|
نویدنو
بغرنجی های انتخابات پیش رو و ضرورت
هوشیاری نیروهای آزادی خواه
بحث
بر سر انتخابات ریاست جمهوری آینده و مواضع و تاکتیک های نیروهای گوناگون،
با توجه به نزدیکی بیش از پیش انتخابات وارد مرحله جدیدی می شود.
در هفته های اخیر سئوال ها پیرامون انصراف خاتمی، زیر فشار ولی فقیه، و به
میدان آمدن میر حسین موسوی همچنان یکی از مسایل اساسی مورد بررسی نیروهای
گوناگون سیاسی بود. همچنین در روزهای اخیر هم ”سازمان مجاهدین انقلاب
اسلامی“ و هم ”جبهه مشارکت“ در موضع گیری های مشابهی نظر خود را مبنی بر
حمایت از نامزدی میرحسین موسوی اعلام کردند.
اگر چه تا تصمیم گیری نهایی در باره انتخابات مدت زمانی باقی مانده است و
باید هنوز با دقت و حوصله به بررسی موضع گیری های موسوی، به عنوان نامزد
انتخاباتی بخشی از نیروهای اصلاح طلب پرداخت ولی نمی توان در باره روند
تحولات و تلاش های ارتجاع برای کنترل روند انتخابات آینده نگران نبود.
از مسایل مهم پیش رو بحث تغییر سیاست های مخرب اقتصادی و ضد مردمی دولت
احمدی نژاد، که تنها به تشدید فقر و محرومیت میلیون ها خانواده ایرانی منجر
شده است، و همچنین ضرورت احیای روند اصلاحات در کشور است.
شکست دولت احمدی نژاد و یا دقیق تر گفته باشیم شکست کامل برنامه و سیاست
های طیف ارتجاع حاکم در کنار رشد چشم گیر نارضایتی اجتماعی و نیز پیامدهای
ویرانگر بحران جهانی برکشور و دیگر فعل و انفعالات پر اهمیت جهانی و منطقه
ای، بخش های گسترده ای از لایه های حاکمیت، در آغاز دهه چهارم حیات جمهوری
اسلامی را نسبت به آینده آن نگران ساخته و از همین رو بحث ضرورت تغییر در
ارکان حکومتی، سمت و سوی این تغییرات و میزان آن به علاوه ژرفا و ابعاد
تغییر و اصلاح اصلی ترین و مهم ترین چالش سران رژیم و محافل با نفوذ حکومتی
و جناح های درون و پیرامون حاکمیت است!
حذف محمد خاتمی از لیست نامزدهای ریاست جمهوری و حضور میر حسین موسوی در
انتخابات و تبلیغات و موضعگیری های به دقت برنامه ریزی شده او و هوادارانش
بویژه تاکید جدی و صریح بر لزوم تغییرات و مدیریت آن در چارچوب منافع و
مصالح نظام، تحت عنوان اصلاح طلبی در قالب اصول و ارزش های امام و ”اسلام
ناب“ نمی تواند جدای از نگرانی سران حکومت نسبت به سرنوشت رژیم ولایت فقیه
آن هم در یک دوره حساس و بسیار بحرانی ارزیابی نگردد!
میر حسین موسوی در یکی از آخرین موضع گیری های خود که در پایگاه
خبری-تحلیلی کلمه، 10 فروردین ماه انتشار یافت در باره محتوی تغییرات مورد
نظر خود از جمله اعلام داشت: ”عده ای تسلیم هر نوع تحولی می شوند و عده ای
دیگر تلاش می کنند سد نفوذ ناپذیری در مقابل تغییرات و دگرگونی ها بسازند و
برای تقویت آن ها تلاش می کنند، اما در رویکرد سوم تغییرات به رسمیت شناخته
شده و برای مدیریت آن ها با استفاده از مزیت های نسبی کشورمان تلاش می
شود.“
میرحسین موسوی در ادامه می افزاید: ”می توان جلوی سیل تغییرات را سد کرد و
با ایجاد سدی بزرگ، تغییرات را در پشت آن کنترل و به این ترتیب کشور، نظام
و ارزش ها را حفظ کرد، اما این رویکرد نمی تواند نتیجه دراز مدتی برای کشور
ما داشته باشد، چرا که تغییرات را به اندازه ای در پشت یک سد بسیار بلند
جمع می کند که این سد شکسته شده و به دنبال آن ضایعه ای به بزرگی تخریب های
ناشی از جاری شدن سیل تغییرات انباشته شده در پشت آن سد برای کشور (بخوان
نظام) به بار خواهد آورد...“
بر این اساس برنامه میرحسین موسوی و هواداران او را باید نوعی مدیریت
تغییرات برای مهار سیلی دانست که بحران اجتماعی ناشی از سه دهه حاکمیت
استبداد و ارتجاع پدید آورده است. مسئول کمیته اطلاع رسانی و تبلیغات ستاد
انتخاباتی موسوی، ابوالفضل فاتح در گفت و گو با خبرنگار پایگاه اینترنتی
قلم 5 فروردین ماه، خاطر نشان می سازد: “واکنش نخبگان سیاسی به حضور مهندس
موسوی در انتخابات در جناح های مختلف سیاسی کشور بسیار جالب توجه است و
ائتلاف های قوی، ارزشمند و غیر منتطره پنهان و آشکار میان هر دو جناح کشور
در آینده نزدیک در حال شکل گیری است، مجموعه تحولات فعلی از شکل گیری یک
نقطه عطف بزرگ در تاریخ تحولات سیاسی کشور حکایت دارد که بزودی بسیاری از
مناسبات سیاسی کشور را دستخوش دگرگونی خواهد کرد....“
مفهوم این موضع گیری ها با توجه به اینکه تا به امروز برنامه مشخصی از سوی
میرحسین موسوی ارایه نشده، حرکت در چارچوب سیاستی است که ”مدیریت تغییرات“
را نه در سمت اصلاح ساختار سیاسی به سود تقویت و تحکیم حاکمیت مردم، بلکه
در جهت معینی با توافق جناح های مختلف سیاسی و ترکیب منافع این جناح ها
جستجو می کند و لذا نگرانی جدی در خصوص نوع تغییرات و اصلاح مورد نظر میر
حسین موسوی را در میان مردم و احزاب و نیروهای ملی و آزادیخواه برمی
انگیزد. درست به همین دلیل عزت الله سحابی، از اعضای شورای فعالان اتئلاف
نیروهای ملی-مذهبی در مصاحبه ای که پایگاه خبری میزان 11 فروردین ماه منتشر
ساخت، تاکید می کند: ”موسوی آن چنان نیست که ضد اصلاح طلبی باشد، ولی این
که آیا جناح راست کشور ایشان را به دلیل غرض هایی که خود دارد و برای
جلوگیری از برخی بحران ها، تشویق به کاندیدا شدن کرده است، این هنوز جای
مطالعه دارد، ما داریم آن را تحلیل می کنیم.“
در این رابطه آنچه به این نگرانی ها دامن می زند، حمایت های آشکار و پنهان
جناح هایی از طیف ارتجاع حاکم و هوادار هاشمی رفسنجانی از نامزدی میرحسین
موسوی است. پایگاه خبری آفتاب که به هواداران رفسنجانی نزدیک است، در
پشتیبانی از میرحسین موسوی در مطلبی به تاریخ 25 اسفند ماه سال گذشته، با
تایید چارچوب کلی نظرات موسوی برنامه او را ”دفاع از سند چشم انداز بیست
ساله، ابلاغیه اصل 44 و حمایت از اسلام پا برهنگان“ نامید و به تبلیغ آن
پرداخت!
همچنین عماد افروغ از چهره های شاخص جناحی از طیف ارتجاع حاکم طی گفت و
گویی با خبرگزاری ایلنا 27 اسفند ماه با استقبال از ورود میرحسین موسوی به
صحنه سیاسی و اعلام نامزدی او یادآور شد: ”با انصراف خاتمی اجماع غیر شفاف
و مبهم اصول گرایان شکسته شد، زیرا حضور خاتمی شدتی به این اجماع می
بخشید... به نظر می آید، ما در این دوره از انتخابات با تکثر کاندیداها رو
به رو هستیم و آن تکثر تا زمانی که درون گفتمان انقلاب اسلامی باشد...
ضمانتی برای حضور حداکثری مردم است.“
برخی معتقدند که با رد علنی نامزدی خاتمی از سوی خامنه ای میرحسین موسوی به
عنوان نامزد ”میانه“ و مورد ”قبول تر“ در چارچوب مورد نظر ”گفتمان درون
انقلاب اسلامی“ یا بهتر گفته باشیم درون نظام، نامزد شده و به فعالیت رسمی
سیاسی بازگشته است!
به هر روی هفته های آینده واقعیت حضور و مقاصد و آماج های میرحسین موسوی را
روشن تر خواهد ساخت. برخورد با میرحسین موسوی و نظرات او و همچنین برنامه
طیف گسترده نیروهای اصلاح طلب و نیروهای اجتماعی یی که می تواند برای شکست
احمدی نژاد به میدان مبارزه انتخاباتی وارد شود باید با دقت و هوشیاری و
همچنین بررسی توان نیروهای آزادی خواه میهن ما در شرایط حساس کنونی صورت
پذیرد. نمی توان تنها به شعارهای توخالی ”دفاع از پا برهنه ها“ که احمدی
نژاد نیز در انتخابات قبلی از آن بهره برداری کرد اکتفا کرد. به اعتقاد ما
برخورد اصولی و صحیح با مساله نامزدی موسوی از زاویه امکان و توانایی او با
توجه به تعادل قوا در حاکمیت برای دور ساختن خطرات جدی از کشور و کاهش
فشارهای اقتصادی-اجتماعی بر زندگی توده های مردم، امکان پذیر است. به علاوه
داوری نهایی در باره او و میزان تاثیرگذاری وی و هوادارانش بر تحولات کشور
و به عقب راندن ارتجاع حاکم زمانی میسر است که رئوس برنامه او انتشار یافته
و میرحسین موسوی از کلی گویی های مبهم و یا تکرار دیدگاه ها و سیاست های
شکست خورده سی سال اخیر فاصله معینی را بگیرد.
مسئله دیگری که باید به آن توجه کرد تلاش برخی از نیروهای جناح راست اصلاح
طلبان حکومتی برای جلب اعتماد محافل پرنفوذ و سران رژیم مانند ولی فقیه و
تبدیل از یک نیروی پیرامونی به یک نیروی درون حکومتی است. ادامه سیاست های
اعلام شده از سوی میرحسین موسوی و هواداران او می تواند سبب شود که بخش های
اصلی اصلاح طلبان حکومتی با فرمول معینی در حکومت ادغام شوند. در چنین
اوضاعی تقویت همبستگی میان همه نیروهای راستین مدافع تغییرات بسود حاکمیت
مردم و مبارزه با اصل ارتجاعی ولایت فقیه در راستای نیل به عدالت
اجتماعی-آزادی و صلح یک وظیفه عاجل تلقی می شود. برخورد با فرایند انتخابات
ضمن پافشاری بر برنامه نامزدها و تلاش برای استفاده از همه روزنه ها برای
سازماندهی جنبش مردمی می تواند احزاب، سازمان ها، شخصیت ها و نیروهای میهن
دوست، ملی و ترقی خواه را بر محور خواست های مشترک که بر پایه نیازهای ضرور
دوران کنونی شکل گرفته، به یکدیگر نزدیک و نزدیک تر کرده و موجب تحکیم و
تقویت جنبش مردمی در صحنه سیاسی کشور گردد!
نامه
مردم 814
|
