نویدنو:19/03/1388                                                                     صفحه قابل چاپ است

 نویدنو

 

اعلامیه کمیته مرکزی حزب توده ایران به مناسبت انتخابات ریاست جمهوری
 

هم میهنان گرامی!

دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری، در روزهای آینده، در شرایط حساسی برگزار می شود. چهار سال پس از روی کار آمدن دولت ضد مردمی و عمیقا واپس گرای احمدی نژاد، رئیس جمهور برگمارده ولی فقیه و نماینده مستقیم نیروهای نظامی ـ انتظامی کشور، اکثریت قاطع مردم در شرایطی به مراتب وخیم تر از پیش از روی کار آمدن این دولت و در حالی که با فشارهای کمر شکن اقتصادی، محرومیت شدید و فقر رو به رویند به پای صندوق های رای می روند. سیاست های مخرب اقتصادی که موجب ورشکستگی بخش تولیدی کشور، رشد فزاینده بیکاری و تورم افسار گسیخته گردیده است، در کنار حیف و میل بی سابقه درآمد نجومی نفت، در چهار سال گذشته، توسط نهادهای انگلی، وابستگان سران رژیم و دستگاه های نظامی -انتظامی، و همچنین گسترش جو اختناق و ترور و حملات مداوم بر ضد جنبش کارگری، زنان و جوانان و دانشجویان کشور، و تشدید فشار بر اقلیت های ملی و مذهبی، در مجموع نارضایتی بسیار گسترده و عمیقی را بر ضد رژیم ولایت فقیه و دولت برگمارده آن دامن زده است. ادعای بی پایه ای نیست اگر بگوییم دولت محمود احمدی نژاد از جمله ارتجاعی ترین دولت های تاریخ سی سال رژیم جمهوری اسلامی بوده است.

تفاوت های دهمین دوره انتخابات با انتخابات ریاست جمهوری در سال 1384

نهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران در سال 1384، در شرایط بسیار متفاوتی از اوضاع کنونی برگزار شد. کمبودهای جدی دوران هشت ساله دولت خاتمی، عدم توانایی این دولت در تحقق قول های داده شده و پیشبرد امر اصلاحات، بی عملی در زمینه رسیدگی به وضعیت قشرهای محروم، خصوصا کارگران و زحمتکشان، سبب شد که بخش های وسیعی از نیروهای اجتماعی دلسرد و مأیوس از روند اصلاحات از شرکت در انتخابات خودداری کنند. انشقاق مخرب در صفوف اصلاح طلب حکومتی و تحریم انتخابات از سوی بخش های وسیعی از نیروهای دگراندیش و آزادی خواه، این امکان را به ارتجاع داد تا با سازمان دهی گسترده همه امکانات خود و با به میدان آوردن نیروهای نظامی و انتظامی مناسبترین مهره برای انجام برنامه های خود را از صندوق های رای بیرون آورد.
پس از گذشت چهار سال از دولت احمدی نژاد بخش های وسیعی از مردم، نیروهای اجتماعی، و نیروهای دگراندیش و آزادی خواه جامعه با دید متفاوتی از خرداد 84، و با تجربه سیاست های مخرب این دولت و اثرات مستقیم و غیر مستقیم آن بر زندگی روزمره شان به استقبال انتخابات می روند و نشانه های موجود حاکی از خواست عمومی مردم برای شرکت در انتخابات و رهایی یافتن از دولت احمدی نژاد است. این خواست را باید در روزهای اخیر به نیروی گسترده اجتماعی حاضر در پای صندوق های رای تبدیل کرد.

امکانات، دشواری ها و بغرنجی های پیش رو

روند انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری با ورود میرحسین موسوی و خروج نابهنگام خاتمی، که بی شک به خاطر موضع گیری های مستقیم و غیر مستقیم ولی فقیه صورت گرفت با دشواری ها و بغرنجی های جدی رو به رو بوده است. ما در هفته های پیش ضمن انتقاد به روشن نبودن سیاست های انتخاباتی نامزدهای نیروهای اصلاح طلب خواهان روشن شدن مواضع این نامزدها شدیم.
در مقابل نامزدهای اصلاح طلبان، محمود احمدی نژاد، به عنوان نماینده بخش های نظامی-انتظامی و نزدیک به خامنه ای و محسن رضایی، به عنوان نامزد بخش هایی از نیروهای اصول گرای مخالف احمدی نژاد، که معتقدند چهار سال دولت احمدی نژاد و شیوه عمیقاً انحصار طلبانه آن به منافع آنها نیز ضربه زده است، و در شرایط اختلاف نظرهای جدی در صفوف نیروهای ”ذوب شده در ولایت“ مبنی بر بی کفایتی دولت احمدی نژاد در صحنه انتخاباتی حضور دارند.
آنچه مسلم است این واقعیت است که اگر انتخابات بدون دخالت های وسیع و تقلبات گسترده نیروهای وابسته به سپاه، بسیج و گروه های قداره بند وابسته به دفتر ولی فقیه برگزار شود، افرادی نظیر احمدی نژاد و رضایی با شکست سنگینی رو به رو خواهند بود. تمام شواهد و گزارش های رسیده حاکی از آن است که سران ارتجاع با علم به این واقعیت مترصدند تا با سازمان دهی تقلبات گسترده یکی از نامزدهای خود را از صندوق های رای بیرون آورند. شکست این برنامه تنها و تنها با حضور نیرومند، گسترده و میلیونی توده ها در پای صندوق های رای و تحمیل نظارت مردمی بر انتخابات امکان پذیر است.

اینک با توجه به تجربه چهار سال گذشته، واقعیات عینی و ذهنی جامعه ما، سطح سازمان یافتگی نیروهای اجتماعی و نقش و توانمندی نیروهای سیاسی کشور نمی توان با برداشت های غیر واقع بینانه با رای به عدم شرکت در انتخابات در مقابل تحولات بی طرف ماند. بی طرف ماندن و نظاره گر حوادث بودن در اوضاع کنونی تنها به نفع سیاست های از هر جهت بحران زای دولت احمدی نژاد است. مبارزه انتخاباتی، عرصه مهم مبارزه سیاسی بر ضد رژیم ولایت فقیه و افشای کارنامه ضد مردمی رژیم و دولت برگمارده آن در زمنیه های گوناگون است. در عین حال انتخابات فرصتی است برای بسیج نیروهای اجتماعی کشور، برای همکاری و تلاش مشترک نیروهای مترقی و آزادی خواه، و همچنین برای بسیج و سازمان دهی نیرو و گسترش امکانات جنبش برای مقابله با برنامه های ارتجاع. تشویق مردم به خانه نشینی و تحریم انتخابات، به بهانه ”مشروعیت بخشیدن“ به رژیم ولایت فقیه، نه تنها معضلی را از معضلات کنونی برطرف نمی کند بلکه در راستای سیاست ارتجاع برای کنترل نتیجه انتخابات است. عدم شرکت در انتخابات تنها در صورتی توجیه پذیر بود که می توانست سلاحی برنده در نفی رژیم ولایت فقیه تبدیل شود. بهره برداری از امکانات محدود کنونی برای سازمان دهی نیروهای اجتماعی و تلاش برای تحمیل خواست های مردمی به نامزدهای اصلاح طلبان حکومتی گامی در راه احیای روحیه مبارزه طلبی و فایق شدن بر عقب گردهای ناشی از نتایج انتخابات گذشته و روی کار آمدن دولت احمدی نژاد است.

نامزدهای انتخاباتی و حزب ما

ما از همان فردای روشن شدن نهایی شرکت دو نامزد گروه های اصلاح طلبان حکومتی بر ضرورت روشن شدن مواضع و سیاست های آنان تأکید کرده ایم. در هفته های اخیر هر دو نماینده گروه های اصلاح طلب در موضع گیری های متفاوتی نظرات خود را در زمینه های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی اعلام کرده اند. حزب ما ضمن بررسی برنامه های اعلام شده از سوی نامزدهای اصلاح طلبان حکومتی، و همچنین بررسی کارنامه عملکرد گذشته میر حسین موسوی و کروبی معتقد است که توان این نامزدها، حتی در صورت پایبندیشان به قول ها و برنامه های اعلام شده می تواند در سطحی محدود به احیای روند اصلاحات یاری رساند. تجربه هشت سال دولت خاتمی نشان داد که حفظ ساختارهای قدرت در ایران، مماشات و تمکین در مقابل رژیم ولایت فقیه و عدم اتکاء به توده های مردم، سدی جدی در مقابل تحولات مثبت در جامعه ماست. مسئله تأمین آزادی ها و حقوق مردم، و گام گذاشتن در راه تحولات بنیادین و دموکراتیک، در کشوری که قانون و دستگاه های اجرایی آن و نیروهای نظامی و انتظامی، به صورت انحصاری، در دست یک نفر، ولی فقیه، تمرکز یافته است، امکان پذیر نیست و تنها با طرد چنین ساختار حکومتی است که می توان به چنین تغییراتی دست یافت. روند اصلاحات تنها ایجاد فرصت برای سازمان دهی و رشد جنبش مردمی و تجهیز آنچنان نیروی اجتماعی است که بتواند سرانجام اراده توده ها را به مرتجعان حاکم تحمیل کند. بر این اساس حزب ما روند انتخابات کنونی را نه در چارچوب رای دادن به موسوی یا کروبی، بلکه تجهیز نیرو برای شکست محمود احمدی نژاد و محس رضایی، به عنوان نامزدهای رژیم ولایت فقیه می داند. رای دادن به نامزدهای اصلاح طلبان در شرایط موجود رای منفی دادن به رژیم ولایت فقیه و نامزدهای آن در انتخابات است. ما اطمینان داریم که مردم با هوشیاری این مهم را به انجام خواهند رساند.

کمیته مرکزی حزب توده ایران مردم آگاه میهن و همه نیروهای مدافع اصلاحات، آزادی و عدالت را به تلاش و مبارزه مشترک برای شکست دادن نامزد های ارتجاع، یعنی محمود احمدی نژاد و محسن رضایی فرا می خواند. تحقق چنین امری گامی هر چند کوچک در تخفیف فشارهای کنونی و حرکت به سمت احیای روند اصلاحات و بازسازی نیروهای اجتماعی برای مبارزه سرنوشت ساز آینده در راه طرد رژیم ولایت فقیه است. در چنین شرایطی ارتجاع حاکم با تمام امکانات خود خواهد کوشید تا جلوی اعمال اراده توده ها را سد کند. مرتجعان حاکم با توجه به تجربه انتخابات نهمین دوره ریاست جمهوری خوب می دانند که اگر موفق شوند با اعمال فشارها، کارزار تبلیغاتی حساب شده جلوی شرکت بخش وسیعی از شهروندان، نیروهای سیاسی و اجتماعی میهن ما را در انتخابات بگیرند و همچنین دخالت وسیع نیروهای سرکوبگر، از جمله بسیج را در انتخابات تأمین کنند، خواهند توانست مجدداً احمدی نژاد و احمدی نژاد دیگری را از صندوق های رآی بیرون آورند. تنها راه مقابله با این ترفندهای رژیم حضور نیرومند و میلیونی توده ها در پای صندوق های رأی و سازمان دهی کارزارهای اعتراضی بر ضد تقلبات و مداخلات نیروهای وابسته به ولی فقیه در روند انتخابات است. وحدت اراده و عمل توده های میلیونی رای دهنده، در این حساس ترین دوره انتخابات کشور می تواند نقشی موثر به نفع مصالح ملی و حل معضلات جدی اقتصادی ـ اجتماعی و سیاسی کشور ایفاء کند. زمان و شرایط در خانه نشستن و صندوق های رای را انحصارا به اعوان و انصار ولی فقیه واگذاشتن نیست. جای خالی میلیون ها رای توده ها با رای های فرمایشی و ساختگی انحصار گران حکومتی پر خواهد شد. و این چنین مباد!


کمیته مرکزی حزب توده ایران
14
خرداد ماه 1388

 

بازگشت به صفحه نخست         

                            

Free Web Counters & Statistics