|
||
|
نویدنو:27/12/1385 صفحه قابل چاپ است |
||
|
شاهین درویش
نه دیروز نه امروز که فردا روٌیای پاک کودکیمان بود و امید که ما زنده ماندیم. ساقه وجود و جوانیمان گرچه سوخت از آتش کین، از خشم و انتقام دیروز و نگاه بدگمان امروز ما جز روٌیاهای رنگین نداشتیم برای زندگی تو کودک امروز، انسان فردا که جز به عشق و آفتاب نیندیشی و غم نان کودکانت از تو پیکره ای گیاه گون نسازد. و تو به شعر بیندیشی شعری خالی از خشم و فریاد شعری برای دوست داشتن شعری برای عشق شعری برای امید و برای روٌیاهای رنگین تر تو تا همسایه ات صمیمی ترین بستگان تو باشد و بستگانت شریرترین دشمنانت نباشند.
تهران 26/12/85 http://chapedemocrat.blogspot.com
|
||
|
