نویدنو:24/12/1386                                                                     صفحه قابل چاپ است

اعلامیه کمیته مرکزی حزب توده ایران
به مناسبت در گذشت رفیق مریم فیروز


رفیق مریم فیروز، پس از سال ها مبارزه در راه آزادی میهن و تلاش برای رهایی زنان از چنگال ارتجاع، ستم جنسی و طبقاتی، در سن 94 سالگی چشم از جهان فرو بست. رفیق مریم در سال 1292 متولد شد و در شرایط اوج گیری نهضت ملی و ضد استعماری میهن ما، در سال 1323 به صفوف حزب توده ایران پیوست و تا پایان عمر به اعتقادات خود وفادار ماند.

رفیق مریم از سال 1327، با هجوم رژیم شاه به حزب، به زندگی مخفی روی آورد، و درپی کودتای 28 مرداد در مهاجرتی ناخواسته راهی اتحاد شوروی و سپس جمهوری دموکراتیک آلمان شد. رفیق مریم در آلمان مدرک دکترای زبان فرانسه را اخذ کرد و در یکی از دانشگاه های این کشور به تدریس زبان فرانسه پرداخت. مریم فیروز در دوران مهاجرت دست از فعالیت سیاسی بر نداشت و اوقات فراغت خود را به ترجمه و نوشتن می گذراند. از رفیق مریم نوشته های گوناگونی در نشریات حزبی، از جمله دنیا و همچنین کتاب های ”گفتاری چند از بزرگان درباره زن“، و کتاب خاطراتش به عنوان ”چهره های درخشان“ به جای مانده است.

با اوج گیری مبارزات تاریخی مردم میهن ما بر ضد رژیم شاهنشاهی و تشدید و گسترش فعالیت های حزب رفیق مریم، در سال 1357، به عضویت کمیته مرکزی حزب انتخاب شد و در اوایل سال 1358، پس از پیروزی انقلاب بهمن، به ایران بازگشت.
مریم فیروز پس از بازگشت به میهن از سوی حزب مسئول احیاء و گسترش فعالیت های ”تشکیلات دموکراتیک زنان ایران“ گردید و در شرایط حساس و پیچیده سال های نخستین پس از پیروزی انقلاب نقش موثری در فعالیت ها و مبارزات حزبی و خصوصا در عرصه تشکل، سازماندهی و آشنا کردن زنان با قوانین دست و پا گیر و زن ستیز جمهوری اسلامی و راهنمایی آنان برای مبارزه ای کارآ برای احقاق حقوقشان، ایفاء کرد و رهبری فعال برای ”تشکیلات دموکراتیک زنان ایران“ بود. رفیق مریم فیروز در جریان پلنوم هفدهم کمیته مرکزی حزب توده ایران به عضویت هیئت سیاسی کمیته مرکزی حزب انتخاب شد.

با خیانت سران انقلاب به جنبش مردمی و هجوم ددمنشانه مزدوران رژیم ولایت فقیه به حزب توده ایران، رفیق مریم فیروز و همسرش، رفیق نورالدین کیانوری در بهمن ماه 1361 دستگیر و روانه شکنجه گاه های رژیم شدند . دژخیمان استبداد برای فشار به رفیق مریم و همسرش حتی دختر و نوه 9 ساله شان را هم به بند کشیدند و مورد آزار قرار دادند. مزدوران رژیم برای لطمه زدن به اعتبار و تاریخ درخشان مبارزات طبقه کارگر ایران همه امکانات خود را برای درهم شکستن انسان های مبارزی که عمر خود را در راه مبارزه برای اعتقادات شان سپری کرده بودند، به کار گرفتند.

رفیق مریم فیروز در سال 1369 از زندان آزاد شد و در تهران، به همراه رفیق کیانوری در خانه ای که زیر نظر نیروهای امنیتی رژیم بود، زندگی می کرد. مریم فیروز بخش اساسی زندگیش را در مبارزه، غربت، و در زندان سپری کرد.
سرانجام رفیق مریم فیروز، مبارز راه صلح، آزادی و حقوق زنان، با دست های خونین جلادان رژیم عمیقاً ضد مردمی ”ولایت فقیه“ پنهان از همه آشنایان و یارانش در گور نهاده شد.

یادش گرامی باد!
کمیته مرکزی حزب توده ایران
23
اسفندماه 1386

بازگشت به صفحه نخست         

                             blog stats

Free Web Counters & Statistics