم مهم است که بر نکات زير تأکيد نماييم:
١- ما کودتای نظامی از طرف حماس و پی‌آمدهای آن در جداکردن غزه از ساحل غربی را محکوم می‌کنيم. اين وضعيت جديد نهايتاً روند اسرائيلی را کامل خواهد کرد که از سال ١٩٩١ آغاز شد، تجزيه اراضی اشغالی فلسطين، و ايجاد دو موجوديت جداگانه، و اين وحدت سياسی و جغرافيايی اراضی اشغالی فلسطين را به مخاطره می‌اندازد.
٢- اکنون بسيار روشن است که درگيری‌های خونين درونی، نتايج مستقيم و غيرمستقيم سياست طولانی محاصره، انسداد، مصادره اراضی، ايجاد شهرک‌های يهودی‌نشين... و غيره بوده است که به فقر و نرخ بيکاری بالا انجاميده و فرصت‌های تجاری را نابود کرده است، چرا که اسرائيل به عنوان يک قدرت اشغالگر حرکت آزاد فلسطينی‌ها در ساحل غربی و نوار غزه را شديداً محدود کرده است.
٣- جامعه بين‌المللی، عمدتاً ايالات متحده آمريکا و جامعه اروپا نيز به خاطر وخيم کردن رنج و عذاب فلسطينی‌ها از طريق تحميل تحريم‌های سياسی و محاصره اقتصادی بر مردم ما از از اوايل سال ٢٠٠۶، مقصر است.
۴- ما هم‌چنين اذعان داريم که وضعيت فساد در تشکيلات خودگردان فلسطين، و هرج و مرج امنيتی، و فقدان اقدامات لازم برای بهبود اين وضعيت در ايجاد تنش‌ها و خصومت‌ها مؤثر بوده است.
۵- دو قطبی شدن شديد جامعه فلسطين، از طرف الفتح و حماس و سياست آن‌ها، قبل و بعد از موافقت‌نامه مکه، دو تکه کردن انحصاری قدرت بين خودشان، راه را برای حذف تمام جناح‌های سياسی و جامعه مدنی به عنوان شرکای واقعی هموار کرد، و اين موجب پيچيدگی منفی بيش‌تر صحنه داخلی و دامن زدن به درگيری‌های داخلی شد.
بنابراين، اکنون چيزی که می‌توانيم بگوييم اين است که در باره چهار نکته بسيار نگرانيم:
١- حمله به اتوريته قانونی و به دست گرفتن نظامی غزه از طرف حماس. ٢- جدايی کامل نوار غزه از ساحل غربی. ٣- يک بحران انسانی وسيع در غزه، اگر اسرائيل تهديدات خود برای قطع خدمات و ضروريات را عملی نمايد. ۴- وضعيت آتی تحت کنترل حماس، و اين‌که در ارتباط با جامعه مدنی سکولار و آزادی‌های فردی و اجتماعی و حقوق زنان... و غيره چه اتفاق خواهد افتاد، با توجه به اين‌که بيانيه‌های مشخصی از طرف رهبران حماس می‌گويند که آن‌ها در صدد ايجاد يک اتوريته اسلامی در غزه هستند.
اکنون اگر بتوان درسی از آنچه در غزه اتفاق افتاد گرفت، اين است که: گرسنگی دادن، از ريشه خشک کردن و محاصره کل يک جمعيت، بدون پی‌آمد نيست و جنبش‌های سياسی و ايدئولوژيک را تضعيف نمی‌کند. برعکس، بعد از يکسال و نيم سياست تحريم بين‌الملی تشکيلات خودگردان فلسطين، حماس نيرومندتر شده و سياست تحريم شکست خورده است. تصور آمريکايی که با اعمال فشار خارجی بر جمعيت ممکن است يک دولت منتخب را سرنگون کرد، کاملاً شکست خورده است.
از طرف ديگر، اين رفتار نابخردانه‌ای است که عناصر مشخصی در الفتح و تشکيلات خودگردان روی فشار خارجی حساب باز کرده اند و از سياست‌های مشخصی پيروی می‌کنند، که کاملاً به حسن نيت آمريکايی‌ها و اسرائيلی‌ها وابسته است.
اکنون پرسش اين است که از اينجا به کجا بايد رفت؟... رفتن به سمت سياست تحريم از طرف آمريکا، اسرائيل و جامعه اروپا به فجايع بيش‌تری خواهد انجاميد. لازم است جامعه بين‌المللی مسير خود را تغيير دهد، و بدون قيد و شرط با اتوريته قانونی واحد و با دولت قانونی واحد معامله کند. جامعه بين‌المللی از حالا به بعد بايد با فلسطينی‌ها از طريق دولت آن‌ها و نه در سطح شخصی- آن طور که در گذشته از طريق به اصطلاح «مکانيسم بين‌المللی» موقت عمل می‌شد- معامله نمايد. جامعه بين‌المللی بايد به دولت فلسطين در رسيدگی به مردم خود در ساحل غربی و در نوار غزه کمک کند، و خارج از سلسله مراتب دولت فلسطين، يا با طرح قيد و شرط و صدور اوامر عمل نکند.
فقط از طريق دادن مسؤوليت کامل به دولت فلسطين و پرزيدنت عباس در ارتباط با مردم او و در سطوح سياسی، مالی، اقتصادی و امنيتی، و بدون مداخلات خارجی است که او می‌تواند از موانع عبور کرده و در نوار غزه به وضعيت سابق برگردد.
به اصطلاح سياست تقويت پرزيدنت عباس، بايد بر يک رويکرد سياسی واقعی، و برداشتن گام‌های اساسی برای حل نهايی مشکل فلسطين قرار گيرد، و نه فقط بر کمک مالی، و برداشتن تعدادی از پست‌های بازرسی نظامی.
به عنوان گام‌های مقدماتی بايد آتش بس کامل و دوجانبه، خروج کامل از مناطق مسکونی فلسطينی، برداشتن تمام پست‌های بازرسی نظامی، آزادی وسيع زندانيان، و برچيدن به اصطلاح پست‌های يهودی‌نشين غيرقانونی عملی شود. اين اقدامات می‌توانند جو جديدی به وجود آورده و به جمعيت فلسطين امید بدهند که راه سياسی شکست نخورده است. هر گونه تلاشی برای مقابله با حماس، بدون برداشتن يک گام جدی، مانند فشار برای موافقت‌نامه‌ای براساس پيشنهاد صلح اعراب، بی‌معنی خواهد بود. و بدون ارايه يک گزينه سياسی واقعی، افراط‌گرايی و بنيادگرايی هم‌چنان پيروز خواهد شد.
هانا عاميره عضو دفتر سياسی حزب مردم فلسطين عضو کميته اجرايی سازمان آزادی‌بخش فلسطين
|
||
|
