|
اعتراض به سانسور و حذف فرهنگی
گزارش نویسندگان و
هنرمندان مستقل در باره ی سانسور و حذف آثار فرهنگی
روشنفکران، نویسندگان، شاعران،
هنرمندان، مردم آزاده ی ایران!
آزادی قلم، اندیشه و
بیان، صرف نظر از قومیت، زبان، مذهب، جنسیت، طبقه و باورهای سیاسی، حق
انکارناپذیر همه ی انسان هاست. ما در همه ی دوره های تاریخ کشورمان، تیغ بی
رحم سانسور و حذف فرهنگی را همراه با همه ی تنگناها، محدودیت ها و تهدیدهای
بیامان موجود بر سر راه رشد و شکوفایی فرهنگی، احساس کرده ایم.
این روزها در کشور ما،
سانسور ابعاد وسیعتری یافته است و هردم ترفند تازه ای برای نظارت و قیمومت
بیش تر، در قلمرو اندیشه و قطع جریان آزاد اطلاعات به کار می رود. توقیف
کتابها و نشریات و بستن روزنامه ها و اعمال نگرش تمامت خواهِ حاکم و
جلوگیری از دسترسی به بسیاری از پایگاه های اطلاع رسانی اینترنتی و تعقیب و
آزار وبلاک نویسان همچنان ادامه دارد. گذشته از این، بنای سیاست حاکم بر
حذف آثار خلاق و تحمیل آثار دستوری و "یارانهای " و منطبق با خواست حاکمیت
، در عرصه های ادب و هنر، همچون سینما، کتاب، تاتر، موسیقی و نقاشی است.
نبود هیچ گونه راه و
روش دموکراتیک در حاکمیت، همواره مانعی در برابر روایت های اندیشمندانهی
نویسندگان، شاعران، مترجمان و هنرمندان و پژوهشگرانی بوده است که با
هوشمندی، واقعیت های انسانی و اجتماعی را در جامعه تصویر کرده اند.
این روزها، گسترش
سانسور در کشور ما، بحران اجتماعی و فرهنگی گسترده ای را سبب شده و زیان
های مادی و معنوی فراوانی به بار آورده است که سرنوشت همهی دستاندرکاران
عرصه های ادب و هنر و پژوهش را تحت تاثیر قرار داده است.
می توان به مهم ترین پی
آمدهای اعمال سانسور و حذف فرهنگی به این ترتیب اشاره کرد:
۱
– سانسور به هرشکل، چه
پیش و چه پس از نشر و نمایش آثار، پدیده ای ضد خلاقیت است. اما آن چه در
کشور ما روی می دهد، یعنی ممیزی و توقیف اثرپیش از نشر، پدیدهای نادر است
که در هیج جای جهان وجود ندارد.
۲
– سانسور سبب سرخوردگی
و انزوای فکری بسیاری از نویسندگان و هنرمندان به ویژه جوانان شده است.
وقتی تاریخ و فرهنگ ملتی این چنین زیر تیغ سانسور برود، ملت دچار از خود
بیگانگی میشود و فرهنگ جامعه زیر سلطه ی خودکامگان قرار می گیرد.
٣
- در این میان، آثار
نویسندگان کلاسیک ما نیز از آسیب سانسور در امان نمانده است. چنان که
چاپهای تازه ی آثار بزرگانی چون خیام، مولانا، سعدی، حافظ، فردوسی و عبید
زاکانی به سبب سانسور موجب رویگردانی همسایگان پارسی زبان ما از این آثار
شده است. این تجربهی تلخ در باره ی دیگر زبان های رایج ایران نیز تکرار
میشود.
۴
– پیامد زیانبار سانسور
تنها منحصر به توقف نشر نمی شود بلکه نابودی زندگی اقتصادی همه ی دست
اندرکاران عرصه های فرهنگی را در پی دارد.
۵
– یکی از پیامدهای شوم
سانسور حذف ناشران مستقل از گردونه ی نشر است. این کار آسیب های جبران
ناپذیری به رقابت سالم در نشر کتاب وارد آورده است.
۶
– باطل کردن مجوز نشر
آثاری که پیش تر مجوز دریافت کردهاند، نشانه ی دیگری از تشدید بی سابقه ی
ِحذف فرهنگی است.
۷–
در شرایطی که عرصه بر
پدید آورندگان آثار فرهنگی مستقل تنگ شده است، همه ی امکانات و کمک هزینه
های دولتی چاپ و نشر در اختیار صاحبان آثار مقبول حاکمیت قرار می گیرد.
ما هم آوا با ماده ی ۱۹
اعلامیه ی جهانی حقوق بشر براین باوریم:
هر فردی حق آزادی عقیده
و بیان دارد و این حق مستلزم آن است که کسی از داشتن عقاید خود بیم و
نگرانی نداشته باشد و در کسب و دریافت و انتشار اطلاعات و افکار، به تمام
وسایل ممکن بیان و بدون ملاحظات مرزی آزاد باشد.
ما امضا کنندگان این
متن خواستار محو کامل و بی قید و شرط همه ی اشکال سانسور و حذف در عرصه های
فرهنگی و هنری هستیم. ما خواهان اقدامات جدی همه ی فعالان عرصهی فرهنگ و
اندیشه، برای مقابله با سانسور هستیم.
غلامرضا آذرهوشنگ -
فرزانه آقایی پور - علیرضا آبیز - بابک احمدی - پگاه احمدی - محمود استاد
محمد - حسن اصغری - روحی افسر - رحمان امینی - ثمیلا امیر ابراهیمی - میترا
الیاتی – ناتاشا امیری – حسین افشار- محمد تقی ابراهیمی - ابولقاسم ایرانی
- علی ایرانلو – عبداله ابریشمی - نزیه اسکویی - علی اکبر امینی – یاشار
امینی - شاهرخ امینی - کبوتر ارشدی - بهمن اصلاح پذیر- هاشم بناپور - فلامک
بردایی - سیمین بهبهانی – علیرضا بهنام - فتح اله بی نیاز - کاوه بویری -
پرویز بابایی - علی باباچاهی - جلال بایرام - اسد بهرنگی - – فانوس
بهادروند - فروغ پوریاوری - احمد پوری – کامران پور صفر - علی پورصفر -
بزرگ پور جعفر - هژیرپلاسچی - علیرضا ثقفی - اسماعیل جعفری –کامران جمالی -
جاهد جهانشاهی - امیر حسن چهل تن - فریدون چمنی - فرخنده حاجیزاده - حسین
حسینخانی - مریم حسین زاده - مریوان حلبچه ای - محسن حکیمی - بهمن حمیدی -
احمد حیدربیگی – حسن حضرتی – انور خامه ای - مهین خدیوی - محمد جواد خردمند
- غلامرضا خواجه پور- مهیار خلیلی - محمد خلیلی - رضا خندان - علی اشرف
درویشیان - نجف دریابندری - مظفر درفشی - عبدالرحمن ذکایی - مهکامه رحیم
زاده - قاسم روبین - محمد رضائیان - رحیم رئیس نیا - علیرضا رئیس دانایی -
مریم رئیس دانا یی - اسماعیل رها - ناصر زرافشان - محمد زندی - فرشته ساری
- محمد علی سپانلو - غلامحسین سالمی - فاطمه سرحدی زاده - ناهید سرشگی -
عنایت سمیعی - حسین سناپور - سحر سیدی - فرامرز سه دهی – محمد علی شاکری
یکتا - حسن شکاری - فرج اله شریفی – محمد شمس لنگرودی - شهلا شعاعی – شهرام
شیدایی - علی اصغر شیرزادی - انوش صالحی –سید علی صالحی – حسن صانعی - علی
صداقتی خیاط - حسین صفاری دوست - هاله صفرزاده - نیلوفر ضیا - فرزانه طاهری
- رضا عابد - هوشنگ عاشورزاده – مسعود عاشوری - داریوش عبادالهی - –ریرا
عباسی - علی عبدالهی – پروانه عزیزی – آسیه عزیزی اسداله عمادی - مهدی
غبرایی - پوران فرخ زاد - رعنا فرنود - لیلی فرهاد پور – احمد فتحی -
مرتضی فتحی- محمد قائد - ایرج کابلی - منیژه کازرانی - ناهید کبیری -
نصراله کسرائیان- فاطمه کهربایی - فریده لاشایی - محمد مبشری - محمد محمد
علی – سایر محمدی – صوفیا محمودی - عباس مخبر- سیاوش مختاری –مجید مددی -
محمد رئوف مرادی- رضا مرادی - حسن مرتصوی - نصرت اله مسلمیان - اکبر معصوم
بیگی - اقبال معتضدی – محمود معتقدی- بهزاد موسایی – نسترن موسوی- گراناز
موسوی– ناهید موسوی – حافظ موسوی- فیروزه مهاجر- مهران مهاجر – اصغر مهدی
زادگان - محسن میهن دوست - فاطمه میلانی- محمد نبوی - رضا نجفی - منیژه نجم
عراقی - حمید نعمت الهی - علی اکبر نقی پور - حسنعلی نوذری – محبوبه نوذری
- عطا نهایی - صفورا نیری – سعید نیکویی – حسین ورجانی – مرضیه وفامهر –
ناصر وحدتی – ناصر وحیدی – حمید یزدان پناه - پیام یزدانجو - پیمان یگانه –
ابراهیم یونسی
امضاها ادامه دارد....
|
