|
||
|
نویدنو:10/02/1386 صفحه قابل چاپ است |
||
|
گفتگوی نشریه عربی ایلاف با خانم گوهر شمیرانی فعال جنبش زنان درباره ی جنبش زنان ایران
س1. چکیده ای از فعالیت های خودتان بخصوص درجنبش زنان را بنویسید.
ج1.درسال 1375 به انجمن حمایت از حقوق کودکان پیوستم و فکر می کنم که یکی از ضرورت های مبرم جامعه ی ایران شناساندن حقوق کودکان به عنوان نسل آینده- ساز به مردم است. کودکان از مظلوم ترین و محروم ترین قشر مردم به لحاظ حقوقی هستند.در این جا باید از خانم شیرین عبادی تشکر کرد که در شناساندن حقوق کودکان به مردم ایران نقش ارزشمندی داشته است . من در بخش مددکاری این انجمن کار می کردم، اما هنگامی که همسرم، علی - رضا جباریِ، به خاطر مقالاتی که در سایت های مختلف منتشر می کرد به تحمل چهار سال زندان محکوم شد، من در گیر مسائل او شد م و در این شرایط شاهد بی عدالتی هایی بودم که بر زنان روا می داشتندو در آن مدت حتی نتوانستم فرزندانم را بیمه ی خودم بکنم. برای بیمه کردن آ ن ها حتی به مجلس هم رفتم اما نتیجه ای نگرفتم. همچنین، وقتی که همسرم به مدت چهل روز در باز داشتگاهی که هنوز هم از مکان آن آگاه نیستم در بازداشت به سر می برد و در آن مدت فقط یک نوبت به مدت دو د قیقه تماس تلفنی داشتیم ، او در پاسخ سوال من که چرا صدایش آن قدر عوض شده که قابل باز شناختن نیست پاسخ داد : در این جا زنانی را که متهم به فساد اخلاق هستند هر شب شلاق می زنند و صدای ضجه های آن ها اعصابم را داغان می کند . بدین ترتیب شاهد توهین ، تحقیر و آزاری نیز بودم که زنان در معرض آن قرار می گرفتند. واعضای نهادهای دولت هیچ گونه حقی برای زنانی که همسرشان در زندان بودند قایل نمی شدند و با آنان برخورد سر سری و غیر مسئولانه می کردند . این گونه مسائل همواره ذهنم را مشغول می داشت . الیته ،قبل از آن نیز همیشه به مسائل زنان حساس بودم که بعد از آن حساسیتم تشدید شد. و به فعالان جنبش زنان هم اندیش پیوستم. و آرزومند اتحاد همه ی مردم کشورمان برای تحقق حقوق مدنی شان هستم و بر این باورم که تنها با داشتن اتحاد و بدون در نظر گرفتن قومیت، مذهب و اعتقادات، زبا ن و جنسیت ، مردم ایران در کنارهم می توانند به خواست های مدنی و حق طلبانه شان برسند. فعالیت های مشخص من در این زمینه تجمع در جلو دانشگاه تهران در 22 خرداد 84، درمیدان هفت تیر در 22خرداد85، تجمع در مقابل دفتر سازمان ملل به خاطراعتراض زنان به ادانه ی جنگ در لبنان و انتقاد ازتحریکات جنگ افروزان و اعتراض به حکم اعدام کبرا رحمان پور در مقابل دفتر سازمان ملل که به بازداشت من و همسرم انجامید ، بر گزاری نشست زن و مشروطه و همچنین زن و صلح ،و حضور مستمر در مراسم و اجتماعات به مناسبت 8 مارس، روز جهانی زن بوده است .
س2.طی سال گذشته { از خرداد 85 } به این سو، شاهد تحرک جنبش زنان بوده ایم. ازانگیزه های این تحرک برای مان بگویید. ج2. البته همیشه تحرک هایی وجود داشته ولی اکنون این این تحرکات چشمگیر تر شذه است . زیرا به راستی نبود حقوق برابربرای زنا ن و پایمال شدن زندگی شان بدین سبب در شرایط کنونی به گونه ای آشکار تر مطرح و آگاهی جنسیتی شا ن به صورت انگیزه ی مهم تحرک بیشتر و حضور مستمر تر در فعالیت ها، نشست ها وتجمعات مدنی در آمده است . شاید از این راه بتوان به مسئولان کشور فهماند که مسائل زنان وجود دارد و جدی است و تنها راه حل آن ها تغییر قوانین به سود زنان و در جهت حفظ برابری آنان به عنوان شهروندان کشور است .
س3. برخی معتقدند که فعالان زن در تهران فشار های بین المللی را بستر مناسبی برای آغاز تحرک خود یافته اند .آیا این تصور درست است ؟
ج3.هیچ وقت به این مسئله فکر نکرده ام و در جمع هم صحبتی پیش نیامده است که بر اساس تبلیغات رسانه ها حرکت کنیم . الببته از فعالیت های مسالمت آمیز زنان در کشور های دیگر جهان بی تاثیر نبوده ایم ودر شرایظ نزدیک شدن اندیشه ها در مقیاس دهکده ی جهانی نمی توانسته ایم از آن بی تاثیر بمانیم . همیشه رسانه هایی به شرح اقدام های ما پرداخته اند .
س4.خواسته های اساسی زنان چیست؟
ج4. اساسی ترین خواست های زنان تغییر قوانین تبعیض آمیز ودر راستای برابری حقوق زنان و مردان در همه ی زمینه ها ، از جمله تشکیل خانواده ، سفر، انتخاب محیط کار، حضانت کودکان، طلاق ، دیه، ارث و ... است.
س5. آقای محسنی اژه ای، وزیر اطلاعات در مصاحبه ای گفاه است:" اخیرا گفته اند که جنبش هایی نظیر جنبش زنان و جنبش دانشجویان هدف بر اندازی نرم را دنبال می کنند. نظر شما به عنوان فعال زنان در این باره چیست؟
ج5. اگرچنین تصور کنیم که هراعتراض، حرکت وانتقادی منتهی به بر اندازی می شود ، ناگزیربه این نتیجه می رسیم که باید همه ی مردم مطیعانه در اختیار نظام قرار گیرند دم نزنند و فقط ابزاری برای راِی دادن و تایید مسئولان نظام باقی بمانند. اما آیا این درست است؟ پس خودشان که می گویند باید انتقاد باشد و ما هم به دقت مسائل را با شیوه های مختلف بیان می کنیم، ولی متاسفانه گوش شنواییوجود ندارد . در صورتی که اگر مسئولان به خواست های زنان رسیدگی کنند نباید نگران بر اندازی باشند. به وارون ، وقتی که نگران بر اندازی هستند ، یعنی این که کارشان یک جایی لنگ می زند و اراده ای هم برای بر طرف کردن مشکلات در کار نیست . این است که به شیوه های تهد ید آمیز دست می زنند.
س6. در باره ی زنان زندانی و احضار ها برایمان بگویید.
ج6. مسئولان نظام به شیوه های مختلف و به وچود آوردن فضای ارعاب می – خواهند ار بیان هرگونه خواست های بحق مردم ، از جمله زنان، جلوگیری کنندو همه را تابع خواست ها و منافع خود گردانند. به همین دلیل از شیوه هایی مثل زندانی کردن و احضار های مکرر رو گردان نیستند و برای کوچک ترین انتقاد یا اعتراض به این گونه شیوه ها متوسل می شوند. و پس از بازداشت نیز برای آزادی موقت شان وثیقه ها ی کلان در نظر می گیرند تا بدان وسیله آنان را مرعوب کنند و از دفاع از حقوق شان باز دارند .
س7. رابطه ی جنبش زنان با دیگر جنبش های اجتماعی و سیاسی ، نظیر جنبش های دانشجویان ، کارگران و قومیت ها چیست؟
ج7. مهم ترین رابطه ی این تشکل ها با یکدیگر خواست های آن ها برای بیان آزادانه ی حقوق شان و استیفای آن است . به همین دلیل است که آ ن ها با هم زبان مشترک پیدامی کنند. خواست های مدنی مشترک جامعه در چارچوب مطالبات صنفی جداگانه شان با هم گره می خورد.
س8. آیا گرایش سیاسی خاصی { چپ، ملی- مذهبی یا لیبرال } جنبش زنان را هدایت می کند ؟ { آقای عمویی ، فعال سیاسی گفته است که جنبش زنان ایران و مشخصا کمپین یک میلیون امضا حرکتی انسانی ، فارغ از مبانی ایدئولوژیک و در نهایت حرکتی مترقی و پیشرو است. . }
ج8. گرایش سیاسی خاصی بین فعالان جنبش زنان وجود ندارد . هرچند ممکن است این زنان به تنهایی دید گاه های سیاسی متفاوتی داشته باشند ، در جمع خود تنها برای دستیابی به خقوق برابر زنان و مردان به عنوان اعضای هم ارزجامعه ی مدنی به هم اندیشی می پرازند. به گمان من آقای عمویی حق مطلب را در این مورد ادا کرده است.
با تشکر
|
||
|
