در دفاع از صلح ، علیه توطئه تجاوز اسرائیل برای نجات ارتجاع بایستیم

آنچه خواست مردم ما و جهان است هم صلح و هم آزادی ست

نویدنو

 در زیر پوست حوادث جاری در ایران ومنطقه ، تحولات مهمی در جریان است. با شکست قاطع حکومتیان در حل بحران عدم مشروعیت و تثبیت موقعیت داخلی خود، و پس از رسوایی کودتای مخملی انتخاباتی که هیچکس جز سازماندهندگان آن حاضر نشد علیرغم تسخیر امنیتی نظامی شهرها، مهر تاییدی بر پای نتایج آن بگذارد، علائم هشدار دهنده تازه ای از خطر رویارویی نظامی در راه است. نشانه های آمادگی اسرائیل برای ایراد ضربات نظامی به ایران موضوع تازه ای نیست ولی این دور از تهدیدات می تواند خطرات افزون تری برای کشور و جنبش سبز هم میهنان ما داشته باشد.

سایت عصر ایران چند هفته قبل خبر از عبور زیر دریایی اسرائیلی از دریای سرخ تحت یک مانور نظامی را داده می نویسد:

" عرب مانیتور " روز گذشته به نقل از رسانه های اسراییلی نوشت که همزمان با تنش دیپلماتیک در روابط ایران و اتحادیه اروپا ، اواخر ماه میلادی گذشته نیروی دریایی اسراییل شروع به انجام یک مانور دریایی با حضور زیر دریایی های اتمی کلاس " دلفین "  کرده است. این رسانه ها هدف عبور زیر دریایی دلفین  از تنگه سوئز به دریای سرخ را در تیررس قرار دادن ایران عنوان کرده اند .... زیر دریایی های اتمی دلفین قادرند با موشک های بالستیک از دریای سرخ اهدافی را در داخل ایران هدف قرار دهند. (عصر ایران - 13 تیرماه)

همزمان با چنین تحریکاتی جو بایدن معاون ائتلافی ریاست جمهوری آمریکا باراک اوباما درست به هنگام حضور او در مسکو و انجام مذاکرات بسیار سازنده برای کاهش اساسی تسلیحات اتمی در سطح جهان، در مصاحبه‌ای با شبکه تلویزیونی ای‌بی‌سی به شکل شگفت آوری اعلام می کند که :

تل آويو حق دارد درباره هرگونه تهدیدی که از جانب ایران احساس کند، بدون توافق با آمریکا و به شکل مستقل واکنش نشان دهد.
 ایالات متحده نمی‌تواند به کشور ديگري دیکته کند که چه بکند و چه نکند.  (بی بی سی فارسی و سایر خبرگزاری ها 15 تیر)

این درحالی ست که این سیاست بلافاصله توسط اوباما تکذیب می شود و مجددا به برندگان افراطی انتخابات اخیر در اسرائیل، خودداری از هرگونه عمل تحریک آمیز نظامی نسبت به جمهوری اسلامی گوشزد می شود. و این جنگ فاجعه باری ست که رئیس ستاد مشترک آمریکا مایک مولن به صراحت "عواقب ماجراجویی و حمله به ایران را فاجعه بار توصیف کرده" و اعلام می دارد : "هرگونه ضربه به ایران به شدت متزلزل کننده خواهد بود و عواقب غیرقابل پیش‌بینی در پی خواهد داشت". (دنیای اقتصاد 15 تیر ماه) این ها اخباری پراکنده و نامرتبط نیست، زیرا بلافاصله اعلام می شود که هفته نامه ساندی تایمز، چاپ لندن، مدعی شده: "عربستان به طور ضمنی با در اختیار قرار دادن حریم هوایی خود جهت حملات احتمالی آینده اسرائیل به ایران موافقت کرده است." (عصر ایران 15 تیر) و این در حالی ست که سایت رسمی رادیو اسرائیل ضمن اعلام بازگشت زیردریایی هسته ای دلفین به پایگاهش در بندر حیفا، با استناد به روزنامه جروزالم پست اعلام می کند نیروی هوائی اسرائیل به تمرین پروازهای راه دور ادامه می دهد که احتمالا هدف آن است که رسیدن به تاسیسات اتمی ایران و بازگشت به اسرائیل تمرین شود."

بازتاب این اخبار در نشریات و سایت های رسمی نیمه دولتی و دولتی و واکنش علاءالدین بروجردی یک مقام درجه دو سیاسی آن هم در سفارت ایران در ژاپن مبنی بر اینکه:

 " اقدام ايران به هر گونه حمله اسرائيل به تاسيسات هسته‌اي واقعي و قاطع خواهد بود." نشانگر آغاز سیر تحولات جدیدی ست که بسیار نگران کننده است.

به نظر می رسید با موضعگیری های رئیس جمهور آمریکا و تلاش ها برای مهار جنگ، این دور از تبلیغات نظامی کاهش یافته باشد که ادامه مانورها و موضعگیری افراطیون نظامی گرای اسرائیلی از یک سو و فرماندهان ارشد سپاه و نیروی زمینی مبنی بر زیر پوشش موشکی بودن تمام خاک اسرائیل و سید حسن نصرالله در موشک باران تلاویو ( کیهان- دوشنبه 5 مرداد ماه) از سوی دیگر، دوباره آتش رویارویی را تیز کرد.

نوید نو بارها و در طی مقالات گوناگون نسبت به خطر جدی ادامه سیاست های افراطی مخرب جمهوری اسلامی تحت لوای دولت احمدی نژاد هشدار داده بود. امروز با کودتای انتخاباتی صورت گرفته و جلوگیری از تشکیل یک دولت صلح جو و دمکراتیک در کشور، این خطر به شدت افزایش یافته است. چرا که کاملا مشهود است که این حاکمیت با توجه به بحرانی که در آن دست و پا می زند، ممکن است تن دادن به شرکت در توطئه کثیف دولت درست راستی و به شدت افراطی اسرائیل و متحدان جمهوری خواهش در آمریکا و برخی دولت های اروپایی را راه نجاتی بیابد و موقعیت را برای چرخش رویدادها علیه جنبش سبز و رهبرانش مساعد تصور کند.

آیا باز قرار است تاریخ تکرار شود و دست خارجی به کمک ارتجاع داخلی بیاید و آن را از افتادن به گرداب سقوط حتمی نجات دهد؟

پاسخ ما به این سئوال به هیچ روی نمی تواند مثبت باشد. باید با برپایی کارزار بزرگی از طرف جنبش صلح به کمک جنبش دمکراسی خواهی مردم خود برویم. ما نباید اجازه دهیم نمایندگان صنایع مرگبار نظامی جهانی که بازندگان انتخابات آمریکا بوده اند و کودتاگران انتخاباتی ایران برای تثبیت موقعیت خود ما را به عرصه جنگی خانمانسوز بکشند. ما در این زمینه با مردم جهان منافع مشترکی داریم و باید بتوانیم از آن ها دفاع کنیم. حمایت بسیار بزرگ معنوی مردم جهان از مبارزات آزادیخواهانه مردم ما سرمایه اجتماعی اندکی نیست. می توان و باید آن را برانگیخت و در جهت یک جنبش صلح عظیم علیه توطئه گران جهانی بکار گرفت. صف دوستان و دشمنان جنبش آزادیخواهانه ی مردم ما با آنچه امروز شعار آن داده می شود یکی نیست. باید از هم اکنون توطئه راست های افراطی در اسرائیل را که درست با افراط گرایی های حماس و احمدی نژاد روی کار آمده اند، به موقع افشا کرد و نگذاشت آنان با اقدامات تجاوزکارانه ی خود نسبت به تاسیسات هسته ای به کمک کودتا چیان بیایند. به نظر می رسد برخی از رهبران اصلاح طلب از جایگزینی مرگ بر روسیه و چین به جای مرگ بر آمریکا و اسرائیل خوشحال شده اند. ما باید "مرگ بر این و آن" را کنار بگذاریم و ضمن انتقاد به حق نسبت به سیاست های مداخله جویانه هر کشوری چه روسیه، چه چین و چه اسرائیل و آمریکا، خطرات موجود و امکان بهره برداری از آن ها توسط دولت کودتا را تشخیص دهیم و راه را بر آن ببندیم. و این درسی لازمی ست که جبش آزادیخواهانه مردم ما به زودی با آن روبرو خواهد شد.

باید آماده باشیم تا جنبش های صلح در سطح جهان را در کمک و پشتیبانی به کار بگیریم. پیروزی مبارزات آزادیخواهانه ما در یک فضای صلح آمیز قطعی ست. به همین دلیل جنگ هر چند محدود می تواند یک بار دیگر به کمک ارتجاع بیاید و آن را در پشت شعارهای ناسیونالیستی پناه دهد. به همین دلیل است که مرگ و زندگی ما به سرنوشت پیکار بزرگ بین جنگ و صلح گره می خورد.

 

مطلب را به بالاترین بفرستید: