|
اجلاس احزاب کمونیست و کارگری کشورهای
خاورمیانه برگزار شد!
منبع: سایت آذین داد
* روز پنجم ژانویه ۲۰۰۸
نشستی از احزاب کمونیست و کارگری کشورهای حوزه مدیترانه جنوبی و خاوری،
دریای سرخ و منطقه خلیج فارس تحت عنوان «تحولات اخیر در منطقه – طرح
"خاورمیانه بزرگ" و واکنش جنبش کمونیستی و ضدامپریالیستی»، در آتن [پایتخت
یونان] برگزار شد.
* احزاب شرکت کننده در اجلاس متفقاٌ خواستار پایان دادن به تهدید حمله
نظامی یا تحمیل مجازات های اقتصادی علیه ایران؛ و همبستگی با مبارزه مردم
ایران برای صلح، دموکراسی، حقوق بشر و عدالت اجتماعی شدند.
* شرکت کنندگان پیمان بستند که مبارزه شان را در راه دفاع از حق غیرقابل
انکار همه ملت ها برای تعیین سرنوشت شان و استقلال در تصمیم گیری در مورد
آینده سرزمین شان تشدید کنند.
بیانیه مطبوعاتی مشترک
روز پنجم ژانویه ۲۰۰۸
نشستی از احزاب کمونیست و کارگری کشورهای حوزه مدیترانه جنوبی و خاوری،
دریای سرخ و منطقه خلیج فارس تحت عنوان «تحولات اخیر در منطقه – طرح
"خاورمیانهٔ بزرگ" و واکنش جنبش کمونیستی و ضدامپریالیستی»، در آتن [پایتخت
یونان] برگزار شد.
در این نشست نمایندگانی از تریبون دموکراتیک مترقی بحرین، حزب مترقی
زحمتکشان قبرس (آکل)، حزب کمونیست یونان، حزب تودهٔ ایران، حزب کمونیست
اسراییل، حزب کمونیست اردن، حزب کمونیست لبنان، حزب مردم فلسطین، حزب
کمونیست سودان، حزب کمونیست سوریه و حزب کمونیست ترکیه شرکت داشتند. علاوه
بر این، کریاکوس تریانتافیلیدیس عضو پارلمان اروپا از آکل و رییس کمیتهٔ
«ارتباط با شورای قانون‌گذاری فلسطین» این پارلمان، و گیورگوس توساس عضو
پارلمان اروپا از حزب کمونیست یونان و عضو دیگر کمیتهٔ مذکور نیز در این
نشست شرکت کردند. یک هیئت نمایندگی از حزب کمونیست کوبا نیز در این نشست
حضور داشت و به آن ادای احترام کرد.
این نشست که به میزبانی حزب کمونیست یونان در آتن برگزار می شد، دنبالهٔ
نشست فوق‌العادهٔ قبلی در ماه اوت
۲۰۰۶ (تابستان
۸۵)
در واکنش به تجاوز نظامی
ناعادلانهٔ اسراییل در لبنان و تعرض مداوم برضد مردم فلسطین بود. احزاب
منطقه دربارهٔ تشدید مداخله های امپریالیستی در منطقه و دشواری‌های جدی ای
که نقشه های «خاورمیانهٔ بزرگ» آمریکا – ناتو برای مردم ایجاد کرده است، و
نیز دربارهٔ تعدی ارتجاعی ترین نیروها بحث و گفتگو کردند، که به اصطلاح
«جنگ علیه ترور» را در منطقه ای وسیعتر دامن زده است. کنفرانس اخیر در
آناپولیس، که همسو با نقشه های کلی تر آمریکا برنامه ریزی شده بود، مسئله
را غامض تر و شدیدتر می کند.
شرکت کنندگان به این نکته اشاره کردند که کمونیست ها در خط مقدم مبارزه
برای دموکراسی و تأمین منافع خلق ها، و مبارزه سیاسی و ایدئولوژیکی به
منظور افشا و مقابله با اقدام های آن نیروهای سیاسی قرار دارند که می
خواهند با سوء استفاده از این وضعیت خود را به عنوان پشتیبان و «نگهبان»
مردم جا بزنند، در حالی که واقعیت آن است که انگیزهٔ آنها چیزی نیست جز
تأمین منافع ویژهٔ خودشان و رقابت شان با آمریکا. همچنین، بر این امر تأکید
شد که ضروری است به مبارزهٔ خلق ها ماهیتی سیاسی، طبقاتی و یکپارچه و متحد
داده شود. در مورد تفرقه ها و کشمکش های مذهبی، قومی و فرقه ای ابراز
نگرانی شد. شمار زیادی از شرکت کنندگان طرح های امپریالیستی را برای تجزیه
و فروپاشاندن کشورها، و نیز تجاوزگری صهیونیستی را در منطقه تقبیح و محکوم
کردند.
شرکت کنندگان بر لزوم کار فعال در راه ایجاد یک جبههٔ متحد اجتماعی و سیاسی
در منطقه برضد طرح امپریالیستی «خاورمیانهٔ بزرگ» و به ظاهر «دموکراتیک
کردن» آن، با برخورداری از حمایت گسترده تر بین المللی احزاب، جنبش ها و
سازمان های گوناگون تأکید کردند.
با توجه به رخدادهای اخیر، شرکت کنندگان نگرانی خود را نسبت به احتمال
تشدید تجاوزهای امپریالیستی برضد مردم فلسطین، لبنان، سوریه، ایران، عراق،
افغانستان و پاکستان ابراز کردند.
در رویارویی با چنین وضعیتی، شرکت کنندگان در این امر متفق القول هستند که
جنبش بین المللی همبستگی با مردم این منطقه، و نیز پشتیبانی از مبارزهٔ
نیروهای دموکراتیک و ترقی خواه منطقه برای دموکراسی، آزادی و عدالت
اجتماعی، برای فعالیت سندیکایی و سیاسی آزادانه و بدون دغدغهٔ نیروهای
ضدامپریالیست، و برای کار و فعالیت آزادانه و قانونی جنبش ها و احزاب ترقی
خواه، باید تقویت شود.
شرکت کنندگان بر ضرورت شدیدتر کردن هر چه بیشتر مبارزه در راه دفاع از
استقلال و یکپارچگی ارضی هر کشوری در برابر هر گونه مداخلهٔ امپریالیستی
تحت هر بهانه ای، تأکید کردند. شرکت کنندگان بر این امر تأکید کردند که
مقاومت و مبارزهٔ ملت ها تروریسم نیست. این حق هر ملتی است که اشکال مبارزه
اش را خودش انتخاب کند.
شرکت کنندگان پیمان بستند که مبارزه شان را در راه دفاع از حق غیرقابل
انکار همهٔ ملت ها برای تعیین سرنوشت شان و استقلال در تصمیم گیری در مورد
آیندهٔ سرزمین شان تشدید کنند. شرکت کنندگان همبستگی شان را با کوبای
سوسیالیستی ابراز کردند و خواستار رفع تحریم های آمریکا علیه این کشور
شدند.
شرکت کنندگان خواست های زیر را اعلام کردند:
- اعادهٔ استقلال لبنان و توقف هرگونه کنترل و تحریم هوایی، دریایی و زمینی
لبنان و پایان دادن به تجاوزگری های روزانهٔ اسراییل.
- خروج نیروهای نظامی اسراییل از سرزمین های اشغال شده از سال
۱۹۶۷
در فلسطین، لبنان و سوریه؛ برچیدن کامل شهرک های یهودی نشین و تخریب دیوار
حایل؛ استقرار یک دولت فلسطینی، به پایتختی اورشلیم، در کنار اسراییل. حل
کردن مسئلهٔ پناهندگان و بازگرداندن پناهندگان فلسطینی بر اساس قطعنامهٔ
۱۹۴
مجمع عمومی سازمان ملل متحد و همسو با قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل
متحد.
- آزادی فوری تمام زندانیان سیاسی لبنانی، فلسطینی و دیگر زندانیان عرب از
سوی اسراییل.
- خاورمیانه ای عاری از سلاح های هسته ای؛ از میان بردن زرادخانهٔ هسته ای
اسراییل به عنوان گام اول.
- پایان دادن به تهدید و ارعاب آمریکا و دیگر نیروهای امپریالیستی علیه
مردم سوریه، و آزادسازی ارتفاع های جولان.
- پایان دادن به تهدید حملهٔ نظامی یا تحمیل مجازات های اقتصادی علیه
ایران؛ همبستگی با مبارزهٔ مردم ایران برای صلح، دموکراسی، حقوق بشر و
عدالت اجتماعی.
- خروج فوری نیروهای نظامی اشغالگر امپریالیستی از عراق و افغانستان، و
رعایت حق این دو ملت برای تصمیم گیری در مورد آیندهٔ خودشان.
- توقف فوری عملیات نظامی ترکیه علیه کردها در شمال عراق که موجب مداخله
های امپریالیستی تازه ای می شود.
- خروج نیروهای اشغالگر ترکیه از قبرس و حل مسئلهٔ قبرس مطابق قطعنامه های
سازمان ملل متحد، قوانین بین المللی و توافق های صورت گرفته در رده های
بالای حکومتی مبتنی بر راه حل ایجاد یک فدراسیون دو منطقه ای و دو جامعه
ای.
- برچیدن همهٔ پایگاه های نظامی خارجی از کشورهای منطقه. شرکت کنندگان
مخالفت خود را با استقرار پایگاه های جدید ابراز کردند.
در این نشست پیشنهادهایی نیز برای اقدام ها و ابتکارهای مشترک ارائه شد، از
جمله:
۰
بازدید هیئت های نمایندگی احزاب کمونیست و کارگری از کشورهای منطقه، به
ویژه لبنان، فلسطین، سوریه و اسراییل.
۰
هماهنگی در پارلمان اروپا و مجمع پارلمانی شورای اروپا. دعوت از احزاب
کمونیست و کارگری منطقه، به ویژه از لبنان، فلسطین، سوریه و اسراییل، برای
شرکت در جلسات پارلمان اروپا.
۰
ادامهٔ فعالیت های مشترک و بسیج احزاب در سال جاری و آتی. استفاده از
رویدادهای توده ای و رخدادهایی مثل فستیوال ها و راهپیمایی ها و غیره برای
تقویت همبستگی.
۰
بسیج نیروهای مردمی در اعتراض به طرح های امپریالیستی برای یک «خاورمیانهٔ
جدید» به مناسبت دیدار بوش از خاورمیانه در ژانویهٔ
۲۰۰۸ (دی
۸۶)
۰
اعمال فشار بر هر دولتی که طرح «خاورمیانهٔ جدید» را می پذیرد یا با آن
مخالفت نمی کند، و تجاوزگری اسراییل علیه ملت های منطقه، شهرک های یهودی
نشین، دیوار حایل، و نسل کشی علیه ملت فلسطین را محکوم نمی کند.
آتن، ۵
ژانویهٔ ۲۰۰۸ (۱۵
دی ماه ۸۶) |
