نویدنو - سیاست - اقتصاد-  کتاب -  زنان -صلح  - رحمان هاتفی فرهنگ وادب - درباره ما - پیوندها -  -دیدگاه نظری - ویژه نامه

انتخابات -7

نویدنو:23/9/1385

انتخابات -7

 

اصولگرايان: در چند ساعت آينده با اقدامی غيرمترقبه، رقيب خود را غافلگير می کنيم،

اصلاح‌طلبان با چهار فهرست ، اصولگرايان با سه فهرست

خبرگزاری انتخاب : در حالی که دو هفته پيش اعلام شد که اصلاح‌طلبان با فهرست واحد در انتخابات شورای شهر تهران حضور پيدا می‌کنند، خبرها حاکی از آن است که آنها نتوانسته‌اند در اين زمينه به توافق برسند و حداقل با چهار فهرست در اين عرصه حاضر خواهند شد و از سوی ديگر، اصولگرايان نيز بر خلاف انتظار و منفعت طلبی برخی جريان ها، با ارايه سه فهرست برای انتخابات شورای شهر تهران، وارد انتخابات شده اند.

خبرگزاری انتخاب : در حالی که دو هفته پيش اعلام شد که اصلاح‌طلبان با فهرست واحد در انتخابات شورای شهر تهران حضور پيدا می‌کنند، خبرها حاکی از آن است که آنها نتوانسته‌اند در اين زمينه به توافق برسند و حداقل با چهار فهرست در اين عرصه حاضر خواهند شد و از سوی ديگر، اصولگرايان با ارايه سه فهرست برای انتخابات شورای شهر تهران، وارد انتخابات شده اند.

مرتضی حاجی سخنگوی ائتلاف اصلاح‌طلبان نخستين کسی بود که دو هفته پيش، از فهرست واحد اصلاح‌طلبان سخن گفت ولی ساعتی پس از اظهارات وی، گروههای مختلف اصلاح‌طلب اعلام کردند که در فهرست اعلام شده فقط نامزدهای چهار حزب حضور دارند.

برخی نيز اعلام کردند که فهرست اعلام شده از طرف حاجی، در اصل فهرست حزب کارگزاران سازندگی است و همه اصلاح‌طلبان را در بر نمی‌گيرد.

حاجی از اين افراد به عنوان فهرست انتخاباتی ائتلاف اصلاح‌طلبان نام برده بود:

محمدعلی نجفی، معصومه ابتکار، احمد مسجدجامعی، پيروز حناچی، تقی زاده خامسی،علی نوذرپور، زهرا صدراعظم نوری، سيدشهاب‌الدين طباطبايی، سيدکامل تقوی نژاد،افشين حبيب زاده، عباس ميرزاابوطالبی، الهه راستگو، اسماعيل دوستی، هادی ساعی و حسن کريمی.

چند روز پس از اعلام اين فهرست، مجمع اسلامی بانوان که يکی از تشکلهای اصلی طيف اصلاح‌طلبان است، فهرست متفاوت خود با فهرست ائتلاف اصلاح‌طلبان را اعلام کرد.

در اين فهرست اين اسامی به چشم می‌خورد: اسماعيل دوستی، سيدکامل تقوی نژاد، هادی ساعی، محسن بهرامی، مجتبی قاسمی، احمد مسجد جامعی، معصومه آباد، خسرو نصيری زاده، حسن کريمی، نادر آزاده، محمدعلی نجفی، عباس ميرزاابوطالبی، حسن بيادی، پريوش برنجی، علی نوذرپور.

در فهرست مجمع اسلامی بانوان که فاطمه کروبی دبيرکلی آن را بر عهده دارد، هشت نام متفاوت با فهرست ائتلاف اصلاح‌طلبان ديده می‌شود.

در فهرست مجمع اسلامی بانوان همچنين نام معصومه ابتکار، زهرا صدراعظم نوری و الهه راستگو که سه بانوی فهرست اصلاح‌طلبان هستند، حذف شده است.

مجمع اسلامی بانوان ترجيح داده است که نام معصومه آباد و پريوش برنجی را در فهرست خود قرار دهد.

در کنار اين دو فهرست اصلاح‌طلبان ، حزب آزادی يکی از تشکلهای اصلی عضو جنبش مردمی اصلاحات نيز فهرست خود را برای انتخابات شورای شهر تهران اعلام کرد.

مجيد محتشمی دبيرکل حزب آزادی اين حزب برای انتخابات شورای شهر تهران را به اين شرح اعلام کرد: ابراهيم اصغرزاده، داود صفا، مجتبی قاسمی، محمدرضا سانی‌خانی، خسرو نصيری زاده، شعبان پيرحياتی، عليرضا لچينانی، سيدصابر ميرعطايی، محمدعلی تبرايی، محمد برزگر، حجت هدايتی، احمد اتابکی، هما حاجتی، مريم ميوه‌چی و غنچه راهب.

در فهرست انتخاباتی حزب آزادی هيچيک از اعضای فهرست ائتلاف اصلاح‌طلبان حضور ندارند.

اما فهرستهای اصلاح‌طلبان برای انتخابات شورای شهر تهران به همين سه فهرست ختم نمی‌شود بلکه جنبش مظلومان شهر نيز وارد عرصه شده و نامزدهای خود را برای شورای شهر تهران معرفی کرده است.

در فهرست جنبش مظلومان شهر، اين اسامی به چشم می‌خورد: ابراهيم اصغرزاده، جلال ساجدی سابق، غنچه راهب، حميدرضا امينيان ندوشن، عليرضا سقای تقی‌پور، هما حاجتی بيرگانی، حسين فقيه ، شعبان پيرحياتی، علی اربابی، سعيد غفرانی، مژگان نوری سمامی، محمد مهدی صدوقی، محمدرضا طالبی‌نژاد، فرشته مهربان و نادر فصيحی.

از سوی ديگر، هر چند که پيش از اين اعلام شده بود جبهه پيروان خط امام و رهبری در انتخابات شورای شهر تهران فهرست مستقلی ارايه نمی‌کند ولی دوشنبه هفته جاری فهرست نهايی اين جبهه را منتشر کرد.

جبهه پيروان خط امام و رهبری پنج نفر از فهرست ائتلاف سراسری رايحه خوش خدمت را در فهرست نهايی خود جای داده است که شامل اين افراد می‌شود: حسن زياری، خسرو دانشجو، عباس مسجدی، مهنوش معتمدی آذر و خسرو شکيب.

اين جبهه پنج نفر را نيز به ائتلاف اصولگرايان اختصاص داده و اين نامها را در فهرست خود گنجانده است: عباس شيبانی، مهدی چمران، معصومه آباد، مرتضی طلايی و عبدالمقيم ناصحی.

جبهه پيروان خط امام و رهبری همچنين پنج نفر را از طرف خود و به صورت مستقل معرفی کرده است: ابوالقاسم رئوفيان، سيدعباس سجادی، احمد طاهری، محمدمهدی مظاهری و حسن تيزمغز.
ائتلاف سراسری رايحه خوش خدمت که به عنوان گروه حامی دولت معروف است نيز پنجشنبه گذشته در همايش بزرگی که در سالن افراسيابی تهران برگزار شد، فهرست خود را اعلام کرد.

پروين احمدی نژاد و مهرداد بذرپاش، خسرو دانشجو، مسعود زريبافان، اميررضا آشتيانی واعظی، نسرين سلطانخواه، حسن زياری، عباس مسجدی، سيدحميد سجادی، سيدرستم سيدآقاخان، مهنوش معتمدی آذر حمزه شکيب، محمود عباس زاده، مجتبی اعلايی و مسيح مشهدی تفرشی نامزدهای نهايی ائتلاف رايحه خوش خدمت هستند.

فهرست ائتلاف اصولگرايان نيز به اين شرح است: عباس شيبانی، مهدی چمران، رسول خادم، حسن بيادی، حبيب کاشانی، محمود خسروی وفا، منظرخير حبيب اللهی، اميرعلی اميری، بهمن اديب زاده، ناصحی، محسن سويزی، محسن وفامهر، معصومه آباد، مرتضی طلايی و حمزه شکيب.

اصولگرايان اعلام کرده‌اند که از رسيدن به فهرست واحد در دقيقه ‪ ۹۰نيز نا اميد نيستند و اين احتمال وجود دارد که آنان طی چند ساعت آينده با اقدامی غيرمترقبه، رقيب خود را در انتخابات غافلگير کنند.

نامه مهم اصلاح‌طلبان به وزیر کشور، آفتاب

 

آفتاب: «حبیب‌الله بیطرف» رییس ستاد انتخاباتی ائتلاف اصلاح‌طلبان در نامه‌ای به وزیر كشور بر ضرورت حضور نمایندگان نامزدها در مراحل اخذ رای و شمارش آرا تاكید كرده و از جایگزینی یک نهاد نظامی دیگر به جای نیروی انتظامی برای تامین سلامت انتخابات ایراز تعجب کرده است. به گزارش خبرنگار سیاسی آفتاب، در ابتدای این نامه خطاب به پورمحمدی آمده است: «استحضار دارید كه مطابق با اصل پنجاه و ششم قانون اساسی، در جمهوری اسلامی ایران حاكمیت به عنوان حق خدادادی متعلق به ملت است و هیچ‌كس نمی‌تواند این حق الهی را از ملت سلب كند و یا آن را در خدمت منافع فرد یا گروهی خاص قرار دهد. همچنین به موجب اصل ششم قانون اساسی، در جمهوری اسلامی ایران امور كشور باید به اتكای آرای عمومی اداره شود».
این نامه می‌افزاید: كاملا آشكار است كه در نظامی با چنین اصولی مهم كه موكدا حاكی از تعلق حاكمیت به ملت و اداره امور كشور به اتكای آرای عمومی است، حفظ و حراست از آرای مردم، مسوولیتی عظیم و غیر قابل خدشه است كه هر گونه تعرض به آن، به منزله تعرض به حاكمیت ملی است.

رییس ستاد ائتلاف اصلاح‌طلبان در ادامه نامه خود آورده است: اینك در آستانه سومین دوره انتخابات شوراهای اسلامی شهر و روستا فرصتی دیگر برای رای‌دهندگان ایرانی فراهم آمده است تا تلاش خود را برای حاكمیت ملت به كار برند. لازمه این كار حفظ و مراقبت از سلامت برگزاری تمام مراحل اخذ رای، شمارش آرا و اعلام نتایج انتخابات است كه آن را به جنابعالی و كلیه همكاران محترمتان در وزارت كشور و ستاد انتخابات یادآوری نماییم.

در این نامه همچنین آمده: بی‌گمان هر گونه اقدامی در جهت تغییر آرای واقعی مردم شهرها و روستاهای كشور اعم از آن كه در مرحله اخذ رای اتفاق افتد یا در مراحل شمارش آرا یا اعلام نتایج، علاوه بر این كه تخلف از مقررات و قوانین عادی بوده، به منزله به كارگیری آرای مردم در جهت منافع فرد یا گروهی خاص و ناقض قانون اساسی جمهوری اسلامی و حق حاكمیت ملت است.

بیطرف خطاب به پورمحمدی افزوده: در روزهای اخیر شهرت یافته است كه ظاهرا از نظر مجریان محترم در انتخابات، لزومی به حضور نمایندگان نامزدهای انتخاباتی در مرحله شمارش آرا نیست.

در این نامه همچنین آمده: «شنیده شده است كه در حالی كه در تمام انتخابات‌های گذشته حفاظت از صندوق‌های رای بر عهده نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران بوده است، در انتخابات كنونی پای نهادهای دیگری به میان كشیده شده و یا به نهاد دیگری تفویض شده است كه در صورت صحت خبر، جای پرسش است!».
در پایان نامه رییس ستاد انتخاباتی ائتلاف اصلاح‌طلبان به وزیر كشور آمده است: با این اوصاف رجاء واثق دارد كه وزارت محترم كشور و ستاد انتخابات بر اساس وظایف قانونی، پاسداری از آرای ملت شریف ایران را وجهه همت خود قرار داده و قویا از وقوع تخلفات در امر اخذ رای، شمارش آرا و اعلام نتایج جلوگیری خواهد كرد. امید است ترتیبی اتخاذ شود كه نمایندگان نامزدها در فرایند اجرای انتخابات و شمارش آرا حضور فعال داشته باشند. ان‌شاءالله روزهای آینده نشان‌دهنده تحقق این امید باشد.

شكار يك حادثه

سعيد رضوي فقيه

 

آيا هيچ با خود انديشيده‌ايم اگر تركيب اعضاي منتخب شوراي شهر تاثيري بر روند تصميم‌گيري‌هاي مهم مربوط به سرنوشت جمعي مردم ما ندارد و هيچ تغييري در شرايط زندگي شهروندان ايران ايجاد نمي‌كند، پس چرا و با چه انگيزه‌اي شماري بسيار از داوطلبان حضور در عرصه رقابت‌ها بي‌توجه به ضوابط قانوني ردصلاحيت شدند تا مبادا بنا به احتمالي ولو اندك به پشتوانه راي و اراده مردم به عضويت اين شورا برگزيده شوند؟

 

 

آيا هيچ با خود انديشيده‌ايم اگر تركيب اعضاي منتخب شوراي شهر تاثيري بر روند تصميم‌گيري‌هاي مهم مربوط به سرنوشت جمعي مردم ما ندارد و هيچ تغييري در شرايط زندگي شهروندان ايران ايجاد نمي‌كند، پس چرا و با چه انگيزه‌اي شماري بسيار از داوطلبان حضور در عرصه رقابت‌ها بي‌توجه به ضوابط قانوني ردصلاحيت شدند تا مبادا بنا به احتمالي ولو اندك به پشتوانه راي و اراده مردم به عضويت اين شورا برگزيده شوند؟

و آيا هيچ از خود پرسيده‌ايم اگر حتي شوراي شهر تهران جايگاهي در خور و سزاوار در جهت‌دهي به فرآيند تحولات جاري كشور ندارد پس چرا جماعت اصولگرايان به رغم توافق بر بسياري مسائل ديگر از نيل به اجماع و توافق بر سر انتشار فهرستي واحد از نامزدها عاجز مانده‌اند و تشتت تفرقه و تشتت‌شان از بام منافع جناحي و باندي به زير افتاده است؟

و آيا تاكنون هيچ كوشيده‌ايم اجزاي اين معماي كهنه و هميشه شگفتي‌زا را كنار هم بچينيم و آن را رازگشايي كنيم كه چرا پس از سال‌ها تاكيد بر تكليف شرعي مردم براي شركت در انتخابات و حتي جرم تلقي كردن اعلام تحريم، چندي است كريمانه و از سر تسامح بر فراخوان‌هاي پياپي تحريم آن هم با چاشني اصلاح‌ناپذيري نظام و ضرورت براندازي آن چشم فرو مي‌بندند و از هر چه بر سردي بازار انتخابات بيفزايد و از رونقش بكاهد و بذر ياس در دل مردم بيفشاند و غبار انفعال بر چهره ايشان بنشاند، زيركانه استقبال مي‌كنند؟ راستي چرا آنان كه علي‌القاعده بايد بسترساز مشاركت حداكثري و حضور دشمن‌شكن مردم در صحنه باشند خود خاكستر تحريم را در فضاي انتخابات به باد مي‌دهند تا از ميان غبار تيره‌رنگ سكون و سكوت و رخوت و انفعال،‌ چهره‌هايي سر بيرون كشند كه پيروزي خود را بيشتر از آراي موافق، مديون خالي بودن ميدان انتخاباتند، حال يا از رقيب و يا از مردم.

واقعيت آن است كه در شرايط كنوني جامعه ما نه انتخابات سراسري شوراهاي شهر و روستا كه حتي انتخابات انجمن‌هاي خرد و كلان صنفي و سياسي يا حتي انتخابات فرضي معتمدين محلات نيز مي‌تواند تعيين‌كننده و سرنوشت‌ساز باشد. نديديم كه چه بازي‌ها بر صحنه رفت و همچنان مي‌آيد تا نتيجه انتخابات انجمن صنفي روزنامه‌نگاران تغيير كند و يا دست كم نفاذ و جريان نيابد؟ اگر نتيجه انتخابات پيش رو مهم نيست و موازنه قدرت را در كشور تغيير  نخواهد داد پس چرا آنان كه همه قدرت را دارند،‌اينك آن «همه» را رها كرده و براي اين «يكي» دندان تيز كرده‌اند و حتي رشته الفت ديرين را به سوداي پيروزي بي‌شريك در اين عرصه مي‌گسلند؟ و آيا نمي‌بينيم كه انتخابات پيش رو چه حجمي از اخبار رسانه‌هاي داخلي و خارجي را پر كرده است و آيا مي‌توان گفت جماعتي كه سرمايه حيثيت و وجاهت چنددهه مبارزات شرافتمندانه خود را بي‌ريا رهن رقابت نابرابر فهرست اصلاح‌طلبان با ديگر فهرست‌ها كرده‌اند، خواسته يا ندانسته اين سرمايه را هيزمي براي گرم كردن تئوريك انتخابات بي‌خاصيت و اثر كرده‌اند تا نانش را اصحاب پايه‌هاي ثابت قدرت بخورند؟

برخلاف آنان كه تعيين‌كنندگي را صرفا در رئوس هرم‌هاي قدرت مي‌پندارند، قدرت و نيروي واقعي در قاعده هرم جامعه ايراني نهفته است و شوراها كه نزديك‌ترين پيوند را با اين قاعده پرقدرت دارند امروز به عنوان نخستين ميوه جنبش اصلاحات به نقطه عزيمتي مهم و سرنوشت‌ساز در ساختار سياسي كشور بدل شده‌اند. اين سخن مبالغه نيست. كافي است تلاش شهردار پيشين تهران و رئيس‌جمهوري امروز ايران را و يا رقيب ديروز و جانشين امروزش را براي رسيدگي به چهره شهر و سامان‌دادن به پريشاني‌هاي پايتخت مرور كنيم و مسابقه همگاني را براي راضي نگه داشتن مردم و قانع كردن آنان به بهبود چشمگير وضعيت زندگي شهري در تهران از نظر بگذرانيم تا معلوم شود حتي آنان كه در نظريه راي مردم را نافذ و موثر نمي‌دانند، در عمل چه پشتكاري براي جلب راي مردم از خود بروز مي‌دهند.

به شعارهايي كه بر صدر فهرست‌هاي انتخاباتي نقش بسته‌اند بنگريم جز رايحه خوش خدمت چيزي به مشام مي‌رسد؟ اين خدمت‌ها كه وعده مي‌دهند چه بي‌مزد و منت باشد و چه به ‌طمع جذب آراي مردم، اما حكايت از آن دارد كه نقش راي مردم در واقعيت عيني تحولات سياسي و اجتماعي ايران پررنگ‌تر مي‌شود.

نقش و تاثير شوراهاي شهر و روستا در ايجاد تغييرات مستقيم و پرشتاب در ساختار قدرت سياسي هر چقدر كم باشد اما نسبتي محكم و بي‌واسطه با زندگي مردم و بنابراين حتي بيش از مجلس قانونگذاري صبغه مدني و مردمي دارد. اگر بناست دموكراسي از حد شعارهاي روشنفكرانه فراتر رود و به زندگي روزمره مردم پيوند بخورد بايد شالوده‌هايش در همين زندگي روزمره استوار شود و اگر دموكراسي، حتي فارغ از منازعات ريشه‌دار سياسي از طريق شوراها در محدوده‌اي غيرسياسي از حيات اجتماعي مردم تثبيت شود آنگاه مي‌توان به رشد و توسعه‌اش در سطوح بالاتر نيز اميدوار شد وگرنه حكايت همان خواهد بود كه هست. اين هرم را كه صد سال است از انقلاب مشروطه به اين سو بر راس مي‌نهيم و هر چه مي‌كوشيم جاگير نمي‌شود بايد بر قاعده نهاد و به جاي چشم داشتن به تغييرات كلان و جابجايي‌هاي پرتكان بايد از ساده‌ترين روابط اجتماعي يعني مناسبات زندگي روزانه مردم آغاز كرد. و دقيقا در همين بزنگاه است كه اگر زمزمه‌هاي آراي مردم از زمزم صندوق‌هاي راي بجوشد و در فرداي بيست و چهارم آذر به رودخانه‌اي خروشان از جنبشي نوين بدل شود مي‌توان باز هم فرداهاي بهتر و روشن‌تر را اميد داشت. اما اين بار با واقع‌بيني بيشتر اگر ديروز پيروزي دوم خرداد 76 سرها را براي تغييرات يك شبه سودايي كرد، امروز اما بايد به تاني و آرامش و احتياط پا از پا برداشت.

شكست يا پيروزي در اين انتخابات حياتي نيست اما تعيين‌كننده است. گام آخر هم نيست. همچنان كه دوم خرداد نبود. آنان كه نشئه خيالات خوش جابجايي‌هاي بزرگ نيستند و امور را مشروط به شرايط واقعي و عيني مي‌بينند و براي آينده زندگي خود و ديگران مسووليتي احساس مي‌كنند، دشوار بتوانند از فرصت‌هايي كه به شتاب مي‌گذرند چشم بپوشند. آنان كه نمي‌خواهند به گدايي معجزه بنشينند لامحاله بايد به شكار حادثه بپردازند.

حادثه‌اي كه امكان تغيير سرنوشت را هم دارد. شايد اين حادثه انتخابات بيست و چهارم خرداد باشد.

 

انتخابات شوراها، نمایش دروغین دموکراسی است


مردم آزاده ایران!


روز ۲۴ آذر ماه در سراسر کشور انتخابات شوراهای اسلامی شهر و روستا برگزار می شود. این انتخابات نه آزاد است و نه دمکراتیک. در این انتخابات هم مثل همه انتخاباتی که تاکنون در نظام جمهوری اسلامی برگزار شده است، احزاب و سازمان های دگراندیش و مدافع استقرار یک نظام دمکراتیک در کشور از حق مشارکت و معرفی آزادانه کاندیدا محروم هستند.

در این دوره از انتخابات که مسئولیت برگزاری آن برعهده دولت احمدی نژاد می باشد اقدامات غیردمکراتیک از دوره اول و دوم شورا ها بیشتر و تصفیه کاندیدا ها گسترده تر شده است.
اقتدارگرایان در جریان بررسی صلاحیت کاندیداها تا آنجا که می توانستند چهره ها و افرادی را که التزام آنان به ولایت فقیه   محرز نبوده و بیانگر نظر و سیاست آنها نیستند از دور رقابت انتخاباتی حذف کرده اند و عملا امکان انتخاب را از مردم گرفته اند .

دولت احمدی نژاد و جریان معروف به "اصول گرایان" با بهره گیری از ارگانهای اجرائی و هیات های نظارت بر انتخابات، کاندیداهای "غیرخودی" را چنان تصفیه کرده اند که در صورت غلبه بر کشمکش درونی   بر سر پست شهرداری تهران، پای صندوق های رای دشواری کمتری برای مهره چینی و تسخیر کرسی های شوراهای شهرهای مهم داشته باشند.
هیات های نظارت بر انتخابات که اعضای آنها توسط وزارت کشور برگزیده شده اند در بسیاری از شهرها نامزدهای انتخاباتی نهادهای امنیتی- نظامی وابسته به اصولگرایان را تائید کرده اند و با حذف افراد مستقل سرشناس و متعهد و کاندیداهای اصلاح طلبان نشان داده اند که رقابت را حتی درچارچوب   نیروهای نظام و در محدودترین شکل آن هم تحمل نمی کنند.

گروه احمدی نژاد برای آن که در اجرای سناریوی خود و سرکوب آزادیها و سلب حقوق اساسی مردم با مقاومت عمومی مواجه نشوند ازیک سال گذشته که ارگانهای اجرائی قدرت را در اختیار گرفته اند، با برنامه و به   صورت سازمان یافته نیروهای جنبش دمکراتیک کشور را هدف یورش قرار داده اند، فعالان جنبش های اجتماعی، کارگری، دانشجویی و زنان را زندانی و کارخانه ها   و دانشگاه ها را به پادگان های نظامی تبدیل کرده اند.
در مناطق محل سکونت ملیت ها برای   ایجاد هراس و بالا بردن جو ارعاب حضور نیروهای امنیتی و نظامی را در زندگی روزمره مردم این مناطق محسوس تر ساخته اند و برای ایجاد اختلال در گردش اطلاعات و خبررسانی معدود نشریات مستقل موجود را تعطیل و عمده سایت های آزاد را   فیلترگذاری   کرده اند.

این اقدامات آشکارا بر آن دلالت دارد که هدف حاکمیت و   اصول گرایان از برگزاری انتخابات شوراها، نه خدمت به مردم است و نه تامین مشارکت مردم در اتخاذ تصمیمات مربوط به امور محل زندگی خود.
این نظام ، مشارکت مردم را برنمی تابد و شوراهایی که در شهرها و روستاها در چارچوب نظام فقاهتی با انتخاباتی ضددموکراتیک، تحت کنترل اقتدارگرایان و براساس لیست تحمیلی و حکومتی   تشکیل می شوند نمایش دروغین دمکراسی   هستند و نه ارگانهای مشارکت مردمی.

اقتدارگرایان شورای فرمایشی می خواهند و نه شورایی را که نیروهای ترقیخواه و مردم آگاه ایران بیش از یک سده برای ایجاد آن علیه استبداد مبارزه کرده اند.
آنان شورای فاقد اختیار می خواهند و نه آن شورایی را که ارگان اعمال اقتدار شهروندان می باشد و از این حق برخوردار است که با تهیه طرح ها و اجرای برنامه های اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، عمرانی، بهداشتی، آموزشی، حمل و نقل، زیست محیط، بهبود امور رفاهی و انتخاب شهردار و نظارت بر عملکرد آن به مردم خدمت کند و زاینده دمکراسی و فرهنگ دمکراتیک در جامعه باشد.
اصول گرایان می خواهند از شوراها ابزاری برای پیاده کردن سیاست دولت اقتدارگرا و نهادی جهت تقویت ولایت و رهبری حکومت بسازند و با همین انگیزه هر یک از کاندیدا ها که "غیرخودی" بوده حذف کرده اند تا مردم در پای صندوق انتخابات شورا ها، جز رای دادن به لیست تحمیلی و حکومتی   انتخاب دیگری نداشته باشند.

راهیابی   این یا آن کاندیدای مستقل در این و یا آن نقطه از کشورمان به دور انتخابات شوراها و این که مردم در این گونه موارد قطعا به چنین کاندیداهایی رای خواهند داد این واقعیت را تغییر نمی دهد که دولت احمدی نژاد با تصفیه های گسترده کاندیدا ها، امکان انتخاب مردم را نزدیک به صفر رسانده است و با بسیج مردم در حوزه های انتخابات شوراهای فاقد اختیار، می خواهد به جهانیان نشان دهد که حکومت در ایران دارای پایگاه مردمی است، نیروی عمده جامعه از سیاست های وی پشتیبانی می کنند و اپوزیسیون در میان مردم نه نفوذ اجتماعی دارد و نه چشم انداز.
به عبارت دیگر احمدی نژاد رای مردم را برای تایید لیست حکومتی و حضور آنان در حوزه های انتخابات را برای نمایش اقتدار دولت و حکومت جمهوری اسلامی می خواهد.

در چنین وضعیتی که   شرایط حداقل دموکراتیک برای انتخابات شوراهای مستقل شهر و روستا و رسیدن به خواست و آرزوی صد ساله ایرانیان برای مشارکت واقعی در تصمیم گیری ها فراهم نمی باشد، ما تنها یک گزینه داریم و آن عدم شرکت در انتخابات غیردمکراتیک، پرهیز از مشارکت در نمایش دروغین دمکراسی می باشد.
ما در این انتخابات شرکت نمی کنیم و به جای رفتن به کژراهه، به راهمان در جهت مبارزه پیوسته برای آزادی، دموکراسی و عدالت ادامه می دهیم.
 
هیات سیاسی - اجرائی   سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)

 

كروبي: قهر و تحريم به نفع هيچ‌كس نيست

 

نخستين همايش حزب اعتماد با تمركز بر مشاركت دوباره در انتخابات پيش روي 24 آذر ماه با حضور نامزدان فهرست ائتلاف اصلاح‌طلبان در تهران برگزار شد.

 

 

شهر فردا: نخستين همايش حزب اعتماد با تمركز بر مشاركت دوباره در انتخابات پيش روي 24 آذر ماه با حضور نامزدان فهرست ائتلاف اصلاح‌طلبان در تهران برگزار شد.

مهدي كروبي، دبير كل حزب اعتماد ملي در اين همايش كه با حضور جمع زيادي از هواداران اين حزب و نيز حاميان ائتلاف اصلاح‌طلبان برگزار شد، بر شركت فرد‌فرد راي‌دهنگان در انتخابات تاكيد و تصريح كرد: اگر گله و اعتراض داريد، اگر كاستي هست و اگر از بسياري تبعيض‌ها ناخرسنديد، باز هم پاي صندوق‌هاي راي بياييد چون با قهر و كناره‌گيري، تنها رقيب را قوي‌تر به ميدان بعدي فرستاده‌ايد. رقيبي كه با چماق قطورتري بر شما خواهد كوبيد.

كروبي تاكيد كرد: قهر و تحريم به نفع هيچ‌كس به خصوص خود شما كه تحريم و قهر مي‌كنيد هم نيست. اگر بنا بر گله باشد، شخص من از همه گله‌مندان، گله‌مندتر هستم. اما مي‌دانم و معتقدم كه در نهايت نبايد كنار كشيد و رقيب را نبايد قوي‌تر كرد.

او با اشاره به فهرست ائتلاف اصلاح‌طلبان و انتخاب نامزدهايي كه هر يك سال‌ها تجربه وزارت، استانداري، فرمانداري و مديريت طرح‌ها و پروژه‌هاي بزرگ شهري و كشوري را بر عهده داشته‌اند به تبيين سه نوع تفكر در دوره پس از انقلاب تا كنون پرداخت و گفت: تفكر اول، راي را تشريفاتي، مشورتي از سوي علما و مصلحتي مي‌داند. تفكر دوم راي را نوعي ديكته از سوي «ما» به «شما؛ مردم» مي‌داند و بسياري از نيروها و گروه‌هاي سياسي از اين تفكر استفاده مي‌كنند و تفكر سوم تفكري است كه راي را ميزان و تصميم نهايي را تصميم مردم مي‌داند، بدون هيچ قيمي.

كروبي ادامه داد: معتقدم طي 28 سال انقلاب، دو تفكر اول شكست خورده است و تنها تفكر سوم همچنان ريشه در انديشه مردم و امام دارد.

كروبي خطاب به حاضران در همايش تاكيد كرد: انتخابات و پاي صندوق راي رفتن و راي دادن حق شماست، وقتي شركت نكنيد، از حق خود صرفه‌نظر كرده‌ايد و عرصه رقابت را به رقيب سپرده‌ايد تا بالا رود، قوي‌تر شود و با قدرتي بيشتر امور شما را در دست گيرد.

اين همايش با سخنراني معصومه ابتكار، علي نوذرپور، زهرا صدر اعظم نوري، اسماعيل دوستي، عباس ميرزا ابوطالبي، الهه راستگو و سيد كامل تقوي نژاد از نامزدان فهرست اصلاح‌طلبان در تهران همراه شد و حاضران رو در رو با نامزدان به پرسش و پاسخ پرداختند.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

بازگشت به صفحه نخست  


Free Web Counters & Statistics